Intellektual xatti-harakatlar – tashqi muhit va nutqqa suyangan holda
idrokning ichki rejalarida bajariladigan xatti-harakat.
Intellektual rivojlanish mezoni (ong IQ – aqliy yosh (AYO) va xronologik
yosh (XYO) orasidagi munosabatni bildiruvchi mezon: IQ = AYO/XYO x 100.
Intellektning biror bir yosh shkalasiga suyangan holda test natijalari orqali
rivojlanishini aniqlash mumkin.
Tafakkur - inson aqliy faoliyatining yuksak shakli. Sezgi idrok va tasavvurlar
orqali bevosita bilib bo‘lmaydigan narsa va hodisalar T.da ongli ravishda aks etadi.
T. jarayonida fikr vujudga keladi, bu fikrlar inson ongida hukm, tushuncha, xulosa
shakllarida yuzaga keladi.
Klassifikatsiya - tevarak-atrofdagi olamni o‘rganishda birgina narsa bilan
emas, balki ko‘p va xilma narsalar bilan ish ko‘rishga to‘g‘ri keladi, ya’ni
narsalarni o‘rganish maqsadida guruhlarga, sinflarga ajratishdir.
Assotsiativ psixologiya - XVII-XIX asrlarda maydonga kelgan psixologiya
fani yo‘nalishi bo‘lib, ko‘proq Angliyada tarqalgandir, ya’ni psixik hodisalarning
o‘zaro bog‘lanishi bo‘lib, ma’lum qonunlar bo‘yicha tarkib topishdir.
Analiz-tahlil - murakkab ob`ektni turli tarkibiy qismlarga ajratish yoki
tavsifnoma berishdan iborat fikralsh operatsiyasidir.
Kreativlik – bu shaxsning yangi g‘oyalarni yaratishi, tafakkurning an’anaviy
sxemasidan chetga chiqib, o‘ziga xos, original qarorlar qabul qilishga qodirligi.
Mazkur atamaga ilk bora 1922 yilda D.Simpson tafakkurning nostandart usuli, deb
ta’rif bergan.
Kreativlikni o‘rganish bo‘yicha Rossiyada A.M.Matyushkin, A.V.Petrovskiy,
M.G.Yaroshevskiy, V.N. Drujinin kabi olimlar ish olib borganlar.
Psixologiyada intellekt va kreativlikni aloqasini tushuntiruvchi 3 ta nazariya
mavjud.
D.Veksler, G.Ayzenk, L.Termen, R.Stenberg va boshqalar intellekt va
kreativlikni oliy darajadagi insoniy qobiliyatlarning birligi deb bilishadi. Intellekt
kretivlikning yuqori bosqichidir . Bu degani nafaqat ular birlikda, balki ijodkorlik
intellektning hosilasidir. YUqori darajadagi inttellekt- yuqori darajadagi
qobiliyatning asosisi hisoblanadi. Quyi intellekt- quyi darajadagi intellektni yuzaga
keltiradi. Gans Ayzenk kreativlikni qobiliyatning o‘ziga xos ko‘rinishi deb
hisoblagan. Kreativlik intellektning yuqori bo‘lishi bilan belgilangan.
Intellekt bu inson va hayvonlarni yangi muhitga moslashishi hisoblanadi.
V.Shterni, J.Piaje, D.Veksler va boshqa avtorlar ham ntellektni insonlarni yangi
hayotiy sharoitlarga moslashashtiruvchi umumiy qobiliyat sifatida qarashgan. Ular
o‘z tadqiqotlarida amerikalik minglab maktab o‘quvchilarini logityud metodi orqali
tadqiq etishgan. Tadqiqot jarayonida , dastlab ularni IQ (intellekt koefitsenti) aniqlab
olindi. O‘quvchilarni IQ koeffitsentiga qarab gruhlarga ajratildilar va 30, 40 , 50,60
yil oralig‘ida kuzatishgan. Yillar davomida intellekt koeffitsenti yuqori bo‘lgan
sinaluvchilar hayotda, faoliyatda yuqori ko‘rsatkichlarni ko‘rsatishgan. IQ
koeffitsenti pastroq bo‘lgan sinaluvchilar ulardan farqli o‘laroq 30 marta kam
yutuqlarga erishishgan.
