Din fenomenologiya
si vakillari antropologlar
tomonidan to‘plan
gan ma’lumotlardan o‘z
yo‘nalishlarida foydala
nadilar.
117
qaratganliklar yoki din, ritual va afsonalarning diniy sifatga ega
ekanligini noto‘g‘ri talqin qilganlari yoki o‘tkazib yuborganlari
uchun e’tiroz bildiradilar. Endi, masalaning mohiyatini ta’rif
lash va tushuntirishda fenomenologiya va psixologiya o‘rtasida
farq mavjudligi ularni tenglashtirishga urinishni ajablanarli qilib
ko‘rsatishi mumkin. Biroq, haqiqatan, ular bir qator masalalar,
jumladan, diniy ong, diniy tajriba va qarash borasida umumiy
o‘xshashliklarga ega. Shuningdek, har ikkisi, turli shaklda bo‘lsa
da, sotsiologik qarashlardan farq qiladi. Psixologlar shaxsning
hissiy tajribasi, ehtiyoji va fikrlashiga oz e’tibor qaratganligi naza
ridan sotsiologik nazariyalarni tanqid qilishsa, fenomenogiya so
hasi vakillari esa dinni tushunishda uning ijtimoiy vazifasidan
ko‘ra ham jamoa, ham individni qamrab oluvchi dinning tarkibiy
tuzilishini tadqiq qilish lozimligini uqtiradilar. Odatda, bu so
halarda muhokama mavzusi – insonning ichki hayoti hamda ri
tuallar, miflar, muqaddas qadamjolar, ilohiy tasavvur kabi diniy
fenomenlar hisoblanadi. Mazkur tushunchalar borasida ushbu ik
ki soha o‘rtasidagi kesishish nuqtasi, psixologlar singari fenome
nologlar yuqoridagi diniy fenomenlarni inson tomonidan qanday
tajriba va idrok qilinishiga asosiy e’tibor qaratadilar.
Din psixologiyasi bilan
fenome nologiyasi
o‘rtasidagi
o‘xshashlik yana, ular tomonidan
qo‘llaniladigan tushunchalar, qa
rashlar va mos tavsiflarda ko‘zga
tashlanadi. Ayni paytda, «mos
tavsif» («sym’athetic descri’tions»)
deganda, dindor tomonidan o‘z
diniy an’ana to‘g‘risida, hech bir
tanqidiy tahlilsiz, ma’lumot be
rish tushuniladi, bunda, voqe
lik haqida ma’lumot berishdan
bo‘lak bilimga biror yangilik qo‘shilgan hisoblanmaydi. Qolaver
sa, «mos tavsif» dindorning histuyg‘uga yo‘g‘rilgan qarashlari
Din fenomenologiyasida
muhokama mavzusi – inson
ning ichki hayoti hamda ritu
allar, miflar, muqaddas qa
damjolar, ilohiy tasavvur kabi
diniy fenomenlar hisoblanadi.
Unda diniy fenomenlarni in
son tomonidan qanday tajriba
va idrok qilinishiga asosiy e’ti
bor qaratadilar.
118
ni tushunishni anglatadi. «Breketing» («Bracketing») esa hakam
qarorini vaqtincha (vaziyatga to‘g‘ri bahoni belgilash uchun)
to‘xtatib turishni bildiradi. «Soddalashtirmaslik» («Irreducibili
ty») zaruriy sifatni yo‘qotish maqsadida obyektning muayyan qis
mini istamaslik yoki ishonchsizlik bilan qisqartirishni nazarda
tutadi. Shunday qilib, fenomenologlar reduksion sotsiologik qa
rashlarni rad etgan holda, dinni tushuntirish yo‘li sifatida faqat
psixologik yondashuvni qabul qilishni ma’qul ko‘rmaydilar. O‘z
navbatida, fenomenologlar ilmiylik yoki obyektivlik ta’minlan
ganligi jihatidan diniy e’tiqod va amaliyotlarning nafaqat, psixo
logik balki, sotsiologik, siyosiy va boshqa ta’sirlari mavjudligini
e’tirof etadilar. Fenomenologiya vakillari ushbu – Eliade asarlari
da «sakrat» («sacred»), Otto nazdida «muqaddas» («numinous» or
«holy») deb nomlangan (bu nazariyotchilar va ularning qarash
lari haqida quyida to‘xtalinadi) – farqli diniy jihatni saqlab qolish
va unga katta urg‘u berishga harakat qilayotgan bo‘lsalarda, bu
yondashuv dindorlar tomonidan amalga oshirilgan teologik fikrni
tasdiq yoki inkor qilgandanda ko‘ra haqiqat haqidagi «brekket»
fikr uchun eng yaxshi bo‘lib qolmoqda. Fenomenologlarning ishi
ko‘pincha, dindorning g‘oyasi, tili, afsona, rituallar, e’tiqod va
amaliyotlarini tushunishga harakat qilishligi jihatidan din bilan
bog‘liq bo‘lsada, ular dindorning tushunchalarini tasdiqlash, rad
etish, yoki o‘zlari uchun unga nisbatan chegara belgilab olish
ga haqlari yo‘q hisoblanadi. Psixologik yondashuvlar esa bunday
to‘xtalish (breket) yoki xayrixohlik (simpatiya)ga bog‘liq emas.
