A k ġ f k a m a L
Yüklə 10,02 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Ġnamsız yaĢayan insanlar,
adətən, arzularından məhrum olurlar. qalan beş nəfərə Bozdu kəndinə gedib ərzaq axtarmağı məsləhət gördü. Onlar tövlədən çıxmaqları ilə geri qayıtmaları bir oldu. Bildirdilər ki, 30- 40 erməni bizə tərəf gəlir. Komandir (Yaşar) tez bizə tapşırıqlar verərək müdafiə mövqeyi tutmağımızı əmr etdi. Salamat olan əsgərlər gizləndiyimiz qazmanın sağ tərəfində mövqe tutdular. Biz yaralılar isə əllərimizdə avtomatı və qumbaraları hazır saxladıq ki, çöldəkilər düşmənlə bacarmasalar, düşmən içəri girsə, onda biz qumbaralarla özümüzü və düşməni məhv edək. Komandir özü isə bir neçə yüngül yaralı əsgərlərlə qazmanın girəcəyində mövqe tutdu. Düşmən bizim burada olmağımızı bilmədən, yol boyu həlak olmuş şəhidlərimizin silahlarını götürərək irəliləyib 10-12 metrliyimizə qədər gəldilər. Onlar bizi gördülər və hər tərəfdən güllələri od kimi üstümüzə yağdırmağa başladılar. Iki saatadək davam edən bu qeyri bərabər döyüşdə bizimkilərin sərrast atəşləri və əzmkarlıqları nəticəsində düşmən 24 meyid qoyaraq pərakəndə şəkildə geri çəkilərək qaçdı. Ermənilərin sağ qalanları uzaqdan bizə tərəf atəş açırdılar. Bizim qəhrəman döyüşçülərdən 4 nəfəri şəhid olmuşdu. Yaralılarımızdan iki nəfəri yenə də yaralanmışdılar. Nə edəcəyimizi bilmirdik. Komandir qazmaya çökmüş ağır sükutu pozaraq bizim başqa yerə çəkilməyimizin vacib olduğunu bildirdi. O, düşmənin mütləq əlavə qüvvə ilə bura gələcəyini əlavə etdi. Həmin gecə sağ-salamat qalan tək döyüşçü yoldaşımız bizi bir-bir kəndin kənarındakı mağaraya daşıyaraq orada gözləməyimizi təşkil etdi. Səhər açılanda hər tərəfin qarla örtüldüyünü gördük və sevindik. Çünki, izimizi qar örtmüşdü. Həmin gün ermənilər bir dəstə ilə hücuma keçsələr də bizi qazmada tapmadılar. Bir neçə gündən sonra- fevralın 17-də bizim vertalyotlar başımızın üstündə görünməyə başladı. Lakin, ermənilər vertalyotları atəşə tutduğundan onlar uzaqlaşıb gözdən itdilər. Tamamilə ümidimiz üzülmüşdü, nə edəcəyimizi bilmirdik. Yaşamaq isə gözəl idi... fevralın 18-də Murovdan iki qırıcı vertalyot göründü. Onlar düşmən mövqelərini bombaladı və erməniləri dağdan aşağı qovdu. Belə olduqda bizi təkbaşına mağaraya daşıyan əsgər 248 mağaradan çıxaraq gödəkcəsini çıxarıb başının üstündə yelləməyə başladı. Vertalyotdakı döyüşçülər onu gördülər və vertalyotu yaxınlığa endirməyə başladılar. Sağ qalanlarımız beləliklə xilas olduq”. Murovdağ silsiləsinin Yeddiqardaş, Koroğlu və digər zirvələrini aşarkən briqadanın çoxlu sayda əsgər və zabiti həlak oldu, 500 nəfərdən çox əsgər don vurmadan əl və ayağı kəsilərək şikəst oldu. 3-cü taborun komandiri baş leytenant Fehruz Alışov, baş leytenant Xalid Hümbətov, Şahin Süleymanov, Mirzəli Mehdiyev, pulemyotçu Elxan-cəmi 11 nəfər isə qar uçqunu altında qalaraq həlak oldular. Əziziyəm, Murovda, Əridi qar-qırov da. Neçə igid gəlmədi, Buza döndü Murovda. Olmaz sənə tay Murov, Umdum səndən pay Murov. Özün boyda ərləri, Necə uddun, ay Murov? Bu əməliyyatların uğursuz sonluğunu hərbi hissənin qərərgah rəisi polkovnik-leytenant E.Həsənov belə şərh edir: “Kəlbəcərə hücum planı hələ 1993-cü ilin yayında hazırlanmışdı. Bu plana əsasən Kəlbəcər bölgəsi qısa bir vaxtda azad edilməli idi. Hərbi hissə yaxşı təchiz edilmişdir. 1993-cü ilin noyabrında hərbi müşavirədə Kəlbəcərə hücum etmək qərara alındı. Əməliyyatların məhz qışda başlamasına mən etiraz etdim. Bununla da məni tutduğum vəzifədən uzaqlaşdırdılar. Dekabrda başlanan əməliyyat çətin olsa da uğurla keçdi. 3-cü taboru Daşkəsənin Zivlən kəndindən Kəlbəcərin Bozlu və Təkəqaya kəndləri istiqamətində düşmən arxasına göndərdik. Digər taborlar isə Ömər aşırımından enərək düşməni ağır itkilərə məruz qoydular. Artıq Kəlbəcər bölgəsinin böyük bir ərazisi azad edilmişdir. Əsgər və zabitlərimiz yüksək vətənpərvərlik hissləri ilə döyüşə atılmış, Murovdağın qarlı zirvələrini və aşırımlarını qəhrəmanlıqla fəth etmiş, düşmən üzərinə əfsanəvi bir yürüş etmişdilər. 3-cü tabor-Kəlbəcər batalyonu-Daşkəsəndən Murovdağ silsiləsini aşaraq, 60-70 kilimetrlik bir məsafəni yürüş etmiş və 2 yanvar 1994-cü ildə Kəlbəcərin Bozlu, Babaşlar və Təkəqaya kəndlərini düşməndən azad etmişdir. Həmin tabor mühasirədə qaldığı üçün Murovdağı yenidən geriyə aşmış və bir həftədən sonra digər taborlarla Murovdağın Ömər aşırımından enərək Yanşaq, Qasımbinə, Zallar, Bağırsaq, Susuzluq kəndlərini və həmçinin, yenidən Bozlu, Babaşlar və Təkəqaya kəndlərini ermənilərdən azad etmişdir. Kəlbəcər batalyonu bir ay ərzində üç dəfə düşmən arxasına göndərilmiş (birinci dəfə 30 dekabr 1993-cü il tarixdə 249 Yaydan çıxan oxu geri qaytarmaq mümkün olmadığı kimi səhvi də düzəltmək olmaz. Yüklə 10,02 Mb. Dostları ilə paylaş:
|