Qarama-qarshi ma’no ifodalovchi iboralar antonim iboralar deyiladi: ko‘kka ko‘tarmoq-erga urmoq; yuzi yorug‘-yuzi shuvut; ko‘ngli joyiga tushmoq-yuragiga g‘ulg‘ula tushmoq. Iboralar so‘zlashuv va badiiy uslubda keng qo‘llanadi.
22-§. USLUBIYAT (STILISTIKA)
Uslub- so‘zlovchi va yozuvchining ifodalanayotgan fikrga, voqea, hodisaga shaxsiy munosabatidir. Shu yo‘l bilan ayni bir jumlada qo‘shimcha sub’ektiv ( modal) mazmun ham ifodalanadi. Nutq uslublari besh xil: so‘zlashuv, rasmiy, ilmiy, ommaviy, badiiy uslub.
So‘zlashuv uslubi- ona tilidagi bor imkoniyatlardan foydalanadi.
Rasmiy-idoraviy ( ish qog‘ozlari uslubi)- shaxslar bilan shaxslar orasidagi, shaxslar bilan davlat idoralari orasidagi ijtimoiy munosabatlarni ifodalashga xizmat qiladi: ariza, tilxat, adres, xat, telegramma, farmoyish, tarjimai hol rasmiy uslub ko‘rinishlaridir.
Qisqalik, aniqlik, soddalik rasmiy ish qog‘ozlari uslubining asosiy belgilaridir. Ibora va jumlalar bir qolipda bo‘ladi. So‘zlar ko‘chma ma’noda ishlatilmaydi.
Ilmiy uslub-fan-texnika tilidir. Ilmiy uslubning asosini atama, ta’rif, qoida, qonun va shartli belgilar tashkil etadi. Bu uslub termin ( atama) lar bilan ish ko‘radi.
Ommaviy (ommabop, publisistik) uslub - matbuot, radio, teleko‘rsatuvga xos bo‘lgan tildir.
Badiiy uslub- badiiy tasvir vositalari ibora va asosan ko‘chma ma’nodagi so‘zlar asosida ish yurituvchi uslub.
Nutq uslublari stilistika ( uslubiyat) da o‘rganiladi. Stilistika “ stil” ( “ yozish quroli”, “ ruchka”, “ pat”) ma’nosidagi so‘zdan olingan.
Gapda, so‘z qo‘llashda ayrim xatolar mavjud bo‘ladiki, ular uslubiy xato sifatida qaraladi. Masalan, g‘o‘za, paxta so‘zlari juda yaqin tushunchani bildiradi. Shunga qaramay, “g‘o‘za terildi”, “ paxta gulladi” deyish xatodir.
