MATERİAL VƏ METODİKA
Tədqiqat işi 2007-2011-ci illərdə AMEA Genetik Ehtiyatlar İnstitutunun
eksperimantal təcrübə sahəsində yerinə yetirilmişdir. Tədqiqat materialı kimi uzun sünbülcük
pulcuğu əlamətini daşıyan T. polonicum L. (2n=28) və T. petropavlovskyi Udacz. et Migusch.
(2n=42) növlərinin öz aralarındakı, eləcə də həmin növlərlə yumşaq buğdanın Çörək sortu (T.
aestivum L. em Thell.; 2n=42) və heksaploid buğda T. vavilovii (Thum.) Jakubz. (2n=42)
növü arasındakı resiprok hibridlərdən istifadə edilmişdir.
Tədqiqatın gedişində hibridoloji [3] və sitogenetik [7] analiz metodlarından istifadə
olunmuş, müəyyən statistik hesablamalar [5] aparılmışdır. Meyozun analizi asetokarminlə
rənglənmiş müvəqqəti preparatlarda, sitogenetik müşahidələr isə Leitz Orthoplan
mikroskopunda həyata keçirilmişdir.
NƏTİCƏLƏR VƏ ONLARIN MÜZAKİRƏSİ
T. polonicum və T. petropavlovskyi növlərinin öz aralarında və heksaploid buğda
növləri – T. aestivum və T. vavilovii ilə
hibridləşməsindən alınan F
1
hibridlərdə meyoz
prosesi tədqiq edilmiş və alınan nəticələr öz
əksini aşağıdakı Cədvəl -də tapmışdır.
Cədvəldən göründüyü kimi, istər T.
polonicum, istərsə də T. petropavlovskyi –nin
iştirakı ilə alınmış F
1
hibridlərin hamısında
homoloji
konyuqasiya
dərəcəsi
yüksək
olmuşdur. Belə ki, T. polonicum ilə heksaploid
buğdalar arasındakı F
1
hibridlərdə qapalı
bivalentlərin sayı hər bir ATH üçün təqribən 10-
14, T. petropavlovskyi ilə heksaploid buğdalar
arasındakı F
1
hibridlərdə 18-20 ədəd təşkil
ertmişdir. T. petropavlovskyi ilə heksaploid
buğdalar arasındakı heksaploid F
1
hibridlərdən
(2n=6x=42) fərqli olaraq, T. polonicum ilə
Şəkil 1. T. vavilovii × T. petropavlov-
skyi kombinasiyasına məxsus F
1
hibridlərdə açıq kvadrivalentin yer
aldığı metafaz lövhə
AMEA Botanika İnstitutunun elmi əsərləri, 2012- ci il, XXXII cild
heksaploid buğdalar arasındakı F
1
hibridlər pentaploid (2n=5x=35) olduqlarından, multivalent
xromosom assosiasiyalarına daha çox onlarda rast gəlinmişdir. T. petropavlovskyi –nin iştirakı
ilə alınan heksaploid hibridlər içərisində yalnız T. vavilovii × T. petropavlovskyi
kombinasiyasına məxsus F
1
hibridlərdə kvadrivalentlər şəklində multivalentlər müşahidə
olunmuşdur (Şəkil 1). Qeyd edək ki, T. polonicum ilə T. petropavlovskyi arasındakı hibridlər,
pentaploid olmalarına rəğmən, bu baxımdan, istisna təşkil etmişlər. Belə ki, həmin
kombinasiyaya məxsus pentaploid F
1
hibridlərdə bir dənə də olsun, multivalent assosiasiya
qeydə alınmamışdır. Bizim filrimizcə, multivalentlərin olmaması bu iki növün bir-birinə oxşar
və yaxın olmasından irəli gəlir. Görünür, məhz elə bu səbəbdəndir ki, bu növlərdən birini
yumşaq buğda ilə hibridləşməyə cəlb etdikdə, sonrakı hibrid populyasiyalarda hökmən
digərinə də təsadüf edilir. Hər iki növün, xüsusilə, T. petropavlovskyi –nin yumşaq buğdanın
(T. aestivum L.) Çörək sortu ilə yüksək çarpazlaşma qabiliyyəti nümayiş etdirməsi, meyozda
yüksək bivalent konyuqasiyasının qeydə alınması, eləcə də tri- və kvadrivalentlərin
yaranmasını şərtləndi-rən translokasiyaların baş verməməsi T. petropavlovskyi ilə T. aestivum
növləri arasındakı tam genetik uyarlılığı göstərir. F
1
hibridlərin bəziləri morfoloji cəhətdən
valideynlər arasında aralıq mövqe tutmuş, bəziləri isə daha çox valideyn formalardan birini
xatırlatmışlar. T. polonicum ilə T. vavilovii arasındakı tamamilə steril F
1
hibridlər istisna
olmaqla, qalanları fertil olmuş və normal F
2
hibridlərə başlanğıc vermişlər.
