A k ġ f k a m a L
Yüklə 10,02 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Göyçə sərhəddində
|
Abbasov Vəli
ġükürov Nemət Haqverdi oğlu Həsənov Ġlqar Bayram oğlu Verdiyev Vüsal Telman oğlu 123 Ana torpağı qorumaq Ģərəfdir. Lakin bu Ģərəf hər kəsə nəsib olmur. M ü ə l l i f Göyçə sərhəddində 1992-ci ilin dekabrında 3-cü taborun (Kəlbəcər Batalyonu) şəxsi heyətini 900 nəfərdən azaldaraq 500 nəfərə endirilmişdi. Buna səbəb isə könüllü döyüşçülərin məcburi olaraq tərxis edilmələri olmuşdur. Bununla yanaşı Ayrım və Alçalı məntəqələrindəki bölüyün bir hissəsi Laçın bölgəsinə göndərilmişdi. Bölüklər növbə ilə Laçın bölgəsində gedən döyüşlərdə iştirak edir, döyüşlər aparır, digər bölük və tağımlar isə əsasən düşmənin Göyçə istiqamətindən hücumlarının qarşısını alır, müdafiə döyüşləri aparırdı. Laçında döyüş aparan bölük vaxtaşırı başqa bölüklə əvəz olunurdu. Bu vaxtlar Müdafiə Nazirinin əmri olmadan və heç bir əsas olmadan Batalyonun şəxsi heyətini də ixtisar etməyə başladılar. Belə ki, könüllü döyüşçülərin-yuxarı yaşlı əsgərlərin əksəriyyəti qeyri-qanuni olaraq ordudan tərxis olundular. Halbuki döyüşlərin əsas aparıcıları elə onlar idi. Bu hadisə bir dəfə də may-iyun aylarında polkovnik Z.Rzayev tərəfindən həyata keçirilmişdi. Könüllülər silahlarının əllərindən alınmasını təhqir kimi qarşılayır, hətta bəziləri getmək istəmir, düşmənlə döyüşmək üçün gəldiklərini, müharibənin isə qurtarmadığını deyirdilər. Elə əsgərlərimiz var idi ki, onlar silahlarını ağlaya-ağlaya təhvil verirdilər. Əlbəttə bu yolverilməz idi. Biz-aşağı vəzifəli zabitlər-buna etiraz etsək də bizimlə heç kəs hesablaşmırdı. Müharibə gedərkən batalyonun şəxsi heyətini ixtisar etmək ağılsızlıq idi. Əlbəttə, müharibə qurtarmadan ordunun əsas qüvvələri olan könüllülərin tərxis edilməsi Qarabağ müharibəsində məğlub olmağımızın səbəblərindən biri idi. 1992-ci il dekabrın axırında batalyon komandiri polkovnik-leytenant E.Həsənov məni Zəylik, Ağduzdaq və Yellicə kəndlərində yerləşdirilmiş və Göyçə ilə sərhəddə mövqe tutmuş 1-ci bölüyə komandir təyin etdi. Mən 2-ci bölüyün silah-sursatını Taxta sərhəd məntəqəsində baş leytenant Ramiz Əhmədova təhvil verib Zəyliyə getdim. Bölüyün bir tağımı Ağduzdaqda, biri Zəylikdə, biri isə Yellicədə mövqe tutmuşdu. Ġnsan ruhdan düĢəndə, onun atı da çapa bilmir. 124 ġ ə r q m ə s ə l i Bölüyü təhvil götürərkən əvvəlcə silah-sursatı və əşyaları yoxladım, sonra isə bütün keşik çəkdiyimiz ön mövqeləri gəzdim. Əvvəlcə hər bir tağımın keşikçi məntəqələrini, onların əlverişli və ya əlverişsiz olduqlarını nəzərdən keçirdim. Onların silah-sursatı, texnikası, rabitə qurğuları ilə, başlıcası isə əsgərləri ilə tanış oldum. Bəzi yerlərdə keşiklərin sayını artırdım, bəzi yerlərdə onların yerini dəyişərək daha əhəmiyyətli yerlərdə yerləşdirdim. Zəylikdə dörd, Yellicədə isə üç daimi keşik (post) təşkil etdim. Qış olmasına baxmayaraq ermənilər hər vaxt hücum edə bilərdi. Baş leytenant Nizami Bayramov Yellicədə 2-ci tağıma, Nizami Məhərrəmov Zəylikdə 3-cü tağıma, leytenant İsa Hüseynov isə Ağduzdaqda 1-ci tağıma komandirlik edirdi. Müavinim leytenant Tahir Həşimovu Yellicəyə göndərdim, özüm isə bölüyün baş çavuşu İlqar Məhərrəmovla Zəylikdə qalmağı lazım bildim. Bu barədə komandirə məlumat verdim. Zəylik kəndinin Göyçə aşırımında mövqelərimizi gücləndirmək lazım idi. Həm də buraya düşmənin hücum edəcəyi barədə məlumatımız var idi. Bu barədə komandirə məlumat verdim. 1993-cü il mart ayının sonuna qədər Göyçə aşırımındakı mövqelərdə müdafiədə durduq. Mən tez-tez Yellicə və Ağduzdağa gedir əsgərlərlə görüşür, ön mövqeləri yoxlayır, onların da ərzaq, geyim və yanacaqla təchizatına diqqət yetirirdim. Bütün qışı yazadək dağdakı mövqeləri möhkəmlətməklə, birbirindən uzaqda yerləşən tağımların təchizatı ilə məşğul oldum. 1993-cü ilin martınadək dağlarda elə bir əhəmiyyətli döyüş baş vermədi. Kəlbəcər batalyonunun Göyçə ilə sərhəddə yerləşdirilmiş bölük və tağımların bir neçəsinin şəxsi heyəti aşağıdakı siyahıda verilmişdir: Yüklə 10,02 Mb. Dostları ilə paylaş:
|