|
www.vivo-book.com
34
Venesiya çimərliyindəki maĢın duracağına çatana qədər
heç birimiz bir söz belə söyləmədik.
– Koka-Kola ilə buterbrod, ya da nəsə baĢqa bir Ģey
istəyirsənmi? – mən soruĢdum.
– Olar, – o cavab verdi.
Biz özümüz üçün yemək almaq üçün balaca bir yəhudi
ərzaq dükanına girdik və aldığımız Ģeyləri də götürüb dənizə
gözəl mənzərə açılan ot basmıĢ balaca bir təpəciyə qalxdıq.
Bizim buterbrodlarımız, turĢu xiyarımız, çipslərimiz və
spirtsiz içkilərimiz vardı. Çimərlikdə, demək olar ki, ins-cins
yox idi, yeməklərimiz də əla dadırdı. Lidiya danıĢmırdı.
Onun necə sürətlə yeməsini görəndə mən bir xeyli
təəccübləndim.
O, yırtıcı heyvan iĢtahası ilə öz
buterbrodundan böyük bir diĢlək aldı, Koka-Kolanı iri
udumlar ilə içdi, bir diĢləkdə duzlu xiyarın yarısını qopardı
və uzanaraq kartof çipslərindən bir ovuc götürdü. Mən isə,
əksinə, öz qidamı tələsmədən yeməyi xoĢlayıram.
Ehtiras, mən düĢündüm, onun içində qarĢısı alınmaz
ehtiras var.
– Buterbrod necədər? – mən soruĢdum.
| 
