Fanda "Uyg'onish davri" deb ataladigan davr G'arbiy va Markaziy Yevropa
mamlakatlarida XIV-XVI asrlardagi rivojlanishining o'ziga xos xususiyatlarini ifodalash
uchun ishlatilgan.Birinchi marotaba "uyg'onish" atamasini XVI asr italyan rassomi va
tarixchisi J.Vazari o'z asarlarida ishlatiladi. [2, 154-156 b.] "Uyg'onish", "Uyg'onish
davri" atamalari XIV -XVI asr ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanish mohiyatini ochib bermasdan,
ko'proq antik davr merosini,ya'ni antik madaniyatga o'xshash madaniyatini qaytadan
"tirilishi", uyg'onishi" ma'nosida ishlatila boshlandi. Keyinchalik fanda bu atama keng
qoʻllanila boshlandi.Shu ma'noda ko'pchilik tadqiqotchilar IX-XII asrlar O'rta Osiyo
xalqlari tarixida madaniyatning rivojlanishini o'ziga xos xususiyatlarini ham
"uyg'onish"davr deb atalishi yuqorida qayd qilinganidek,shartlidir deb hisoblaydilar.[2,
156-158 b.]
227
IX-XII asrloar O'rta Osiyo xalqlari tarixida moddiy va maʼnaviy hayotning
rivojlanishida oldingi davrlarga nisbatan keskin yuksalish davri bo'ldi.VIII asrda Arab
xalifaligi hozirda O'rta Osiyo deb atalmish hududni fath etib bo'lgan, bosib olingan
yerlarda islom dini keng yoyilib, ijtimoiy -iqtisodiy va maʼnaviy hayot Arab xalifaligi
tartib-qoidalariga butunlay bo'ysindirilgan edi. Xalifalik tarkibiga kiritilgan o'lkalarda
faqat islom diniga emas,balki arab tili va uning imlosi ham joriy etildi. Chunki arab tili
xalifalikning davlat tili bo'lsa, islom dini uning mafkurasi edi. Shu sababli bu
mamlakatlarda arab tilini o'zlashtirshga intilish kuchli bo'lgan.islomni qabul qilgan
aholining arab tili bilan muloqoti, ibodat vaqtlarida qur'on suralarini tilovat qilishdan
iborat boʻlgan bo'lsa, mahalliy zodagonlar arab tilini xalifalik ma'murlari bilan
yaqinlashish va mamlakatda o'z siyosiy mavqelarini tiklab uni mustahkamlashni garovi
deb hisoblaydilar. Arab tiliga bo'lgan ehtiyoj va intilish tufayli ko'p vaqt o'tmay
Movarounnahrda o'z ona tilidan ko'ra arab tili va yozuvini o'zlashtirib olgan bilimdonlar
paydo bo'ldi. Chegaralari borgan sari kengayib, ulkanlashib borayotgan xalifalik uchun
ilm ahli suv va havodek zarur bo'lib qoldi. Davlatni boshqarishda xalifalik ma'muriyati
bilimdon siymolarga muhtoj edi. Chunki arablar orasida bu paytda davlat ishiga yaroqli
bo'lgan bilimdonlar ham oz bo'lib, borlari ham zaif edi.
Ilm – fan, madaniyat va san’atda o’ziga xos o’zgarish yasagan qomusiy bilim
sohiblari, olim, fozil, barkamol shaxslar ilk o’rta asrlar zamoni Sharq Uyg’onish davri
nomi bilan ma’lum. O’zining ijtimoiy, madaniy, ma’rifiy belgilarga ko’ra bu davr XV –
XVI asrlarda G’arbiy Yevropada mamlakatlaridagi madaniy hayot, ilm – fan, falsafiy
tafakkur sohasidagi buyuk yuksalishlar yuz bergan Renessans davriga ham qiyos qilinadi.
[1, 446-447 b. ] Sharq renessansi iborasi va fikri ilk bor yevropalik sharqshunos olim
A.Mets ning “Musulmon Renessansi” kitobida ilgari surilgan edi. Bu asar IX – X
asrlardagi arab xalifaligi tarixiga bag’ishlangan kitob ko’plab olimlarning diqqat
e’tiborini jalb qildi. Sharqda uyg'onish davri deganda ko'pchilik olimlar davrning
madaniy taraqqiyot sohasidagi muvaffaqiyatlarini nazarga olib, uyg'onish g'oyasini
muayyan bir tarixiy davrga xos ilm-fan, madaniyatning yuksalishi dehan ma'noda talqin
etadilar.ularning fikricha sharq renessansi insoniyatning madaniy - tarixiy taraqqiyotidagi
ana shu yuksalish davrlaridan biridir."Renessans" ( uyg'onish) tushunchasi esa sharqqa
nisbatan shartli ravishda qo'llaniladi.
Sharq va g'arb uyg'onish davrlaridagi ijtimoiy -iqtisodiy negizlarining turlicha
holatlarini ko'rsatish bilan birga IX-XII asrlarda sharq musulmon mamlakatlaridagi
uyg'onishning yevropa renessansi arafasida jahon madaniyati taraqqiyotidagi muhim
bosqich bo'lganini esdan chiqarmaslik lozim. Sharq uyg'onish davri tarafdorlarining
ko'pchiligi bu nuqtayi nazarni e'tirof etadilar. Ammo ular sharqqa nisbatan renessans
tiklanish, uyg'onish istilohini shartli ravishda ishlatish mumkin deb hisoblaydilar. Ming
yilliklar davomida turli sivilizatsiya va madaniyatlar, jahon savdo yo'llari chorrahasida
joylashgan o'lkamiz hududida o'ziga xos bebaho ma'naviy qadriyatlar va madaniyat
|