Meşədə istiqaməti necə
təyin etmək olar?
S
əyahətçilər meşədə şəraitdən asılı
olaraq bəzən harada olduqlarını
unudub, hansı istiqamətdə gedəcəklərini
bilmirlər. Tanış olmayan ərazidə və
sıx meşəlikdə səmti asanlıqla itirmək
mümkündür. Belə vəziyyətdə səriştəsi
olmayan insanlar çaşqınlıq içərisində ora-
bura vurnuxmağa, çıxış yolu axtarmağa
çalışırlar. Yol yoldaşlarından ayrılan turistlər
özləri də hiss etmədən dayanacaq yerindən
uzaqlaşıb itkin düşürlər. Meşənin dərinliyinə
gedən hər kəs ilk növbədə yaxınlıqdakı
cığırı axtarıb tapmalıdır. Əgər əvvəlki yerə
qayıtmaq üçün yadda qalan əlamətləri
aşkar etmək müyəssər olmasa, coğrafi
istiqamətləri təyin etməyə səy göstərin.
Belə halda sakitləşib vəziyyəti təhlil
etmək daha məqsədəuyğundur. Meşədə
yolu azarkən dərhal hərəkəti dayandırıb
kompas vasitəsilə səmti təyin etmək
və ya müxtəlif təbii əlamətlərə istinad
edərək istiqaməti müəyyənləşdirmək
lazımdır. Kompas yoxdursa, qol saatının
kiçik əqrəbini günəşə doğru yönəltməklə
istiqaməti bilmək olar. 12 rəqəmi və saat
əqrəbi arasındakı bucaq cənubu göstərir.
Günortaya qədər günəşin sağ tərəfi,
günortadan sonra isə günəşin sol tərəfi
cənub istiqaməti göstərir.
28
Kompas vasitəsilə istiqaməti təyin edərkən günəşin üfiqdəki vəziyyəti və digər əlamətlər nəzərə
alınmalıdır. Gecə vaxtı ulduzların (xüsusilə, Qütb ulduzunun, Böyük Ayı bürcünün və s.) səmada
yerləşməsinə görə istiqaməti müəyyən etmək olar. Meşədə kvartal dirəklərində göstərilən dörd
rəqəmdən daha kiçik iki rəqəm arasında əmələ gələn bucaq şimalı göstərir.
1.
Şimal yarımkürəsində şimal istiqamətini müəyyən etmək üçün günorta vaxtı arxası günəşə
tərəfə durmaq lazımdır. Bu zaman kölgə düşən tərəf şimalı, sol tərəf qərb, sağ tərəf şərqi
göstərir
2.
Günorta vaxtı şimal və cənub istiqamətlərini günəşin və dirəyin köməyi ilə təyin etmək olar.
Bunun üçün yerə təxminən 1metr uzunluqda dirək basdırılır. Yaxşı olar ki, bu məqsədlə meşə
talasında bitki örtüyü az olan açıq torpaq sahəsi seçilsin. Dirəyin kölgəsinin qurtaracağındakı
nöqtədə nişan qoyulur. Sonra təxminən 10-15 dəqiqə ərzində kölgənin yerini dəyişməsini
(bir neçə sm) gözləmək lazımdır. Yenidən kölgənin qurtaracağındakı nöqtə nişanlanır. İlk
nişan qoyulan nöqtədən ikinci nöqtəyə qədər düz xətt çəkilir və düz xətt 30 sm irəli uzadılır.
Bu nöqtələrin yaxınlığında elə durmaq lazımdır ki, sol ayaq birinci nöqtənin, sağ ayaq ikinci
nöqtənin qarşısında dursun. Beləliklə, bu vəziyyətdə insan üzü şimala doğru durur və digər
tərəfləri də asanlıqla təyin edir (şəkil 1).
Şəkil 1. Günəşə görə istiqamətin təyini
29
Dirəyin ən kiçik ölçüdə olan kölgəsi günorta vaxtını göstərir. Səhər saat 6.00-7.00-da günəş
şərqdə, axşam 19.00-da qərbdə olur (yayda səhər saat 5.00-da günəş çıxır, axşam saat 20.00-
21.00-da günəş batır).
3
İstiqaməti təyin etmək üçün digər üsul saat vasitəsilə yerinə yetirilir. Əgər səyahətçi şimal
yarımkürəsindədirsə, saatı elə döndərmək lazımdır ki, saat əqrəbi günəşə doğru yönəlsin.
