13626
№ 01 (07) MAY 2012
№ 01(07) MAY 2012
ANALİTİK KİNO JURNALI
A N A L İ T İ K K İ N O J U R N A L I
www.railway.gov.az
Telefon: 499-44-07
YÜK VƏ SƏRNİŞİN DAŞIMALARI
E T İ B A R L I
№ 01(07) MAY 2012
ANALİTİK KİNO JURNALI
2
Səh. 37 Sokurovun “Faust”u
Səh. 45
Aliyə
Bir zaman
Anadoluda
Səh. 49 Toğrul Abbasov
İlahi̇ məxluqun
narahatlığı
Səh. 54 Aygün Aslanlı
İlahi
məxluq,
Avropanın qürubu və
Kamran babanın sandığı
Səh. 57 Aliyə
Vüqar niyə qayıtmır?
Səh. 60
Teymur Dai̇mi̇
“Sonuncu”
fi̇lmi̇ni̇n
eksperi̇mental
tərəfləri̇ barədə
Səh. 5
Ədələt Vəliyev:
“Əhalinin
yerli filmlərə
marağı artıb”
Səh. 12 Aygün Aslanlı.
Serial zamanı
Səh. 16
Vahid Mustafayev:
“Hər şeyə fərqli̇
rakursdan baxmaq
lazımdır”
Səh. 24 Ənvər Əbluc:
“Heç kəs öz
ayranına
turş deməz”
Səh. 31 Elxan Cəfərov:
“İndiki
məqamda
həqiqət
özünü
doğrultmur”
MARKETİNQ
KİNOZAL
Səh. 67
Zeynəb Atakan:
“Vaci̇b olan
hədəfi̇ tapmaqdır”
Səh. 75 Aydın Dadaşov:
“Di̇aqnoz –
problemi̇n
həlli̇di̇r”
Səh. 82
Şərif Ağayar:
“Çömçəsi̇ndə
yan-yörəsi̇nə
yorğan-döşək doldurulmuş
yaşlı bi̇r qadın vardı...”
Səh. 89 Sevda Sultanova
Terensi̇n boş fəlsəfəsi̇
Səh. 93 Teymur
Dai̇mi̇
Ki̇nonun
fövqündə:
Terens
Mali̇ki̇n
ki̇nofəlsəfəsi̇
Səh. 109 Aydın Dadaşov
Əbədi̇ mövzuların
ekran həlli̇
RAKURS
Səh. 121
Aliyə
Kamera
və uşaq
Səh. 130 Elcin Əli̇bəyli̇
Azərbaycan teleməkanında
vi̇deokli̇pləri̇n yaradıcı axtarışları
televi̇zi̇ya tədqi̇qatının əsas obyekti̇ ki̇mi̇
Səh. 141
Dadaş Adna
Səh. 153
Pedro
Almodovardan
ki̇no dərsi̇
Səh. 161
Sevda Sultanova
Tarkovski
(hekayə)
Səh. 167
Тогрул Джуварлы,
Валерий Ивченко:
Жизнь Ганиева
(киносценарий)
PEŞƏSİ PRODÜSER
LAYİHƏ
NƏZƏRİYYƏ
PORTRET
STOP KADR
SƏRBƏST MÖVZU
MASTER KLASS
№ 01(07) MAY 2012
ANALİTİK KİNO JURNALI
№
01
(0
7)
m
ay
2
01
2-
ci
il
5
A
zərbaycan Prezidenti tərəfindən 2008-ci ildə təsdiq olun-
muş “Azərbaycan kinosunun 2008-2018-ci illər üzrə inki-
şa fına dair Dövlət Proqramı”nın qəbulun dan 4 ilə yaxın
vaxt keçib. Ötən bu illərə baxanda müsbət dəyi şik liklər
göz qaba ğın dadır. Siz dövlət proqra mı nın həyata keçiril məsi işində
xüsusi ilə hansı nəticələri qeyd etmək istərdiniz?
