29.2. Səhmdar cəmiyyətinin təşkilati-idarəetmə funksiyaları
Azərbaycan Respublikasının 2003-cü ildə qəbul edilmiş Mülki Məcəl-
ləsində ölkəmizdə səhmdar cəmiyyətlərinin formalaşması və inkişafı üçün
zəruri olan qanunvericilik müddəaları təsbit olunmuş, habelə mövcud
şə
raitdə biznesin təşkilində onların idarəetmə fəaliyyəti mexanizminin təşki-
lati-hüquqi aspektlərinə aydınlıq gətirilmişdir. Fikrimizcə, Mülki Məcəllədə
səhmdar cəmiyyətlərinin təşkilati-idarəetmə funksiyaları ilə bağlı verilən
hüquqi müddəaların nəzərdən keçirilərək şərh edilməsinin və qanunverici-
likdə mövcud boşluqların aşkara çıxarılmasının, habelə inkişaf etmiş dünya
ölkələrinin təcrübəsinə uyğun olaraq müvafiq normativ-hüquqi sənədlərin
təkmilləşdirilməsinin prinsipial əhəmiyyəti vardır.
Səhmdar cəmiyyətləri yaradarkən, habelə təsis və ya digər sənədləri
qanunun tələblərinə uyğunlaşdırarkən hər şeydən əvvəl, hər bir konkret cə-
miyyət üçün optimal olan idarəetmə orqanları strukturunu seçmək və onlar
arasında səlahiyyətləri səmərəli şəkildə bölüşdürmək lazımdır. Səhmdar cə-
miyyətində aşağıdakı idarəetmə orqanları yaradıla bilər ki, məhz bunların
vasitəsilə həmin hüquqi şəxs öz funksiyalarını həyata keçirir:
- səhmdarların ümumi yığıncağı;
- direktorlar şurası (müşahidə şurası);
- vahid icra orqanı (baş direktor, direktor);
- kollegial icra orqanı (idarə heyəti, müdiriyyət);
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
433
- cəmiyyətin maliyyə-təsərrüfat və hüquqi fəaliyyətləri üzərində
daxili nəzarət orqanı sayılan təftiş komissiyası;
- hesablama komissiyası.
Mülki Məcəllə SC-nın həm ikihalqalı, həm də üçhalqalı idarəetmə
orqanları sistemini təsbit edir. Eyni zamanda, qanun idarəetmə orqanlarının
siyahısını müəyyən etməklə səhmdarlara seçim imkanını saxlamışdır.
Səhmdar cəmiyyətinin idarəetmə prinsipləri aşağıdakılardan ibarətdir:
1. SC orqanlarının formalaşması qaydası demokratikliyi ilə səciy-
yələnir ki, bu da öz əksini aşağıdakılarda tapır:
- SC-lərdə bütün rəhbər vəzifələr seçkilidir (direktor və baş direktor
istisna olmaqla, belə ki, səhmdarın ümumi yığıncağının qərarı ilə bu vəzifə-
ləri kontarkt üzrə işə götürülən rəis və ya idarəetmə təşkilatı həyata keçirir);
- Səhmdarlara ümumi yığıncaqda qərar qəbul etmək vasitəsilə SC-nın
ümumi fəaliyyət istiqamətlərini müəyyənləşdirməklə icra orqanlarının
fəaliyyətinə nəzarətin təşkilinə və cəmiyyətin mövcudluğu haqqında məsə-
lənin həllinə təsir etmək imkanına zəmanət verir;
2. SC-nin idarəetmə orqanlarının səlahiyyətlərinə müstəna, həm də
«qalıq prinsipi üzrə» formalaşan hal kimi baxılır. Səhmdarların ümumi yı-
ğ
ıncağının müsətəsna səlahiyyətinə aid edilən məsələlər, cəmiyyətin nizam-
namə kapitalının artırılması ilə bağlı nizamnamədə əlavə və dəyişikliklərin
aparılması haqqında məsələ istisna olmaqla, direktorlar şurasının (müşahidə
ş
urasının) səlahiyyətinə verilə bilməz.