Təsəvvürünüzdə, saatın 12 rəqəmi ilə hazırkı vaxtı göstərən rəqəm arasındakı bucaq
təyin olunur. Həmin bucaqdan çəkilmiş bisektris xətti (bucağın tənböləni) cənub istiqaməti
göstərəcəkdir. Cənub yarımkürəsində olarkən isə saatın 12 rəqəmini günəşə doğru çevirib
12 rəqəmi ilə saatı göstərən kiçik əqrəb arasındakı bucağın tənböləninə əsasən bucağı
təyin etmək olar (şəkil 2).
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
R
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
N
Şəkil 2. Saat vasitəsilə istiqamətin təyini
4
Günəşə əsasən üfüqün cəhətlərini digər çox sadə bir üsulla təyin etmək olar. Yadda
saxlamaq lazımdır ki, səhər saat 7:00-da günəş şərqdən çıxır, saat 12:00-da günorta vaxtı
cənubda olur, axşam saat 19:00-da qərbdə batır.
30
Gecə vaxtı istiqaməti ulduzlara görə istiqaməti təyin etmək olar.
1
Qütb ulduzuna əsasən şimalı asanlıqla təyin etmək olar. Səmada Qütb ulduzunu tapmaq
üçün Böyük Ayı bürcünün son iki ulduzunu fikrinizdə düz xətlə birləşdirib, bu xətti 5 dəfə
uzatmaq lazımdır. Xəttin qurtaracağı Qütb ulduzunu və şimal istiqaməti göstərir. Qütb
ulduzu Kiçik Ayı bürcünün sonuncu ulduzudur. Kiçik Ayı bürcü Böyük Ayı bürcündə olduğu
kimi 7 ədəd nisbətən az parlayan ulduzlardan ibarətdir (şəkil 3).
Şəkil 3. Qütb ulduzuna görə istiqamətin təyini
2
Kassiopeya bürcünə görə istiqamətin təyin edilməsi. Kassiopeya bürcü W hərfini xatırladan
5 ulduzdan ibarətdir. Kassiopeya bürcü də Böyük
Ayı bürcü kimi Qütb ulduzunun ətrafında dövr edir.
Əgər ağacların çətirindən Böyük Ayı bürcünü görmək
mümkün deyildirsə, Kassiopeya bürcündən eyni
məsafədə yerləşən Qütb ulduzunu təyin etmək olar
(şəkil 4).
Şəkil 4. Kassiopeya bürcünə görə istiqamətin təyini
31
3
Cənub xaç bürcünə görə istiqaməti cənub yarımkürədə olarkən təyin etmək olar. Bürc
xaç formasında yerləşən ulduzlardan ibarətdir. 2 ulduz arasında məsafə bir qədər uzaq
olduğundan onları birləşdirən xətti xaçın əsas ulduzuna doğru 5 dəfə uzatmaqla fərz olunan
nöqtədə cənub istiqaməti təyin etmək olar (şəkil 5).
Şəkil 5. Cənub Xaç bürcünə görə istiqamətin təyini
4
Meşədə kvartal dirəklərinin üzərindəki rəqəmlərə əsasən də istiqaməti təyin etmək
mümkündür. Kvartal dirəkləri qərbdən şərqə doğru nömrələnir. Kvartal dirəklərində daha
kiçik iki rəqəm arasında əmələ gələn bucaq şimalı göstərir. Meşə sahələrinin kəsişməsində
yerləşən dirəyin üzərindəki ən kiçik rəqəm şimal-qərb hissədə, sonrakı rəqəm isə şimal-
şərq istiqamətində yazılır. Bu iki rəqəm birlikdə yerləşdikləri şimal istiqaməti bildirir. Digər iki
rəqəm isə uyğun olaraq cənubu göstərir (şəkil 6).
1
2
5
6
Şəkil 6. Kvartal dirəklərinə görə istiqamətin təyini
32
Bəzi hallarda meşəyə səyahət zamanı saatı təyin etmək üçün aşağıdakı üsullardan istifadə edilir :
1
Açıq sahədə yerə 1-1,5 m uzunluqda dirək bərkidilir. Günəşli havada dirəyin gölgəsinə
əsasən şimal istiqamət təyin olunur. Gözəyarı olaraq şimal-cənub və şərq-qərb istiqamətli
xətlərin kəsişdiyi nöqtədə dirək yerə sancılır. Bu qayda üzrə şimal-cənub oxu saat 12-yə
bərabər götürülür və kölgənin istqaməti ilə saat təyin olunur. Dirək əvəzin tək ağacı və ya
qayanı seçmək olar (şəkil 7).
C NUB
Q RB
ŞİMAL
Ş RQ
GÜNOR
TA
X
TT
İ
06.00
0 .00
7
0 .00
8
0 .00
9
10.00
11.00
12.00
13.00
14.00
15.00
16.00
17.00
18.00
19.00
20.00
Şəkil 7. Günəşə görə saatın təyini
2
Kompas vasitəsilə günəşin azimut nöqtəsi təyin olunur və 15 hissəyə bölünür. Bu rəqəm 1 saat
ərzində Yer kürəsinin fırlanma çevrəsinin 1/24 hissəsinə bərabərdir. Alınan rəqəmin üzərinə
vahid əlavə edilir və yerli vaxt təyin edilir. Məsələn, əgər 8+1=9 deməli, yerli vaxtla saat 9.00-
dur. Azimut şimal istiqaməti ilə günəşin yerləşdiyi istiqamət arasındakı bucaqdır (şəkil 8).
Ş 0°
AZİMUT
Ş 90°
C 180°
Q 270°
Şəkil 8. Kompas vasitəsilə saatın təyini
33
Əgər kompas və xəritə yoxdursa yolu azdıqda nə etməli? Meşənin sirlərinə bələd olanlar
təbii əlamətlərə görə istiqaməti təyin edə bilirlər. Meşədə istiqaməti təyin etmək üçün ən yaxşı
köməkçilərimiz bitkilərdir. Əlbəttə, astronomik dəqiqliklə olmasa da, çətin şəraitdə istiqaməti təxmini
olaraq təyin etmək mümkündür. Kompas olmadıqda müxtəlif təbii əlamətlər nəzərə alınır. Məs; ağac
gövdəsinin qabığı şimal tərəfdə nisbətən qalın olur.
Ağacların çətiri cənub tərəfdə sıx, şimalda seyrək olur. Şimal tərəfdən ağacların gövdəsində
mamır və şibyələr daha çox olur. Ağacın kəsilmiş kötüyünün cənuba tərəf olan hissəsindəki illik
halqalar daha enli olur. İynəyarpaqlı ağacların gövdəsinin cənub tərəfində daha çox qətran əmələ
gəlir. Bu əlamətləri sıx meşəlikdə deyil, meşənin kənarında bitən ayrı-ayrı ağaclarda daha asanlıqla
müşahidə etmək olar. Meşədəki ağaclara diqqət yetirdikdə ağacın gövdəsindəki qabığın şimal
tərəfdən tünd rəngdə olmasını müşahidə etmək olar.
Yazda qar əriyərkən kiçik təpələrin şimal yamaclarında qar nisbətən gec əriyir. Dərədə isə cənub
yamacda qar daha tez əriyir. Qarışqa yuvaları çox vaxt şimal tərəfdən ağacın gövdəsi, daşlar
və kollarla əhatələnir və yuva daha dik olur. Yuvanın girişi cənuba doğru açılır. (şəkil 9. Ağacın
cənubunda qarışqa yuvası)
Meşə ərazisində istiqaməti təyin etdikdən sonra yaşayış məntəqəsinə və ya avtomobil yoluna
tərəf marşrutu düzgün seçmək lazımdır. Marşrut boyu hər 100-150 m-dən bir yaxşı nəzərə çarpan
əlamətlərə diqqət yetirmək lazımdır.
34
İstiqaməti təyin edərkən aşağıdakı əlamətlər nəzərə alınmalıdır:
●
Ağacın gövdəsinin qabığı cənub tərəfdə nisbətən
quru, bərk və açıq rəngli olur;
●
Ağacın gövdəsinin cənub tərəfində təbii qətran
damcıları əmələ gəlir. Bu damcılar havada
bərkiyib açıq kəhrəba rəngini alır;
●
Yağışdan islanmış şam ağaclarının gövdəsi şimal
tərəfdən qaralır;
●
Ağacların, kolların və kötüklərin şimal tərəfində
daha çox göbələk bitir;
●
Meşə talasının cənub hissəsində meyvə və
giləmeyvələr daha tez yetişir;
●
Yazda meşə talasının şimal hissəsində, qışda isə
cənub hissəsində ot bitkiləri daha sıx bitir;
●
Cənub hissədə ağacların budaqları daha uzun,
çətiri daha sıx olur;
●
Ağac kötüklərində illik halqalar cənub tərəfdə
daha enli olur;
●
Mamır və şibyələr şimal tərəfdə daha yaxşı inkişaf
edir;
●
Qarışqa yuvaları ağac və kolların, kötüklərin
cənub tərəfində yerləşir;
●
Dərələrin cənub yamacları yumşaq otla örtülü
olub, nisbətən az maili, şimal yamacları isə dik,
sıldırım və nadir hallarda bitkilərlə örtülü olur. Belə
dərələr çox vaxt qərb-şərq istiqamətində uzanır;
●
Şimal-cənub istiqamətli dərələrin isə hər iki
tərəfindəki yamaclar oxşar olur.
