Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyi Kollegiyasının 20 dekabr 2010-cu il tarixli



Yüklə 8,36 Mb.
Pdf görüntüsü
tarix14.01.2017
ölçüsü8,36 Mb.
#5183

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.



Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyi 

Kollegiyasının 20 dekabr 2010-cu il tarixli 

31 saylı qərarı ilə təsdiq edilmişdir

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

BÖYRƏKDAŞI XƏSTƏLİYİNİN 

DİAQNOSTİKA VƏ MÜALİCƏSİ ÜZRƏ 

KLİNİK PROTOKOL 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bakı - 2010 

 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.


56.9 

B 82 


 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

B 82   Böyrəkdaşı  xəstəliyinin diaqnostika və müalicəsi üzrə 



klinik protokol. – 28 səh.  

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası  Səhiyyə 

Nazirliyinin səhiyyə islahatları  çərçivəsində ictimai 

səhiyyə kadrlarının hazırlanması üzrə Tədbirlər Proqramı 

əsasında tərtib edilmişdir. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2



 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.


 

3

 



Klinik protokolun redaktoru: 

C.Məmmədov – Səhiyyə Nazirliyi İctimai Səhiyyə  və 

İslahatlar Mərkəzinin direktoru 

 

Klinik protokolun tərtibçilər heyəti: 

İ.Fiqarov – Səhiyyə Nazirliyinin baş mütəxəssisi, Səhiyyə 

Nazirliyinin  Ə.Əliyev adına  Azərbaycan Dövlət Həkimləri 

Təkmilləşdirmə 

İnstitutunun Urologiya kafedrasının 

professoru, t.e.d. 

S.Cavadzadə – Səhiyyə Nazirliyinin Ə.Əliyev adına  

Azərbaycan Dövlət Həkimləri Təkmilləşdirmə  İnstitutunun 

Urologiya və operativ nefrologiya kafedrasının professoru, t.e.d. 

İ.İsmayilov – 3 saylı  Şəhər Klinik Xəstəxanasının uroloji 

şöbəsinin müdiri, t.e.n. 

R.Əliyev – Türk-Amerikan Tibb Mərkəzinin baş həkimi, t.e.n.  

L.Orucova – Səhiyyə Nazirliyi İctimai Səhiyyə və İslahatlar 

Mərkəzi, Tibbi keyfiyyət standartları  şöbəsinin həkim-

metodisti 

 

Rəyçi: 

S.İmamverdiyev – Azərbaycan Tibb Universitetinin 

Urologiya kafedrasının müdiri, AMEA-nın müxbir üzvü, 

ə.e.x., professor 

  

 

 

 



 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.


 

4

Sübutların etibarlılıq dərəcəsi və elmi tədqiqatların tipləri 



Sübutların 

etibarlılıq 

dərəcəsi 

Sübutların mənbələri  

(elmi tədqiqatların tipləri) 

Ia 

Sübutlar meta-analiz, sistematik icmal və ya 

randomizasiya olunmuş klinik tədqiqatlardan (RKT) 

alınmışdır 



Ib 

Sübutlar ən azı bir RKT-dən alınmışdır 



IIa 

Sübutlar ən azı bir yaxşı planlaşdırılmış, nəzarət edilən, 

randomizasiya olunmamış tədqiqatdan alınmışdır 

IIb 

Sübutlar  ən azı bir yaxşı planlaşdırılmış kvazi-

eksperimental tədqiqatdan alınmışdır 

III 

Sübutlar təsviri tədqiqatdan (məsələn, müqayisəli, 

korrelyasion tədqiqatlar, ayrı-ayrı halların öyrənilməsi) 

alınmışdır 



IV 

Sübutlar ekspertlərin rəyinə  və ya klinik təcrübəyə 

əsaslanmışdır 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.


 

5

Tövsiyələrin etibarlılıq səviyyəsi şkalası



 

Tövsiyənin 

etibarlılıq 

səviyyəsi 

Tövsiyənin əsaslandığı sübutların etibarlılıq 

dərəcəsi 

 



RKT-lərin yüksək keyfiyyətli meta-analizi, 

sistematik icmalı və ya nəticələri uyğun 

populyasiyaya şamil edilə bilən, sistematik səhv 

ehtimalı çox aşağı olan (++) irimiqyaslı RKT. 

 

Sübutların etibarlılıq dərəcəsi Ia. 



 



Kohort və ya klinik hal - nəzarət tipli tədqiqatların 

yüksək keyfiyyətli (++) sistematik icmalı, yaxud 

 

Sistematik səhv riski çox aşağı olan (++) yüksək 



keyfiyyətli kohort və ya klinik hal - nəzarət tipli 

tədqiqat, yaxud  

 

Nəticələri uyğun populyasiyaya şamil edilə bilən, 



sistematik səhv riski yüksək olmayan (+) RKT. 

 



Sübutların etibarlılıq dərəcəsi Ib və IIa. 

 



Nəticələri uyğun populyasiyaya şamil edilə bilən, 

sistematik səhv riski yüksək olmayan (+) kohort və 

ya klinik hal - nəzarət tipli və ya nəzarət edilən, 

randomizasiya olunmamış tədqiqat, yaxud  

 

Nəticələri uyğun populyasiyaya bilavasitə şamil 



edilə bilməyən, sistematik səhv riski çox aşağı olan 

və ya yüksək olmayan (++ və ya +) RKT. 

 

Sübutların etibarlılıq dərəcəsi IIb. 



 



Klinik hallar seriyasının təsviri, yaxud  

 



Nəzarət edilməyən tədqiqat, yaxud  

 



Ekspertlərin rəyi.  

 



Yüksək səviyyəli sübutların mövcud olmamasının 

göstəricisidir. 

 

Sübutların etibarlılıq dərəcəsi III və IV. 



 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.


 

6

İxtisarların siyahısı: 



 

AB  

– antibiotiklər 



BDX  

– böyrəkdaşı xəstəliyi  



Di-0  

– daş qalığı və ya onun fraqmenti olmadan ilk  

  

daşəmələgəlmə hadisəsi  



Di-q  

– daş qalığı və ya onun fraqmenti ilə ilk 

  

daşəmələgəlmə hadisəsi  



DQ – 

daş qalığı və ya daşın fraqmenti ilə yüngül xəstəlik  

  

formalı residiv daşəmələgəlmə  



EZDL  

– ekstrakorporal zərbə-dalğa litotripsiyası  



İD – 

infeksiyalaşmış daşlar  



İƏQV – 

iltihab 


əleyhinə qeyri-steroid vasitələr  

KƏORF – 

klinik 


əhəmiyyəti olmayan rezidual fraqmentlər   

KT 

– kompüter tomoqrafiyası 



LSS  

– ləyən-sidik axarı seqmenti 



PKL 

– perkutan lapaksiya  



PN  

– perkutan nefrostomiya  



Rd-a  

– daş qalığı və ya qalıqsız ağır xəstəlik formalı residiv 

 daşəmələgəlmə  

Risk  

– digər kateqoriyalardan fərqli olaraq, xüsusi risk  

  

faktorları ilə daşların əmələ gəlməsi 



Ry-0  

– (residiv yüngül - 0) daş qalığı və ya daşın fraqmenti  

 

olmadan yüngül xəstəlik formalı residiv  



 daşəmələgəlmə 

SD  

– sistin daşları  



SK  

– sidik axarı kateteri  



UD  

– urat daşları  



URS 

– ureteroskopiya  



XBT- 10  

– Xəstəliklərin Beynəlxalq Təsnifatı 10-cu buraxılış 

 

 

 



Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.



 

7

Protokol həkim-uroloqlar və ilkin səhiyyə  səviyyəsində çalışan 



həkimlər üçün nəzərdə tutulmuşdur. 

 

Pasiyent qrupu: böyrəkdaşı xəstəliyi olan böyüklər.  

 

Protokolun məqsədi: böyrəkdaşı  xəstəliyinin müalicəsi, 



profilaktikası  və mümkün ağırlaşmaları, həmçinin, xəstələnmə 

səviyyəsinin aşağı salınması  məsələlərinə dair sübutlu təbabət 

prinsiplərinə əsaslanmış dəqiq tövsiyələrin işlənib hazırlanması.   

ÜMUMİ MÜDDƏALAR 

Böyrəkdaşı xəstəliyi (BDX) – maddələr mübadiləsinin müxtəlif 

endogen və/və ya ekzogen səbəblərdən pozulması  xəstəliyidir. Bəzi 

hallarda irsi xarakter daşıyır, həmin zaman sidik yolları sistemində 

daşların yaranması ilə səciyyələnir. 



