|
www.vivo-book.com
707
– Mənə konyak verin, – mən ofisianta dedim.
Bizdən iki kabinə aralı həmin zənci qadın hələ də
donunun ətəklərini götünə qədər qaldırıb oturmuĢdu. Onun
trusiyi çəhrayı rəngdə idi. O, gözlərini çəkmədən mənə
baxırdı.
Ofisant
qadın
içkilərimizi
gətirdi.
Biz
qədəhlərimizdən yavaĢ-yavaĢ udumlamağa baĢladıq. Zənci
qadının ayağa qalxdığını gördüm. Ləngər vura-vura bizim
kabinəmizə tərəf gəldi. Hər iki əlini də masamızın üstünə
qoyub irəli əyildi. Onun nəfəsindən içki qoxusu gəlirdi.
Zənci qadın mənə baxdı:
– Hə, deməli sənin anan budur hə, sənin ananı?
– Anam gələ bilmədi.
Elsi baĢını çevirib Tanyaya baxdı.
– Körpəm, sən nə qədər alırsan?
– Sikdir burdan, – Tanya dedi.
– YaxĢı çalırsan?
– Hə, belə də davam elə. Sənə elə bir dərs verəcəm ki,
sarıdan qara və maviyə çevriləcəksən.
– Bunu necə etməyi düĢünürsən? Bir torba lobyayla?
| 