●
Qışda ağacların şimal tərəfində qar daha çox
olur;
●
Müxtəlif təbii obyektlərin cənub tərəfində qar daha
tez əriyir;
●
Dərələrdə qar şimal tərəfdə nisbətən tez əriyir
(maraqlıdır ki, günəş şüaları şimal yamaclara
birbaşa təsir edir, cənub yamaclarda isə ötəri təsir
göstərir).
35
Təhlükəli həşəratlar və
sürünənlərdən necə
qorunmalı?
M
eşədə hər kolun, ağacın arxasında bir sirli aləm gizlənir. Meşənin sirlərinə bələd olmayan
insanlar bəzən ehtiyatsız hərəkətlərə yol verirlər. Tanış olmayan ərazidə yol yoldaşlarından,
valideyinlərdən və bələdçilərdən uzaqlaşmaq olmaz. Tanış olmayan meyvə və giləmeyvələri,
göbələkləri toplamaq, həşəratlara əl vurmaq olmaz. Bundan əlavə meşədə gəzərkən daşları çevirib
altına baxmaq, maraq xatirinə də olsa, ağacların koğuşuna və ya kötüklərdəki oyuqlara əl salmaq
qəti olmaz. Yadda saxlayın ki, bir çox zəhərli böcəklər, arılar və digər həşəratlar daşların altında,
ağacların koğuşunda və kolların dibində sığınacaq tapıb gizlənir. Buna görə də meşə cığırlarından
kənara çıxmaq təhlükəlidir. Tanış olmayan şəraitdə ehtiyatlı olmaq, müxtəlif təhlükələrdən özünüzü
müdafiə etməyi bacarmalısınız.
Meşədə rast gəldiyiniz qayaların arxasına keçmək, torpaqdakı yuvaları çubuqla oymaq olmaz.
Bəzən həmin yerlərdə zəhərli ilanlar da gizlənə bilərlər. Kol dibində və daşların arasında zəhərli
sürünənlərə rast gəlmək mümkündür. Nadir hallarda meşə kənarlarında və meşə talalarında gürzə
ilanına rast gəlinir. Bir qayda olaraq gürzə ilanı rütubətli və kölgəli yerləri sevmir. Lakin isti yay
mövsümündə meşə talalarında təsadüf oluna bilər. İlanlar ən çox meyvə, giləmeyvə və göbələk
yığımı zamanı fəal olurlar. Bəzən gecə vaxtı gur tonqalın istisi və işığı onları cəlb edir.
Meşədə ilanlarla qarşılaşdıqda heç bir kəskin hərəkət etmək olmaz. Gürzə ilanı hücum etməzdən
əvvəl bədəninin ön hissəsi qıvrılmaqla xəbərdarlıq edir. Belə vəziyyətdə olan ilanları aşkar etdikdə
dərhal uzaqlaşmaq lazımdır. Nəzərə almaq lazımdır ki, ilanlar yalnız müdafiə olunmaq üçün sancır.
Əgər uzaqlaşmaq müyəssər olmayıbsa, ilanın gözünə baxmadan hərəkətsiz durmaqla təhlükədən
yaxa qurtarmaq mümkündür.
Bəs təhlükədən uzaqlaşmaq mümkün olmadıqda nə etməli? Əgər təsadüfən ilan sancıbsa, ilk
öncə onun zəhərli olub-olmadığı aydınlaşdırılır. Zəhərsiz ilan sancdıqda dərinin üzərində xırda
nöqtələrdən ibarət 2 ədəd qövsvari zolaq əmələ gəlir. Zəhərli ilanın sancma yeri bir qədər fərqli olur.
İlanın sancdığı nahiyədə dəridə yaranan qövsvari zolaqların arasında zəhər dişlərinin izi olan iki kiçik
nöqtə əmələ gəlir və yaradan qan çıxır. Zəhərli sürünənin hücumuna məruz qalan insana dərhal tibbi
36
37
yardım göstərilməlidir. Bədənin həmin hissəsində kəskin ağrı, qızartı və şiş əmələ gəlir. Bir qədər
sonra limfa düyünlərində qırmızı zolaqlar müşahidə olunur. Eyni vaxtda ağızda quruluq, susuzluq,
yuxulama, zəiflik və baş gicəllənməsi baş verir.
Qana keçən zəhər ani olaraq yayılır və 20-25 dəqiqədən sonra mərkəzi sinir sisteminə təsir göstərir.
İlanın sancdığı nahiyədə kəskin ağrı və şişkinlik müşahidə olunur. Əgər ilan barmağı sancıbsa, qolun
çiyinə qədər şişməsi baş verir və yaranın ətrafında dəri göyümtül-qırmızı rəng alır. Yaranın ətrafında
toxumaların qidalanması pozulur. Belə vəziyyətdə möhkəm sarğı qoyulduqda qan dövranı pozulur
və toxumalarda maddələr mübadiləsi zəifləyir.
Təcili olaraq yaranı kəsib qanın axıb təmizlənməsinə çalışmaq lazımdır. Bu halda yaradan zəhəri
sormaq və bərk sarğı qoymaq məsləhət görülmür. Çünki ağız nahiyyəsində yara vardırsa, zəhər
yardım göstərən insanın bədəninə keçə bilər. Bundan sonra yara yodla və hidrogen-peroksidlə
təmizlənir. İlanın sancdığı ayaq salamat ayaqla birlikdə və ya qolu qatlanmış vəziyyətdə tənziflə
sarınır. Kəskin ağrını azaltmaq üçün 1-2 ədəd ağrıkəsici həb qəbul etmək olar. Zərər şəkmiş insanın
bədənindən zəhəri çıxarmaq üçün mümkün qədər çoxlu miqdarda su, çay, mineral sular içirtmək
lazımdır. İlk tibbi yardım tədbirlərindən sonra zərərçəkmiş insan mümkün qədər tez təcili yardım
məntəqəsinə çatdırılmalıdır. İlan zəhərinə qarşı zərdab vurulmalıdır.
Meşədə ilanlardan qorunmaq üçün bəzi təhlükəsizlik qaydalarına riayət etmək lazımdır. Meşənin
açıq hissəsində daşları əllə qaldırmaq və ya ağacların çürümüş gövdələrinə və ağac koğuşlarına əl
vurmaq olmaz. Bu təhlükəsizlik qaydalarına meşənin kənarındakı ərazilərdə də əməl etmək lazımdır.
Yaxşı olar ki, sağlamlığınızı və həyatınızı müxtəlif təhlükələrdə qorumaq üçün geyimi əvvəlcədən
düzgün seçəsiniz. Meşəyə səfərə hazırlaşarkən müxtəlif qansoran həşəratların, ağcaqanadların,
mozalanların, gənələrin hücumuna məruz qalmamaq üçün bədəni örtülü saxlayan uzunqollu, örtülü
geyimdən, uzunboğaz ayaqqabılardan, papaqdan istifadə edin. Geyimin ayaq hissəsi qatlanıb
qısa boğazlı ayaqqabının içərisinə salın. İlanın sancmasından mühafizə olunmaq üçün uzunboğaz
və davamlı ayaqqabılar köməyinizə çata bilər. Kolluqdan və sıx otluqdan keçmək üçün uzun əl
ağacından istifadə edin. Bədənin açıq nahiyəsinə və geyimə qansoran həşəratlara qarşı xüsusi
aerozollar çiləmək lazımdır.
Meşədə cığırdan kənara çıxmaq olmaz. Sıx otluğun arasından ehtiyatla keçib, çubuqla kolluğu
aralamaq lazımdır. Təhlükəli həşəratlar çox vaxt budaqların, yarpaqların və otların ucuna qonub
yaxınlıqdan keçən heyvanların dərisinə sancılır. Kolların və ot bitkilərinin üzərində xəstəliktörədən
gənələr yaşayır. Onlar ağızcıqları vasitəsilə yaxınlıqdan keçən heyvanların dərisinə və ya insanın
paltarına sancılırlar. Gənə insanın geyiminin üzəri ilə hərəkət edib dərisinə çatır və dərini deşib özünə
yuva salır. Belə gənələri qoparmaq çox çətindir, onlar müxtəlif xəstəliklərin törədicisidirlər. Buna görə
də meşənin sıx kolluqlu yerindən və ağacların budaqları arasından keçərkən hər iki saatdan bir
geyimi yoxlamaq və həşəratlardan təmizləmək lazımdır. Meşədən evə aparılan budaqların, çiçəklərin
üzərində olan, ev heyvanlarının xəzinə yapışan bu qorxulu həşəratlar mənzillərə də daxil ola bilər.
