Müayinə üsulu
Müayinə
vaxtı
Məqsəd
Döş qəfəsinin rentgen
müayinəsi
İldə 1-2 dəfə
Ürək və ağ ciyərlərin
sərhədlərinə və vəziyyətinə
nəzarət
Əlin rentgen müayinəsi
İldə 1-2 dəfə Osteoporoza
nəzarət
Qarın boşluğunun ultrasəs
müayinəsi
İldə 1 dəfə
Böyrək, qara ciyər, mədəaltı
vəzin dinamik müşahidəsi
Elektro və
exokardioqrafiya
İldə 2-3 dəfə
Ritm pozğunluğu və koronar
çatışmazlığa nəzarət
AVF-ın doppler
müayinəsi
İldə 1 dəfə Qan
axınına nəzarət
Fibroqastroskopiya
İldə 1 dəfə
Mədə və onikibarmaq
bağırsağa nəzarət
Cədvəl 3. Digər mütəxəssislərin müayinəsi
Mütəxəssis Müayinə vaxtı
Məqsəd
Nevropatoloq
İldə 2-3 dəfə
Polineyropatiyaya və nevroloji
statusa nəzarət
Oftalmoloq
İldə 1-2 dəfə Göz
dibinə nəzarət
Transplantoloq
İldə 1-2 dəfə
Əməliyyatın mümkünlüyü
Stomatoloq
İldə 1 dəfə Sanasiya
LOR
İldə 1 dəfə Sanasiya
Ginekoloq
İldə 1 dəfə Sanasiya
Digər mütəxəssislər
(travmatoloq,
endokrinoloq, ftiziatr,
dermatoloq)
Ehtiyac
olduqda
Müayinə
DİALİZ ALAN XBÇ XƏSTƏLƏRİNDƏ HƏYAT
KEYFİYYƏTİ
Həyat keyfiyyətinin qiymətləndirilməsinə aiddir:
Sağlamlıq vəziyyəti – klinik status, laborator və instrumental
müayinələrin nəticələri və onların dinamikada dəyişməsi,
xəstənin ölümü.
Xəstənin adaptasiya səviyyəsi – fiziki və psixiki gərginliyə
tolerantlıq, sosial adaptasiya.
Klinik protokol Az
ərbaycan Respublikas
ı S
əhiyy
ə Nazirliyinin
İctimai S
əhi
yy
ə v
ə
İslahatlar M
ərk
əzind
ə haz
ırlanm
ış
dı
r.
13
Ümumi vəziyyəti – enerji/yorğunluq nisbəti, ağrı simptomunun
ağırlığı, xəstənin öz həyat tərzindən razılıq səviyyəsi.
Xəstənin vəziyyəti haqqında məlumat bilavasitə sorğu ilə
toplanır. Həyat keyfiyyətini qiymətləndirməkdən ötrü rəsmi olaraq
aşağıdakı beynəlxalq diaqnostik meyarlar əsas götürülür:
Dartmouth COOP Charts
Duke Health Profile/Duke Severity of Illness
(DUKE/DUSOI)
Medical Outcomes Study 36-Item Short Form (SF-36)
Kidney Disease Quality of Life (KDQOL)
Xəstələrin həyat keyfiyyəti ilk mərhələdə və mütəmadi olaraq
eyni diaqnostik müayinə ilə müəyyən edilir.
Həyat keyfiyyəti pisləşdiyi hallarda dietik, terapevtik,
psixoterapevtik yolla və sosial adaptasiya metodu ilə sonrakı
ağırlaşmaların qarşısını almaq tövsiyə olunur.
HEMODİALİZ MÜALİCƏSİ
Müalicənin məqsədləri
HD ekstrakorporal əvəzləyici müalicə metodu olub, böyrək
funksiyalarının pozulması
nəticəsində toplanmış azot
qalıqlarının, mikroelement və artıq suyun yarımkeçirici
membrandan keçməsilə xaric edilməsi məqsədi daşıyır.
Hemodializ - xəstə üçün yaşam vasitəsidir. Müalicə hər dəfə 3-4
saat olmaqla həftədə 12-15 saat aparılır, müalicə daimidir.
Hemodializ xəstənin vəziyyətini yüngülləşdirmək məqsədi
daşıdığından distrofiyalı xəstələr, körpə uşaqlar, metastatik
onkoloji xəstəliyi olanlar, qoca xəstələr, psixik xəstəlikləri
olanlar, ağciyərlərin kavernoz vərəmli xəstələr, intensiv mədə
qanaxması olanlar, beyin qan dövranının ağır pozulmaları və ağır
ürək-qan damar çatışmazlığı olan xəstələr, hemofiliyalı, ağır
septik vəziyyətdə olan xəstələrin HD müalicəsinə cəlb olunması
çox ciddi seçimlə aparılmalıdır.
DİALİZİN STRATEGİYASI ÜZRƏ MÜDDƏALAR
Müddəa 1. Vaxt və tezlik
Dializ həftədə 3 dəfə olmaqla qeyri-adekvat böyrək funksiyaları
səbəbindən ən azı 12 saat aparılmalıdır. (C)
Klinik protokol Az
ərbaycan Respublikas
ı S
əhiyy
ə Nazirliyinin
İctimai S
əhi
yy
ə v
ə
İslahatlar M
ərk
əzind
ə haz
ırlanm
ış
dı
r.
14
Qeyri-sabit hemodinamika nəzərə alınmaqla dializin vaxtı və
tezliyi artırılmalıdır. (B)
Hipertenziyalı xəstələrdə dializin vaxtı və tezliyi artırılmalıdır .
(C)
Fosfatların göstəriciləri qənaətbəxş olmadıqda dializin vaxtı və
tezliyinin artırılması müzakirə edilməlidir. (C)
Qeyri-kafi qidalanan xəstələrdə dializin vaxtı və tezliyinin
artırılması nəzərdə tutula bilər.
Müddəa 2. Qan axını və konveksiya
Yüksək axına malik sintetik membranlı dializatorların (high
flow) tətbiqi hemodializ müalicəsinin uzaq fəsadlarını azaldır. Bu
əlamətlərə aiddir:
1. Dializlə əlaqədar amiloidoz riskini azaldır. (C)
2. Hiperfosfatemiyaya nəzarəti yaxşılaşdırır. (B)
3. Yüksək ürək-damar xəstəliyi riskini azaldır. (B)
4. Anemiyaya nəzarəti yaxşılaşdırır. (C)
Hemodiafiltrasiya və hemofiltrasiya zamanı yüksək keçiricikli
membranların tətbiqi labüddür. Dəyişən həcmlər etibarlılıq
baxımından mümkün qədər yüksək olmalıdır. (B)
Müddəa 3. Dializ dozasının hesablanmasının metodologiyası
Dializ dozası ən azı hər ay hesablanmalıdır
Dializ dozası məlum metodla etalon vahidlərlə müqayisədə
hesablanmalıdır
Etalon metod – qanda sidik cövhərinin dializdən əvvəl və sonra
müayinəsinə əsaslanır
Doza hesablanarkən böyrək funksiyaları hər 2 aydan bir müayinə
olunmaqla nəzərə alınmalıdır.
Həftədə 3 dəfə dializ zamanı, doza Kt/V ilə müəyyən
olunmalıdır. Dializin digər sxemi zamanı isə, doza həftəlik
standart Kt/V (std Kt/V) yəni həll olmuş maddənin ekskresiya
koeffisienti və ya böyrək kliresinin ekvivalenti ilə
hesablanmalıdır.
Müddəa 4. Minimal adekvat dializ
Anuriya ilə həftədə 3 dəfə dializ alan xəstələrdə Kt/V 1,2-dən az
olmamalıdır. Yuxarı rəqəmlər (1,4 qədər) qadınlarda və ağır
yanaşı xəstəlikləri olanlarda baxıla bilər. (C)
Klinik protokol Az
ərbaycan Respublikas
ı S
əhiyy
ə Nazirliyinin
İctimai S
əhi
yy
ə v
ə
İslahatlar M
ərk
əzind
ə haz
ırlanm
ış
dı
r.
15
Böyrək funksiyası saxlanılan və həftədə 3 dəfə dializ alan
xəstələrdə həftəlik dializ dozası (KPB) SRI 2-dən az ekvivalentə
uyğun olmalıdır.
QEYRİ-STABİL HEMODİNAMİKA ÜZRƏ MÜDDƏALAR
Müddəa 1. Dializ daxili hipotoniyanın (DDH) profilaktikası
Xəstənin vəziyyəti qiymətləndirilməlidir.
Hidratasiyanın səviyyəsi mütəmadi olaraq kliniki təhlillərlə
müəyyən olunmalıdır. DDH halları tez-tez müşahidə olunan
xəstələrdə klinik qiymətləndirilmə inandırıcı olmadıqda su
həcminin təhlili obyektiv üsullarla müəyyən olunmalıdır. (C)
DDH gözlənilən zaman qan təzyiqi və nəbz tezliyi dializ zamanı
tez-tez ölçülməlidir.
Periodik DDH halları olan xəstələrdə ürək fəaliyyəti
qiymətləndirilməlidir.
Müddəa 2. Həyat tərzinə nəzarət
Dializarası çəki artımı və DDH riski nəzarətdə saxlanılmalıdır,
əks göstəriş olmadıqda xörək duzunun qəbulu gündə 6 qramdan
çox təyin edilməməlidir. (C)
DDH-na meylli xəstələrdə dializ zamanı və dializdən bilavasitə
qabaq qida qəbulu məsləhət olunmur. (B) Qeyri-qənaətbəxş
qidalanan şəxslərdə də dializdən əvvəl qida qəbulu məsləhət
deyil.
Müddəa 3. Dializlə əlaqədar amillər
Optimallaşdırılmış ultrafiltrasiya: qan həcminə nəzarət olunmaqla
ultrafiltrasiya.
Utrafiltrasiya DDH profilaktikası üçün istifadə oluna bilməz. (C)
Qan həcminin individual, avtomatik nəzarəti davamlı DDH olan
xəstələrdə digər vasitə kimi nəzərə alına bilər. (B)
Ultrafiltrasiyanın qanın həcminin dəyişməsi üçün əl ilə
tənzimləmə aparılmamalıdır. (B)
Dializatın tərkibi
Dializatda natrium. DDH-nın qarşısını almaq üçün effektivdir
(≥144 mmol/l), lakin susuzluq, arterial hipertenziya və artıq
dializarası çəki artımı riski səbəbindən kortəbii (rutin) tətbiq
oluna bilməz. (B)
Klinik protokol Az
ərbaycan Respublikas
ı S
əhiyy
ə Nazirliyinin
İctimai S
əhi
yy
ə v
ə
İslahatlar M
ərk
əzind
ə haz
ırlanm
ış
dı
r.
16
Dializatın bufer tərkibi. DDH-nın qarşısını almaq məqsədilə
bikarbonat dializ tətbiq edilməlidir. (C)
Dializatda kalsium. Göstərişlər olduğu halda, tez-tez DDH rast
gəlinən xəstələrdə dializatda kalsiumun səviyyəsi 1,5 mmol/l
olması müzakirə olunmalıdır. (B)
Dializatın digər komponentləri
DDH riski olan xəstələrdə dializatda maqneziumun aşağı
səviyyəsi (0,25 mmol/l), xüsusilə də kalsiumun az
konsentrasiyası ilə kombinasiyada tətbiqi məsləhət deyil. (B)
Diabetli xəstələrdə qlükozasız dializatın tətbiqi məsləhət deyil.
Dializ membranlarının və dializatın çirklənməsi
(infeksiyalaşması)
DDH profilaktikası üçün spesifik dializ membranlarına üstünlük
vermək məsləhətdir. (B)
Dializat və bədən temperaturu
DDH meylli xəstələrdə aşağı temperaturlu dializ (35,0-36,0 °C)
və ya qan temperaturuna nəzarət etməklə izotermik dializin
tətbiqi məqsədəuyğundur. (A)
Aşağı temperaturlu dializ zamanı, simptomlara nəzarət etməklə
dializatın temperaturu 36,5 °C-dən başlayaraq pilləli qaydada hər
dəfə 0,5 °C tədricən aşağı salınmalıdır.
Dializatın temperaturu 35,0 °C-dən aşağı olmamalıdır.
Konvektiv üsullar və izolə olunmuş ultrafiltrasiya
Hemo(dia)filtrasiya DDH-ın profilaktikası üçün üsul kimi tətbiq
oluna bilməz, lakin aşağı temperaturlu dializə aternativ üsul kimi
diqqətdə saxlanmalıdır. (B)
İzovolemik dializlə müşayiət olunan davamlı izoləolunmuş
ultrafiltrasiya DDH profilaktikası üçün düzgün strategiya kimi
istifadə oluna bilməz. (B)
1 dializin müddəti və tezliyi
Dializin vaxtının uzadılması və tezliyinin artırılması DDH olan
xəstələrdə baxıla bilər. (B)
Klinik protokol Az
ərbaycan Respublikas
ı S
əhiyy
ə Nazirliyinin
İctimai S
əhi
yy
ə v
ə
İslahatlar M
ərk
əzind
ə haz
ırlanm
ış
dı
r.
17
Periton dializinə keçid
DDH-ın profilaktikası istiqamətində aparılan tədbirlərə rezistent
olan xəstələrdə periton dializinə keçid baxıla bilər.
Müddəa 4. Antihipertenziv vasitələrdən imtina və dializdən əvvəl
vazoaktiv müalicənin tətbiqi
Tez-tez DDH baş verən xəstələrdə farmakodinamikasından asılı
olaraq hipotenziv vasitələrin təyini dializdən qabaq ehtiyatla
aparılmalıdır, lakin bu heç də onların dializ günü ləğvi demək
deyil. (C)
Digər vasitələr kifayət deyilsə, midodrine təyin edilə bilər. (A)
Digər vasitələr kifayət etməzsə, L-karnitin əlavə təyini DDH
profilaktikası üçün istifadə oluna bilər. (C)
Müddəa 5. DDH qarşısının alınmasına pilləli keçid
Cədvəl 4.
Birinci mərhələ
İkinci mərhələ Üçüncü
mərhələ
(əgər digər vasitələr
kifayət deyilsə)
Pəhriz məsləhəti
(natriumun
məhdudlaşdırılması).
Dializ vaxtı qida
qəbulundan imtina.
Çəkiyə nəzarət.
Bikarbonat tərkibli
dializatın tətbiqi.
Dializatın
temperaturunun 36,5 °C
çox olmaması.
Hipotenziv vasitələrin
doza və təyin olunma
vaxtına nəzarət.
Çəkinin obyektiv
qiymətləndirilməsi.
Ürək fəaliyyətinə
nəzarət.
Dializatın
temperaturunun 36,5 °C-
dən başlayaraq 35,0 °C-ə
qədər tədricən
azaldılması və ya
izotermik (konvektiv
müalicənin alternativi
kimi) müalicə.
Qan həcminə
fərdiləşdirilmiş nəzarət.
Dializ vaxtının
uzadılması və yaxud
tezliyinin artırılması.
Dializatda kalsiumun
konsentrasiyasının 1,5
mmol/l olması.
Dopaminin
(dopmin) təbiqi.
L-karnitinin əlavə
edilməsi.
Peritoneal dializə
keçmək.
Klinik protokol Az
ərbaycan Respublikas
ı S
əhiyy
ə Nazirliyinin
İctimai S
əhi
yy
ə v
ə
İslahatlar M
ərk
əzind
ə haz
ırlanm
ış
dı
r.
18
Müddəa 6. DDH-ın müalicəsi
Trendelenburq vəziyyəti
Bu vəziyyət DDH zamanı məsləhət olunur, lakin bu kifayət
etməyə bilər
Ultrafiltrasiyanın dayandırılması
Ultrafiltrasiya DDH zamanı dayandırılmalıdır. (C)
Maye infuziyası
Trendelenburq vəziyyəti və ultrafiltrasiyanın dayandırılması
effektsiz olarsa, izotonik duz məhlulu xəstələrə təyin edilə bilər. (B)
İzotonik duz məhlulları effektsiz olarsa, kolloid məhlulların
infuziyası aparıla bilər. (C)
QİDALANMA ÜZRƏ DİREKTİVLƏR
Müddəa 1. Kifayət qədər qidalanmamaq və onun nəticələri
Xəstələrin qida rejimi hemodializin əvvəlində qiymətlən-
dirilməlidir. Zülal çatışmazlığı tənzimlənməlidir. (C)
Doymamazlıq sindromu zamanı 50 yaşdan az şəxslərdə hər 6
aydan bir qida statusu dəqiqləşdirilməlidir.
50 yaşdan yuxarı xəstələrdə və 5 ildən artıq dializ alanlarda qida
statusu hər 3 aydan bir dəqiqləşdirilməlidir.
Müddəa 2. Tam qidalanmamağın diaqnozu və meyarları
Tam qidalanmamağın diaqnozu
Bu hal bir sıra instrumental müayinə vasitələri ilə təsdiq
edilməlidir:
Dietik müayinə
Bədən çəkisinin indeksi
Ümumi subyektiv müayinə
Antropometriya
Zülal-azot balansının normallaşdırılması
Qanda albumin və prealbuminin səviyyəsi
Qanda xolesterinin səviyyəsi
Dietik müayinə. Hər bir dializ xəstəsinin qida rejimi dietoloq-
həkim tərəfindən müəyyən olunmalıdır və xəstə qida rasionunu yazılı
formada almalıdır. Xəstələrə hemodializə başlanandan 1 ay sonra
müayinə olunaraq sağlamlıq səviyyəsindən və
şəxsi
keyfiyyətlərindən asılı olaraq qida rejimi təyin edilməlidir. Qeyri kafi
Klinik protokol Az
ərbaycan Respublikas
ı S
əhiyy
ə Nazirliyinin
İctimai S
əhi
yy
ə v
ə
İslahatlar M
ərk
əzind
ə haz
ırlanm
ış
dı
r.
19
qidalanan xəstələr daha tez-tez müayinə olunmalı, nəzarətdə
saxlanmalı və rejimləri korreksiya edilməlidir.
Bədən çəkisinin indeksi (BÇİ). Hemodializ xəstələri üçün bu
indeks 23,0 səviyyəsində olmalıdır. (C) BÇİ (BMI – body mass
index) – bədən çəkisinin indeksi: BÇİ (kq/м²) = Ç (kq)/(H (m))2,
burada Ç – bədən çəkisi və H – boy.
Ümumi subyektiv müayinə. Çox ağır dializ xəstələrində ümumi
müayinələr də aparılmalıdır. (C)
Antropometriya. Bu müayinə dializdən sonra aparılmaqla,
aşağıdakı göstəriciləri əhatə edir:
saidin diametrinin ölçüsü
said əzələlərinin diametrinin ölçüsü
saiddə 4 əzələ büküşünün qalınlığı
Zülal-azot balansının normallaşdırılması. Bu müayinə klinik
yolla öyrənilir və 1,0 q/kq/ gündən çox olmalıdır. (C)
Qanda albumin və prealbuminin səviyyəsi. Zərdabda albuminin
səviyyəsi 40 q/l-dən çox olmalıdır. (C) Qanda prealbuminin
səviyyəsi 0,3 q/l-dən çox olmalıdır. (C)
Qanda xolesterinin səviyyəsi. Xolesterinin səviyyəsi normanın
minimal həddindən yuxarı olmalıdır. (C)
Qida statusunun mütəmadi müayinəsi və nəzarəti
Qida statusu instrumental müayinələr vasitəsilə aparılmalıdır:
Pəhriz üzrə məsləhətlər
Bədən çəkisi
Qanda albumin və xolesterinin səviyyəsi
Pəhriz haqda məsləhətlər. Yaxşı qidalanan stabil dializ xəstələri
ixtisaslı dietoloq-həkim tərəfindən hər 6-12 aydan bir, əgər xəstə 50
yaşdan yuxarıdırsa və 5 ildən artıq dializ alırsa, hər 3 aydan bir
müayinə olunmalıdır. (C)
Qeyri kafi qidalanan xəstələr tez-tez qida qəbulu rejiminə
keçməli, vəziyyətləri yaxşılaşana qədər nəzarətdə saxlanmalıdırlar.
