a. Səhabilərin təfsir metodu Səhabilər hər hansı bir ayəni təfsir edərkən əvvəlcə Qurana,
sonra da sünnəyə müraciət edirdilər. Bu mənbələrdə heç nəyə rast
gəlmədikdə isə özləri ictihad edirdilər. İctihadi təfsirlərində də ya
dilə, ya da dinə çox əhəmiyyət verirdilər. Onlar etdikləri qarmma-
tik təhlillərlə sonrakı nəsillərə işıq tutmuşlar.
Səhabilər eyni zamanda nüzul səbəblərinə yer vermiş, Quranın
nasix və mənsux ayələrini izah etmişlər. Onlar ayələri bəzən təxsis
(xüsusiləşdirmə) yolu ilə, bəzən də tarixi metodla təfsir etməyə
çalışmışlar. Məsələn, “(Ya Rəsulum!) Məgər Allahın nemətini küfrə dəyişənləri (Allaha nankor olan Qüreyş kafirlərini) və ümmətini ölüm yur- duna sövq edənləri görmürsənmi?” ayəsini İbn Abbas, “Onlar Məkkə
kafirləridir”-deyə təxsis etmişdir.
Əhzab surəsinin 10-cu ayəsi barədə Hz. Aişə: “Bu Xəndək
günündə baş vermişdir” -deyərək ayədə bəhs olunan o şiddətli və
qorxunc hadisənin baş verdiyi tarixi göstərərək ayəni açıqlamışdır.
Səhabilər arasındakı zəka, anlayış, elm və dünya görüşü
kimi fərqliliklər, eyni zamanda onların bir hissəsinin daim Hz.
