-161-
mamlakatda me’morchilik va shaharsozlik naqadar rivojlanganidan dalolat beradi. Bu
o‘rinda Amir Temur bobomizning bunyodkorlik haqidagi “
Har bir shaharda
masjidlar, madrasalar, xonaqohlar qurishni, yo‘lovchi musofirlar uchun yo‘l ustiga
rabotlar qurishni, daryolar ustiga ko‘priklar qurishni buyurdim
[2,58]”, – degan fikri
buning yorqin dalilidir.
Sohibqiron Temur davrida tuzilishi va miqyosi bo‘yicha misli ko‘rilmagan
ko‘plab inshootlar barpo qilindi. Bulardan biri Yassi (keyinroq Turkiston) shahrida
qurilgan Ahmad Yassaviy maqbarasidir.1392-yili yakunlangan bu inshoot qurilishiga
eng yuksak malakali me’morlar jalb etilgan. Maqbaraga kiraverish ravoqli va baland
gumbazli peshtoqdan iborat. Axmad Yassaviy maqbarasi musulmon Sharqining
me’moriy yodgarliklari orasida eng noyobidir.
Amir Temur davrida saroylar qurilishi ko‘lami va bezaklarning hashamdorligi
bilan ajralib turadi. Saroylar shunchaki hukmdor xonadon a’zolari yashaydigan
joygina emas, balki ulug‘vor qabul marosimlari o‘tkaziladigan joy ham
bo‘lgan,o‘zining hashamati-yu dabdasi bilan hukmdor qudratini o‘zida aks ettirgan.
Temur Shahrisabzda Oqsaroy nomi bilan mashhur bo‘lgan, asosan ma’muriy siyosiy
vazifalarni bajarishga mo‘ljallangan saroy qurdirdi. Saroy peshtoqida bitilgan “
Agar
bizning quvvat va qudratimizga ishonmasang, bizning imoratlarga boq!
”, – degan
yozuv Temur davlatining siyosiy vazifasini ham anglatar edi. Oqsaroyning mufassal
tavsifini Klavixo yozib qoldirgan. Temur davrida qurilgan Ko‘ksaroy, Bo‘stonsaroy
kabi saroylar Samarqand ko‘rkiga-ko‘rk qo‘shib turibdi.
Qadamjolar me’morchiligi ham o‘ziga xos tuzilishga ega.
Temur Buxoroda
Chashmayi Ayub (1380-yil) yodgorligini qurdirdi[3,182]. Shahrisabzda esa ziyorat
va dafn marosimlari uchun “hazira” – “Dor us-siyodat” (“Sayyidlar, rahbarlar uyi”,
1389-1400) xilxonasini qurdirgan. O‘g‘li Jahongir vafot etgach, Shahrisabzda
maqbara qurdirgan. Unda Xorazm me’morchiligi an'analaridan foydalanilgan.
Sohibqiron davrida so‘lim bog‘lar qurilishiga ham e’tibor qaratilib, shahar
atrofida shunday bog‘lardan o‘n ikkitasi yaratilgan. Tarixchi Sharafiddin Ali
-162-
Yazdiyning
guvohlik berishicha, Amir Temur obodonchilikka yaraydigan biron
qarich yerning zoye bo‘lishini ravo ko‘rmagan[4,187].
Sohibqiron Amir Temur tasviriy va musiqa san’atining ravnaqiga ham
homiylik qilib, bu sohalar ham turfa yo‘nalishlari bo‘yicha mislsiz darajada
yuksaladi. U o‘z davrining yirik me’morchilik obidalarining asosiy ijodkori bo‘lib,
devoriy rasmlarni tikladi.
Ibn Arabshoh, Sharafiddin Ali Yazdiy, Z.M.Bobur o‘z risolalarida
Samarqanddagi Bog‘i Shamol, Bog‘i Dilkusho va
Hirot saroyining hashamatli
devoriy rasm – bezaklari haqida so‘z yuritganlar. Sohibqiron davridan
Samarqanddagi uchta – Shirinbeka og‘a, Bibixonim va Tuman og‘a maqbaralaridagi
tasvirlar bizgacha yetib kelgan. Ularda naqqoshlik va xattotlik san’ati namunalari
bilan bir qatorda tasviriy lavhalar ham mavjuddir. Shirinbeka og‘a maqbarasida ko‘p
rangli surat bo‘lsa, qolgan ikki bino devorlarida faqatgina oq va moviy ranglardan
foydalanilgan.
Sohibqiron davrida tasviriy san’at bilan bir qatorda musiqa san’ati va ilmi ham
jadal ravnaq topdi, kamolot cho‘qqisiga erishdi, chinakam uyg‘onish davri bo‘ldi
deyish mumkin. Xonanda va sozandalar rasmiy diplomatik, harbiy va boshqa
tantanalarning doimiy qatnashchilariga aylangan.
Xalq tomoshalari, ommaviy
bayramlar ularsiz o‘tmagan. Bu esa, o‘z navbatida, musiqaning boshqa san’atkorlar
qatoridan muhim o‘rin egallashini ta’minladi. Manbalarda keltirilishicha, o‘zbek
xalqi musiqasi qatori harbiy rasmiy musiqa turlari, mumtoz maqom san’ati,
mintaqaning boshqa turkiy hamda arabzabon, forsiyzabon xalqlarning musiqaviy
folklori rivoj topdi.
Eng muhimi, musiqiy anjomlar jasorat va mardlik timsollariga
aylandi. “
Amr qildimki
, – deb yozadi Amir Temur o‘z “Tuzuklar”ida, –
qaysi bir
amir biron mamlakatni fath etsa, yo g‘anim lashkarini yengsa, uni uch narsa bilan
mumtoz qilsinlar: faxrli kitob, tug‘ va nog‘ora berib, uni bahodir deb
atasinlar
[2,80]”.
Xulosa qilib aytganda, XIV asrning oxiri XV asrning boshlari madaniy
rivojlanishi haqiqatda ham qisqa vaqt bir asrdan sal ko‘proq davrda Movarounnahr va
-163-
Xuroson xalqlari madaniyatida, ilm-fanida shu darajada tez va nihoyat yorqin
o‘zgarish, yutuq va yangiliklar ro‘y berdiki, ular butun Sharq, jahon ilm-fani,
madaniyati rivojida so‘nmas iz qoldira oldi. Bu qisqa
davr ichida bunday madaniy
yuksalish shunday aql zakovat, iste’dod va talant egalarini yetishtirdiki ularning nomi
tarixga namuna bo‘lib qoldi. Ana shu taraqqiyot bosqichi sohibqiron Amir Temur va
temuriylar nomi bilan bog‘liq. Bugungi kunda ikkinchi uyg‘onish bosqichi deb
atalgan sohibqiron Amir Temur davri tom ma’noda ilm-fan madaniyat gullagan davr
bo‘ldi. Xullas, sohibqiron Amir Temur davrida yashagan ijodkorlar, olimlar
musavvir-u
naqqoshlar, musiqashunoslar, yetuk san’atkorlar o‘sha davr
xalqlarigagina xizmat qilib kelmay, balki hozirgi kun san’atiga ham nihoyatda
mustahkam poydevor qo‘yganlaridan darak beradi.
Dostları ilə paylaş: