"Əgər miras buraxan kişi və ya qadının ana-atası və uşağı olmayıb (ana tərəfindən) bir kişi və ya bir bacıs(n)ı varsa... Allah biləndir, halım." Ayənin orijinalında keçən "kelale" əslində "əhatə və əhatə etmə" mənasında məsdərdir. Başı çevrelediğinden ötəri, başa buraxılan taca "iklil", parçalarını əhatə edən bütünə "kull" və ağırlığı, boynuna götürən şəxsi qucaqladığı üçün başqasına yük olan kimsəyə "kell" deyilmişdir. Ragıp əl-İsfahani, el-Müfredatında şöylə ifadə etmişdir: "Ata və uşaq xaricindəki varislərə "kelale" deyilər." Daha sonra belə əlavələr: "Peyğəmbərə (s. a. a) kelale haqqında soruşulunca belə buyurdu: "Ölüb də özündən sonra atası və uşağı olmayan kimsədir." Bu hədisdə kelale, varislərə deyil də ölən kimsəyə verilən bir ad olaraq ələ alınmışdır. Hər iki görüş də doğrudur. Çünki kelale məsdərdir; həm varisi, həm də miras buraxanı əhatə edər." Ragıpdan alınan götürmə burada sona çatdı.