Epidemiologiya 

Uroloji xəstəliklər arasında BDX rastgəlmə tezliyinə görə yalnız 

iltihabi-infeksion xəstəliklərdən geri qalır. BDX istənilən yaşda üzə çıxa 

bilər, lakin bu xəstəliyin 30-35 yaş arası olan insanlarda daha çox 

təsadüf edilməsi müşahidə edilir. BDX geniş yayılmış  xəstəlikdir və 

hazırda dünyanın bir çox ölkələrində  xəstələnmə artımı tendensiyası 

qeydə alınıb. Kişilər bu xəstəliyə qadınlardan 3 dəfə çox düçar olurlar. 

Azərbaycanın müəyyən bölgələrində (Gəncə,  Şəki, Lənkəran) bu 

xəstəliyə xüsusilə tez-tez rast gəlinir və o, endemik xarakter daşıyır. 

Risk amilləri 

 



Sidik yollarının (böyrəklər, sidik axarları, sidik kisəsi və uretra) 

anomaliyaları. 

 

Urodinamikanın bütün səviyyələrdə və təzahürlərdə pozuntuları. 



 

İrsi meyllilik. 



 

Hiperparatireoz, böyrək kanalcığı asidozu (tam/qismən), 



yeyunoileal anastomoz, Kron xəstəliyi, nazik bağırsağın 

rezeksiyası, malabsorbsiya sindromu, sarkoidoz, hipertireoz, 

sidik yollarının iltihabi xəstəlikləri. 

 



Daş yaranmasına  şərait yaradan dərman vasitələri: kalsium 

əlavələri, tərkibində vitamin D olan əlavələr, böyük dozalarda 

(gündə 4 qr çox) askorbin turşusu, sulfanilamidlər, triamteren, 

indinavir. 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.



 

8

XBT-10 ÜZRƏ TƏSNİFATI 



N20  

Böyrək və sidik axarı daşları 



N20.0  

Böyrək daşları 



KLİNİK TƏSNİFAT 

Daşın kimyəvi tərkibi və  xəstəliyin ağırlıq dərəcəsinə 

əsaslanaraq, daşyaranmanın müxtəlif kateqoriyaları ayırd edilir (bax 

cədvəl 1). Bu təsnifat pasiyentlərin qruplara ayrılmasını 

məqsədəuyğun hesab edir ki, bundan da məqsəd metabolizmin 

dəyərləndirilməsi və  xəstəliyin sonrakı müalicə taktikası barədə 

qərarın qəbul edilməsidir.  

 

Cədvəl 1. Daşəmələgəlmələrin

 

kateqoriyaları 

İnfeksiyalaşmış daşlar 

Maqnezium-ammonium-fosfat, karbonat-

apatit 

İD 


Kalsium tərkibli olmayan 

daşlar 

Sidik turşusu, natrium-urat, ammonium-

urat daşları 

Sistin daşları 

Daş qalığı və ya onun  fraqmenti olmadan 

ilk daşəmələgəlmə hadisəsi 

Daş qalığı və ya onun fraqmenti ilə ilk 

daşəmələgəlmə hadisəsi 

UD 

 

SD 



Di-0 

 

Di-q 



Kalsium daşları 

Daş (daşlar) qalığı (qalıqları) və ya daşın 

fraqmentləri olmadan yüngül xəstəlik 

formalı residiv daşəmələgəlmə 

Daş(daşlar) qalığı (qalıqları) və ya daşın 

fraqmentləri ilə yüngül xəstəlik formalı 

residiv daşəmələgəlmə 

Daş(daşlar) qalığı (qalıqları) və ya onlarsız 

ağır xəstəlik formalı residiv daşəmələgəlmə 

Daşların, digər kateqoriyalardan fərqli olaraq, 

xüsusi risk amilləri ilə əmələ gəlməsi 

Ry-0 


 

 

DQ 



 

 

Rd-a 



 

 

Risk 



DİAQNOSTİKA 

Böyrəkdaşı xəstəliyinin ilkin diaqnostikası 

Böyrəkdaşı  xəstəliyi zamanı  ağrı daimi və ya tez-tez təkrar 

olunan, küt və ya kəskin ola bilər. Ağrının lokalizasiyası  və 

irradiasiyası daşın ölçülərindən və yerləşdiyi sahədən asılıdır. Böyrək 

daşlarından yaranan sancı tutmaları adətən bel ağrısı, ürəkbulanma, 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.


 

9

qusma və zəif titrətmə, dizuriya, müsbət “döyəcləmə simptomu” və 



palpasiya zamanı böyrək nahiyəsində ağrı ilə müşayiət edilir.  

Piyelonefrit  əlamətləri, üşütməsi, yüksək bədən hərərəti (38°С-

dən yuxarı), tək böyrəyi olan və ya BDX diaqnozu tərəddüd doğuran 

xəstələrin klinik diaqnozu müvafiq vizualizasiya prosedurası ilə 

dəqiqləşdirilməlidir. Standart müayinə – USM, icmal uroqrafiya və 

əlavə kimi, ekskretor uroqrafiyadan ibarətdir. 

Ekskretor uroqrafiyanı  aşağıdakı pasiyentlərdə aparmaq tövsiyə 

edilmir: 

1.

 

Rentgenkontrast vasitələrə allergiyası olanlar  



2.

 

Qanda kreatinin səviyyəsi 200 mkmol/l-dən yüksək olanlar (D)  



3.

 

Metformin qəbul edənlər (D) 



4.

 

Kaler xəstəliyindən (mielomatozdan) əziyyət çəkənlər (D) 



5.

 

Kollaptoid vəziyyət zamanı 



Diaqnoz qoyulmasında istifadə edilən sübutlu təbabət 

prinsiplərinə  əsaslanan tövsiyələrə görə müayinə metodlarına 

kompüter tomoqrafiyası (KT), retro- və anteqrad piyeloqrafiya və 

ssintiqrafiya aiddir.  

Beləliklə, kəskin bel ağrısı olan pasiyentlərin müayinə ardıcıllığı 

aşağıdakı kimidir: 

1.

 

Ultrasəs müayinəsi + sidik-cinsiyyət sisteminin icmal R-şəkli (B) 



2.

 

Ekskretor uroqrafiya (Standart) 



3.

 

KT (A) 



Laborator müayinələr 

 



Standart laborator müayinələrə sidik çöküntüsü və /və ya 

eritrositlərin, leykositlərin, duz kristalları, pH-ın, bakteriyaların 

(nitrit testi) təyini, həmçinin qanda kreatinin səviyyəsinin 

ölçülməsi daxil olmalıdır (bax cədvəl 2). Yüksək bədən hərarətli 

olan pasiyentlərdə CRZ (C-reaktiv zülal) səviyyəsinin müəyyən 

edilməsi, həmçinin qanın ümumi təhlili və sidiyin əkilməsi 

vacibdir. Qusma zamanı qanda natriumun və kaliumun 

miqdarını ölçmək zəruridir. Metabolik risk faktorlarını istisna 

etmək üçün kalsiumun və sidik turşusunun qandakı miqdarını 

müəyyənləşdirmək mütləq vacibdir. Hiperkalsiemiya, 

hipofosfatemiya və hiperkalsiuriya triadası  aşkar olunarsa, 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.


 

10

hiperparatireozun istisnası üçün pasiyent mütləq endokrinoloji 



müayinədən keçməlidir.  

 



Daşəmələgəlmə prosesində rolu olan ayrı-ayrı elementlərin 

miqdarını göstərən rəqəmlərin qeyd edilməsi əhəmiyyət daşıyır:  

 

Ca qanda 2,26-2,55 mmmol/l, sidikdə 24 saat ərzində 5 



mmol-dan çox olmamalıdır. Sidikdə fosforun olması bir çox 

səbəblərdən asılıdır və 34-dən 164 mmol-dək dəyişir, lakin 

orta ölçünü – 42-65 mmol/gün götürmək tövsiyə edilir. 

Qeyri-üzvi fosforun sidikdəki miqdarının 70-80 

mmol/gündən çox olmasını hiperfosfaturiya hesab etmək 

olar. Çox zaman sidikdəki  Proteus florasından asılı olan 

yanlış fosfaturiya müşahidə edilir. Sidik turşusunun qandakı 

normal miqdarı 0,38 mmol/l-dən (onun miqdarı yaşla düz 

mütənasib  şəkildə artır) çox olmamalıdır, gündəlik sidikdə 

isə bu, 4-5 mmol-dan (daha dəqiq 4 mmol-dan) artıq deyil.  

