Ассалому алайкум менинг исмим мухаммадризо менинг йоктирган фаним информатика мен компютерда хар-хил нарсаларни йозишни жуда-жуда яхши кураман яна мен ингилиз тили ва физика фанини яхши кураман

Matematik modellashtirish tushunchasi va jarayoni

Model voqeliklarni soddallashgan ko‘rinishi. Matematik-model vaziyat yoki jarayonning matematik ifodalarda soddalashgan bayoni. Charls Leyv va Jeyms March modelga shunday ta’rif beradi: “Model - bu haqiqiy dunyoning soddalashgan manzarasi. U haqiqiy dunyoning ba’zi hossalarini o‘zida jamlaydi, ammo model real dunyoning barcha xossalariga ega. Model ko‘pgina o‘zaro bog‘liq bo‘lgan dunyo to‘g‘risidagi farazlardan iborat. Har qanday manzara kabi model o‘zi aks ettirgan hodisadan sodda ko‘rinishga ega.”

Ilk bor matematik modellashtirish ijtimoiy fanlardan iqtisodiy fanlarga tatbiq etilgan. Aynan o‘sha vaqtda psixologiya biologiyaning ba’zi metodlarini o‘zlashtirib oldi, o‘z navbatida, biologiya bu metodlarni matematik fizika va kimyodan olgan edi. Politologiya bu ikki ilmiy fan izidan borib, 50-60 yillar davomida asta-sekin miqdoriy metodika tomoniga o‘tdi. Hozirgi vaqtda ijtimoiy xulq modelidan foydalanish nuqtai nazarida u faqat iqtisodiyotdan ortda qolmoqda. Bu hayratlanarli bo‘lib ko‘rinishi mumkin, ammo siyosiy jarayonlar, haqiqatan ham, matematik qayta ishlovga yon bosuvchi qator husisiyatlarga ega.
Ko‘pgina siyosiy qarorlarda sezilarli darajada iqtisodiy komponent bo‘ladi. Ham iqtisodiy, ham siyosiy jarayonlar noaniqlik, shuningdek, aniq chegaralov va raqobat sharoitda ratsional (maqsadga yo‘nalganlik) qaror qabul qilishni muhim tarkibiy qismi sifatida o‘z ichiga oladi. Matematik shaklda aks ettirsa bo‘ladigan o‘zgaruvchanlar sirasiga saylovlardagi ovoz berish natijalari, harbiy tayyorgarliklar (raketalar, tanklar va b. soni), so‘rov chog‘idagi siyosiy fikrlar kiradi. Umuman olganda, politalogiyada statistikadan foydalanish matematik fundamentga tayanadi. Bu sohada miqdoriy tadqiqotlardan matematik modelga o‘tishning orasi unchalik katta emas. Nihoyat, matematik modellashtirish miqdoriy operatsiyalar bilan cheklanmaydi, u siyosiy jarayonlarning sifat xarakteristikalariga ham oid bo‘lishi mumkin (saylovlarda qaror qabul qilish yoki saylovchilar ovozining taqsimoti va boshqalar).

Matematik modellar politaloglarga siyosiy jarayonlar xususiyatlarini osonlik bilan o‘rganishga yordam beradi. Matematik model­ning bir necha tenglamalarida ko‘pincha axborotning ulkan hajmi jamlangan bo‘lishi mumkin. Ko‘p vaziyatlarda siyosiy jarayonlarning kompyuteridagi imitatsiyasini qilishga imkoniyat bor. Matematik vositalardan foydalanib, politolog mantiq, statistika, fizika, iqtisodiyot va fanning boshqa tarmoqlarida ishlab chiqilgan ko‘pgina metodlardan foydalanishi va ularni siyosiy xulqni o‘rganishda qo‘llashi mumkin va nihoyat, matematik modellar shakliga ko‘ra, aniq va eksplisit bo‘lib, voqealar o‘rtasidagi taxmin qilingan aloqalarga tegishli noaniqlikka yo‘l qo‘ymaydi. Model yaratishning umimiy jarayonini muhokama qilaylik. Model yaratishdagi ilk qadam-indiktuv qadam bo‘lib, u modellashtirishi kerak bo‘lgan jarayonga oid kuzatuvlarni tanlab olishdan iborat. Ushbu boshlang‘ich qadamning tasavvur qilishning imkoniy yo‘l­laridan biri muammoni shakllantirishdan iborat, ya’ni nimani e’tiborga olish ke­rak, nimaga e’tibor bermasa bo‘ladi, degan masalani hal etish lozim. Modellashtirish, gipotezani tekshirishga ko‘ra, odatda o‘zga­ruv­chan­larning kam miqdorini taqozo etadi, chunki gipoteza o‘z­garuvchanning katta miqdoriga oid oddiy jarayonlarni (masalan, chiziqli regressiya) tahlil qiladi, modellarda esa o‘zgaruvchanlarning kam miqdoriga oid murakkab jarayonlardan foydalaniladi.

Ikkinchi qadamda, muammoni aniqlashdan noformal modelni yaratishga o‘tish nazarda tutiladi. Formal model saralab olingan kuzatishlarni tushuntira oluvchi, ammo ayni paytda yetarli darajada qat’iy ajratilmagan va ularning mantiqiy bog‘liqligi darajasini aniq tekshirib bo‘lmaydigan instirumentlar to‘plamidir. Mazkur bosqichda modellarni ishlab chiquvchilarning ko‘pchiligi, ayni ma’lumotlarni tushuntirishga yaraydigan bir qator noformal farazlarni ko‘rib chi­qadi, bu yo‘l bilan bir necha potensial modellarni tahlil etishadi va ulardan qaysi biri o‘rganilayotgan muammoni to‘la aks ettirishini hal qilishga urinishadi. Agar model asosidagi noformal nazariya asossiz bo‘lsa, unda uni hech qanday matematik usullar saqlab qola qolmaydi.

Modellashtirish bo‘yicha muayyan tajribani qo‘lga kiritgan tadqiqotchi odatda noformal modeldan uning kuzatuvlariga nisbatan mos keladiganini mavjud formal modellar orasidan izlashga o‘tadi. Formal model noformal modeldan shunisi bilan farqlanadiki, unda farazlarning hammasi matematik shaklda ifodalangan bo‘ladi. Tajribali chiquvchi ishlov berilgan modellarni “Bu vazifani hal qilish uchun tekislikka qator sifatida joylashgan mayda metal tishlar kerak bo‘lib, ularning borib-kelish harakatida taxtaning hujayraviy tuzilmasini buzish qobiliyatiga ega bolishi kerak” shaklidagi fikrdan “bu yerda arra zarur” degan fikrga o‘tishda qo‘llaydi.

Uchinchi qadam noformal modeldan matematik modelga o‘tish. Bunday o‘tish formal modelning bayoni va ayni g‘oya, jarayonlarni tasvirlashga qodir to‘gri keluvchi matematik strukturalarni izlashni o‘z ichiga oladi. O‘tish bosqichi o‘zida ikki xavfni jo etadi.

Birinchdan, noformal modellar ko‘p ma’nolilik tendensiyasiga ega va odatda, noformal modeldan matematik modelga o‘tishning bir qancha usullari mavjud, ammo bunda muqobil matematik modellar umuman o‘zgacha mazmunga ega bo‘lishi mumkin.

Ikkinchidan, xavf aniq matematik metodlardan foydalanishda kuzatiladigan implisit farazlarni noformal modelga qo‘shishda ko‘ri­nadi. Bu, statistik metodika va differensial hisob bor joyda ahamiyatli bo‘ladi. Ehtimollik, differensial va integral hisob nazariyasining muhim formulalari, matematik nuqtai nazardan o‘ta foydali bo‘lgan, ammo siyosiy va ijtimoiy hayot sharoitlariga muvofiq kelishi shart bo‘lmagan bir necha oddiy farazlarga tayanadi. Ijtimoiy xulqqa kelsak, ularni doimo ham teng darajada tatbiq etib bo‘lmaslik mumkin. Hatto, agar ba’zi aniq model avvaldan, ijtimoiy vaziyatlarni tasvirlashga chamalangan bo`lsa-da, ularga ehtiyotkorlik bilan murojaat qilish kerak.

Matematik model xususiyatlari tadqiqotchini formal nazariyaning ba’zi farazlarini unga yaqinlashtirishga sabab bo‘ladi. Boshqa tomondan, agar noformal nazariya fahmlangandek ko‘rinsa, matematik model esa aksincha, anglangandek ko‘rinsa, ushbu modelning qandaydir boshqa matematik versiyasini sinab ko‘rish darkor.

Navbatdagi bosqich, formal modelning matematik ishlanmasi bosqichi bo‘lib, u matematik modellashtirishda hal qiluvchi bosqich hisoblanadi. Aynan shu yerda modelning dastlabki farazlari notrivial oqibatlarning formal rasmiy xulosasi uchun matematik modellarning barcha mantiqiy, algebraik, geometrik, differensial, ehtimoliy, kompyuterli shakllari qo‘llaniladi. Bu bosqich modellashtirishning deduktiv yadrosi hisoblanib, haqiqatga yaqin farazlardan notrivial va kutilmagan xulosalarni izlaydi. Qo‘lga kiritilgan xulosalar yana bir jarayonidan o‘tadi – bu gal matematik tildan tabiiy tilga qayta o‘tadi. O‘tish muayyan axborotlarni va farazlarni qo‘shish va yo‘qotish orqali amalga oshadi. Modellashtirish ko‘pincha kutilmagan natijalarni hosil qiladiki, ular avval kutilgandan ham qiziqroq bo‘lishi mumkin. Keyin tadqiqotchi modelga muayyan aniqlikni kiritish maqsadida modellashtirishning dastlabki bosqichiga qaytmog‘i lozim.

Modelning asoslanganligi darajasini aniqlash uchun zarur bo‘la­digan, modellashtirishning yakuniy bosqichi sifatida maydonga chi­qadigan imperik tekshiruvdan oldin formal taqqoslash va modelni aniqlashtirishga ko‘p marotaba qaytish mumkin. Impirik tekshiruv doimo ham kerak bo‘lavermaydi, ba’zi vaziyatlarda dastlabki faraz­lar jarayonni batafsil bayon qiladi (masalan, saylov jarayonining qoidalari) va model xulosalarini tekshirishga hojat bo‘lmaydi. Ijtimoiy jarayonlarning barcha modellari tasodifning sezilarli ele­mentlarini e’tiborda tutilganligi sababli, empeirik testlar modelning bashorat qiluvchi kuchini aniqlashga yordam beradi.