– İlk öncə qeyd etmək istəyirəm ki, son illərdə ölkə başçısının ümumən Azərbay
can mədəniyyətinə göstərdiyi diqqət həddindən artıq önəmlidir. Teatr, muzey, musiqi
məktəbləri və mədəniyyət anlamı adı altında başa düşülən digər təsisatlar kimi kino da
mədəniyyətin tərkib hissəsindən biridir. Diqqət yetirin, teatrların, muzeylərin, kitab
xanaların, o cümlədən kinonun inkişafı ilə bağlı ölkə başçısı tərəfindən proqram lar
qəbul olunub. Hesab edirəm ki, bu çox vacib məsələdir. Bilirsiniz ki, Sovetlər İttifaqı
dağılma ərəfəsində 80ci ilin ortalarından Qorbaçovun bədnam yenidənqurma siyasəti
ilə həyata keçirilən tədbirlər əslində müttəfiq respublikaları, eləcə də Azərbaycanda
MARKETİNQ
MARKETİNQ
Ədalət Vəliyev:
“ƏHALİNİN
YERLİ FİLMLƏRƏ MARAĞI ARTIB”
Azərbaycan
mədəniyyət və turizm
nazirinin müavini
Ədalət Vəliyevin
“Fokus” jurnalına
müsahibəsi
№
01
(0
7)
m
ay
2
01
2-
ci
il
6
M A R K E T İ N Q / Ədalət Vəliyev: “Əhali̇ni̇n yerli̇ fi̇lmlərə marağı artıb”
bir sıra həyatı vacib olan sa
hə lərə öldürücü təsir gös
tər di. Bunlardan da biri ki
no idi. Nə baş verdi? Kino
zal ları boşalmağa baş ladı,
kino teatr lar fəaliy yət lə rini
da yan dır mağa məc bur oldu.
Kino teatr lar yaxşı hallarda
me bel satışı zalla rı na çev
ril mə yə başladı. Ta ma şaçı
audi toriyası olmadığı, kino
ya maraq azaldığı üçün bü
tün lüklə kino industriyası
qar şısı alınmayan fəlakətlə
üz ləşdi. Keçmiş SSRİ miq
ya sın da birbirinin ardın ca
kino stu di ya lar öz fəaliy yət
isti qa mətini ciddi film lər
dən kommersiya filmlərinə yönəltdi və bu gün ciddi filmlər kimi qəbul etmək istə di
yi miz filmlər demək olar ki, sıradan çıxma ğa başladı. Bu proses Azərbaycanda da baş
verdi: tamaşaçı qıtlığı, kinoteatrların yarar sız hala düşməyi, kinonun davamlı şəkil də
re gion larda göstərilməməsi, mərkəzdən (Moskva dan Bakıya, o cümlədən Bakı dan
rayon lara) filmlərin gətirilməməsi, kinoprokat sisteminin iflici və nəticədə kino stu di
ya nın acınacaqlı vəziyyəti. İllərboyu artıq nizam lanmış kino çəkilişi sistemində – bədii,
sənədli, animasiya– plansızlıq, maliyyə çətin likləri və bütövlükdə sənətdə bir düş kün lük
yarandı. Təbii ki, daha sonrakı illərdə Azər baycan müstəqillik əldə etdi və müstəqil li
yi nin ilk illəri nə qədər çətin olsa da ulu öndərimiz Azərbaycan mədəniyyətinin inki şafı
ilə bağlı, daha sonra kinonu və sair mədəniyyəti ehtiva edən bir çox sahələrlə bağlı qa
nun ların qəbul olunmasına parlament tərəfindən nail oldu. Bu gün isə artıq Azərbay can
bü tün dünyada tanınan, sayılan, seçilən dövlətlər sırasındadır. Bu aspektdən yanaş saq
dü şü nü rəm ki, Azərbaycan kinosunda da baş verən dəyişikliklər çox vacib dəyişik lik
lər dir. Bakı şəhərində və regionlarda olan bütün teatrlar – Milli Akademik Dram Teatrı,
Rus Dram Teatrı, Gənc Tamaşaçılar Teatrı, Kukla Teatrı, Heydər Əliyev Sarayı təmir
olundu, Muğam Mərkəzi açıldı, Ağdam, Mingəçevir teatrları yenidən quruldu, bilava
sitə kinoya aidiyyatı olan silsilə işlər görüldü. MDB və Avropada ən yaxşı film saxlanc
Azərbaycan Mədəniyyət və
Turizm nazirinin müavini
Ədalət Vəliyev
7
məkanlarından biri Dövlət Film Fondu müasir tələblər səviyyəsində istismara buraxıldı.