38
Əgər təsadüfən gənə dəriyə sancılıbsa, dərhal böyükləri köməyə çağırın. Gənəni müstəqil olaraq
qoparmayın, çünki bu zaman həşəratın baş hissəsi qopub dərinin altında qala bilər, bu isə sancmaya
nisbətən daha təhlükəli olub iltihab yarada bilər. Buna görə də gənəyə bitki yağı, vazelin və ya digər
yumşaldıcı kremlər sürtüb özünün qopub düşməsinə çalışmaq lazımdır. Əgər gənə özü qopmursa,
sapdan ilgək hazırlayıb, yumşaldıcı krem sürtdükdən 15-20 dəqiqədən sonra ehtiyatla gənəyə
keçirmək və sağa-sola hərəkət etdirmək lazımdır. Kremin təsiri altında gənənin başını sancıldığı
nahiyədən qoparmaq mümkün olur.
Ümumiyyətlə, meşədə qansoran ağcaqanadlar, göyünlər, mozalanlar və s. həşəratlardan
qorunmaq üçün xüsusi aerozollardan, müxtəlif vasitələrdən (sürtgülərdən, maye və gellərdən) istifadə
etmək lazımdır. Qoruyucu vasitələri xüsusi apteklərdən almaq lazımdır. Təsadüfən arı sancıbsa, ilk
hövbədə arının neştəri çıxarılır və yaraya naşatır spirtində isladılmış sarğı qoyulur. Arı zəhərinə qarşı
yüksək həssaslığa malik olan (allergiyalı) insanlar üçün arı sancması çox təhlükəlidir. Boyun və ya dil
nahiyəsini arı sancdıqda əmələ gələn şişkinlik sürətlə yayılıb boğulmaya səbəb ola bilər. Belə halda
zərərçəkəni tez bir zamanda həkimə çatdırmaq lazımdır. Buna görə də geyiminiz nə qədər çox örtülü
olarsa, qansoran həşəratların hücumundan müdafiə oluna bilərsiniz. Unutmayın ki, belə həşəratlar
həm də müxtəlif virus xəstəliklərinin yayılmasına səbəb olur. Sancma yerlərini qaşımaq olmaz, çünki
yaradan orqanizmə təhlükəli mikroblar keçə bilər.
Meşə çığırı göllərin və çayların kənarından keçirsə, belə səyahət çox zaman gəzinti iştirakçılarının
böyük sevincinə səbəb olur. Gözəl və valehedici təbiət mənzərəsinə aludə olan səyahətçilər bəzən
təhlükəsizliyi unudaraq göldə və çayda üzməyə can atırlar. Meşədəki göllərdə və çaylarda yuyunmaq
arzusu səyahətçilərin təhlükəsizliyi unutmasına səbəb olur. Çay daşlarının üzərində sürüşüb yıxılmaq,
daşların iti çıxıntılarından xəsarət almaq yəqin ki, heç kəsin ürəyincə olmaz.
Çoxları bilmir ki, çayların bataqlaşmış sahələrində müxtəlif zəlilər, qansoran həşəratlar yaşayır.
Dəriyə sancılan zəlini qoparmaq o qədər də asan məsələ deyildir. Göllərdə isə bəzən dəri xəstəlikləri
törədən mikroorqanizmlərə təsadüf olunur. Buna görə də bələd olmadığınız su hövzələrində yuyunmaq
qəti olarq məsləhət görülmür. Belə səhv addımlar gələcəkdə qorxulu xəstəliklərlə üzləşməyə səbəb
ola bilər.
Meşənin rütubətli və sərin havasında soyuq dağ çaylarında yuyunan insanların xəstələnməsi
ehtimalı da artır. Valideynlərdən icazəsiz su hövzələrinə yaxınlaşmaq, çayın bir sahilindən digər
sahilinə keçmək olmaz. Unutmayın ki, bələd olmadığınız göllərin dərin hissəsinə düşə bilərsiniz.
Su hövzələrinin gözəlliyindən zövq alarkən sağlamlığınızı qorumaq istəyirsinizsə, təhlükəsizlik
qaydalarına riayət edin.
39
Vəhşi heyvanlarla
qarşılaşdıqda nə etməli?
İ
lin bütün fəsillərində mənalı istirahət üçün meşədə hər cür şərait vardır. Hər dəfə meşəyə
qədəm qoyan insan maraqlı təbiət hadisələri ilə qarşılaşır və yeni məlumatlar əldə edir. Zahirən
sakitləşdirici və rahatlıq hissi oyatmasına baxmayaraq meşədə insanı hər an müxtəlif təhlükələr
gözləyə bilər. Unutmayın ki, meşədə iti caynaqları və dişləri olan yırtıcılar da yaşayır. Meşədə ayı,
tülkü, canavar, çaqqal kimi heyvanlarla qarşılaşa bilərsiniz. Bir çox hallarda bu heyvanlar insanlardan
uzaq gəzməyə çalışırlar. Lakin kifayət qədər qida ehtiyatı tapmadıqda ac qalan heyvanlar və ya
balalarını müdafiə edən yırtıcılar çox təhlükəli ola bilər.
Qəfildən meşə sakinləri ilə qarşılaşsanız – qorxmayın! Yırtıcı heyvanlar yaralı olduqda və ya
balalarını qorumaq üçün insana hücum edir. Buna görə də tərpənməyin və özünüz təcavüz etməyin:
imkan yaradın ki, heyvan sakitcə çıxıb getsin. Lakin hücuma məruz qaldıqda müdafiə vasitəsi kimi
oddan (yandırılmış budaq, məşəl və s.) istifadə edə bilərsiniz və yaxud da səs-küy salmaqla (ucadan
qışqırın, taxtanı ağaca və ya metal bir əşyaya vurun) vəhşi heyvanı qovmağa çalışın.
Hətta meşədəki vəhşi qabanlar da insana hücum edə bilər. Buna görə də vəhşi heyvanlarla
qarşılaşdıqda ilk növbədə sakit durub kəskin hərəkət etməmək lazımdır. Əgər yırtıcı heyvan kifayət
qədər uzaq məsafədədirsə, yaxınlıqdakı ağaca çıxmaqla təhlükədən yaxa qurtara bilərsiniz. Əgər çay
sahilindəsinizsə, suya daxil olub gözləyin. Ən əsası odur ki, qorxu hissinə qalib gəlmək və qaçmamaq
lazımdır. Qorxub qaçan insan vəhşi heyvan üçün asanlıqla dəf oluna biləcək hədəfə çevrilir.
Vəhşi heyvanların yuvasına yaxınlaşmaq çox təhlükəlidir. Bəzən ağacın koğuşunda, təpənin
üzərində və ya kolluqda yuvanın girəcəyini aşkar etdikdə dərhal içərisinə əl salıb, “kəşfiyyat”
aparmaq arzusu oyanır. Qətiyyən belə etmək olmaz. Əgər yuvanın içərisində balalar varsa, onların
səsinə hətta uzaqda olan vəhşi heyvanlar dərhal qaçıb gəlir və balalarını müdafiə etməyə çalışır.
Qəzəblənmiş ana ayının, canavarın və ya digər vəhşi heyvanın hücumuna məruz qalmağı, əlbəttə
ki, heç kim arzu etməz.
Buna görə də belə yerlərdən ehtiyatla keçmək, təhlükəsizliyə riayət etmək lazımdır. Meşədə
heyvan və ya quş yuvalarını aşkar etdikdə uzaqdan müşahidə etməklə kifayətlənmək lazımdır. Vəhşi
heyvanların balalarına əl vurmaq və ya evə aparmaq qəti qadağandır. Balaları evə apardıqda ana
heyvanlar asanlıqla onların izinə düşüb gəlir və ev sakinlərinə hücum edirlər. Hər bir halda balaları
evə aparan insanların sonrakı aqibəti hamıya dərs olmalıdır. Vəhşi heyvanların qisası həqiqətən çox
faciəli sonluqla qurtara bilər.
40
Meşənin təhlükəli sakinlərindən biri canavardır. Bu yırtıcı sıx kolluqlu dərələrdə, yıxılmış ağacların
kötüklərində yuva qurur. Canavar yaşadığı yuvanın yaxınlığında ov etmir. Ov məqsədilə çox uzaqlara
gedir. Canavar balaları dünyaya gələn zaman gözləri görmür, qulaqları eşitmir və südlə qidalanır.
Təhlükə hiss etdikdə ana canavar balalarını daha təhlükəsiz yerə aparır. Meşənin “sanitarı” hesab
olunan bu heyvanlar ac olduqda və ya balalarını müdafiə etdikdə insan üçün çox təhlükəli olurlar.
Təsadüfən canavar balaları ilə rastlaşdıqda və canavarın izlərini gördükdə yaxşı olar ki, dərhal həmin
yeri dərhal tərk edəsiniz.
Meşənin digər yırtıcı heyvanlarından olan tülkü meşənin dərinliyində deyil, daha çox seyrəlmiş
hissələrində, meşə talasında yaşamağa üstünlük verir. Bu hiyləgər yırtıcı insanların yaşayış məskəninin
yaxınlığında məskən salır. Çox vaxt ağac kötüyündə və torpaqda yuva qurur. Bəzən digər heyvanların
yuvasını zəbt edir. Yuvasını və balalarını müdafiə edən zaman bu yırtıcı təhlükəli ola bilər.