 

Maqneziumun qandakı və sidikdəki miqdarı dəyişkən olub, 



bağırsaqların fizioloji vəziyyətindən və əzələ fəaliyyətindən 

asılıdır. Qandakı miqdarı 0,78-0,91 mmol/l, sidiklə gündəlik 

ekskresiyası 2,0-4,25 mmol-dur. Hipo- və hipermaqnemiya 

oksalat urolitiazlı xəstələrdə müşahidə oluna bilər ki, bu da 

maqnezium ilə piridoksin (vit. B

6

) vasitələrinin müalicə 



məqsədilə təyinatına göstəriş ola bilər. Hiperoksaluriya zamanı 

maqnezium və  pəhriz – “kartof günləri” – təyin olunur, 

qidadan purinlərlə zəngin məhsullar, turşəng və s. çıxarılır. 

 

Cədvəl 2. Ağırlaşmamış böyrəkdaşı xəstəliyi olan pasiyentlərdə risk 



amillərinin təhlili üçün qan və sidiyin vacib müayinələri 

Daşın analizi 

Qan analizi 

Sidik analizi 

Hər pasiyentdə bir 

daş analizdən 

keçməlidir 

Kalsium  

Albumin


Kreatinin  

Sidik turşusu

2

Səhər acqarına götürülmüş sidik nümunələri  



Təyin olunur: 

рН, leykositlər/eritrositlər, bakteriyalar

3

,

 



sistin testi

4

, sidik turşusu, uratlar



Qeyd: 

1.

 



Kalsium + albumin və ya sərbəst kalsium ionlarının konsentrasiyası 

2.

 



Vacib olmayan analiz 

3.

 



Bakteriuriya halında patogen floranın təyini 

4.

 



Sistin testi o vaxt aparılır ki, sistinuriyanı digər vasitələrlə istisna etmək mümkün 

olmasın. 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.


 

11

Anamnezində  ağırlaşmış BDX-yi, qalıq fraqmentləri və ya 



böyrəyində daşları olan, yaxud olmayan və  xəstəliyində tez-tez 

residivlər qeydə alınan pasiyentlər xüsusi risk faktorlarına (Rd-a və 

Risk kateqoriyaları) meyllidirlər. Bundan başqa, daşları ilk dəfə 

əmələ  gələn pasiyentləri və qalıq fraqmentli (Di-q və DQ 

kateqoriyaları) yüngül formalı  xəstəliklərdən  əziyyət çəkən 

pasiyentləri də bu qrupa aid etmək olar. Belə  xəstələrin müayinəsi 

üçün tövsiyə olunan analizlər cədvəl 3-də verilmişdir. 

 

Cədvəl 3. Böyrəkdaşı xəstəliklərinin ağırlaşması zamanı aparılan analizlər 

Daşın analizi 

Qanın analizi 

Hər pasiyentdə heç olmasa bir daş tədqiq 

olunmalıdır 

Kalsium  

Albumin

1

  



Kreatinin  

Sidik turşusu

2

  

Kalium 



Sidik analizi 

Ölçülməlidir: 

рН səviyyəsi 

leykositlər /bakteriyaların miqdarı 

Sistin testi 

Sutkalıq diurezin yığımı

3

Kalsium maqnezium



5

Oksalat fosfat

2,5,6

Sitrat sidik cövhəri



2,6

Uratlar


4

 natrium


2,6

Kreatinin xlorid

2,6

Həcm kalium



2,6

Qeyd: 

1.

 

Kalsium + albumin, yaxud sərbəst kalsium ionlarının konsentrasiyası 

2.

 

Vacib olmayan analiz 

3.

 

Sutkalıq diurezin həcmi günün ayrı-ayrı vaxtlarında aparmaq olar  

4.

 

Turşu ilə işlənməmiş nümunələrdə  

5.

 

Maqnezium və fosfat analizi, ion aktivliyi məhsulu olan kalsium-oksalat və kalsium-

fosfatın təqribi dəyərləndirilməsi üçün zəruridir  

6.

 

Sidik cövhəri, fosfat, natrium və kaliumun miqdarı pəhrizin göstəriciləridir.  

Cədvəl 3-ə  əsasən, sidiyin tərkibinin analizindən dəyərli 

məlumatlar  əldə etmək olar. Sidik cövhərinin sidikdəki miqdarına 

(mmol/l) və sidiyin həcminə (litr) əsasən, qəbul edilmiş zülalın 

miqdarını hesablamaq mümkündür. Natrium, kalium, kalsium, xlorid 

və fosfatın ekskresiya miqdarına  əsaslanaraq, qələvilərin tam 

absorbsiyasını (mekv/gün) müəyyənləşdirmək olar. Kalsium-

oksalatın (indeks PA (CaOks)) və kalsium-fosfatın (indeks PA 

(CaPh)) ion aktivliyi məhsulunun təqribi miqdarını o vaxt 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.


 

12

müəyyənləşdirmək mümkündür ki, sidiyin həcmi, kalsium, oksalat, 



sitrat, maqnezium və fosfatın ekskresiyası, pH səviyyəsi məlum 

olsun.  


Qanda kalsiumun miqdarı çox (2,6 mmol/l-dən artıq) olarsa, 

qalxanabənzərətraf vəz hormonunun səviyyəsini təyin etməklə 

hiperparatireozu istisna etmək mümkündür. Acqarına götürülmüş 

səhər sidiyində pH-ın 5,8-dən yuxarı olmasına  əsasən, natamam və 

ya tam böyrək kanalçığı asidozunu ehtimal etmək olar.  

Daşın tərkibi 

Daşlar və ya onların qırıntıları  tərkiblərinin müəyyən olunması 

üçün analizdən keçməlidirlər. Daha çox üstünlük verilən müayinə 

üsulları rentgen kristalloqrafiyası  və infraqırmızı spektroskopiyadır. 

Hər pasiyentin imkan daxilində heç olmasa bir daşı analiz 

edilməlidir.  

Əgər daşın tərkibi analiz edilməyibsə, onda onun tərkibi 

haqqında nəticə çıxarmaq üçün digər müşahidələrə, məsələn, sistinə 

görə keyfiyyət testləri – natrium-nitroprussid və ya Brand testinin 

nəticələrinə; bakteriuriya və ya sidiyin əkilməsi testinə; sidik 

çöküntüsündə struvit kristallarının və sistinin mövcudluğuna; qanda 

sidik turşusunun səviyyəsinə (əgər sidik turşusu və ya urat daşlarına 

şübhə yaranıbsa); sidiyin pH-ına (sidik turşusu daşları olan 

pasiyentlərdə aşağı, infeksiyalaşmış daşlı pasiyentlərdə yuxarı), daşın 

rentgenoqramına  əsaslanmaq olar. Həmçinin, sutkalıq sidikdəki 

duzların tərkibini müəyyənləşdirmək mümkündür.  

Kimyəvi tərkibin  əsas elementlərinə görə, daşları  aşağıdakı 

qruplara bölmək olar:  

 

Rentgenkontrast  – infeksiya ilə bağlılığı olmayan kalsium 



tərkibli daşlar. Tərkibi: kalsium-oksalat monohidrat (KOM), 

kalsium-oksalat dihidrat (KOD), karbonat- apatit (infeksiya 

olmadıqda), kalsium-fosfat və bruşit.  

 



Zəif rentgenpozitiv – sidik turşusu daşları/uratlar (UD). 

Tərkibi: sidik turşusu, natrium-urat və ammonium-urat (qeyd 

edilmiş kateqoriyadan olan daşlar KT vasitəsilə  dəqiq 

müəyyənləşdirilir).  



 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.