Elə həmin məkanda, yəni kinostudiyanın ərazisində kino işçilərinin sosial rifahının
yuxarı qaldırılması üçün ölkə başçısının sərəncamı ilə yaşayış binası inşa olundu.
Bundan başqa 2011ci ildə Nizami Kino Mərkəzinin istifadəyə verilməsini qeyd
etmək istərdim. Mərkəzin istifadəyə verilməsi ölkəmizdə beynəlxalq kino layihə
lərinin həyata keçirilməsi üçün geniş imkan yaradır. Bir neçə il əvvəl insanlarda belə
bir sual yaranırdı: “Azərbaycanda kinoteatr olacaqmı?” Mən təsadüfən teatrların
adını sadalamadım, nazirlik yeni bir layihə üzərində işləyir, biz respublikanın əsaslı
təmirdən çıxmış 100ə qədər teatr və mədəniyyət saraylarının siyahısını hazırlamışıq.
Həmin binalarda həftənin müxtəlif günlərində filmlər nümayiş etdirəcəyik. Bu əslində
Azərbaycanın rayonlarında film prokatını yaratmaq imkanlarının olduğu anlamına
gəlir. Kinostudiyanın yeni rəhbərliyinə bu işlə məşğul olmaq həvala olunub, hazırda
hazırlıq işləri gedir. Güman edirəm ki, bu ilin ikinci yarısında bu istiqamətdə xeyli
ciddi irəliləyişə nail olacağıq. 20062011ci ilə qədər filmlərin istehsalına dövlət
büdcəsindən ayrılan vəsaitin həcmi təxminən 2 dəfə artıb ki, bu da çəkilən filmlərin
say etibarı ilə çoxluğuna səbəb olub. Həmçinin qeyd etməliyəm ki, istehsal olunan
filmlərə ölkə əhalisi tərəfindən maraq artıb. Eyni zamanda həmin filmlər beynəlxalq
festivallarda da uğurlu nəticələr əldə ediblər. Məsələn, 20082011ci illərdə müxtəlif
janrlı filmlər 40a yaxın ölkədə 100dən artıq festivalda iştirak edib, “Ən yaxşı film”,
“Ən yaxşı rejissor işi”, “Ən yaxşı debüt” və başqa nominasiyalarda qalib gəlib. Onu
da qeyd edim ki, festivala qatılan filmlər arasında “Bu meydan, bu ekran” layihəsi
çərçivəsində istehsal olunan filmlər üstünlük təşkil edir. Bu filmlərdən “Ev”, “Bir
addım”, “Düyün”, “Koramal” və başqa qısametrajlı filmləri qeyd etmək olar.
Tammetrajlı filmlərdən isə uğurlu festival həyatı yaşayan “40cı qapı”, “Buta”,
“Sahə” filmlərinin adlarını çəkə bilərəm.