Din psixologiyasining ba’zi namoyondalari ichki muqaddas kuch
ning haqiqat ekanligiga to‘xtalib o‘tishlariga qaramay, ulardan
boshqa guruh din psixologik ehtiyoj, orzularni ro‘yabga chiqishi
ni qattiq istash, jismoniy zaifdan kelib chiqqan inson tuzilishida
gi proeksiya, deya fikr bildirib o‘tadilar.
Shuningdek, psixologik yondashuvlarda ichki diniy haqiqat
ning imkoniyatlarini inkor qilmagan va ularning dindor ma’naviy
sog‘lomligidagi o‘rnini chetga surib tashlamagan holda diniy
amaliyotlarni o‘rganish orqali insonning qarashi, tajribasi va hat
119
to, ong faoliyatiga e’tibor qara
tiladi. Aslida, dinning bu singari
ijobiy jihatlari dindorning tushun
chasi va diniy tajribasi haqida
psixo logik tushuntirishlarni talab
qiladi. Fenomenologiya va psixo
logiya sohasi vakillari, birdek, in
sonni yanada yaxshiroq tushunish
maqsadida dinning turli jihatlar,
diniy tajriba, e’tiqodlar, an’ana
lar, diniy hayot tarzi, kelib chi
qishi va funksiyalari ustida tahli
liy faoliyat olib boradilar. Bundan
tashqari, ushbu yondashuvlar bir
guruhga oid kelib chiqish va am
bitsiyaga ega hisoblanadi. O‘n
to‘qqizinchi asrning boshlarida, Gegel bilim nuqtayi nazaridan,
fenomenologiyani ong orqali o‘zlashtiriladigan ilm deb ta’rifla
di. U o‘zining «Ruh fenomenologiyasi» asarida aytadiki, farqli
hodisa (fenomen)lar ning puxta o‘rganish turli ko‘rinishlarni bir
lashtiruvchi va yo‘naltiruvchi asosiy ruhni kashf etishga olib bo
radi. Shuningdek, u dinshunoslikning rivojlanishidagi asosiy tad
qiqotlar «din haqidagi ilm» nomi bilan olib borilganligi va bunda
asosan fenomenologik yondashuvdan foydalanilganligini ta’kid
laydi. O‘n to‘qqizinchi asrning oxirlarida, Per Daniel Shantepi de
la Suassaye din haqidagi fan yo‘lida psixologik va fenomenologik
yondashuvlar birbirini to‘ldirishini ta’kidlagan holda ularni bir
o‘rinda zikr qiladi.
Din psixologiyasi psixologiya fani singari inson, madaniyat,
jamiyat va dunyo mohiyatini yaxshiroq anglashni maqsad qilgan
fanlar shakli kengaygan XIX asrda yuzaga keldi. Karl Yung din
shunoslik tadqiqotlariga bag‘ishlangan «Psixologiya va din: G‘arb
va Sharq» asarida bildirishicha, tadqiqotchi «metafizik yoki fal
safiy mulohazalarni» o‘zlashtirmay turib, «fenomenni kuzatish»
Fenomenologlarning ishi
dindorning g‘oyasi, tili, afsona,
rituallar, e’tiqod va amaliyotlarini
tushunishga harakat
qilish hisoblanadi
120
haqida so‘z ochmasligi lozim. Shuningdek, u o‘z tadqiqotlarida
real voqeahodisalar, tajribaga suyanishi sababidan amaliy (em
pirik) ekanligi, qolaversa, muhokamadan ko‘ra faktlarga asoslan
ganligi jihatidan fenomenologik yondashuvlardan foydalanishni
qat’iy ravishda afzal ko‘radi. Ba’zi fan va texnologiya tushuncha
lari farazlarni tekshirish hamda Yung va undan avvalgi olim
lar yashagan davr oralig‘ida o‘zgargan «fakt»larni qayta tiklash
uchun ishlatilgan. Kognitiv (bilim) ilm va «nevroteologik» tahlil
orqali dinning tadqiq qilishni zamonaviy ko‘rinishi yaqin davrlar
ichida vujudga kelgan harakat bo‘lib, bilim jarayoni va aql faoli
yati nuqtayi nazaridan diniy onglilikni o‘rganadi. Bu yondashu
vlar ilg‘or ilmiy uslublar, til, hissiyot va texnologiyalardan foy
dalanadi, biroq, din va diniy onglilik haqidagi tushuntirish va
interpretatsiyalar natijasi har doim ham eskirgan dastlabki bar
cha yondashuv va uslublarni namoyon qilavermaydi. Biz diniy
ong, tushuncha va tajribaga katta e’tibor qaratilgan dinni il
miy o‘rganish doirasidagi ushbu tadqiqotimizda fenomenologik
va psixologik yondashuvlar orqali yuqoridagi yangi harakatlarni
ko‘rib chiqamiz
1
.
Dostları ilə paylaş: |