 

13

Cədvəl 4. Metabolizmin dəyərləndirilməsi və müalicənin sonrakı 



gedişinin tövsiyə olunan prinsipləri 

Kateqoriya 

Qan analizi 

Sidik analizi 

Profilaktika, 

növbəti müşahidə 

İD Qandakı kreatinin 

Sidik kulturası, 

Sidiyin рН-ı 

HƏ 

 

UD 



Qandakı sidik 

turşusu, qandakı 

kreatinin 

Sidikdəki urat, 

Sidiyin рН-ı 

HƏ 


 

SD Qandakı kreatinin 

Sidikdəki sistin, 

Sidiyin рН-ı 

HƏ 

 

Di-0 HƏ 



Sidiyin natamam 

analizi 


YOX 

Di-q HƏ 


HƏ 

HƏ 


Ry-0 HƏ 

Sidiyin natamam 

analizi 

YOX 


DQ HƏ 

HƏ 


HƏ 

Rd-a HƏ 


HƏ 

HƏ 


Risk HƏ 

HƏ 


HƏ 

BÖYRƏKDAŞI XƏSTƏLİYİNİN 

DİFERENSİAL DİAQNOSTİKASI 

BDX zamanı böyrək sancılarının diferensial diaqnostikası bu 

xəstəliklərlə aparıla bilər:  

 

bağırsaq keçməzliyi  



 

əzilmiş yırtıq 

 

bağırsağın spastik vəziyyətləri  



 

appendiksin iltihabı  

 

kəskin xolesistit və pankreatit  



 

mədə xorası və 12-barmaq bağırsağın örtülü perforasiyası  

 

böyrək vərəmi  



 

böyrək və böyrək ləyənlərinin şişi  

 

növbəli hidronefroz  



 

sidik axarları strikturaları  

 

bel radikuliti tutması  



 

sidik kisəsinin iltihabı 

 

prostat vəzin iltihabı və s.  



Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.



 

14

BÖYRƏKDAŞI XƏSTƏLİYİNİN MÜALİCƏSİ 



Müalicənin məqsədləri 

 



Daşların çıxarılması yolu ilə urodinamikanın bərpa olunması.  

 



Əhval-ruhiyyənin yaxşılaşması və əmək qabiliyyətinin bərpası.  

 



Xəstəliyin ağırlaşmalarının profilaktikası.  

 



Daşəmələgəlmə residivlərinin profilaktikası.  

Xəstəxanaya yerləşdirmək üçün göstərişlər 

 



Ambulator  şəraitdə aparılması mümkün olmayan əlavə 

müayinənin vacibliyi  

 

Ambulator müalicənin effektiv olmaması  



 

Operativ müalicəyə göstərişlər  



 

Xəstəliyin residivləri və ya ağırlaşmaların yaranması.   



BDX konservativ terapiyasına daxildir: 

1.

 



Farmakoterapiya  

2.

 



Dietoterapiya  

3.

 



Fizioterapiya – remissiya fazasında, latent gediş zamanı  

4.

 



Kurort-sanatoriya müalicəsi  

5.

 



Fitoterapiya  

Ağrının götürülməsi 

Ağrısızlaşdırma aşağıdakı vasitələrlə həyata keçirilə bilər:  

 

İƏQV (natrium-diklofenak və s.) (A)  



 

Spazmolitiklər (baralgin və s.) 



 

Analgetiklər (tramadol və s.) (C)  



Daşların öz-özünə düşməsi ehtimal edilirsə, onda 50 mq 

natrium-diklofenakın  şam və ya həb  şəklində gündə 2 dəfə (3-10 

gün) təyin olunması sidik axarının ödeminin, residiv ağrının 

əmələgəlmə riskini azalda bilər. Daşların çıxması  və böyrəklərin 

funksiyasının dəyərləndirilməsi müvafiq üsulların köməyi ilə  təsdiq 

edilməlidir. Düşmüş daşın (və ya daşların) analizdən keçirilməsi 

vacibdir.  

Əgər ağrının yüngülləşməsinə terapevtik vasitələrlə nail olmaq 

mümkün deyilsə, onda yuxarı sidik yollarını sidik axarı kateteri, 

stent, perkutan nefrostomiya yolu ilə drenaj etmək və daşı çıxarmaq 

lazımdır.  


 

15

DAŞLARIN ÇIXARILMASI  



Daşların çıxarılmasına dair ümumi tövsiyələr 

Daşların aktiv çıxarılması  tələb olunan pasiyentlər müvafiq 

prosedurun mümkün yanaşı gedən riskləri barədə  xəbərdar 

edilməlidir (C).  

Daşın (10 mm-dən kiçik) ilk dəfə müəyyən edilməsi, klinik 

gedişin tənzimlənməsi hallarında daşların xaric olunmasına köməklik 

edən vasitələrin təyin edilməsi tövsiyə olunur (Dərmanla Qovucu 

Müalicə – DQM) (A)

Daşları EZDL və URS vasitəsi ilə  çıxarıla bilən xəstələrə bu 

üsulları ilkin müalicə variantı kimi tətbiq etmək olar (A). 

EZDL zamanı adi stentləşdirmə EZDL-in tərkib hissəsi kimi 

tövsiyə edilmir (C).  

Ağırlaşmamış URS zamanı stentləşdirmə vacib deyil (A)

Perkutan URS ayrı-ayrı hallarda ilkin terapiya kimi qəbul edilə 

bilər (C).  

Daşın çıxarılması üçün göstərişlər: - tez-tez təkrar olunan 

obstruksiya; - daşın kifayət qədər mütəhərrik olmaması; - güclü, 

zəifləməyən ağrı (C).  

Daşların çıxarılması  nəzərdə tutulmuş bütün pasiyentlərdə 

bakteriuriya skrininqinin aparılması, antibiotiklərə qarşı  həssaslığın 

yoxlanması lazımdır.  Əgər testin nəticələri bakteriuriyanı  təsdiq 

edirsə, yaxud sidik əkməsində bakteriya artımı  aşkarlanıbsa və ya 

infeksiyanın olmasına dair şübhə yaranıbsa, daşı çıxarmazdan əvvəl 

antibiotiklərlə müalicəyə başlamaq vacibdir (C). Lakin sidiyin 

böyrəkdən axını  bərpa olunmamış antibiotik təyin etmək olmaz. 

Əgər klinik əhəmiyyətli infeksiya və obstruksiya mövcuddursa, onda 

aktiv müdaxilədən  əvvəl drenaj prosedurları  həyata keçirilməlidir 

(bir neçə gün ərzində stent və ya perkutan nefrostomiya).  

Daşın tam çıxarılması septik vəziyyət imkan verənədək təxirə 

salınmalıdır (C).  

Laparoskopik və ya açıq cərrahiyə üsulu o vaxt nəzərdən 

keçirilməlidir ki, EZDL, URS və ya perkutan URS yetərli olmasın, 

yaxud uğurlu keçəcəyi tərəddüd doğursun (C).  

Qanaxma ilə müşayiət edilən pozuntulara və antikoaqulyantlarla 

müalicəyə  də diqqət yetirmək lazımdır. Salisil turşusu vasitələrilə 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.


 

16

müalicəni daşı  çıxarma prosedurundan 10 gün əvvəl dayandırmaq 



vacibdir (B).  

EZDL, PKL, URS və açıq cərrahi  əməliyyat qan laxtalanması 

pozğunluğu olan pasiyentlərə əks-göstərişdir.  

EZDL, PKL hamilə qadınlara əks göstərişdir (C). URS və açıq 

əməliyyat həyati göstəriş olduğu halda tətbiq oluna bilər. Hamiləlik 

zamanı üstünlük verilən müalicə variantı sidik kisəsi-böyrək 

stentindən və ya perkutan nefrostomiyadan istifadə edilməsidir.  

Ürəyində elektron stimulyator olan pasiyentlərə EZDL 

tətbiqindən əvvəl kardioloqla məsləhətləşmək tövsiyə edilir (C).  

Daşların aktiv çıxarılmasına dair tövsiyələr 

Daşın ölçüsü, yerləşməsi və forması müvafiq müalicə üsulunun 

seçilməsinə öz təsirini göstərir. Ölçüləri 4 mm-i aşmayan daşların öz-

özünə düşməsinə 80% pasiyentlərdə rast gəlinir. Daşların diametri 7 

mm-dən çox olduğu halda onların öz-özünə düşmə ehtimalı çox 

azdır. Öz-özünə düşmənin ehtimalı daşın yerləşməsindən asılı olaraq, 

sidik axarının proksimal hissəsində 25%, orta hissəsində 45% və 

distal hissədə 70%-dir.  

Çıxarılma adətən diametri 6-7 mm-dən yuxarı olan daşlar üçün 

göstəriş sayılır və  aşağıdakılar müşahidə edildikdə israrla tövsiyə 

edilir:  

 



Daşın düşməsinin aşağı ehtimalı  və adekvat müalicəyə 

baxmayaraq daimi ağrılar (B) 

 

Böyrək funksiyası pozuntuları ilə davamlı obstruksiya 



(obstruksiyanın infeksiya ilə birlikdə müşahidə olunması) (B)  

 



Sidik yollarının infeksiyası  

 



Kəskin piyelonefrit və/ və ya urosepsis riski (B)  

 



İkitərəfli obstruksiya (B)  

 



Yeganə böyrəyin obstruksiyası (B)  

Yuxarıda göstərilən qrupa aid xəstələrin sidiyinin nefrostomiya 

və ya stetntləşdirmə vasitəsi ilə kənarlaşdırılması minimum yol verilə 

bilən proseduradır.  