Bütün hibridlərin ikinci və üçüncü nəsillərində spektrinə və intensivliyinə görə fərqli
formaəmələgəlmə proseslərinin getdiyi müşahidə olunmuşdur. T. polonicum və T.
petropavlovskyi növlərinin yumşaq buğdanın Çörək sortu ilə olan F
2
və F
3
hibridlərində
formaəmələgəlmə spektri daha məhdud olmuş və əsasən, T. polonicum, T. aestivum, T.
petropavlovskyi, T. spelta L. və T. durum Desf. tipli sünbülləri olan bitkilər meydana
gəlmişdir. Bu isə T. petropavlovskyi –nin morfofizioloji əlamətlərə və düzgün konyuqasiyaya
nəzarət edən genlərinin T. aestivum –un müvafiq genlərinə allel olmaları və eyni
xromosomlarda yerləşmələrinə dair T.T. Yefremova və həmkarlarının [6] söylədikləri fikrin
doğruluğunu bir daha təsdiq edir. T. polonicum və T. petropavlovskyi arasındakı resiprok
hibridləşmədən alınmış F
2
və F
3
hibrid populyasiyalarının da formaəmələgəlmənin məhdud
spektri ilə xarakterizə olunduğunu (əsasən, T. polonicum, T. petropavlovskyi, T. aestivum, T.
spelta, T. durum və T. turgidum L. tipli sünbülləri olan bitkilər meydana çıxmışdır) nəzərə
alsaq (Şəkil 2), onda ehtimal etmək olar ki, T. petropavlovskyi –nin yuxarıda sözügedən
genlərinin bəziləri T. polonicum –a da alleldirlər. Gürünür, təsadüfi deyildir ki, bir sıra alimlər
[4, 10, 6] T. petropavlovskyi növünün T. aestivum ilə T. polonicum arasındakı spontan
hibridləşmədən və ya T. aestivum –dakı P geninin təbii mutasiyasından yarandığını zənn
etmişlər.
Bir qədər geniş formaəmələgəlmə T. polonicum və T. petropavlovskyi növlərinin T.
vavilovii ilə resiprok hibridlərinin ikinci və üçüncü nəsillərində qeydə alınmışdır. Bu zaman T.
polonicum, T. aestivum, T. petropavlovskyi, T. spelta, T. vavilovii, T. durum, T. turgidum, T.
compactum Host və T. dicoccum (Schrank) Schuebl. tipli sünbülləri olan bitkilərə təsadüf
edilmişdir. Bizim fikrimizcə, formaəmələgəlmə spektrinin belə genişliyi hər iki növün genetik
cəhətdən T. vavilovii –dən fərqləndiyini və ondan müəyyən qədər uzaqlaşdığını göstərir.
Beləliklə, uzun sünbülcük pulcuğuna malik T. polonicum və T. petropavlovskyi
növlərinin iştirakı ilə alınan resiprok hibridlərdə meyoz və formaəmələgəlmə proseslərinin
müqayisəli tədqiqi nəticəsində hər iki növün oxşar olduqları və formaəmələgəlmənin istər T.
polonicum, istərsə də T. petropavlovskyi ilə olan F
2
və F
3
hibrid populyasiyalarda eyni
qanunauyğunluqlara tabe olduğu müəyyən edilmişdir.