3. SC-də idarəetmə funksiyaları nəzarət funksiyalarından ayrılmışdır.
Bununla əlaqədar olaraq təftiş komisiyyasının üzvü eyni vaxtda direktorlar
ş
urasının üzvü ola bilməz, daşınmaz əmlak sahibləri cəmiyyətin idarəetmə
orqanlarında digər vəzifələr tuta bilməzlər.
4. İşlərin şəffaf aparılması prinsipi. Bu ümumi məlumat üçün SC-nin
illik hesabatının mühasibat balansının, mənfəət və zərər hesablarının,
emissiya prospektinin və s. dövri olaraq çap etdirilməsi zəruriyyətindən irəli
gəlir. Bu prinsip tam olaraq açıq tipli SC-lərdə tətbiq olunur.
5. SC-nin fəaliyyətinin təşkilinin korporativ prinsipi. Bu prinsipin
mahiyyəti ondan ibarətdir ki, cəmiyyətin səhmdarları bilavasitə qərar qəbul
edə bilməzlər, yalnız cəmiyyətin müvafiq idarəetmə orqanları vasitəsilə
səlahiyyətləri çərçivəsində qərar qəbul edə bilərlər.
Səhmdarların ümumi yığıncağı vasitəsilə səsli səhmlərin sahibləri
cəmiyyətin işlərinin idarə edilməsində iştirak etmək hüququnu reallaşdırır.
Ə
slində səhmdarların ümumi yığıncağı bütün səhmdarların ümumi iradəsini
müəyyən formada ifadə etmək qabiliyyətinə malik ali idarəetmə orqanıdır.
Xarici ölkələrin qanunvericiliyində səhmdarların ümumi yığıncağına
səhmdarların öz hüquqlarını həyata keçirdiyi orqan kimi baxılır.
İ
qtisadi və hüquqi ədəbiyyatlarda idarəetmə orqanlarına bəzən təftiş
komissiyasını (müfəttiş) aid edirlər. Fikrimizcə, təftiş komissiyasını ida-
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
434
rəetmə orqanlarına aid etmək düzgün olmazdı, çünki idarəetmə orqan-
larından fərqli olaraq o, təşkilati və icraedici-sərəncamverici fəaliyyəti
həyata keçirmir. Lakin təftiş komissiyası müəyyən səlahiyyətlərə malik
olmaqla cəmiyyətdə mühüm rol oynayır. Bunula belə onun funksiyaları
başlıca olaraq nəzarət funksiyalarıdır. Təftiş komissiyası müstəqil olaraq
səhmdar cəmiyyətinin sahibkarlıq fəaliyyəti prosesini müəyyən edən hər
hansı idarəetmə qərarları qəbul etmir. Bundan başqa ləğvetmə komissiyasını
da idarəetmə orqanlarına aid etmək olmaz. Çünki o, cəmiyyətin adi fəaliyyət
prosesinin idarəetmə sferasında səlahiyyətlərə malik deyil və yalnız onun
ləğvini təşkil edir və həyata keçirir.
Holdinq şirkətləri səhmdar cəmiyyətin xüsusi tipi olub, digər şirkətlə-
rin fəaliyyətinə nəzarət etmək və onları idarə etmək məqsədilə bu şir-
kətlərin səhm nəzarət paketlərinə sahib olmaq üçün yaradılır.
Hazırda Qərbin demək olar ki, bütün iri korporasiyaları holdinq struk-
turları formasına malikdir, yəni müasir konsernə daxil olan çoxsaylı böl-
mələrin, firmaların və satış bölmələrinin başında bütün bu qurumların nə-
zarət səhm paketlərini öz əlində cəmləşdirən holdinq şirkəti durur. Holdinq
ş
irkətləri aşağıdakı hallarda yaradıla bilər:
- hüquqi cəhətdən müstəqil (qız) müəssisələr kimi tərkibində
bölmələr ayrılmaqla iri müəssisələr yaradılarkən;
- hüquqi cəhətdən müstəqil müəssisələrin nəzarət səhm paketlərini
birləşdirərkən;
- yeni səhmdar cəmiyyətləri təsis edilərkən.
Holdinq şirkəti innovasiya sahəsində vahid siyasət aparır, böyük konq-
lomeratların (korporasiya, konsern və trestlərin) maraqlarına uyğun nəzarət
həyata keçirir və diversifikasiya prosesini sürətləndirir. Doğrudan da,
holdinq şirkəti – qız şirkətlərindən təşkil olunmuş piramidanın zirvəsidir.
Çox vaxt ana holdinq müəssisəsi və onun qız firmaları açıq tipli səhmdar
cəmiyyəti kimi təşkil olunurlar. Səhmdar formasını holdinq strukturlarının
yaradılması üçün optimal hesab etmək olar. İstənilən səhmdar cəmiyyəti
kimi holdinq şirkətinin də idarə edilməsi səhmdarların yığıncağı, direktorlar
ş
urası, icra müdiriyyəti vasitəsilə həyata keçirilir. Lakin holdinq strukturları
üçün əsas səhmdarlar dəqiq müəyyənləşdirilir və məhz onlar idarəetmə
aparatı vasitəsilə bütün qrupa rəhbərliyi həyata keçirirlər. Bundan başqa,
idarəetmə prosedurları həcminin qrupun ayrı-ayrı hissələri üzrə həyata ke-
çirilməsi və bölüşdürülməsində də müəyyən səciyyəvi xüsusiyyətlər vardır.
Holdinq şirkətlərinin ən yüksək inkişaf səviyyəsində idarəetmə funk-
siyalarının həcmi hüquqi imkanlardan və səviyyəli mülkiyyətçilərə üstünlük
verilməsindən asılı olaraq xeyli dərəcədə dəyişilə bilər.
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
435
29.3. Özə lləş dirmə prosesində dövlə t müə ssisə lə rinin
sə hmdar cə miyyə tlə rinə çevrilmə si mexanizmi
Müstəqil Azərbaycan Respublikası özünün gələcək inkişafını demok-
ratik və dünyəvi dəyərlərə söykənən iqtisadi və siyasi sistemlər üzərində
qurmağa başladı. Azərbaycan hökuməti öz milli iqtisadiyyatını xüsusi mül-
kiyyət, azad sahibkarlıq və sağlam rəqabət prinsipləri əsasında səmərəli
iqtisadi sistemin qurulması istiqamətində inkişaf etdirməyi strateji xətt kimi
qarşıya qoydu. Həmin məqsədlərə nail olmaq üçün hökumətin ardıcıl və
sistemli iqtisadi islahatlara dair proqramlarının işlənib hazırlanması tələb
olunurdu.
Ölkədə getdikcə formalaşan xüsusi mülkiyyət sisteminə keçid tədricən
mülkiyyət münasibətlərinin kökündən dəyişdirilməsi, iqtisadiyyatın liberal-
laşdırılması məsələlərini zəruri edirdi. Dövlət əmlakının özəlləşdirilməsi,
ölkənin sosial-iqtisadi durumu, makroiqtisadi göstəricilərin kəskin şəkildə
aşağı düşməsi və istehsal sahələrində tənəzzül meyilləri ilə də şərtlənirdi.
Azərbaycanda dövlət əmlakının özəlləşdirilməsi prosesi digər post-
sovet respublikalarından fərqli olaraq müəyyən obyektiv səbəblərdən ləngi-
mişdir. Müstəqilliyin ilk illərində (1991-1995-ci illərdə) respublikamızda
ictimai-siyasi və hərbi sahədə gərgin vəziyyət iqtisadi islahatların, o cüm-
lədən özəlləşdirmənin aparılmasına ciddi maneçilik törətmişdir. Lakin
ümummilli liderimiz Heydər Əliyevin uğurla həyata keçirdiyi daxili və
xarici siyasətin nəticəsində ölkədə ictimai-siyasi sabitlik bərqərar olduqdan
sonra radikal iqtisadi islahatlara, o cümlədən dövlət əmlakının özəlləşdi-
rilməsinə başlanıldı.
