(Urveli, 2007:27).
İrfaninin şeiri mövzuca Xəyalinin şeiri ilə yaxın olsa da qafiyələnməsi fərqli olduğu kimi təsfir forması da fərqlidir. O, sanki bölgənin xəritəsini cızır. 8 bəndlik qoşmada yarı, sevgilisi, türkmən qızının gəzdiyi 25 kəndin, çayın, dağın, gədiyin, çəmənin adını çəkir. Aşıq deyir:
İrişdi, Külverən qalır sağ yana,
Çıx Qızılverana, en Kamervana,
Albız ıssızlıqdır, Cala virana,
Orda da bir zaman qalasan durnam.
Səfil Ağcaqala döndümü yaza,
Uğrama Kakaça, bəlkə yol aza,
Oralar susuzdur, keç get Cambaza,
Qarasuda qərar qılasan durnam.
İrişdi, Külverən yolun sağ yanında qaldığını söyləyən aşıq Kakaça da getməməyi məsləhət görür. Çünki o yerlər susuzdur. Təbiət təsviri, gözəllərə həsr edilmiş romantik-lirik məhəbbət hisslərinin tərənnümü ilə yanaşı dünyanın gedişi haqqındakı fəlsəfi-didaktik şeirləri də dinləyicinin qəlbinə yol tapa bilir. Aşıq özündən əvvəl yaşamış sənətkarlardan təsirləndiyi kimi, özündən sonra gələn nəslin yaradıcılığına da təsir göstərə bilib.
SONUC
Araşdırdığımız qaynaqlara və topladığımız folklor nümunələrinə dayanaraq aşağıdakı qənaətə gəlirik:
1. Övladlarına adı valideyinlər verir. Buna görə də eyniadlılığa çox rast gəlinir. Təxəllüsü isə aşıqlar, şairlər özlərini başqasından fərqləndirmək üçün seçirlər. Ona da belə bir şübhə yaranır: Necə ola bilər ki, eyni dövrdə, yaxud 100 il fərqlə yaşayan, bir-biri ilə sıx bağlı olan bölgələrdə yaşayan, Türkmən qızına vurulan, ona şeirlər qoşan aşıqlar eyni təxəllüsü daşısın? Bu bir az inandırıcı görünmür və Rasim Denizin 17-ci yüzildə yaşamış İrfani haqqında yazdıqlarına şübhə ilə yanaşmamıza səbəb olur. Onun nəşr etdirdiyi şeirlərin dili də 18-19-cu yüzillərədə yaşamış aşıqların söylədikləri şeirlərin dili ilə oxşardır.
2. 18-ci yüzilliyin ortalarında Çıldır əyalətində doğulan Süleyman yeniyetmə çağlarında mədrəsə təhsili görsə də sonralar aşıq yaradıcılığına böyük maraq göstərərək onu dərindən öyrənmiş və şeirlərini də saz havalarının ritminə uyğun olaraq heca vəznində yazıb. Təsəvvüf əhli olduğundan İrfani təxəllüsünü götürüb, fitri istedadı sayəsində saz havaları da yaradıb. Axısqa-Çıldır bölgəsində yaşayan aşıqların Xəstə Hasan, Qul Qarani, Sefili kimi təxəllüslər götürməsi onu göstərir ki, orda təsəvvüfün təsiri güclü imiş. Buna əsaslanaraq aşığın təxəllüsünün də Ruhani deyil İrfani olduğu qənaətinə gəlmək olur.
3. İrfaninin ustadının adı unudulduğundan və özünün fitri istedadına görə aşıqlar dastan ənənəsindən bəhrələnərək ona ərənlər tərəfindən buta verildiyi qənaətində olublar. Xalq arasında aşığa marağın çox olduğuna görə məclislərdə ömür yolundan epizodlar və şeirlərini söyləyə-söyləyə bir “İrfani və Türkmən qızı” dastanını yaratmağa çalışıblar. Bu dastan da aşığın şeirlərinin qorunub saxlanmasında, onun tez-tez xatırlanmasında mühüm rol oynayıb. Pertev Naili Boratav Doğuş 1945-ci ilde AÜ-ATCF dergisinin 4-cü sayında “Anadoluda folklor derlemeleri“ adlı məqaləsində “İrfani ve Türkmen qızı“nı “Hikaye olmaya doğru giden macaralara ait epizotlar“ adlandırmıştır. (Zeyrek Yunus, 2006:74)
3. İrfani Dəmirçilik kəndində mollalıq və aşıqlıq etməklə yanaşı çağdaşı olan aşıqlarla da qarşılaşmışdır. Onlardan yalnız birini, Xəstə Hasanla Xosbiya kəndində qarşılaşmasını toplaya bilmişik.
4. 17-ci və 18-ci yüzillikdə yazıya alınmış cünklərdə İrfaninin şeirlərinə rast gəlinmir. 19-20-ci yüzildə yazıya alınmış cünklərdə İrfaninin 30-a yaxın şeiri var. Bu da bir daha onu göstərir ki, aşıq 18-19-cü yüzillikdə yaşayıb.
5. Hazırda əlimizdə aşığın həyatından bəhs edən iki dastan-rəvayət və 40-a yaxın şeir və bu şeirlərin variant və versiyaları var. Şeirlər onun geniş dünyagörüşlü, islam fəlsəfəsini və təsəvvüfü dərindən bilən, musiqi duyumlu bir sənətkar olduğunu göstərir. Əldə edilən materiallardan İrfani təxəllüsü ilə şeirlər qoşan Süleymanın 18-19-cu yüzillikdə yaşadığı, yaratdığı musiqi və şeirlərlə çağdaşı olan, özündən sonra yaşayan aşıqlara güclü təsir göstərdiyi aydın olur. Hətta onun yaratdığı saz havası zurnaçılar tərəfindən aranje edilərək rəqs havasına çevrilib. Geniş yayılan “Urfani” yallısı da buna gözəl nümunədir.
Dostları ilə paylaş: |