Azərbaycan respublikasi təHSİl naziRLİYİ baki slavyan universiteti

Ədəbiyyat 

1. 

Axundov  A.  Azərbaycan  dilinin  fonetikası.  Bakı  –  Maarif, 

1984, 392 səh. 

2. 

Əbdüləzəl  D.  Müasir  Azərbaycan  dili.  I  hissə.  Fonetika, 

orfoepiya, orfoqrafiya. Bakı – “Şərq-Qərb”, 2007, 256 səh. 

3. 

Yusifov  M.  Azərbaycan  dili  fonetikasının  əsasları.  Bakı  – 

“Elm və Təhsil”, 2012, 320 səh. 

4.        Xəlilov  B.  Müasir  Azərbaycan  dili.  Fonetika  yazı,  əlifba, 

qrafika, orfoqrafiya, orfoepiya. Bakı, 2007, 418 səh. 

 

 

V. Heca 

Nitqin  fonetik  parçalarından  (fonetik  ibarə,  fonetik  qitə,  heca)  biri 

kimi. Heca haqqında ümumi məlumat. 

---

 

 

12 

Tərkibinə  görə  hecanın  növləri:  saf  heca,  qovuşuq  heca  (örtüsüz-

qapalı, örtülü-qapalı, örtülü-açıq). Qovuşuq hecaların  samitlərin sayından 

və mövqeyindən asılı olaraq tipləri.  

Heca  tiplərində  samitlər:  a)  küylü  heca  (tap,  sap,  fi-kir),  b)  sonorlu 

heca (lə-man, li-mon), c) küylü-sonorlu heca (fi-kir, ta-rix) və s.  

Heca tiplərində saitlər: a)  qalın  saitli hecalar, b) incə saitli hecalar. 

Heca üçbucaqları. Səslərin güc dərəcəsinə görə heca tipləri: a) nöqtə 

heca, b) maili ox heca, c) bucaq heca.  

Nitq axınında hecalanma meyarları. 

Nitq  prosesində,  xüsusilə  sözlərə  şəkilçilər  artırdıqda  heca 

növlərində baş verən dəyişiklikliklər. 

Azərbaycan  dili  üçün  tarixən  örtülü  və  qapalı  hecaların  xarakterik 

olması.  

Ədəbiyyat 

1. 

Axundov  A.  Azərbaycan  dilinin  fonetikası.  Bakı  –  Maarif, 

1984, 392 səh. 

2. 

Əbdüləzəl  D.  Müasir  Azərbaycan  dili.  I  hissə.  Fonetika, 

orfoepiya, orfoqrafiya. Bakı – “Şərq-Qərb”, 2007, 256 səh. 

3. 

Yusifov  M.  Azərbaycan  dili  fonetikasının  əsasları.  Bakı  – 

“Elm və Təhsil”, 2012, 320 səh. 

4.        Xəlilov  B.  Müasir  Azərbaycan  dili.  Fonetika  yazı,  əlifba, 

qrafika, orfoqrafiya, orfoepiya. Bakı, 2007, 418 səh.