Açıq əməliyyatlara dair göstərişlər  

 



daşların mürəkkəb yığılışı  

 



EZDL, PKL ağırlaşmalarının və ya URS uğursuzluğunun 

müalicəsi  

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.



 

17



 

böyrəkdaxili anomaliyalar: kasacıq divertikulunun daşları, 

ləyən-sidik axarı seqmentinin strikturası (obstruksiyası)  

 



həddindən artıq köklük  

 



skeletin deformasiyaları  

 



fəaliyyət göstərməyən aşağı seqment (parsial nefrektomiya), 

fəaliyyət göstərməyən böyrək (nefrektomiya)  

 

bağırsağı zədələmək təhlükəsi olarkən 



 

köçürülmüş böyrəyin daşları  



 

distopiya olunmuş böyrəyin daşları, perkutan nöqtələr və EZDL 



çətin və ya qeyri-mümkün olarsa  

 



həddindən artıq böyük daşlar zamanı sistolitotomiya  

 



uşaqlarda böyük daşlar olarsa, yüngül cərrahi müdaxilə və yalnız 

bir anestezioloji vasitə lazım gələrsə  

 

birdəfəlik prosedura birdən çox perkutan vasitədən daha üstün 



olarsa, minimal invaziv prosedurun uğursuzluğu zamanı  

 



psixi sağlam olmayan pasiyentlərdə  

 



yanaşı gedən açıq əməliyyatlar zamanı  

Operativ üsullar 

 



adi və genişləndirilmiş piyelolitotomiya  

 



piyelonefrolitotomiya  

 



anatrofik nefrolitotomiya  

 



radial nefrolitotomiya  

 



piyeloplastika  

 



parsial nefrektomiya  

 



daşın, sidik axarının reimplantasiyası ilə çıxarılması – 

ureteroneosistostomiya  



Sidik axarı daşlarının aktiv çıxarılması prinsipləri  

Sidik axarının ayrı-ayrı hissələrindən müxtəlif kimyəvi tərkibli 

daşların çıxarılmasına dair daha münasib üsullar cədvəl 5-də 

göstərilib. Prosedurların nömrələnməsi (1, 2, 3 və 4) onların 

tətbiqinin tövsiyə olunan ardıcıllığına uyğun gəlir. Tövsiyə edilən 

alternativ 1 rəqəmi ilə qeyd olunub. Əgər iki prosedura eyni dərəcədə 

faydalı hesab olunursa, onda onlar eyni rəqəmlə göstərilmişdir.  

 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.


 

18

Cədvəl 5. Sidik axarı daşlarının aktiv çıxarılması metodları 



 Sidik 

axarının 

proksimal hissəsi  

yuxarı/3 daşı 

Sidik axarının  

orta hissəsi 

orta/3 daşı 

Sidik axarının  

distal hissəsi 

aşagı/3 daşı 

Rentgen-

kontrast 

daşlar 

1. EZDL in situ (A) 

2. EZDL 

“itələmədən” sonra 



(B) 

3. Perkutan anteqrad 

URS 

4. URS + 



dezinteqrasiya 

1. EZDL in situ, 

uzan. vəz. (B) 

1. URS + 

dezinteqrasiya (B) 

2. SK/ v.d. kontrast + 

EZDL 

2. "İtələmə" + EZDL 



3. Perkutan anteqrad 

URS (B) 

1. EZDL in situ (A) 

1. URS + 

dezinteqrasiya (A) 

2. SK + EZDL 

2. SK + 

LİTOEKSTRAK-

SİYA 

İnfeksi-

yalaşmış 

daşlar 

1. SK + AB + 

EZDL in situ (A) 

2. AB + EZDL 

“itələmədən” sonra 

(A) 

3. AB + perkutan 

anteqrad URS (A) 

4. AB + URS + 

dezinteqrasiya (A) 

1. SK + AB + EZDL 

in situ, uzan.vəz. (B) 

1. AB + URS + 

dezinteqrasiya (B) 

2. AB + SK/ v.d. 

kontrast + EZDL 

2. AB + "İtələmə” + 

EZDL (B) 

3. AB + perkutan 

anteqrad URS (B) 

1. AB + EZDL in situ 



(A) 

1. AB + URS + 

dezinteqrasiya (A) 

2. AB + PN + EZDL 

in situ (A) 

2. AB + SK + EZDL 



Sidik 

turşusu 

daşları 

1. Stent + peroral 

xemoliz (B) 

2. EZDL in situ + 

peroral xemoliz (B) 

3. Perkutan anteqrad 

URS (B) 

4. URS + 

dezinteqrasiya (B) 

1. EZDL in situ, 

uzan. vəz. (B) 

1. URS + 

dezinteqrasiya (B) 

2. SK/ v.d. kontrast + 

EZDL 

2. "İtələmə"+ EZDL 



2. Stent + peroral 

xemoliz 


3. Perkutan anteqrad 

URS 


1. EZDL in situ, v.d. 

kontrast (B) 

1. URS + 

dezinteqrasiya (B) 

2. SK + kontrast + 

EZDL 


3. PN + kontrast + 

EZDL 


Sistin daşları  1. EZDL in situ (B) 

2. EZDL 


“itələmədən” sonra 

(B) 

3. Perkutan anteqrad 

URS (B) 

4. URS + 

dezinteqrasiya (B) 

1. EZDL in situ, 

uzan. vəz. (B) 

1. URS + 

dezinteqrasiya (B) 

2. SK/ v.d. kontrast + 

EZDL 

2. "İtələmə" + EZDL 



3. Perkutant anteqrad 

URS 

1. EZDL in situ (B) 

1. URS + 

dezinteqrasiya (B) 

2. SK + EZDL 



 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.


 

19

BDX-lərin istənilən formalarında aparılmış  əməliyyatdan bir 



müddət sonra böyrəkdə mikrosirkulyasiyanı yaxşılaşdıran dərman 

vasitələrinin tətbiqini də bütün müalicə sxemlərində  nəzərə almaq 

lazımdır. 

EZDL in situ vasitəsilə müalicə zamanı tez-tez bir neçə 

litotripsiya seansının həyata keçirilməsinə ehtiyac yaranır. Böyük və 

möhkəm daşlar əksər hallarda təkrar prosedurların aparılmasını tələb 

edir. Çətin vəziyyətlərdə daha uğurlu nəticə almaq üçün daşı yuxarı – 

böyrəyə itələmək, yaxud da onun ətrafındakı sidik yollarını drenaj 

etmək mümkündür.  

Sidik turşusundan ibarət, lakin tərkibi natrium-urat və ya 

ammonium-urat olmayan daşları əritmək üçün xemolitik vasitələrdən 

(SİTRATLAR!) peroral istifadə etmək olar. Litoliz ayrı-ayrı hallarda 

infeksiya olduqda, sidik turşusu, sistin və  təmiz kalsium-fosfat 

daşları zamanı məqsədəuyğundur.  

Minimal invaziv üsulunun uğursuz tətbiqi zamanı açıq cərrahi 

əməliyyat tələb oluna bilər. Endoskopik əməliyyat açıq  əməliyyatın 

minimal invaziv alternativini əks etdirir.  

Sidik axarındakı, xüsusilə də, onun aşağı hissəsindəki daşı xaric 

etmək üçün, EZDL və URS həm ayrılıqda monoterapiya şəklində, 

həm də biri digərinin əlavəsi kimi tətbiq oluna bilər. 



Böyrək daşlarının aktiv çıxarılması prinsipləri  

EZDL tətbiqinin uğurluluğu həm də konkrementin həcmindən 

asılıdır. Böyük daşlar daha çox litotripsiya seansları tələb edir.  