AMEA Botanika İnstitutunun elmi əsərləri, 2012- ci il, XXXII cild
Cədvəl. T. polonicum və T. petropavlovskyi növlərinin iştirakı ilə alınan F
1
hibridlərdə meyoz prosesinin tədqiqi
Kombinasiyalar
ATH-
nin sayı
qapalı
bivalentlər
açıq
bivalentlər
uni-
valentlər
tri-
valentlər
kvadri-
valentlər
XƏT
2n
T. polonicum × T. aestivum cv. Çörək
151
11,66±0,52
2,47±0,48
6,06±0,68
-
0,17±0,12
26,34±0,73
35
T. aestivum cv. Çörək × T. polonicum
158
10,08
0,68
3,44
0,70
7,71
0,69
0,05
0,11
-
23,66
0,78
35
T. polonicum × T. vavilovii
135
11,39±0,32
2,22±0,30
7,00±0,00
-
0,19±0,02
25,59±0,27
35
T. vavilovii × T. polonicum
112
13,89±0,20
1,94±0,14
5,00±0,00
-
-
28,06±0,14
35
T. polonicum × T. petropavlovskyi
159
12,82±0,22
1,54±0,46
6,28±0,30
-
-
27,18±0,32
35
T. petropavlovskyi × T. polonicum
132
11,42±0,44
2,90±0,38
6,35±0,33
-
-
25,75±0,55
35
T. petropavlovskyi × T. aestivum cv. Çörək
114
17,75±0,51
2,59±0,39
1,33±0,34
-
-
38,14±0,64
42
T. aestivum cv. Çörək × T. petropavlovskyi
98
19,59
0,23
1,41
0,23
-
-
-
40,61
0,23
42
T. petropavlovskyi × T. vavilovii
135
19,08±0,22
1,54±0,20
0,76±0,20
-
-
39,70±0,29
42
T. vavilovii × T. petropavlovskyi
117
18,53±0,48
1,75±0,25
0,48±0,27
-
0,24±0,18
39,64±0,34
42
AMEA Botanika İnstitutunun elmi əsərləri, 2012- ci il, XXXII cild
ƏDƏBİYYAT
1.
Вавилов НИ (1927) Географичкские закономерности в распределении генов
культурных растений. Труды по прикл ботан, генет и селекции, 17(3)
2.
Вавилов НИ (1931) Пшеницы Абиссинии и их положение в общей системе пшениц.
Труды по прикладной ботанике, генетике и селекции, приложение 51, 233 с
3.
Горин АП, Дунин МС, Коновалов ЮБ и др. (1968) Практикум по селекции и
семеноводству полевых культур. Москва: «Колос», 439 с
4.
Дорофеев ВФ, Филатенко АА, Мигушова ЭФ, Удачин РА, Якубцинер ММ (1979)
Пшеница. В кн: Культурная флора СССР (под ред. Дорофеев ВФ и Коровина ОН), т 1,
Ленинград: «Колос», 348 с
5.
Доспехов БА (1979) Методика полевого опыта. Москва: «Колос», 416 с
6.
Ефремова ТТ, Майстренко ОИ, Лайкова ЛИ, Арбузова ВС, Попова ОМ (2000)
Сравнительно-генетический анализ гексаплоидных пшениц Triticum petropavlovskyi
Udacz. et Migusch. и Triticum aestivum L. Генетика, 36(10): 1362-1369
7.
Паушева ЗП (1980) Практикум по цитологии растений. Москва: "Колос", 304 с
8.
Синская ЕН (1969) Историческая география культурной флоры. Л:Колос
9.
Biffen RH (1905) Mendel’s law of inheritance and wheat breeding. J Agr Sci, 1: 4-48
10.
Chen Q, Sun Y, Dong Y (1985) Cytogenetic studies on interspecific hybrids of Xinjiang
wheat. Acta Agron Sin, 11: 23-28
11.
Engledow FL (1923) The inheritance of glume-length in wheat crosses. J Genet, 13: 79-
100
12.
Masum Akond ASMG, Watanabe N, Furuta Y (2008) Comparative genetic diversity of
Triticum aestivum–Triticum polonicum introgression lines with long glume and Triticum
petropavlovskyi by AFLP-based assessment. Genet Resour Crop Evol,
55(1
):133-141; doi:
10.1007/s10722-007-9221-x
Şəkil 2. T. petropavlovskyi × T. polonicum kombinasiyasına məxsus F
3
hibrid
populyasiyasında formaəmələgəlmənin spektri
AMEA Botanika İnstitutunun elmi əsərləri, 2012- ci il, XXXII cild
13.
Schiemann E (1948) Weizen, Roggen, Gerste. Systematik, Geschichte und
Verwendung. Fisher, Jena
14.