Təcrübə göstərir ki, özəlləşdirmə siyasəti həyata keçirən postsosialist
ölkələrində bir qayda olaraq milli iqtisadiyyatın formalaşması və inkişafı
üçün təməl şərtlərinin yaradılması özəlləşdirmənin başlıca məqsədləri hesab
edilmişdir ki, bunlar da aşağıdakılardır:
- iqtisadiyyatın liberallaşdırılması, xüsusi mülkiyyətçilər təbəqəsinin
və azad sahibkarlığın inkişaf etdirilməsi;
- istehsalın səmərəliliyinin və milli gəlirin artımının həlledici amili
kimi mülkiyyətin rasional strukturunun yaradılması;
- iqtisadiyyatın strukturunun yenidən qurulması, inhisarlaşdırma və
sağlam rəqabət mühitinin formalaşdırılması;
- müəssisələrə investisiyaların, o cümlədən xarici investisiya-
ların cəlb edilməsi;
- əhalinin həyat səviyyəsinin və sosial rifahının yaxşılaşdırılması.
Təcrübə göstərir ki, özəlləşdirməni həyata keçirmiş və keçirməkdə
olan bəzi ölkələrdə özəlləşdirmənin digər məqsədləri də nəzərdə tutulur:
- özəlləşdirmədən əlavə gəlirlər əldə edərək dövlət büdcəsinə
köçürmək;
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
436
- fond bazarının yaradılması, qiymətli kağızlar institutunun hərəkətə
gətirilməsi;
- dövlət müəssisələrinin restrukturizasiyası və sağlamlaşdırılması;
- təsərrüfatçılıqda yeni idarəçilik metodları, «nou-hau» tətbiq etmək
bacarığına və imkanlarına malik investorlar cəlb etmək.
Dövlət əmlakının özəlləşdirilməsinin məqsədlərinə uyğun olaraq onun
həyata keçirilməsinin əsas prinsipləri də işlənib hazırlanmışdır. Həmin
prinsiplər aşağıdakılardan ibarətdir:
- özəlləşdirməyə dair tədbirlərin aşkarlıq şəraitində həyata keçiril-
məsi, onun gedişi üzərində dövlət və ictimai nəzarətin təmin edilməsi;
- özəlləşdirmə prosesində əmək kollektivlərinin qanunvericilikdə
müəyyən olunmuş mənafelərinin qorunması;
- sağlam rəqabət mühitinin formalaşdırılması və antiinhisar qanun-
vericiliyinin tələblərinin gözlənilməsi;
- özəlləşdirmə prosesində bütün subyektlər üçün bərabər şəraitin
yaradılması.
Özəlləşdirmənin qarşısında duran məqsədlərə nə dərəcədə nail olun-
ması onun hansı model əsasında həyata keçirilməsindən çox asılıdır. Odur
ki, özəlləşdirmədən öncə bir çox ölkələrin, o cümlədən Şərqi və Mərkəzi
Avropa ölkələrinin, Rusiya, Qazaxıstan, Pribaltika Respublikalarının özəl-
ləşdirmə təcrübəsi öyrənilərək hazırlanan proqramlarda nəzərə alınmışdır.
Aparılmış dərin təhlillər əsasında Azərbaycanda özəlləşdirmənin qarışıq
modeli qəbul edilmiş, dövlət əmlakının bir hissəsinin əmək kollektivi üzv-
lərinə və respublika vətəndaşlarına əvəzsiz verilməsi qərara alınmışdır.
Bunun üçün dövriyyəyə özəlləşdirmə payları (çekləri) buraxılmış, hər bir
vətəndaşa 4 ədəd özəlləşdirmə çekindən ibarət özəlləşdirmə payı veril-
mişdir. Özəlləşdirmə payını almış vətəndaşlar dövlət müəssisələrinin səhm-
lərinin və ya hissələrinin satın alınmasında həmin çeklərdən istifadə etməklə
güzəştli qaydada iştirak hüququna malikdirlər. Bununla yanaşı, həmin
özəlləşdirmə çekləri qiymətli kağızlar bazarında sərbəst alına, satıla və digər
formada özgəninkiləşdirilə bilər.
