Sahna ko`rinish. Abdulla Qodiriyning”O`tkan kunlar” romanidan parcha (9-G sinf o`quvchilari ijrosida) Muallif: Abdulla Qodiriyning “O`tkan kunlar” romanidan parcha.
Rahmat: Bizni kechirasiz bek aka, vaqtiz kelib tinchsizladik.
Otabek: Tinchsizlamadingizlar, bil’aks quvontirdingizlar. SHahringizga birinchi marta kelishim bo`lgani uchun tanishsizliq, yolg`izliq meni juda zeriktirgan edi.
Otabek: Ba’zi yumushlar buyursam, ota.
Hasanali: Buyurungiz, o`g`lim
Otabek: Rahmat, ota, bo`lmasa bizga choy qaynatib bersangiz-chi?
Hasanali: Xo`p o`g`lim
Rahmat: Bu kishi kimingiz bo`ladi?
Otabek: Qulimiz
Hamid: Qulingiz?
Otabek: SHundoq.
Rahmat: Toshkanddan nimalar keltirdingiz bek aka?
Otabek: Arzimagan narsalar: gazmol, qalapoy afzali va biroz qozon.
Homid:Marg`ilonda gazmol bilan qalapoy afzailining bozori chaqqon.
Rahmat: Marg`ilonni qanday topdingiz, bek aka, xushladingizmi yo?
Otabek: Nima desam ekan? Marg`ilonni har holda xush ko`rdim. Marg`ilon Turkistonimizning to`qug`uchliq hunarida birinchi shahridir. Kelgan kunimdan Marg`iloningizni xushlamay boshlag`an edim. CHunki tanishlarim yo`q, musofirchilik bilinib qolayozg`an edi. endi bu soatdan boshlab Marg`ilondan roziman, negaki yo`qlab kelguchi sizning kabi qadrdonlar ham bolur ekan.
Rahmat: Kechirasiz bek aka, men sizning Marg`ilonga kelganingizni bu kun otamdan eshitdim. Yo`qsa albatta sizni zeriktirmas edim.
Otabek: Aniqmi?
Rahmat: To`g`ri gap, otam Toshkand borganlarida to`ppa-to`g`ri sizning hovlingizga borar ekanlar.
Otabek: To`g`ri sizning hovlingizni so`roqlab topish menga qiyinroq ko`rindi. Undan so`ng molimizni ortgan tuyakashlar shu saroyg`a tayinlag`an ekanlar.
Rahmat: Har holda uzr emas.
Homid: yoshingiz nechada bek?
Hasanali: Bekka xudo umr bersa, bu yil hamduna bo`lsa, to`ppa-to`g`ri 24ga qadam qo`yadilar.
Otabek: 24 yoshga kirdimmi, ota? CHindan ham necha yoshga kirganimni o`zim bilmayman.
Hasanali: 24 yoshga kirdingiz, bek.
Homid: Uylanganmisiz?
Otabek: Yo`q
Hasanali: Bek uchun bir necha joylarga qiz aytdirmak istalingan bo`lsa ham, avval taqdir bo`lmaganlik, undan keyin bekning uylanishka bo`lgan qarshiliqlaridan bu kungacha to`y qilolmay kelamiz. Ulug` xo`jamizning qat’iy niyatlari bu safardan qaytg`ach bekni uylantirishdir.
Rahmat: Mirzakarim aka qizini erga berdimi, eshitdingizmi?
Homid: Bundan xabarim bo`lmadi. Gumonimcha bermagan.
Rahmat: Bizning Marg`ilonda bir qiz bor, shundoq ko`hlikki, bu o`rtada uning o`xshashi bo`lmas deb o`ylayman. SHahrimizda Mirzakarim otlig` bir savdogar kishi bor, bu shuning qizidir. Balki siz Mirzakarim akani tanirsiz. U bir necha vaqt Toshkentda qutidorlig` qilib turg`an ekan.
Otabek:Yo`q tanimayman.
Rahmat: Uning hovlisu poyafzal rastasining burchagidagi imoratdir. O`zi davlatmand kishi. Toshkent ashroflarining ko`pchiligi bilan aloqador bo`lganliqdan balki otangiz bilan tanish chiqar.
Otabek: ehtimol
Rahmat: endi biznikiga qachon mehmon bo`lasiz, bek aka?
Otabek: Xudo xohlagan vaqtda bo`larmiz.
Rahmat: Yo`q, bek aka. Siz aniqlab bir kunni tayin qilasiz, biz bu yerga sizni taklif qilgani kelganmiz.
Otabek: Ovora bo`lmoqning nima zarurati bor?
Rahmat: Bunda ovora bo`lish degan narsa yo`q. iloji bo`lsa, sizni bu saroydan hovliga ko`chiramiz. Hozirga bir kunni tayin qilib mehmon bo`ling-chi. Otam siz bilan o`ltirushib Toshkand ahvolini so`zlashmakka mushtoqdir.
Otabek: Bu saroydan sizlarnikiga ko`chishim mushkul, ammo otangizning ziyoratlariga borishga har qachon hozirman.
Rahmat: Sog` bo`ling, bek aka. Boradigan kuningnizni tayin qila olasizmi?
Otabek: Ma’lumingiz kechalari bo`sh bo`laman. SHuning bilan birga otangiz qaysi vaqtn ixtiyor esalar ijobat o`zga chorasi bo`lmas.
Rahmat: Salomat bo`lingiz shuni ham sizdan so`rayin. O`lturishga begona kishilar ham aytilsa mumkinmi, ozor chekmasmisiz? CHaqirilganda ham o`zimizga yaqin va ahl kishilar bo`lur. Masalan, Mirzakarim qutidor kabi.
Otabek: Manim uchun farqsiz.
O`quvchilar ta’zim qilib chiqib ketadilar.