“40-cı qapı”, rejissor Elçin Musaoğlu
№
01
(0
7)
m
ay
2
01
2-
ci
il
8
M A R K E T İ N Q / Ədalət Vəliyev: “Əhali̇ni̇n yerli̇ fi̇lmlərə marağı artıb”
Ölkəmizin birinci xanımı, Heydər Əliyev Fondunun prezidenti, İSESKO və
YUNESKONUN xoşməramlı səfiri Mehriban xanım Əliyevanın bilavasitə dəstəyi,
təşəbbüsü və yaxından köməkliyi ilə Fransanın çox məşhur tanınmış şirkəti hazırda
Cəfər Cabbarlı adına “Azərbaycanfilm” kinostusiyasının yenidən qurulması layihəsi
nin hazırlanması ilə məşğuldur.
İl ərzində Film Fondu tərəfindən onlarla öz ömrünü kinoya həsr etmiş insanların
taleyi ilə bağlı xatirə gecələri, sənədli filmlərin təqdimatı və sair yubileylər həyata
keçirilir. Film Fondla bağlı bir məqamı da deyim, burda 500 mindən yuxarı film saxlamaq
imkanımız var. Hazırda isə 60 mindən bir az artıq film saxlayırıq. Biz xarici dövlətlərin
filmlərini Azərbaycan kinosuna qazanc məqsədilə bu məkanda saxlaya bilərik.
Artıq Nizami Kino Mərkəzində Azərbaycan filmləri nümayişi olunur. Ötən il
biz kinoteatrlarda nümayiş olunan dünya kinostudiyalarının istehsalı olan filmlərin
Azərbaycan dilində təqdim olunmasına nail olduq. Bundan başqa Azərbaycan film ləri nin
qeydiyyatdan keçməsi və lisenziyalaşdırılması məsələsi ilə nazirlik ciddi şəkildə məşğul
olur. Belə ki, filmlərin reyestrinin fəaliyyəti ilə bağlı 1000ə yaxın film qeydə alınıb.
Azərbaycanda akkreditə olunmuş bir çox dövlətlər özlərinin kino həftələrini keçiriblər.
Eləcə də bu illər ərzində bir çox xarici dövlətlərdə – Meksika, Kuba, Misir, Macarıstan,
Türkiyədə – Azərbaycan kino günləri də müvəffəqiyyətlə həyata keçirilib. Xüsusilə qeyd
edim ki, “Azərbaycan kinosu” ensiklopedik lüğəti hazırlanıb və kino ilə bağlı çoxlu
sayda kitab nəşr olunub. Bunlara misal olaraq, Mais Ağabəyovun “Kinoda rəssam işi”,
Aydın Dadaşovun “Kinoşünaslıq”, Aydın Kazım zadənin “Azərbaycan kinorejissorları”,
Rafiq Quliyevin “Səssiz kinonun təsvir irsi” kitablarını qeyd etmək lazımdır.
“Mədəniyyət” qəzeti vaxtaşırı Azərbaycan kinosunun təbliği ilə məşğul olur.
Eləcə də sizin jurnalın fəaliyyəti dövlətə və dövlətçiliyə sədaqətli bir yolla kinonun
inkişafına xeyir gətirəcək məqamları işıqlandırmağı, təhlili ciddi, düşündürücü
materialların çap olunmasına istiqamətlənməklə çox böyük xidmət göstərir. On il
əvvəl bunu ancaq arzu etmək olardı.
Hesab edirəm ki, ən böyük uğurlarımız hələ qarşıdadır.Yəni, Azərbaycan kino su
nun işıqlı gələcəyi uzaq gələcəyin söhbəti deyil.
9
● “Nizami” kinoteatrının təmiri,fəaliyyətə başlaması həm şəhərimizin sakin-
ləri, həm kino ictimaiyyəti və ziyalılar tərəfindən müsbət qarşılandı. Sizə elə
gəlmir ki, bütün respublikanı əhatə edən kino nümayişi zallarını boş qalmaq
təhlükəsi gözləyə bilər? Burda tamaşaçının məsuliyyətsizliyi çoxdur yoxsa
başqa faktorlar da rol oynayır?