Yuxarıda qeyd olunan məqsəd və prinsiplər nəzərə alınmaqla respub-
likamızda özəlləşdirmənin normativ-hüquqi və təşkilati bazası yaradıl-
mışdır. Mülkiyyətə dair qanunvericilik müddəaları Azərbaycan Respublika-
sının Konstitusiyasında, müxtəlif məcəllə və qanunlarda əks etdirilmişdir.
Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisi tərəfindən 1994 və 2000-ci illər-
də «Dövlət əmlakının özəlləşdirilməsi haqqında» iki qanun qəbul edilmiş və
mütəmadi olaraq bu sahədəki qanunvericilik təkmilləşdirilmişdir. Ölkə
Prezidenti tərəfindən «Azərbaycan Respublikasında 1995-1998-ci illərdə
dövlət mülkiyyətinin özəlləşdirilməsinin Dövlət Proqramı» və «Azərbaycan
Respublikasında Dövlət əmlakının özəlləşdirilməsinin II Dövlət Proqramı»
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
437
təsdiq edilmiş, həmin proqramlar əsasında müəssisə və obyektlərin özəlləş-
dirilməsi həyata keçirilmişdir.
Dövlət əmlakının özəlləşdirilməsinin II Dövlət Proqramı çərçivəsində
orta və iri müəssisələrin kütləvi özəlləşdirilməsi onların səhmdar cəmiy-
yətlərinə çevrilməsi və cəmiyyətin səhmlərinin çek və pul hərraclarında
satılması yolu ilə həyata keçirilir. 1997-2008-ci illərdə iri və orta müəs-
sisələrin əsasında yaradılmış səhmdar cəmiyyətlərin sayı 1623, nizamnamə
kapitalının həcmi 507,9 milyon manat və onlarda çalışanların sayı 100,8
min nəfər təşkil edir. Səhmdar cəmiyyətlərinin səhmlərinin satışından 67,4
milyon manat vəsait dövlət büdcəsinə daxil olmuşdur (cədvəl 29.1).
Təhlil göstərir ki, iri və orta müəssisələrin əsasında səhmdar cəmiy-
yətləri daha çox 1997-2002-ci illərdə yaradılmışdır. Sonrakı illərdə yeni
yaradılan səhmdar cəmiyyətlərinin sayı getdikcə azalaraq 2007-ci ildə 43-ə
enmişdir. Son illər yaradılan səhmdar cəmiyyətlərinin nizamnamə kapita-
lının daha çox hissəsi emal sənayesinin payına düşür. Dövlət qeydiy-
yatından keçmiş səhmdar cəmiyyətlərinin yalnız 1209 və 75 faizi faktiki
fəaliyyət göstərir, yəni vergi ödəyicisidir. Bunun isə başlıca səbəbi özəlləş-
dirilən dövlət müəssisələrinin bazasında yaradılan səhmdar cəmiyyətlərinin
köhnədən qalmış qarşılıqlı borclar üzrə öhdəliklərinin vaxtında yerinə
yetirilməməsi və zərərlə işləmələri ilə bağlıdır.
Cədvəl 29.1.
İ
ri və orta müəssisələrin əsasında yaradılmış
sə hmdar cə miyyə tlə ri və onların ə sas göstə ricilə ri
Göstə ricilə r
İ
llər
2000
2001
2002
2003
2004
2005
2006
2007
2008
Cəmi
104
220
97
40
11
10
22
43
11
Onlarda
çalışan
işçilərin
sayı, nəfər
17871 41075 6768
2994
530
620
3120
6250
2015
Nizamnamə
kapitalının
həcmi,
milyon
manat
78,7
361,1
20,7
9,3
3,4
5,9
8,8
6,8
13,2
SC-nin
səhmlərinin
satışından
dövlət
büdcəsinə
daxil olan
vəsait, min
manat
1750
7860
6536 10037 7177
5523 15004 13558 45230
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
438
Xarici ölkələrdə orta və iri müəssisələrin səhmdar cəmiyyətlərinə
çevrilməsi prosesində tətbiq edilən üç pilləli (tələb – investisiya fondları –
təklif) fəaliyyət ardıcıllığı Azərbaycan Respublikasında pozulmuşdur ki, bu
da bir çox problemlərin yaranmasına gətirib çıxarmışdır. Halbuki 1995-
1998-ci illəri əhatə edən dövlət mülkiyyətinin özəlləşdirilməsinin I Proq-
ramında səhmlərin satış növləri üzrə bölgüsünə görə ixtisaslaşdırılmış sahə
və sahələrarası investisiya fondlarının yaradılması nəzərdə tutulmuşdur. La-
kin bu istiqamətdə heç bir tədbir görülməmiş, əslində həmin səhmlərin
hamısı çek və pul hərraclarına yönəldilmişdir.
