Ayfer Kara hayatin iÇİnden yabancılar İçin Türkçe Metinler (A2-B1) Minsk «Kolorgrad»

Behice:
Ben
kırkbeş yaşında kısa boylu, 
etine dolgun
, beyaz tenli, kahverengi gözlü, 
küllü 
kahverengi
saçları olan hoş ve 
zarîf
bir bayanım. Güvendiğim kişilere yardım etmeyi 
severim ama güvenmediğim, tembel kişilere yardım etmem. Ben her şeyi çok iyi düşünür 
ve yaparım, herkes bana her konuda 
akıl danış
ır. Arkadaşlarım beni çok severler, yakın 
arkadaşlarım özel günlerimi unutmazlar, bana hediyeler alırlar, çiçekler gönderirler. 
Kardeşlerim, 
yenge
lerim ve yeğenlerim benim onayım olmadan hiçbir işi yapmazlar. 
Bana bugüne kadar annem hiç iş yaptırmadı, tek bir misâfire çay bile 
ikrâm et
medim. 
Çünkü kız kardeşlerim, kardeşlerimin eşleri ve yeğenlerim
bana 
çöp bile kaldırtmazlar
. 
İşte ben böyle seviliyorum. Ben âilede özel olarak yaratılmış tek insanım. 
Seçici
olduğum 
için evlenmedim. Benim hayâlim; yakışıklı, varlıklı ve 
alfa bir erkek
le evlenmektir. 
Doğallıktan yanayım, bir kadının kendini bir erkeğe beğendirmek için makyaj yapmasını, 
her gün banyo yapmasını doğru bulmam. Vücȗdun her gün yıkanması sanıldığı gibi 
vücȗdu rahatlatmaz, tam tersine vücȗdu kurutur ve çabuk yaşlanmasına sebebiyet verir. 
Ayrıca dünyâ su kaynaklarını her gün yıkanarak bitirmek de doğru bir hareket değil. Beni, 
ben olduğum için sevecek bir erkeğin kapımı çalmasını bekliyorum. Turgenyev, “
Geç 
gelen mutluluk acı ve gücendirici bir şeydir
” demiş fakat ben ona hiç mi hiç
katılmıyorum. Mutluluk gelsin de ne zaman gelirse gelsin. 

---

102 
Elif:
Benim siyah pırasa gibi düz saçlarım var, bir 
arkadaşım bana, “Senin saçlarının parlaklığı 
gözümü kamaştır
ıyor” demişti. Siyah kirpiklerim, 
iri gözlerim ve uzun boyum sık sık dile getirilen dış 
özelliklerimdir. Ben kendimi hiç güzel bulmam, 
arkadaşlarım ve çevremdekiler bana