 

Cədvəl 6. Böyrək daşlarının aktiv çıxarılması prinsipləri 

 

Böyrək daşları 



 ≤ 20 mm 

Böyrək daşları 

 ≥ 20 mm 

Tam və ya qismən 

mərcanvari daşlar 

Rentgen-

kontrast 

daşlar 

1. EZDL (А) 

2. PKL (А)  

1. PKL (B)  

2. EZDL stentli(siz) 

(B)  

3. PKL + EZDL (B)

1. PKL (А)  

2. PKL + EZDL (А)  

3. EZDL + PKL (А)  

4. Açıq cərrahi əməliyyat (C) 



İnfeksiyalı 

daşlar 

1. AB+ EZDL (B) 

2. AB + PKL (B)  

1. AB + PKL (B)  

2. AB + EZDL 

stentli(siz) (B)  

3. AB + PKL + 

EZDL (B) 

1. AB + PKL (А)  

2. AB + PKL + EZDL (А)  

3. AB + EZDL + PKL (А)  

4. AB + açıq cərrahi 

əməliyyat (Standart) 

5. AB + EZDL + xemoliz (В) 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.



 

20

Sidik 



turşusu 

daşları 

1. Peroral xemoliz 



(B)  

2. Stent + EZDL 

+ peroral xemoliz 

(B)  

3. Perkutan 

anteqrad URS  

4. URS + 

dezinteqrasiya 

1. Peroral xemoliz 

(B)  

2. Stent + EZDL + 

peroral xemoliz 

(B)  

1. PKL (A)  

2. PKL + EZDL (A)  

2. PKL/EZDL+ peroral 

xemoliz (A)  

3. EZDL + PKL (A)  

4. Açıq cərrahi əməliyyat 

(C) 

Sistin 

daşları 

1. EZDL (B)  

2. PKL (B)  

3. Açıq və ya 

video-endoskopik 

cərrahi əməliyyat 

1. PKL (B)  

2. PKL + EZDL 

(B)  

3. PKL + elast. 

nefroskopiya (B)  

1. PKL (B)  

2. PKL + EZDL (B)  

3. EZDL + PKL (B)  

4. Açıq cərrahi əməliyyat 

(C) 

Rezidual fraqmentlər, daha dəqiq desək, klinik əhəmiyyəti 

olmayan rezidual fraqmentlər (KƏRF) tez-tez böyrək daşlarının 

EZDL-indən sonra yaranır. Kasa-ləyən bucağı  iti  olan  halda           

(90 dərəcədən az) aşağı kasada fraqmentlərə daha tez-tez rast gəlinir.  

Aşağı qütbün rezeksiyası alternativ sayılır və rezidual fraqmentlər 

yaranarsa, eləcə də parenxima fəaliyyət göstərməzsə, bunu nəzərə almaq 

lazımdır. Litoliz maqnezium-ammonium-fosfat, karbonat-apatit, sidik 

turşusu, sistin, bruşit tərkibli daş fraqmentlərinin kənarlaşdırılması üçün 

alternativ üsul sayılır. Litoliz zamanı müvafiq AB təyin etmək, 

həmçinin, nefrostomiya üçün iki dəriüstü kateterdən istifadə edərkən, 

yüksək intrarenal təzyiqə və sızmaya yol verməmək lazımdır. Yuxarı və 

orta kasalardakı fraqmentləri URS-nin köməyi və kontakt 

dezinteqrasiya üsulu ilə çıxarmaq olar.  

Diametri 20 mm-dən çox olan daşlar üçün EZDL-ə  qədər 

double-J (JJ) stentindən istifadə tövsiyə olunur ki, sidik axarında daş 

fraqmenti yığımı (daş cığırı) yaranmasın.  

Bruşit və kalsium-oksalat monohidratından ibarət daşlar xüsusi 

möhkəmlikləri ilə  fərqlənir. Ona görə  də daşlar böyük ölçülü olarsa, 

onların perkutan yolla xaric edilməsinə üstünlük vermək olar. Daşın 

forma və ölçülərindən, parenximanın vəziyyətindən asılı olaraq, cərrahi 

müdaxilə də istisna olunmur.  

Sistin daşları iki növ olur: EZDL-in təsirindən çətin və asan 

parçalanan. Böyük ölçülü EZDL-rezistent daşlar üçün litotripsiya ilə və 

ya onsuz perkutan nefrolitotomiya effektiv çıxarılma üçün ən yaxşı 

alternativ sayılır. 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.



 

21

Qeyd etmək lazımdır ki, hətta ölçücə böyük olmayan və kasada 



yerləşən daşlar belə xeyli dərəcədə ağrı və diskomfort yaradır. Müəyyən 

vəziyyətlərdə kasacığın boynunun genişləndirilməsi zəruri ola bilər. 



Tam və ya qismən mərcanvari daşlar  

Böyük olmayan mərcanvari daşları  və genişlənməmiş 

kasacıqləyən sistemi olan pasiyentlərə alternativ müalicə kimi stent 

istifadəsi ilə çoxsaylı EZDL seansları məsləhət görülür. Kontrlateral 

böyrək sağlam olarsa və daşı olan böyrəyin fəaliyyətsizliyi qeydə 

alınarsa, bu zaman nefrektomiya məqsədəuyğun sayıla bilər. Belə 

hallarda infeksiya, sistin, sidik turşusu və kalsium-fosfat daşları 

olarsa, EZDL və xemolizin (o cümlədən SİTRATLAR!) 

kombinasiyalı istifadəsi faydalı ola bilər. 

Qeyri-üzvi fosforun sidiklə bol miqdarda ekskresiyası, çox vaxt 

idiopatik kalsiuriya ilə müşayiət olunan sidiyin qələvi reaksiyası – 

bir çox xəstələrdə mərcanvari daşların əmələ gəlməsi və tez-tez baş 

verən residivlərin əsas səbəbləridir.  

XÜSUSİ PROBLEMLƏRİN HƏLL EDİLMƏSİ 

Kasanın divertikulundakı daşları EZDL, PKL (mümkün olarsa) 

və ya retroqrad ureteroskopiyanın köməyi ilə  çıxarmaq olar. 

Divertikullardan daşların çıxarılmasının  əlavə metodu video-

endoskopik retroperitoneal cərrahi əməliyyatdır. Divertikul və kasa-

ləyən sistemi arasında cüzi əlaqə yaranarsa, parçalanmış daşlar 

əvvəlki vəziyyətində qalır. Bu cür pasiyentlərdə daş parçalanmasının 

ilk seansından sonra ağrı keçə bilər.  

Nalvari böyrək daşlarının müalicəsini yuxarıda göstərilən 

prinsiplərə uyğun aparmaq olar. Lakin qeyd olunmalıdır ki, daşın ön 

mövqedə yerləşməsi ilə  əlaqədar, zərbə dalğalarını qarın tərəfdən 

yönəltmək lazım gəlir.   

Köçürülmüş böyrəyin daşlarını çıxarmaq üçün EZDL və ya PKL 

məsləhət görülür. Çanaqda yerləşmiş  böyrək üçün EZDL və ya 

video-endoskopik laparoskopik cərrahi  əməliyyat tövsiyə edilir. 

EZDL, PKL və ya açıq cərrahi  əməliyyatı artıq çəkili pasiyentlərə 

tətbiq etmək olar. Ortopik sidik kisəsində yaranan daşlar, 

sidikburaxmanı  nəzarətdə saxlaya bilən xəstələrdə ciddi problemlər 

yaradır. Bu kateqoriyadan olan xəstələrə endoskopiya ilə 

sistolitotripsiya tətbiq etmək məqsədəuyğundur.  

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.



 

22

LSS (ləyən-sidik axarı seqmenti) obstruksiyası olan 



pasiyentlərdə daşları sidik axını pozuntusunun korreksiyası ilə eyni 

zamanda, ya da perkutan endopiyelotomiya və ya açıq rekonstruktiv 

cərrahi əməliyyat vasitəsilə kənarlaşdırmaq olar. Daşların ləyən-sidik 

axarı  kəsiyinə düşməməyi  şərti ilə transureteral endopiyelotomiyanı 

daha bir alternativ üsul kimi dəyərləndirmək olar.   

Lakin bu problemlərin həlli ilə bağlı birmənalı göstərişlər 

vermək mümkün deyil. Daş  nəticəsində yaranmış  hər bir problem, 

fərdi və konkret cəhətlər nəzərə alınmaqla, ayrılıqda nəzərdən 

keçirilməli və həll edilməlidir. 

Rezidual fraqmentlər  

Bəzi rezidual fraqmentlər yeni daşların yaranma mənbəyinə 

çevrilə bilər, lakin bu həmişə belə olmur. Rezidual fraqmentləri və ya 

daşları olan pasiyentlər xəstəliyin gedişinin monitorinqi məqsədilə 

vaxtaşırı müayinədən keçməlidirlər.   