Schulz A (1911) Die Abstammung dez Weizens Mitt. d. Naturfrosch. Gesel-schaft zu
Halle a. d., 1:14-17
15.
Schultz A (1913) Die Geschichte der kultivierten Getreide. L. Neubert, Halle am Saale,
1:134
РЕЗЮМЕ
СРАВНИТЕЛЬНОЕ ИЗУЧЕНИЕ ФОРМООБРАЗОВАНИЯ И МЕЙОЗА У
ГИБРИДНЫХ ПОПУЛЯЦИЙ, СОЗДАННЫХ С УЧАСТИЕМ ВИДОВ ПШЕНИЦ
С УДЛИНЕННЫМИ КОЛОСКОВЫМИ ЧЕШУЯМИ
Алиева А.Дж., Мехтиева С.П., Аминов Н.Х.
В результате сравнительного изучения гибридных популяций, созданных с
участием видов пшениц с удлиненными колосковыми чешуями – T. polonicum и T.
petropavlovskyi было установлено, что оба вида очень сходны и формообразование
подчиняется одним и тем же закономерностям у обеих гибридных популяций F
2
и F
3
,
созданных с участием этих двух видов.
Ключевые слова: удлиненная колосковая чешуя, гибридная популяция,
формообразование, мейоз, Triticum L.
SUMMARY
COMPARATIVE STUDY OF SPECIATION AND MEIOSIS IN HYBRID
POPULATIONS OBTAINED BY USING OF WHEAT SPECIES
WITH THE LONG GLUMES
Aliyeva A.J., Mehdiyeva S.P., Aminov N.Kh.
As a result of comparative studying of the speciation and meiosis in hybrid populations
obtained by using of wheat species with the long glumes - T. polonicum and T.
petropavlovskyi have been established that the both species is related forms and the speciation
is followed the same genetic mechanisms.
Key words: elongated glume, hybrid population, speciation, meiosis, Triticum L.
AMEA Botanika İnstitutunun elmi əsərləri, 2012- ci il, XXXII cild
UOT 634.8:581.167
ÜZÜMÜN BİRİNCİ NƏSİL (Fı) HİBRİDLƏRİNİN OİDİUMA
DAVAMLILIĞININ DOMİNANTLIQ DƏRƏCƏSİNİN TƏDQİQİ
Şıxlinski H.M.
AMEA Genetik Ehtiyatlar İnstitutu
Məqalədə patogenə davamlı (2 bal) növlərarası mürəkkəb hibridlərlə (SV 18-315,
Zeybel 13-666, SV 12-375) oidiuma müxtəlif davamlılığı ilə fərqlənən Avropa-Asiya
(V.vinifera L .) növünə mənsub olan üzüm sortlarının çarpazlaşdırılmasından alınmış birinci
nəsil (Fı ) hibridlərinin oidium xəstəliyinə davamlılığının dominantlıq dərəcəsinin tədqiqindən
bəhs edilir. Birinci nəsil (Fı) hibridlərində oidium xəstəliyinə davamlılığın geniş spektrə malik
dominantlıq dərəcəsi (mənfi, müsbət, aralıq) meydana çıxmışdır.
Açar sözlər: Uncinula necator, V.vinifera L., davamlılıq, patogen, qiymətləndirmə,
donor.
Oidium, unlu şeh və yaxud külləmə xəstəliyi üzüm tənəklərinin ən təhlükəli və
qorxulu göbələk xəstəliklərindən biridir. Xəstəliyin törədicisi Uncinula necator Burrill. (çanta
mərhələsi) və yaxud Oidium tuckeri Berk. (konidi mərhələsi) göbələyidir. Azərbaycanın
müxtəlif bölgələrində oidium xəstəliyinə sibrə və yaxud tozvurma da deyilir [6, 7, 9].
Vegetasiyanın bütün dövrlərində üzüm tənəklərinin yaşıl orqanlarını zədələyir.
Patogen 1845-ci ildə şimali Amerikadan İngiltərəyə gətirilmiş və onu ilk dəfə istixanada
Tuker adlanan bağban aşkar etmişdir. Xəstəlik 1850-ci ildən isə Avropanın üzüm becərilən
bütün bölgələrində yayılmışdır. Bu patogenin törədicisi üzüm tənəklərinin ancaq canlı
toxumalarında parazitlik edərək, obliqat xarakterə malik olan göbələkdir [3, 6].