Mövcud səhmdar cəmiyyətlərinin 362-si və ya 22,9 faizi sənaye müəs-
sisələrinin əsasında yaradılmışdır. Azərbaycanda ümumi sənaye məhsu-
lunun yalnız 15,3 faizi səhmdar cəmiyyətlərində istehsal olunur.
Qeyd etmək lazımdır ki, dövlət mülkiyyətinin özəlləşdirilməsinin I
Dövlət Proqramı çərçivəsində 982 səhmdar cəmiyyətinin səhmləri 38 çek
hərracına və 55 pullu hərraca çıxarılmışdır. O zaman 1039 səhmdar cəmiy-
yətinə qapalı abunə yazılışları keçirilmiş və 6 investisiya müsabiqəsinin
nəticələri elan olunmuşdur. Bu prosesdə yalnız 176 səhmdar cəmiyyətinin
səhmlərinin 90 faizi satılmış, qalanları isə qismən özəlləşdirilmişdir. Özəl-
ləşdirilən iri və orta müəssisələrin əksəriyyətində istehsalın texniki-iqtisadi
səviyyəsi və menecmentin keyfiyyəti aşağıdır. Belə şəraitdə dövlət müəs-
sisələrinin səhmdar cəmiyyətlərinə çevrilərək kütləvi şəkildə ixtisaslaşdı-
rılmış çek və pullu hərracları vasitəsilə özəlləşdirilməsi onların maliyyə-
təsərrüfat fəaliyyətinə müsbət təsir göstərmir.
Araşdırmalar göstərir ki, müəssisələrin çek və pul hərracları vasitəsilə
özəlləşdirilməsinə nisbətən investisiya müsabiqəsi yolu ilə özəlləşdirilməsi
daha səmərəlidir. Belə ki, investisiya müsabiqəsi vasitəsilə özəlləşdirilmiş
«Bakı elektroqaynaq», Bakı tütün kombinatı, «Baku Stel Sompany», «Bakı
Mayesiz Transformatorlar», «Siyəzən Broyler», «Goradil Quşçuluq»,
«Sabunçu Azot Oksigen», «Bakı Elektroştamp», «Bakı Şampan Şərabları»,
«Gəncə Şərab – 2», «Qaradağ-sement» və digər müəssisələr hazırda
səmərəli fəaliyyət göstərirlər. Bu onunla əlaqədardır ki, investisiya müsa-
biqəsi vasitəsilə özəlləşdirilmiş müəssisələrə potensial investorlar lazımi
həcmdə sərmayə qoymaqla onları müasir texnika və texnologiya əsasında
modernləşdirir, yenidən qururlar.
Müasir bazar iqtisadiyyatı şəraitində orta və iri dövlət müəssisələrinin
səhmdar cəmiyyətlərinə çevrilməsi zamanı aşağıdakı iki əsas şərt nəzərə
alınmalıdır:
- birincisi, biznes fəaliyyəti kifayət qədər səmərəli olmalıdır. Bu
özəlləşdirilən müəssisəyə potensial investorların marağını artırır, müəssisə-
nin səhmdar cəmiyyətinə çevrilməsinin ilkin mərhələsində mülkiyyətçilərin
mövqeyini möhkəmləndirir və əlavə investiyasının cəlb edilməsini xeyli
asanlaşdırır;
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
439
- ikincisi, təsisçilər müəssisənin nizamnamə kapitalında öz paylarının
azaldılması hesabına əlavə maliyyə resurslarının cəlb edilməsində maraq-
lıdırlar. Bu onların investorlarla əməkdaşlığa hazır olmalarını ifadə edir.