Biokimyəvi risk amillərinin müəyyənləşdirilməsi və 

daşəmələgəlmənin müvafiq profilaktikası rezidual fraqmenti və ya 

daşı olan pasiyentlərə xüsusi göstəriş hesab edilə bilər. Bu qrupa aid 

olan xəstələrdə obstruksiyanı diqqət mərkəzində saxlamaq, meydana 

çıxdıqda onu aradan qaldırmaq, digər hallarda isə mövcud 

simptomları aradan qaldırmaq üçün müvafiq müalicəvi tədbirlər 

həyata keçirmək lazımdır. Daşları öz-özünə düşməyə meylli olmayan 

pasiyentlərdə daşın ölçülərinə  və lokalizasiyasına müvafiq olaraq 

müalicə aparmaq lazımdır. 



Daş cığırı  

Sidik axarındakı fraqmentlərdən ibarət uzunsov yığıntı, sidik 

qumunun toplanması  nəticəsində yaranır və müəyyən vaxt dövrü 

ərzində keçib getmir, nəticədə sidik axınına mane olur. EZDL 

vasitəsilə böyrəklərdə iri daşların parçalanmasından  əvvəl double-J 

stentin geniş  tətbiq olunması ilə  əlaqədar belə  ağırlaşmaların sayı 

azalmışdır. İnfeksiya əlamətləri olan bütün pasiyentlərə antibakterial 

vasitələr təyin edilməli və mümkün qədər qısa zaman ərzində 

adekvat drenaj təmin olunmalıdır.  

Perkutan nefrostomiya (PN) zamanı kateterin daxil edilməsi 

adətən fraqmentlərin toplanmasına  şərait yaradır. Fraqmentlərin 

distal yerləşməsi zamanı daşın aparıcı fraqmentinin kontakt 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.



 

23

parçalama yolu ilə  çıxarılması üçün URS faydalı ola bilər. Daşı  və 



yaxud onun fraqmentlərini tezliklə  kənarlaşdırmaq məqsədilə alfa-

adrenoblokatorların tətbiqi tövsiyə olunur.  



 

Cədvəl 7. Daş cığırının çıxarılmasına dair tövsiyələr 

 

Obstruksiyasız Obstruksiyalı 



Proksimal daş 

EZDL 


PN 

Stent 


EZDL 

Sidik axarının orta hissəsinin 

daşı 

EZDL 


PN 

Stent 


EZDL 

Distal daş 

EZDL 


URS 

PN 


Stent 

URS 


KALSİUM DAŞLARI OLAN PASİYENTLƏRDƏ 

PROFİLAKTİKA 

Kalsium daşları olan pasiyentlərin profilaktik müalicəsini 

konservativ üsullardan (su rejimi, pəhriz və s.) başlamaq lazımdır. 

Müvafiq tövsiyələr uğursuzluqla nəticələnərsə, onda farmakoloji 

müalicəyə keçmək mümkündür. Pasiyentlər çoxlu maye qəbul 

etməlidirlər. Bu məsləhət daşın tərkibindən asılı olmayaraq effektiv 

hesab olunur. Belə olan halda, gün ərzində ifraz olunan sidiyin həcmi 

2000 ml-dən artıq olmalıdır, lakin orqanizmin su ilə doyma səviyyəsi 

nəzarət altında saxlanmalıdır. Maye qəbulu gün ərzində  bərabər 

bölünməli, böyrəkdən kənar maye itkilərinə xüsusi diqqət yetirilməlidir.  

Balanslaşdırılmış, bütün qida qruplarından olan məhsullardan 

istifadə edilən pəhriz məsləhət görülür. Eyni qida məhsulundan çox 

istifadə etmək məqsədəuyğun sayılmır. Meyvə və tərəvəzlərin tərkibi 

bitki lifləri ilə  zəngin olduğu üçün onlara üstünlük verilməlidir. 

Lakin ehtiyatlı olmaq, oksalatla zəngin meyvə və tərəvəzləri rasiona 

daxil etməmək lazımdır. Buğda kəpəyində çoxlu oksalat var, ona 

görə onun qəbulunu məhdudlaşdırmaq tövsiyə edilir. Ümumiyyətlə, 

oksalatla zəngin məhsulların qəbulu daim məhdudlaşdırılmalıdır. Bu, 

sidiklə oksalat ifrazı miqdarı yüksək olan pasiyentlər üçün xüsusilə 

böyük  əhəmiyyət kəsb edir. İspanaq, kakao, çay, qoz və  fındıq 

oksalatla zəngin qida məhsullarıdır.   

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.


 

24

Heyvan mənşəli zülalların qəbulunu gün ərzində 150 q-dək 



məhdudlaşdırmaq tövsiyə edilir. Kalsiumun minimal gündəlik qəbulu 

800 mq təşkil edir. Bağırsaq hiperoksaluriyası  vəziyyətləri istisna 

olmaqla, qida vasitəsilə əlavə kalsium qəbul etmək tövsiyə olunmur. 

Kalsium-oksalat hiperurikozuriyasından əziyyət çəkən, həmçinin 

sidik turşusu daşları olan pasiyentlər sidik turşusu ilə  zəngin qida 

məhsullarının qəbulunu məhdudlaşdırmalıdırlar. Sidik turşusunun 

qəbulu gün ərzində 500 mq-ı aşmamalıdır. Tərkibində sidik turşusu 

olan məhsullar bunlardır: dana qaraciyəri, böyrəkləri, ev quşlarının 

dərisi, siyənək, ançous, şprot balıqları. 

 

Cədvəl 8. Kalsium daşları olan pasiyentlərin farmakoloji müalicəsi 

Patogenetik amillər 

Tövsiyə olunan 

müalicə 

Bəzən 

faydalıdır 

Qeyd 

Hiperkalsiuriya  

Tiazid diuretiklər (A)  

Tiazid diuretiklər + 

maqnezium  

Qələvi sitratlar (A)  

Ortofosfat-

lar (D)  

Kalium əlavələrini 

tiazidlərlə birlikdə 

vermək tövsiyə 

edilir 


Hiperoksaluriya 

(normadan bir qədər 

artıq) 

Qələvi sitratlar  



 

 

 



Hiperoksaluriya 

(bağırsaq)  

Qələvi sitratlar 

 

 



 

Hiperoksaluriya 

(birincili)  

Piridoksin (Vit B

6

(B)  



Qələvi sitratlar  

Ortofosfat-

lar  

 

Bu cür pasiyentlərə 



həmin xəstəliyin 

müalicəsində 

təcrübəsi olan 

mütəxəssislər 

baxmalıdır 

Hipositraturiya  

Qələvi sitratlar  

 

 



Böyrək-kanalcıq 

asidozu  

Qələvi sitratlar 

 

 



Bruşit daşları  

Tiazid  diuretiklər + 

maqnezium  

Qələvi sitratlar  

 Kalium 

əlavələrini 

tiazidlərlə vermək 

lazımdır  

Hiperurikozurik 

CaOks daşları  

Allopurinol (B)  

Benzbromaron   

 

 

Aşağı düşmüş 



inhibitor aktivliyi  

Qələvi sitratlar 

 

 

Normadan 



yayınmanın olmaması  

Qələvi sitratlar 

 

 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin



İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.

 

25

Maqnezium duzları ilə monoterapiya şəklində müalicə tövsiyə 



edilmir. Nə sellüloza fosfatı, nə  də natrium-fosfat kalsium daşları 

residivlərinin  əmələ  gəlməsinin qarşısının alınmasında rol oynamır. 

Həmçinin, sintetik və ya yarımsintetik qlikozaminoqlikanın tətbiqi də 

yersiz hesab edilir.  



Sidik turşusu daşları olan pasiyentlərin tövsiyə edilən 

farmakoloji müalicəsi 

Etiopatogenetik terapiyanın məqsədləri:  

 

Daşəmələgəlmə residivinin profilaktikası  



 

Konkrement artımının profilaktikası   



 

Daşların əridilməsi (litoliz)  



BDX zamanı pilləli etiopatogenetik terapiya mümkündür: 

pəhrizlə müalicənin effektsiz olduğu halda əlavə  dərman vasitələri 

təyin etmək lazımdır.  

Müalicə kursu bir qayda olaraq 1 ay təşkil edir. Nəticələrdən 

asılı olaraq müalicə bərpa oluna bilər.  

Sidik turşusu daşlarının  əmələ  gəlməsinin qarşısı, həmçinin 

çoxlu miqdarda maye qəbul edilməsi ilə alına bilər (B). 

Qələviləşdirmənin fundamental əhəmiyyəti vardır 

(SİTRATLAR!). Bu zaman gündə 2-3 dəfə 3-7 mmol kalium-sitrat 

və ya 9 mmol kalium-natrium-sitrat təyin etmək olar (B). Əgər sidik 

turşusunun qanda və ya sidikdə miqdarı çox olarsa, gündə 300 mq 

allopurinol təyin etmək lazımdır  (B)  və ya gündə 20 mq 

benzbromaron, dozanı tədricən artırmaqla, 1 ay ərzində verilməlidir.  