Göbələk mitseli halında zədələnmiş tumurcuqlarda, zoğlarda və gövdə yarıqlarında
qışlayır. Cənub rayonlarının üzüm becərilən bağlarında xəstəliyin ilk nişanələri özünü daha
tez göstərir. Tumurcuğu zədələnmiş zoğların üzəri göbələk mitselilərinin ağ örtüyü ilə
örtülərək, onların inkişafdan qalmasına səbəb olur. Temperaturu nisbətən aşağı olan
bölgələrdə xəstəliyin ilk nişanələri gec müşahidə olunur, ona görə də yarpaq və salxımlarda
zəif ağ ləkəli örtük əmələ gəlir. Bir sıra tədqiqatçılar oidium xəstəliktörədicisinin qışı hansı
mərhələdə keçirməsini araşdıraraq müəyyən etmişlər ki, göbələk qışı kleystotesi və kondi
halında keçirir [3, 6, 13].
Son illərdə isə İran İslam Respublikasının Təbriz və Ərdəbil Tədqiqat Mərkəzlərində
aparılan araşdırmalar zamanı müəyyən edilmişdir ki, göbələk mitseli halında ancaq üzüm
tənəklərinin yatmış tumurcuqları arasında qışlayır. Tədqiqatçılar mitselinin digər orqanlarda
qışlamasını inkar etmişlər, yəni mitselinin nə zoğlarda, nə də gövdə yarıqlarında olması və
kleystotesi halında qışlaması aşkar edilməmişdir [4, 6, 9].
Patogenin aktiv inkişafı üçün optimal temperatur 20-25
o
C, nisbi rütubət isə 70-80%
olmalıdır. Bu optimal şəraitdə yarpaqların alt və üst tərəfini örtən örtük intensiv əmələ gəlir
və daha parlaq olur. Göbələk çoxlu miqdarda konididaşıyanlarda oval zəncirşəkilli sporlar
əmələ gətirir və sporlar bütün vegetasiya dövründə külək vasitəsi ilə yayılaraq, daima yeni
sirayətlənmə təhlükəsi yaradır [3, 5, 27, 28, 29].
Üzüm sortlarının davamlılığından və iqlim şəraitindən asılı olaraq, yarpaqlarda
müxtəlif xarakterli nişanələr meydana gəlir: damar nekrozu, yağ parlaqlığı, deformasiya
(eybəcərləşmə), lokal xloroz ləkələri, göbələyin müxtəlif intensivlikli örtüyü və s. [6, 22, 28,
29].
AMEA Botanika İnstitutunun elmi əsərləri, 2012- ci il, XXXII cild
İnfeksiyanın erkən inkişafı zamanı çiçəklər və cavan salxımlar zədələnərək quruyur.
Cavan yaşıl zoğlarda bozumtul örtük əmələ gələrək, lokal nekrozlar meydana çıxır. Üzüm
tənəklərinin çox şiddətli sirayətlənməsi zamanı yarpaqlarda, bəzi hallarda “iylənmiş balıq”
qoxusu ilə müşayiət olunur. Tənəklərin odunlaşmış budaqlarında müxtəlif ölçülü bozumtul
ləkələr yaza qədər qalır. Yağışlı havalar xəstəliyin inkişafını ləngidir. Xəstəliklə sirayətlənmiş
Avropa-Asiya növünə aid üzüm sortlarında məhsulun keyfiyyət və kəmiyyəti aşağı düşür,
tənəklərin inkişafı zəifləyir və qışlama vəziyyətini pisləşdirir [4, 5, 6].