Aydındır ki, orta və iri dövlət müəssisələri səhmdar cəmiyyətlərinə
çevrildikdən sonra özəlləşdirilirlər. Buna görə də müəssisələrin səhmdar
cəmiyyətlərinə çevrilməsi zamanı texnoloji bağlılıq amili də mütləq nəzərə
alınmalıdır.
Dövlət müəssisələrinin özəlləşdirilməsi prosesində onların təşkilati
restrukturizasiyası da həyata keçirilir, yəni iri şirkətlər bölünmə və ayrılma
formasında yenidən təşkil edilirlər. Araşdırmalar sübut edir ki, bu üsul
iqtisadi cəhətdən səmərəli deyildir. Fikrimizcə, iqtisadi səmərəliliyin yük-
səldilməsi baxımından iri şirkətlərin restrukturizasiyası aparıldıqdan sonra
onlar tam halında özəlləşdirilməyə çıxarılmasıdır. Həmçinin dövlət müəs-
sisələrinin təşkilati restrukturizasiyası aparılarkən onların yenidən təşkilinin
birləşmə formasından geniş istifadə edilməsi məqsədəuyğun olardı.
Səhmdar cəmiyyətləri müxtəlif qiyməti kağızları tədavülə buraxmaqla
özünün istehsal təsərrüfat fəaliyyətini maliyyələşdirmək üçün əlavə pul
vəsaitləri cəlb etmək imkanına malikdirlər. Araşdırmalar göstərir ki, səna-
yecə inkişaf etmiş ölkələrdə şirkətlər investisiya qoyuluşlarının maliyyə-
ləşdirilməsi üçün zəruri vəsaitlərin 60 faizini səhmlər və istiqrazların fond
bazarında yerləşdirilməsi hesabına cəlb edilirlər. Ona görə də səhmdar
cəmiyyətlərinin iqtisadi mahiyyətinin öyrənilməsində onların buraxdığı
qiymətli kağızların növlərinin və xüsusiyyətlərinin müəyyən edilməsi çox
vacibdir.
Pul resurslarının cəlb edilməsinin səhmdar forması bir çox parametr-
lərinə görə kreditə nisbətən daha cəlbedicidir. Belə ki, səhmdar cəmiy-
yətlərinin səhmlərini almış şəxslərin onun dəyərini geri tələb etmək hüququ
yoxdur. Hətta səhmdar cəmiyyəti zərərlə fəaliyyət göstərdiyi şəraitdə
belə səhmdara səhmlərin dəyərini ödəmək məcburiyyətində deyil.
Azərbaycan Respublikasının Mülki Məcəlləsinə əsasən səhmdar
cəmiyyətlərinin səhmlərinin kütləvi təşkil üsulu ilə yerləşdirilməsi fond
birjası vasitəsilə həyata keçirilir. Belə şəraitdə səhmlərini yerləşdirərkən
yerli səhmdar cəmiyyətləri fond birjasının üzvü olan brokerlərin xidmə-
tindən istifadə etmək məcburiyyətində qalırlar. Nəzərə alsaq ki, hazırda
ölkədə yalnız Bakı şəhərində fond birjası fəaliyyət göstərir. Deməli, səhm-
dar cəmiyyətləri respublikanın hansı regionunda yerləşməsindən asılı olma-
yaraq öz səhmlərinin satışını yalnız Bakı fond birjasında həyata keçirməlidir.
Digər tərəfdən, səhmlərin fond birjasında ticarətin təşkili üçün səhmdar
cəmiyyətləri birjanın listinqinə daxil olmalıdırlar ki, bu da müəyyən
problemlərin yaranmasına səbəb ola bilər.
Beləliklə, səhmdar cəmiyyətləri buraxdıqları səhmləri və istiqrazları
qiymətli kağızlar bazarında səmərəli yerləşdirməklə özlərinin maliyyə-
Бизнесин тяшкили вя идаря едилмяси
440
təsərrüfat fəaliyyətini genişləndirmək və iqtisadi potensialını artırmaq üçün
zəruri maliyyə vəsaitləri cəlb etmək imkanına malik olur.
Dostları ilə paylaş: |