– Neçə illərdir ki, teatra getməyən adamlar deyirdilər ki, teatr ölüb. Biz yeni
və əsaslı təmirdən çıxmış binalar, mərkəzləşmiş kart sistemi ilə biletləri satmağa
başla yanda rəqəmlərə diqqətlə baxdıq və gördük ki, teatrlar çox böyük inkişafa
başlayıblar. İnsanlar hər şeydə maraq və rahatlıq axtarırlar. Gözəl film gözəl, rahat
binada baxıl“40cı qapı”malıdır. Əgər bunun gözəl oturacağı, gözəl foyesi yoxdursa,
əgər binanın damından yağış yağırsa tamaşaçı özünü orda necə rahat hiss edə bilər?
Niyə “Azərbaycan” kinoteatrı, “Park Cinema” hər zaman tamaşaçı ilə dolu idi? Çünki
orda ilkin vacib olan şəraitlər yaradılıb. Bugünki kinoteatrlar əslində özündə bir çox
funksiyaları birləşdirən kinoteatr rolunu oynamalıdır. Əmin olun, kinoteatrların sayının
artması tamaşaçıların sayının azalmasına yox, artmasına xidmət edəcək.
● Proqramda beynəlxalq Euvroimage təşkilatına üzvlük, birgə istehsalın dəs-
tək lənməsi də xüsusi qeyd olunur. Bu sahədə nə yeniliklər var?
– Qeyd edim ki, bu zamana qədər “Sahə”, “Kabusun gözü ilə”, “Ondan yaxşı
qardaş yox idi”, “15 ispaniyalı Bakıda”, “Ümid yeri” və s. bədii və sənədli filmlər
xarici dövlətlərlə birgə çəkilən ekran əsərləridir. Birgə filmlərin bəziləri də məsələn,
“Qorxma mən səninləyəm 2”, “Qırmızı bağ”, “Mahmud və Məryəm” istehsal mərhə
lə sindədirlər. Azərbaycan hazırda da dünyanın başqa dövlətləri ilə birgə film istehsalı
barədə danışıqlar aparır. Amma bizim bu gün bu işlə çox ciddi şəkildə məşğul olma
mağımızın səbəbi hələlik kinostudiyamızın hazır olmaması, maddi texniki bazanın
zəifliyidir. Kinostudiya hazır olandan sonra Fransa, İtaliya, Almaniya eləcə də dünya
nın bir çox ölkələri ilə birgə istehsalla bağlı işlər görüləcək.
◄ “Buta”, rejissor İlqar Nəcəf
“Sahə”, rejissor İlqar Safat. ►
№
01
(0
7)
m
ay
2
01
2-
ci
il
10
M A R K E T İ N Q / Ədalət Vəliyev: “Əhali̇ni̇n yerli̇ fi̇lmlərə marağı artıb”
● Proqramda özəl prodüser mərkəzlərinin dəstəklənməsi məsələsi də xüsusi
önəm daşıyır. Mədəniyyət və Turizm Nazirliyinin sifarişi ilə prodüser mər kəz lərinin
çəkdiyi filmlərin arasında uğurlu, beynəlxalq festivallarda iştirak etmiş filmlər var.
“Nərimanfilm”, “Buta Film” kinoşirkətləri dövlət tərə findən sifariş edilmiş layihələrə
əlavə maliyyə vəsaiti də cəlb ediblər. Güclü özəl prodüser mərkəzlərinin formalaşması
üçün daha nələri etmək lazımdır? Onların hansı zəif cəhətləri daha çox sezilir?