Oidium xəstəliyinin üzüm bağlarına həddindən artıq çox ziyan vuran, məhvedici və
bütün dünyada geniş yayılmış bir göbələk xəstəliyi olduğu araşdırmalar zamanı müəyyən
edilmişdir [6, 7, 21, 22, 27]. Unlu şeh xəstəliyinə qarşı mübarizə məqsədilə inteqrir
(kompleks) mübarizə üsullarından istifadə olunması təklif edilmişdir [6, 7, 8, 9]. Qərbi
Kolorado ştatında Şardone üzüm sortu becərilən bağda oidium xəstəliyinə qarşı mübarizə
məqsədilə müxtəlif kimyəvi preparatlardan (25 gündən bir) istifadə edilmiş və müsbət
nəticələr əldə olunduğu qeyd edilir [27, 28, 29]. Abşeron şəraitində isə oidium xəstəliyinə
qarşı balkaton və trimidal fungisidlərindən istifadə olunmuşdur [1, 2]. Həmçinin Abşeron
şəraitində oidium xəstəliyinə qarşı topaz, kvadris və miklotane preparatlarından növbəli
şəkildə istifadə edilərək müsbət nəticələr əldə olunmuşdur [7].
Növdaxili və növlərarası çarpazlaşdırılma nəticəsində alınan heterogen
populyasiyaların davamlılıqları həm təbii, həm də süni yoluxma (infeksion) fonunda tədqiq
edilmişdir. Yüksəkkeyfiyyətli Avropa-Asiya növünə aid sortlarla kompleks davamlılıq donor
geninə malik hibridlərlə çarpazlaşdırılma zamanı həm davamlılıq əlamətlərinə, həm də
keyfiyyət göstəricilərinə görə həddindən artıq geniş spektrə malik populyasiyalar alınmışdır
[5, 14, 15, 19, 20, 24, 25, 26].
V.vinifera L. növünə aid yüksəkkeyfiyyətli üzüm sortları ilə növlərarası mürəkkəb
hibrid olan Seyv Villar arasında çarpazlaşdırılma aparılaraq, filloksera və göbələk
xəstəliklərinə davamlı hibrid formalar alınmışdır [17, 24, 25, 26].
Növlərarası və növdaxili çarpazlaşdırılma nəticəsində filloksera və əsas göbələk
xəstəliklərinə (mildiu, oidium, boz çürümə, antraknoz) kompleksdavamlı hibridlər alınmış və
onların içərisindən 14 yeni sort seçilmişdir [10, 12,13].
V.vinifera L. və V.amurensis Rupr. növləri arasında çarpazlaşdırılma aparılaraq,
mildiuya davamlılıq Pv (a) geninin V.amurensis Rupr. növündən, oidiuma davamlılıq Un (v)
geninin isə V.vinifera L. növünə mənsub üzüm sortlarından keçdiyi müəyyən edilmişdir [24,
25, 26].
Növlərarası mürəkkəb hibridlərlə Avrasiya növünə aid olan sortlar arasında aparılan
çarpazlaşdırılma nəticəsində alınmış birinci nəsil (Fı) hibridlərində oidiuma davamlılığın
dominantlıq dərəcəsi tədqiq edilmişdir [12, 17, 23].
MATERİAL VƏ METODİKA
Azərbaycan şəraitində üzüm sort və formalarının oidium xəstəliyinə davamlılığının
qiymətləndirilməsi məqsədilə təbii fonda 700-dən çox üzüm sortlarının patogenlə
sirayətlənməsinin fitopatoloji qiymətləndirilməsi aparılmışdır [21, 22, 23].
Oidium xəstəliyinə davamlı (2 bal) növlərarası mürəkkəb hibridlərlə patogenə
müxtəlif davamlılığı ilə fərqlənən Avrasiya (V.vinifera L.) növünə mənsub üzüm sortları
arasında aşağıdakı kombinasiyalar üzrə çarpazlaşdırılma aparılmışdır:
Zeybel 13-666 x Aleatiko;
SV 18-315 x İrşai Oliver;
SV 12-375 x Traminer ;
SV 18-315 x Aliqote;
Zeybel 13-666 x Turiqa;
AMEA Botanika İnstitutunun elmi əsərləri, 2012- ci il, XXXII cild
Zeybel 13-666 x Muskat fioletovıy;
Zeybel 13-666 x Qreçeskiy rozovıy;
Aleatiko xZeybel 13-666;
Kaberne x SV 18-315;
Muskat belıy x SV 12-375.
Birinci nəsil (Fı) hibridlərinin oidium xəstəliyinə davamlılığının fitopatoloji
qiymətləndirilməsi zamanı 5 ballı şkaladan istifadə olunmuşdur [13, 18]. Hibridlərin
dominantlıq dərəcəsinin göstəriciləri məlum formula əsasında [11, 16] tədqiq edilmişdir.
Dostları ilə paylaş: |