Bədən çəkisi. Hər ayın axırında xəstənin dializdən sonrakı
çəkiləri toplanaraq orta riyazi ölçüsü müəyyən edilməli və əvvəlki
aylarla müqayisə olunmalıdır. Dializarası çəki artımı "quru çəkiyə"
nisbətdə müəyyən edilməlidir. (C)
Klinik protokol Az
ərbaycan Respublikas
ı S
əhiyy
ə Nazirliyinin
İctimai S
əhi
yy
ə v
ə
İslahatlar M
ərk
əzind
ə haz
ırlanm
ış
dı
r.
20
Qanda zülal-azot balansı, albumin və xolesterinin səviyyəsi. Bu
göstəricilər klinik stabil xəstələrdə dializə başlanandan 1 ay sonra,
hər 3 aydan bir olmaqla təyin edilməlidir.
Kliniki qeyri-stabil xəstələrdə müayinələr intensiv müalicənin
gedişi və nəticələrindən asılı olaraq ayda 1 dəfə aparılmalıdır.
Müddəa 3. Zülal qəbulu və kalorilik məsləhətlər
Xroniki dializdə olan kliniki stabil xəstələrin zülal qəbulu
1,1 q/kq/gün səviyyəsində olmalıdır. (C) Zülal - azot balansı isə
1,0 q/ideal çəki/ gündən az olmamalıdır. (C)
Kalorilik məsləhəti
Kliniki stabil xəstələr üçün yaşdan, cinsdən və xəstənin fiziki
aktivliyindən asılı olaraq kalori qəbulu 30-40 kilokalori /kq/ ideal
çəki /gün səviyyəsində olmalıdır. (C) Kalori qəbulu fiziki aktivliyin
səviyyəsinə proporsional olmalıdır.
Müddəa 4. Vitaminlər, mineral maddələr və mikroelementlərin
qəbulu üzrə məsləhətlər.
Vitaminlər
Suda həll olan vitaminlər:
Tiamin (vitamin B1) – gündəlik qəbul 1,1-1,2 mq.
Riboflavin (vitamin B12) – gündəlik qəbul 1,1-1,3 mq.
Piridoksin (vitamin B6) – güdəlik qəbul 10 mq.
Askorbin turşusu (vitamin C) – gündəlik qəbul 75-90 mq.
Fol turşusu (folat, vitamin B9) – gündəlik qəbul 1 mq.
Kobalamin (vitamin B12) – gündəlik qəbul 2,4 mkq.
Nikotin turşusu (vitamin B3, Nikotinamid, vitamin PP) –
gündəlik qəbul 14-16 mq.
Biotin (vitamin B8) – gündəlik qəbul 30 mq.
Pantoten turşusu (vitamin B5) – gündəlik qəbul 5 mq.
Yağda həll olan vitaminlər.
Retinol- (vitamin A) – gündəlik qəbul 700-900 mkq
Alfa-tokoferol (vitamin E) – gündəlik qəbul 4-8 ME
Vitamin K – gündəlik qəbul 90-120 mkq
Klinik protokol Az
ərbaycan Respublikas
ı S
əhiyy
ə Nazirliyinin
İctimai S
əhi
yy
ə v
ə
İslahatlar M
ərk
əzind
ə haz
ırlanm
ış
dı
r.
|