41
Meşənin ən güclü sakinlərindən biri ayıdır. İlk baxışda kobud görünən bu heyvan çox çevik və
cəld hərəkət edir. Meşədə bal, giləmeyvə, qoz, fındıq, digər meyvələr və həşəratlarla qidalanan ayı
balıq ovuna da çıxır. Buna baxmayaraq ayı təhlükəli heyvandır. Çox vaxt yıxılmış ağacların kökləri
altında və ya quru budaqların bir yerə toplanmış qalaqları arasında gizlənib yaşayır. Ayı balaları ilə
rastlaşdıqda ehtiyatlı olmaq lazımdır. İlk baxışda maraqlı və məzəli görünən balalara yaxınlaşmaq
olmaz. Balanın səsinə qaçıb gəlmiş ana ayı çox təhlükəli düşmənə çevrilir. Ayı balalarını tutub evə
aparanlar öz həyatı ilə risk edərək ailə üzvlərini təhlükə qarşısında qoyurlar. Balanın izi ilə ana ayı
asanlıqla həmin yeri aşkar edir və insanlara hücum edir.
Bütün bunları nəzərə alaraq həyat təhlükəsizliyini təmin etmək lazımdır. Meşənin yirtici
heyvanlarından qorunmaq üsullarını və onların davranışını öyrənmək gərəkdir. Meşədə sakit və
dinməz dursanız, bir çox meşə heyvanlarının səsini və quşlarının nəğməsini dinləyə bilərsiniz.
Təsadüfən quşların yuvasını aşkar etdikdə, yaxşı olar ki, tezliklə həmin yeri tərk edəsiniz. Yuvaya əl
vurmaq və yumurtaları götürmək olmaz. Unutmayın ki, hətta siz balalara və yuvaya zərər vurmasanız
belə, valideyn quşlar yuvada insan izlərini asanlıqla aşkar edib, bir daha oraya qayıtmırlar. Quş
balalarını ələ götürdükdə ana quşlar yuvanı tərk edib gedir və balalar ac qalıb tələf olurlar. Əgər siz
günahsız quş balalarının tənha qalıb məhv olmamasını istəmirsinizsə, öz marağınızı cilovlayaraq,
müəyyən məsafədən quşların davranışını müşahidə etməklə kifayətlənin.
Bəzən meşədə rast gələn kiçik heyvanları evə aparmaq istəyi oyanır. Meşənin ən maraqlı
sakinlərindən biri kirpidir. Kirpi meşədəki zərərvericiləri, gəmiriciləri məhv edərək təbiətdə tarazlığın
saxlanmasında mühüm rol oynayır. Əylənmək xatirinə kirpini evə aparmaq istəyənlər bir müddət
sonra azad həyata öyrənmiş heyvanın həyatına son qoyurlar. Buna görə də yaxşı olar ki, rast
gəldiyiniz heyvanların azadlığına qəsd etməyin və təbiətdə tükənməsinə yol verməyin. Həm də
nəzərə alın ki, kirpinin iti iynələri əlinizi zədələyərək yaralaya bilər. Əgər təsadüfən vəhşi heyvana
əllə toxunmusunuzsa, mütləq əlləri yumaq lazımdır. Yadda saxlayın ki, vəhşi heyvanlardan insana
150-yə qədər xəstəlik keçə bilər.
Ümumiyyətlə, meşəyə hazırlaşarkən meşə sakinləri barədə ətraflı məlmat toplamaq və onların
həyat tərzini öyrənmək lazımdır. Azərbaycan meşələrində yaşayan Qafqaz nəcib maralının məskəni
yüksək dağ meşələri, qayalıqlar, sıx otlu çəmənliklərdir. Təsadüfən maral balasına rast gəldikdə ona
yaxınlaşmaq olmaz, çünki ana maral yaxınlıqda gizlənərək öz balasını nəzarətsiz qoymur. Meşənin
sıx yerlərində marallar təbii düşmənləri olan canavarlardan gizlənməyə çalışırlar. Xüsusilə, qışda
marallar ağac və kolların sıx olduğu meşənin dərinliyində soyuqdan etibarlı sığınacaq tapır. Meşədə
bitki örtüyünün seyrəlməsi və ağacların tükənməsi maralların yaşayış məskəninin itirilməsinə səbəb
olur. Sığınacaq yeri tapmadıqda marallar dağların yüksəkliyinə qalxaraq bəzən şaxtadan məhv olur.
|