Sidik turşusu tərkibli daşları  əritmək üçün artırılmış maye 

qəbulu rejimini, gündə 3 dəfə 6-10 mmol kalium-sitrat və ya 9-18 

mmol kalium-natrium-sitrat qəbulu ilə  və  hətta sidik turşusunun 

qanda və sidikdəki miqdarı normal olduqda belə, 300 mq 

allopurinolla kombinasiya etmək olar. (B)  

Qanda sidik turşusunun miqdarının artması onun sintezinin 

yüksək sürəti, yumaqcıqlardan filtrasiyanın azalması, kanal 

reabsorbsiyasının güclənməsi və ya sidik turşusunun sekresiyasının 

aşağı düşməsi ilə  əlaqədar ola bilər. Qanda sidik turşusunun 

artmasına az miqdarda salisilatlar, diuretiklər, xörək duzu, kalsium 

dərman vasitələri və atropin sulfat qəbulu, diurezin azalması, 

psixoemosional streslər, toxumaların hipoksiyası, katexolaminlərin 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.


 

26

səviyyəsinin yüksəlməsi səbəb ola bilər. Sidik turşusunun qanda 



miqdarının azalmasına natrium-diklofenak təsir göstərir. 

Sistin daşları olan pasiyentlərin tövsiyə edilən farmakoloji 

müalicəsi 

Maye qəbulunun artması  nəticəsində gün ərzində xaric olan 

sidiyin miqdarı 3000 ml-dən çox olmalıdır. Buna nail olmaq üçün 

hər saat minimum 150 ml maye qəbul edilməlidir. Sidiyin qələviliyi 

o həddə çatmalıdır ki, pH səviyyəsi 7,5-dən yuxarı olsun. Bu 

məqsədə nail olmaq üçün isə gündə 2-3 dəfə 3-10 mmol kalium-sitrat 

qəbul edilməlidir (B). Sistinin gündəlik ekskresiyası 3-3,5 mmol-dan 

aşağı olan pasiyentlərə 3-5 q askorbin turşusu təyin etmək faydalıdır. 

Sistinin daha çox miqdarda ekskresiyası zamanı Tiopril (gündə 250-

2000 mq) və ya Kaptopril (75-150 mq/gün) təyin etmək zəruridir 



(B). Bu zaman mütləq AT-yə  nəzarət həyata keçirilməlidir. Sağlam 

insan gün ərzində sidik vasitəsilə 40-80 mq sistin ifraz edir. 

Sistinuriya bir qayda olaraq, hiposistinemiya və hiperurikemiya 

fonunda özünü göstərir.  



İnfeksiyalaşmış daşları olan pasiyentlərin tövsiyə edilən 

farmakoloji müalicəsi 

Yaranma səbəbi ureaza əmələ  gətirən mikroorqanizmlər olan 

maqnezium-ammonium-fosfat və karbonat-apatit tərkibli daşları olan 

pasiyentlərdə, imkan daxilində daşın cərrahi yolla tam çıxarılması 

göstərişdir. Antibiotiklər təyin edərkən isə  həssaslığı  nəzərə almaq 

lazımdır, bu zaman infeksiya tam məhv edilənədək (6 ayadək) 

uzunmüddətli müalicə kursu məsləhət görülür. Sutkada 2-3 dəfə 1 q 

dozada ammonium-xloridlə  və ya 2-3 dəfə 500 mq metioninlə 

turşulaşdırma faydalı ola bilər.  

Eləcə  də bitki mənşəli diuretiklərin dəmləmələri (tinkturalar), 

seliyin, məhv olmuş hüceyrələrin epitellərinin çıxarılmasına  şərait 

yaradan, antiseptik, litolitik, mikrob əleyhinə, iltihab əleyhinə  və 

selik həll edən təsirə malik preparatlar (Siston (Cystone) 2 tab., 

gündə 2-3 dəfə) effektli sayılır. Bu preparatları hamilə qadınların da 

qəbul etməsinə icazə verilir (A)

 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.


 

27

KLİNİK VƏ ƏMƏK PROQNOZU 

Əmək qabiliyyətinin müvəqqəti itirilməsinin  ən az davam etmə 

müddəti, ölçüləri böyük olmayan və böyrək sancısı zamanı öz-özünə 

kənarlaşan konkrementlərdə qeydə alınır. BDX-dən  əziyyət çəkən 

pasiyentlərin  əmək qabiliyyətinin bərpa olunması meyarları 

bunlardır: xəstənin ümumi halının yaxşılaşması, sidik axınının bərpa 

olunması, sidik analizlərinin və qanda leykosit miqdarının 

normallaşması, piyelonefritin kəskinləşməsi əlamətlərinin olmaması. 

Residiv daşəmələgəlmənin profilaktikasında daşəmələgəlməyə zəmin 

yaradan  şərtlərin aradan qaldırılması böyük əhəmiyyət kəsb edir. 

Qeyd etmək lazımdır ki, təkcə  xəstəliklər və sidik-cinsiyyət sistemi 

anomaliyaları deyil, həmçinin piyelonefritin kəskinləşməsinə  şərait 

yaranmaması üçün əlverişsiz və  ağır  əmək  şəraitinin aradan 

qaldırılması da diqqət mərkəzində saxlanılmalıdır. Ümumi 

dispanserizasiya, xəstəliyin erkən aşkarlanması  və müalicəsi 

xəstəliyin profilaktikasında və BDX zamanı  əlilliyin aşağı 

düşməsində mühüm rol oynayır. 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.



 

28

Ədəbiyyat: 

1.

 

Guideline for the management of ureteral calculi/ EAU/AUA 



Nephrolithiasis Guideline Panel. American Urological 

Association Education and Research, Inc., European Association 

of Urology. - 2007. - 61 p. 

2.

 



Tiselius HG. Guidelines on urolithiasis / HG. Tiselius, P. Alken, 

C. Buck, M. Gallucci, T. Knoll, K . Sarica, C. Turk; European 

Association of Urology (EAU). - Arnhem, The Netherlands, 

2008. - 128 p. 

3.

 

Алиев  Р.А.  Комплексное  лечение   мочекаменной  болезни  



осложнённой  почечной  недостаточностью:  Автореф.  дисс / 

канд. мед. наук. Р.А. Алиев.- М,1987. 

4.

 

Горбачёв 



А.Г. 

Врачебно-трудовая 

экспертиза 

при 


урологических заболеваниях. - Л.: Медицина, 1986.  

5.

 



Дасаева  Л.А.  Применение  цистона  и  диуресса  для 

разрушения 

бессимптомных 

камней 


у 

больных 


нефролитиазом / Л.А  Дасаева,  С.Н.  Шатохина,  Е.М.Шилов 

//Нефрология и диализ. - 2003. - т.5, № 3 

6.

 

Исмаилов  И.К.  Морфологические  и  функциональные 



изменения 

мочевого 

пузыря 

при 


некоторых 

неспецифических  воспалительных  заболеваниях  почек: 

Дисcертация/канд. мед. наук И.К. Исмаилов. - Баку, 2002.  

7.

 



Рациональная  фармакотерапия  в  урологии:   Рук.  для 

практикующих   врачей / Н.А.Лопаткин,  Т.С.  Перепанова, 

С.Н.  Алленов,  Ю.Г.  Аляев  и  др.;  Под  общ.  ред.  Н.А. 

Лопаткина, Т.С. Перепановой. - М.: Литтерра, 2006.  

8.

 

Тикстинский О.Л., Александров В.П. Мочекаменная болезнь. 



- СПб.: Издательство "Питер", 2000  

 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin



İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.

 

Klinik

protokolla

baðlý

t?klif

v?

Az?rbaycan Respublikasý S?hiyy? Nazirliy

S?hiyy? v?  Ýslahatlar M?rk?zin? gönd?r? bil?rsiniz.

 

Ünvan:   Baký, H.Z?rdabi küç., 96 

Tel: 

431 -60-88 

Faks: 

430 -52-85 

Email:  office@isim.az  

iradlarýnýzý

inin Ýctimai

 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin



İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.

Document Outline

  • Рисунок1.jpg
  • 40 Boyrek dasi xesteliyi A5.doc
  • arxa sehife A5.pdf
    • Страница 1
    • Страница 2

Yüklə 8,36 Mb.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin