Microsoft Word etno kitab son srift 12
Yüklə 1,89 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
ETNOPSİXOLOGİYA
191 etiket qaydasıdır. Yaponla ünsiyyətdə olarkən diqqətli olmaq lazımdır. Əgər sizə təklif etməyiblərsə, onda əyləşmək olmaz. A.Hiroyuki yazır ki, yaponlar natiqlik qabiliyyətini heç də yüksək dəyərləndirmirlər, əksinə belə adamlara qarşı inamsızlıq göstərirlər. Onlar üçün susmaq aktiv ünsiyyət vasitəsidir. Susmaq müxtəlif məna ifadə edə bilər o cümlədən narazılığı, qəzəbi və s. Yapon yaxşı tanımadığı adamlar arasında susmağa üstünlük verir və söhbətə qoşulmaq zərurəti yarananda özünü o qədər də yaxşı hiss etmir. Hər bir xalqın psixologiyasına dərindən bələd olmaq üçün mütləq o xalqın tərbiyə sistemini öyrənmək lazımdır. Yaponlar uşağa qarşı çox mülayim davranır və tərbiyə edirlər. Uşağı demək olar ki, heç vaxt döymürlər, onların üstünə qışqırmır, yalnız dilə tutmaqla, şəxsi nümunə, valideyn qarşısında borc hissi əsasında tərbiyə edirlər. Yaponiyada uşaqların tərbiyəsi barəsində bir neçə qayda mövcuddur: I - uşaqla 5 yaşa qədər “kral” kimi rəftar edirlər, yəni bu bir növ tam şəkildə icazə dövrüdür. II -15-yaşa qədər “qul” kimi davranırlar, yəni sərt məhdudiyyət dövrü. III -15 yaşdan sonra uşaqla “bərabər” rəftar edirlər. Kiçik yaşda yapon uşaqlarının tərbiyəsi “yumşaq və hər şeyi bağışlayan” qaydada keçirilir. Uşaq meydançasında uşağa qışqırıq eşitməssiniz, xüsusən də cəmiyyətin gözü qarşısında. Yaponiyada heç vaxt uşaqları vurmurlar. Ən ciddi cəza ana tərəfindən hərəkətin bəyənilməməyidir, hansı ki,bu ciddi bir baxış və ya intonasiya ilə ifadə olunur. Yaponiyada uşaqlarə söymək qəbul edilməmişdir, xüsusilə də, 2 yaşa qədər.Tərbiyənin bünövrəsi birinci olaraq onları əhatə edən insanlara nəzakətli olmağıdır. Bütün tərbiyə qaydası çox əsrlik ənənələrə tabe edilmişdir, hansılar ki , bunları cəmiyyətdə normal şəkildə qəbul edirlər. Beləki, onlar açıq nümunə şəklində şuluqluq edən uşaqlara qarşı bir hiylə işlədirlər. Həmin uşaqları “ itirilmiş uşaq “ və ya yapon dilində “ mayqo” adlandırırlar. Ənənəyə görə, Yaponiyada ictimai yerlərdə və evdə balaca uşaq ananın əlində olur və yaxud da onu xüsusi örpəklə öz üzərinə bağlanılır. Ancaq körpə bütün günü eyni vəziyyətdə olmaqdan bezikir və ayaqlarını dartmağa başlayır. |