Lekin intellekt va kreativlikning bir biriga bog‘liq emasligini boshqa
tadqiqotlarda tadqiq etilgan. Kreativlik- bu insonni hayotga moslashishi emas, balki
uni o‘zgartirishidir. Kreativlikning asosiy omili bu insonning dezadaptatsiyasi, ya’ni
uni atrof olam va ijtimoiy muhitga moslasha olmasligida deb qaralan nazariyalar
ham mavjud. Ba’zi olimlar shaxsning kreativlik xususiyatini tashqi olam va
insonllardan yolg‘izlanish deya ta’rif berishgan. Aynan real olamga nisbatan
dezadaptatsiyasi mavjud bo‘lgan, moslasha olmagan inson o‘zidagi yolg‘izlikni
engib o‘tish uchun ijod qilish va yangilik yaratishni boshlar ekan. A.Adlerning
fikricha, insondagi kreativlik o‘zida mavjud bo‘lgan noto‘liqlik kompleksini
to‘ldirish vositasi deb bilgan. Empirik tadqiqotlarda ko‘rsatilishicha, ijodkor
qobiliyatli bolalar shaxsiy va emotsional sohada jiddiy muammolarga duch
kelishadi. Tadqiqotlarda bunday bolalarning maktabda erishayotgan natijalari
ularning imkoniyatlaridan past chiqanini kuzatishimiz mumkin.
Kreativlik va intellektni qarama-qarshi qo‘ygan olimlardan yana biri Dj.
Gilvord bo‘lib, u o‘z nazariyasini ikki xil tafakkur asosida quradi. YA’ni konvergent
va divergent tafakkur. Konvergent tafakkur masalani echishda mavjud barcha
vositalarni tahlil qilib, ulardan yagona maqbulini tanlashdir. Konvergent tafakkur
intellekt asosida quriladi. Divergent tafakkur- masalani echishning turli variantlarini
yaratishdan iborat tafakkur turidir. Divergent tafakkur- kreativlik asosida quriladi.
Demak intellekt va kreativlik umumiy ko‘rinishdagi ikki xil qobiliyatlar
bo‘lib, ularni ma’lumotlarni qayta ishlash jarayoni bilan bog‘lash mumkin.
Kreativlik insonda mavjud ma’lumotlarni qayta ishlab chiqarish va ularning cheksiz
yangi modelini yaratishga javob beradi. Intellekt esa o‘sha ma’lumotni real
amaliyotda qo‘llashga va atrof muhitga moslashishga javob beradi.
Uchinichi nuqtai nazar egalari intellekt va kreativlik o‘zaro uzviy
bog‘langan ikki xil faktordeb qarashadi. SHaxsni orientirlashtirgan bu psixologiya
vakillari A.Maslau va boshqalar ijodiy qobiliyatni tan olishmagan. Ijodiy faollik
shaxsda qobiliyatga qaraganda, ba’zi shaxsiy xususiyatlarni (qiziqish,
tavakkalchilik ) shakllantiradi. Lekin bu faollikning namoyon bo‘lishi uchun
shaxsda yuqori darajadagi intellektual qobiliyat mavjud bo‘lishi kerak . Ularning
fikricha, quyi intellektga ega bo‘lgan kishi hech qanday kreativlikka ega bo‘lmaydi.
O‘rta intellekt sohiblari o‘rtacha kreativlik, IQ koeffitsenti 120 dan ortiq bo‘lgan
kishilar a’lo darajadagi kreativlikka ega bo‘lishishadi.
Evolyusiya nuqtai nazaridan intellekt va kreativlikning o‘zaro bog‘liqligini
tahlil qilib ko‘raylik.
Intellektni go‘yo qolipga solingan, buyuk kashfiyotlarni yaratmaydigan
moslashuvchi qobiliyat sifatida ko‘ramiz. Intellektga faqat qaytarish xosdir.