– Bizdə yalnış təsəvvür mövcuddur. Biz iyirmi illik müstəqilliyini yaşayan Azər
baycanla 200 illik müstəqilliyini yaşayan və dövlətçilik ənənəsi ilə yanaşı mədə niy
yət ənənəsi olan dövləti eyni tərəziyə qoyub, eyni nəticəni gözləyirik. Prodüserlik
məktəbi İngiltərədə, Amerikada neçə illərdir mövcuddur, biz də çox qısa vaxt ərzində
onların tempinə çatmaq istəyirik. Bu isə bir az qeyriciddi səslənir. Mənim fikrimcə,
Azərbaycanda normal, kifayət qədər ciddi insanlar var ki, bu işlə məşğuldurlar. Sadə cə
gəncləri alışdırmaq, öyrətmək, oxutmaq lazımdır. İnsanlar xarici dillər bilməli, dünya
nın kino şəbəkələrində təcrübə keçməlidirlər, yəni ixtisaslaşmanı daha da dərinləş
dirməlidirlər. Zamanla bunlar hamısı həll olunacaq.
● Bu sualı sizə “Çağdaş Azərbaycan teatrının təşkilatlanma problemləri”
fun da mental monoqrafiyanın müəllifi kimi vermək istəyirəm. Analoji as-
pekt dən milli kinematoqrafiyamıza baxanda kinomuzun təşkilatlanması,
ba za rın formalaşması, istehsalçılar və prokatçılar arasında harmonik mü-
na si bət lərin yaranması, xarici festivallarda təmsil oluna biləcək film lərin
çoxal ması nəzərindən sizcə, milli kinomuzun zəif bəndi hansıdır? Kadr ça-
tış maz lığı, passionar şəxslərin azlığı yoxsa kino təhsilinin və ya kino dər-
gi lərinin durumu?
– Azərbaycan kinosunun sadaladığınız problemləri ayrı bir məqalənin mövzu su
dur. Bu gün biz kinoda uğurlarımızdan, görülən, görüləcək işlərdən danışdıq. Əlbəttə,
kinomuzda ciddi problemlər var. Həmin dövlət proqramı o problemlərin böyük bir
qisminin aradan qaldırılması üçün hazırlanmış dövlətin konsepsiyasıdır. Heç kəs
danmır ki, kinoda bu gün kadr, prokat, kinoteatr binaları ilə bağlı ciddi problemlər
mövcuddur. Amma son illər görülən işlər bizdə böyük inam və ümid yaradıb ki,
Azərbaycan kinosu dürüst yolla inkişaf edir. Və bu istiqamətdə böyük nailiyyətlərə
biz artıq imza atırıq.
● Son illərin tendesiyalarını analiz edəndə ikili tendensiya hiss olunur. Bir
tərəfdən festival üçün nəzərdə tutulmuş filmlər, başqa tərəfdən milli tarixi-
mizlə bağlı və ya daxili tamaşaçılara həsr olunmuş filmlər. Büdcə cəhətdən
bu iki tendensiyanı fərqləndirmək olar. İribüdcəli və standart büdcəli. Siz-
cə, milli mədəniyyətimizin, kinematoqrafiyamızın inkişafı baxımın dan bu
tenden siyalar hansı nisbətdə olmalıdır və ya ikisindən birini seçməliyikmi?
– Mənim üçün belə bölgü yoxdur. Zamanzaman tariximizə mütləq şəkildə müra
ciət edib, onun parlaq səhifələrini işıqlandırmalıyıq. Və həmin filmlərin büdcəsinin
də böyüklüyü labüddur. Məsələn, 21ci əsrdə yaşayıb 12ci əsr haqqında, hətta
1985ci il haqqında film çəksək, o dövrün maşınları, o dövrün geyimi, yaşam tərzini
qurmaq iri maliyyə hesabına başa gələcək. Bugünki həyatımızdan bəhs edən filmlər
isə daha kiçik büdcə ilə çəkiləcək. Bir də deyirəm, mənim üçün belə bölgü yoxdur.
11
Mənim üçün filmdə parlaq, gözəl ssenari, son dərəcə gözəl rejissor işi, son dərəcə
gözəl aktyor ifası var.
● Sirr deyilsə, şəxsi kino zövqünüz ilə bağlı sual verərdim. Hansı filmlərə
üstünlük verirsiniz? Ziyalı tamaşaçı kimi və məmur tamaşaçı kimi zövqlə-
rinizdə fərq olurmu?
