Müasir Azərbaycan dilində terminoloji leksikanın inkişafı
127
Beləliklə aydın olur ki, eyni sözlər terminologiyanın
müxtəlif sahələrində işlənərək fərqli semantik mənalar ifadə
edirlər. Dildə olan hər bir söz müəyyən semantik əlamətlər top-
lusundan ibarətdir. Bu əlamətlərin dinamik səciyyəli olması
sayəsində sözlər ünsiyyət prosesində aktivləşir, məqsəd və
vəzifəsindən asılı olaraq bu və ya digər semantik əlamət qa-
barıqlaşır, yaxud əksinə passivləşir, arxa plana keçir və
beləliklə, müvafiq semantik əlamət uyğun mənanın ifadəsinə
xidmət edir. “Yeni əşya və hadisələri adlandırmaq üçün
müəyyən üsullardan istifadə edilir ki, bunlardan biri də sözün,
terminin yeni mənada işlədilməsidir. Bu üsulda terminologiya
kəmiyyətcə yox, keyfiyyətcə artır” [85,s.120]. Beləliklə, söz
terminləşdikdə onun semantikası dəyişir və yeni səciyyə
daşıyır.
Belə ki, ümumişlək söz kimi rəng sözü “bir şeyin işıq
tonu”, “qadınların dodaqlarına, üzlərinə çəkdikləri, əsasən,
qırmızı boya” mənalarında işlənir [154,s.651]. Bu söz fərqli
mənada musiqi sahəsində “muğam janrlara aid instrumental
pyes” mənasında xüsusiləşmişdir [168,s.81]. Yaxud da, qazan
sözü “içində xörək bişirmək, su qaynatmaq və s. üçün böyük
girdə metal qab” mənasında işlənir [154,s.86]. Bu söz eyni
zamanda qoşa nağaranın böyük çanağının adı mənasında
musiqi sahəsində termindir [168,s.28]. Kəsmə sözü ümumişlək
dildə “kəsərti vasitəsi ilə bütövdən bir hissə ayırmaq”, “kəsən
alətlə yarmaq, yaralamaq” kimi mənalarda işlənir [152,s.694].
Bu söz musiqi sahəsində tamam fərqli mənada işlənir. Söz hələ
qədim zamanlardan bəri “yanıqlı, qəlbə təsir edən musiqi və
Azərbaycanda bəlli olan rəqs” anlamında termindir [168,s.56].
Vəfa Abdullayeva-Nəbiyeva____________________________________
128
Biologiya, epidemiologiya sahələri üzrə də ümumişlək
sözlərin terminləşməsi hadisələrinə rast gəlirik. Terminlər və
ümumişlək sözlər arasındakı fərq onların işlənmə dairəsi, aid
olduqları üslublar və funksional cəhətləridir. Termin və
ümumişlək
sözlər
arasındakı
sərhəddi
qeyd
edən
Ə.Dəmirçizadə yazır: “Terminlər müasir elmin, texnikanın və
mədəniyyətin bütün sahələrindəki xüsusi məfhumların dəqiq
ifadəçiləri olaraq dilin lüğət tərkibindəki sözlərin böyük
çoxluğunu təşkil edir. Miqdarca ümumişlək sözlər terminlərdən
qat-qat az olur, lakin işləklik nisbətinə gəldikdə isə əks halla
rastlaşırıq. Hətta terminlərin canlı ifadələrdə, cümlələrdə
işlədilməsi bir sıra hallarda ümumişlək sözlərdən asılı olur və
terminlər, əsasən məhdud bilik sahəsi ilə əlaqədar dairələrdə
işlənir” [19,s.90]. Ədəbi dildə “mıx vurmaq, metal döymək və
s. bu kimi işlərdə işlədilən metal və ya taxta dəstəyə keçirilmiş
müxtəlif formalı metal alət; toxmaq”, “metalı təzyiqlə işləmək
üçün zərbvuran maşın” və “atmaq, tullamaq üçün çəkicə oxşar
idman aləti” mənalarında işlənən çəkic sözü biologiya
sahəsində “eşitmə üzvünün səsi gücləndirən sümüklərdən biri”
mənasında terminləşmişdir [152,s.460], [160,s.143]. Əlbəttə ki
çəkic sözü ilkin qeyd olunan mənalarda daha çox yadda qalır
və işləkdir, amma bu da reallıqdır ki, eyni söz biologiya
sahəsində zahiri oxşarlıq əsasında semantik baxımdan inkişaf
edərək xüsusiləşmiş və terminə çevrilmişdir. Deməli,
“semantikasında çoxmənalılıq olan sözlərin əsas və əlavə mə-
naları müxtəlif cəhətlərə görə fərqlənir, lakin bu mənaların
vahid məna ətrafında birləşməsi, onların dərk edilməsi
təfəkkürün
abstraktlaşdırma
xüsusiyyəti
ilə
bağlıdır”
|