Psixologlarning fikricha bu g‘oya noto‘ridir . Sababi evolyusion rivojlanish
nazariyasida insoniyatning antropogenez rivojlanishning asosiy omilini
intellektining rivojlanishidadir deb aytib o‘tilgan. Olovni o‘zlashtirish va qurollar
yasash bunga misol bo‘la oladi.
Intellektni kreativlikdan yiroq qilish, shaxsdagi yaratuvchanlik , originallik
kabi sifatlarni kreativlikka moslab qo‘ymoqda . Kim birinchi bo‘lib buyuk
kashfiyotni, o‘q-yoylarni yaratgan, kim olovni o‘zlashtirish mumkinligini o‘ylab
topgan? Intellektmi? yoki Kreativlikmi? Agar kreativlik bo‘lsa, unda intellekt
qaerga ketdi. Demak, bunday mulohazalar intellektni insoniyatning texnik va ilmiy
muvaffaqiyatlarini yaratishdagi o‘rnini pasaytirmoqda.
You probably know some people with talents in science, others who excel at
the humanities, and still others gifted in athletics, art, music, or dance. You may also
know a talented artist who is dumbfounded by the simplest mathematical problems,
or a brilliant math student with little aptitude for literary discussion. Are all of these
people intelligent? Could you rate their intelligence on a single scale? Or would you
need several different scales?
Ma’lumki, ba’zi insonlar aniq fanlar yuzasidan ba’zi insonlar gumanitar
fanlar yuzasidan qobiliyatga ega bo‘lishadi. YAna yuqori darajadagi talantga ega
bo‘lagan rassomning oddiy matematik misollar oldida esankirab qolishini va ajoyib
matematikni ozroq badiiy qobiliyatga ega bo‘lishini kuzatganmiz. Bunday
insonlarni aqilli deb aytishimiz mumkinmi.
1
Spirmenning fikricha, insonlarda umumiy intellekt mavjud. Uning fikricha
insonlarni bir-biridan ajratib turuvchi o‘ziga xos qobiliyatlari bor.Spirmen faktorli
analiz, statistik protsedurani ishlab chiqdi. U bog‘liq elementlarning muvaqqat
bog‘lanishlarini tushuntirib bergan. Spirmenning fikricha malakaning umumiy
yig‘indisi, bizning aqliy hulq-atvorimizga bog‘liqdir deb tushuntirgan. SHu
kungacha Spirmenning umumiy intellekt nazariyasi, ya’ni intellektni bir taraflama
baholash nazariyasi ko‘plab noroziliklarga sabab bo‘lgan. Spirmendan farqli o‘laroq
Terstoun aqliy qobiliyatlarning 56 xil testlar, 7 ta klaster orqali baholashni joriy etdi.
Terstoun insonlarni yagona shkala orqali baholamadi. U agar shaxs 7ta klasterdagi
barcha masalani muvaffaqiyatli echsa, u qolgan barcha sohalarda ham xuddi
shunday mavaffaqiyatga erishadi deb bilgan. Ular aqliy qobiliyatni jismoniy
qobiliyat bilan taqqoslashgan. Uning fikricha, shtanga ko‘tarish bo‘yicha jahon
chempioni yaxshigina figuristtik sport turi bilash ham shug‘ullanishi mumkin.
CHunki undagi jismoniy tayyorgarlik shunga imkon beradi.
Satosi Kanadzava (2004 y.) umumiy intellektni intellektning bir turi sifatida
ko‘radi. Umumiy intellekt bizga kundalik hayotda mavjud muammoalarni hal
qilishda yordam beradi.
1
Psychology David G. Myers Hope College Holland, Michigan 409р
Satoshi Kanazawa (2004) argues that general intelligence evolved as a form
of intelligence that helps people solve novel problems—how to stop a fire from
spreading, how to find food during a drought, how to reunite with one's band on the
other side of a flooded river. More common problems—such as how to mate or how
to read a stranger's face or how to find your way back to camp—require a different
sort of intelligence. Kanazawa asserts that general intelligence scores do correlate
with the ability to solve various novel problems (like those found in academic and
many vocational situations) but do not much correlate with individuals' skills in
evolutionarily familiar situations—such as marrying and parenting, forming close
friendships, displaying social competence, and navigating without maps.
