1. İdarəetmə prinsipləri

PⁿD₁(p) = 0,
n - astatizm dərəcəsi, ardıcıl birləşdirilmiş inteqratorların sayıdır. ω→0 zamanı AFTX →∞ yaxınlaşır (şək.71в və 71г).

Məsələn, tutaq ki,

W_р(p) = ,
burada n= 1, onda açıq sistemin AFTX-sı:

 

 W(j ) = = P( ) + jQ( ).

 
Buradan göründüyü kimi, məxrəcin dərəcəsi surətin dərəcəsindən yüksəkdir. ω→0 olduqda P( )→∞, Q( )→ϳ∞.
Uyğun AFTX belədir.

Əgər AFTX kəsiləndirsə onda onun (-1, j0) nöqtəsini əhatə edib etməməsini görmək olmur. Belə hallarda AFTX-nı xəyali olaraq radiusu sonsuz olan çevrə ilə tamamlayırlar. Bu yarımçevrənin başlanğıcı həqiqi oxun müsbət istiqaməti üzərində başlayıb əks istiqamətdə AFTX-ya qədər davam edir. Bundan sonra Naykvist dayanıqlıq kriterisi tətbiq olunur. Bir inteqrallayıcı bəndə malik olan sistemlər struktur dayanıqlı olurlar.

Əgər ATS iki inteqrallayıcı bəndə malik olarsa (astatizm n= 2), onda onun AFTX-sı ikinci kvadratda sonsuzluğa gedir. (şək.74).

Məsələn, tutaq ki,

W_р(p) = ,
onda sistemin AFTX-sı:

 

W(j ) = = P( ) + jQ( ).

 
ω→0 olduqda P( )→-∞, Q( )→+ϳ∞. Bu cür ATS-lər parametrlərinin istənilən qiymətində dayanıqsızdır.

Dayanıqsız sistemləri onlara korreksiyaedici bəndlər qoşmaqla (bu bəndlər diferensiallayıcı və gücləndirici bəndlər ola bilər) dayanıqlı hala gətirmək olar. Başqa cür isə ATS-in yerli əks-əlaqəni dəyişmək vasitəsi ilə strukturunu dəyişməklə dayanıqlı hala gətirmək olar.