– Oxuduğum kitablar rəngarəng olduğu kimi filmlərə də baxış bucağım fərqlidir.
Tarixi filmlərdən sənədli filmlərə, detektiv filmlərdən məişət mövzulu filmlərə qədər
hamısına baxıram. Yetər ki, o məni öz ağuşuna alsın, məni cəlb etsin, dərinliyinə
aparsın. Dayaz, problemsiz, konfliksiz filmləri sevmirəm. Kinonun da teatrın da başla
ğıcında dayanan vacib məqamlar var: dinamika, xarakterlər, konfliktlər. Əgər bunlar
yoxdursa, deməli artıq problem var. Sualınızın ikinci qisminə gəlincə, bəlkə sual belə
qoyula bilərdi: “Peşəkar yoxsa həvəskar gözü ilə baxırsınız?” Mən istəristəməz bütün
yaradıcı işlərə peşəkar gözü ilə baxıram.
● Bəs ən çox baxdığınız filmlə ən çox sevdiyiniz film arasında bir fərq varmı?
– Bilirsiniz, mən hətta deyim ki, bizim adət etdiyimiz filmlər də var. Bu haqda heç
vaxt heç kəs danışmır. Hamı niyəsə sevdiyi filmlər haqqında danışır. Amma sevdiyimiz
filmlərin bir qismi artıq adət etdiyimiz filmlərdir. Məsələn, Üzeyir bəy günləri
çərçivəsində “Məşədi İbad”, “Arşın mal alan” filmlərinə baxmaq artıq adətə çevrilib.
Çünki telekanallar da daim bu filmləri nümayiş etdirir. Bununla yanaşı bəzi filmlər də
var ki, çox sevilir, amma davamlı ekranda verilmir. Biz “Qaçaq Nəbi”, “Fətəli xan”a da
davamlı baxa bilərik. Amma niyə “Nəsimi” adəti üzrə daha çox verilir, nəinki digərləri?
● “Fokus” kino jurnalının 7-ci sayı Mədəniyyət və Turizm Nazirliyinin
birbaşa maliyyələşdirməsi hesabına çap olunur. Sizin simanızda nazirliyin
rəhbərliyinə və əməkdaşlarınıza həm bununla, həm də bayaq ünvanımıza
dediyiniz xoş sözlərə görə dərin təşəkkürümüzü bildirmək istəyirik. Jurnalın
məzmunu, formatı ilə bağlı arzularınızı eşitmək də maraqlı olardı.
– Mən kino jurnalını bir az daha rəngli, daha baxımlı, daha çox filmlərdən
şəkil lərin əks olunduğu formada görmək istərdim. Sizin jurnalın daxili tutumu çox
zəngindir. Hesab edirəm ki, vaxtaşırı maraqlı ssenarilərə yer ayrılmalı, dünyanın kino
aləminə sirayət etmək gücü olan qələm sahiblərinin məqalələrini tərcümə edərək
hər nömrədə verilməlisiniz. Bundan başqa jurnalda dünya kinosunda baş verən
qalmaqallı hadi sələr deyil, ciddi məqamlar əksini tapmalıdır. Təcrübi xarakter daşıyan
yazıların bu jur nalda verilməsinin tərəfdarı deyiləm. Xronologiya ilə bağlı müəyyən
məsələlərin olması da daha yaxşı olardı. Tam səmimi deyirəm, çox çalışıram jurnalın
bütün nömrə lərini oxuyum, oxumağa imkan olmayanda səhifələyirəm. Jurnalınızın
maliyyə mənbələri güclənsə, dediyim nüanslara diqqət yetirəcəyinizi bilirəm. Sizə
uğurlar arzulayıram.
müsahibəni apardı Nərmin Muradova
№
01
(0
7)
m
ay
2
01
2-
ci
il
12
Dostları ilə paylaş: |