2
1980 yillarga kelib Spiremennig yagona intellekt nazariyasini va
Terstounning akedemik qobiliyatlar nazariyalarini taqqoslash jarayoni kuzatilgan.
Ularning fikricha, shaxs biror kognitiv sohada muvaffaqiyatga erishayotgan bo‘lsa,
demak u boshqa sohalarda ham xuddi shunday zafarlarga erishadi. Hayotga
moslashishning asosiy omili shaxsdagi umumiy intellekt emas, balki vaqt o‘tib,
qobiliyatlar bir-biriga ta’sir eta boshlao‘idir. X.Gardner intellekntni bir necha
qobiliyatlar yig‘indisi deb qaragan. U o‘z tadqiqotlarini past qobiliyatli odamlarda
o‘tkazgan. Miyaning shikastlanishi bir qobiliyatni so‘ndirishi mumkin lekin qolgan
qobiliyatlarni qoldirishi mumkin deb hisoblagan.
Charles Spearman (1863-1945) believed we have one general intelligence
(often shortened to g). He granted that people often have special abilities that stand
out. Spearman had helped develop factor analysis, a statistical procedure that
identifies clusters of related items. He had noted that those who score high in one
area, such as verbal intelligence, typically score higher than average in other areas,
such as spatial or reasoning ability. Spearman believed a common skill set, the g
factor, underlies all of our intelligent behavior, from navigating the sea to excelling
in school.
This idea of a general mental capacity expressed by a single intelligence score
was controversial in Spearman's day, and it remains so in our own. One of
Spearman's early opponents was L. L. Thurstone (1887-1955). Thurstone gave 56
different tests to people and mathematically identified seven clusters of primary
mental abilities (word fluency, verbal comprehension, spatial ability, perceptual
speed, numerical ability, inductive reasoning, and memory). Thurstone did not rank
people on a single scale of general aptitude. But when other investigators studied the
profiles of the people Thurstone had tested, they detected a persistent tendency:
Those who excelled in one of the seven clusters generally scored well on the others.
So, the investigators concluded, there was still some evidence of a g factor.
46
Gardner o‘z tadqiqotini bosh miyasi ba’zi qismlari fiziologik jihatdan
shikasitlangan sinaluvchilarda o‘tkazgan. Ular ko‘pincha intellekt testlaridan quyi
2
Psychology David G. Myers Hope College Holland, Michigan 406р
ballarni egallashgan. Bu sindrom vakillarining ba’zilarida nutq rivojlanmagan.
Lekin qo‘shib ayirishni xuddi elektron hisoblagichday tezda hisoblay olish
qobiliyatiga ega bo‘lishgan. Ba’zilari, biror tarixiy kun bilan bog‘liq sanalarni
yoddan bilishgan. Bunday sindrom egalari hattoki baddiy ijodda ham
muvaffaqiyatlarga erisha olishgan. YUqoridagi faktlardan foydalanib, Gardner
shaxsda intellekt emas, balki bir necha xil ong mavjud degan fikrga kelgan. Umuman
olganda shaxsda 8 xil ko‘rinishdagi qobiliyat borligini aytib o‘tadi. Agar shaxs biror
sohada muvaffaqiyatga erishsa, demak u qolgan sohalarda ham yaxshi natijalarga
erishadi deb aytib bo‘tgan.
Gardner 's Eight Intelligences Howard Gardner (1983, 2006) views
intelligence as multiple abilities that come in packages. Gardner finds evidence for
this view in studies of people with diminished or exceptional abilities. Brain damage,
for example, may destroy one ability but leave others intact. And consider people
with savant syndrome, who often score low on intelligence tests but have an island
of brilliance (Treffert & Wallace, 2002). Some have virtually no language ability,
yet are able to compute numbers as quickly and accurately as an electronic
calculator, or identify almost instantly the day of the week that corresponds to any
given date in history, or render incredible works of art or musical performances
(Miller, 1999). About 4 in 5 people with savant syndrome are males, and many also
have autism, a developmental disorder (see Chapter 5).
3
R. SHtenbegr, R.Vagner Gardnerning g‘oyasiga qo‘shilishgan Lekin shaxsda
aqlni 3 xil faktori mavjudligini taxlil qilishgan:
Masalani echishda akalemik malakaning mavjudligi. Bunday malakalarni
aqliy testlardagi yagona to‘g‘ri javobni belgilash bilan baholanadi
Amaliy intellekt kundalik hayotda atrof muhitga moslashish uchun
muammolarning ko‘plab echimidan qulayini tanlashga yordam beradi.
Ijodiy aql. Bun tip vakillari notanish vaziyatlarda o‘zining reaksiyasini
ko‘rsatishi bilan ajralib turadi.
Mustaqil fikrlashning yuqori shakli bo’lmish ijodiylik muammosi chet el
psixologiyasida juda chuqur o’rganilgan, bu asosan qobiliyatning kreativligi tarzida
talqin qilingan. Biz bu ta’rifdan “ijodiy” deb foydalanmasligimizga sabab (“ create”
- inglizcha “ijod qilish” demakdir), ijodiylik - bu intellektual faollikning yuksak
bosqichi, degan tasavvur paydo bo’lmasligi uchun “kreativlik” atamasidan
foydalandik. Psixologiyada kreativlik muammosi 1950-yillardan boshlab izchil
ravishda o’rganilmoqda. Lekin biz o’z tadqiqotimizda “kreativlik” atamasini o’zbek
tilida shartli ravishda “aqliy ijodiylik” deb atadik va uni mustaqil fikrlashning
psixologik asosi sifatida o’rganishni lozim topdik. SHunday qilib, bundan buyon
aqliy ijodiylik haqida mulohaza yuritilganda fikrlashning nostandartligi, uning
mustaqilligi va “kreativligi” nazarda tutiladi.
3
Psychology David G. Myers Hope College Holland, Michigan 407р
Kreativlikning ajratilishiga aqlning an’anaviy testlari va muammoni
yechishning muvvafaqiyati o’rtasida bog’lanish yo’qligi haqidagi ma’lumot turtki
bo’lgan. Bu sifat mohiyatan aql orqali berilgan ma’lumotlarni, qo’yilgan vazifalarni
hal qilishda tezkor usul va har xil yo’sindan foydalanish qobiliyatiga bog’liqligini
ifodalaydi.
1962 yilda J.W.Getzels va P.W.Jackson [10] aqliy ijodiylikning
ko’rsatkichlari orasida bog’liqlik yo’q, degan ma’lumotni matbuotda e’lon
qilishgan. Ular ijodiylikni o’lchash uchun o’zlarining (Sr) koeffitsentini kiritishgan,
xolos. Aqliy iste’dod esa bolaning guvohnomasidagi yoshiga nisbati qo’lga kiritgan
muvaffaqiyatlarining miqdori bilan o’lchanib, IQ koeffitsenti bilan belgilanadi. IQ
va Cr koeffitsentlarini ajratish qobiliyat bilan mantiqni aqliy ijodiylikka qarama-
qarshi qo’yishga omil bo’lgan. Xuddi shu bois ham XX asrning 60-yillariga kelib,
ijodiylikning 60 dan ortiq ta’rifi ishlab chiqildi. Ijodiylik ta’riflarini tahlil qilish
orqali ularni 6 turga ajratish mumkin: geshtaltik ta’rif (ijodiy jarayonni mavjud
geshtaltlarni buzib, yaxshirog’ini tuzish sifatida ta’riflanadi), innovatsion (yangi)
ta’rif (so’nggi natijaning yangiligi bo’yicha ijodiylikni baholashga yo’naltirilgan),
Dostları ilə paylaş: |