Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

BADRİC  (Ordubad)//BADİRİNC  (Naxçıvan)  –  bitki 
adı. –Badric şəfalı otdu, çox şeyə xeyiri var. 
BAFA  I (Biç
ənək,  Güney  Qışlaq,  Qızıl  Qışlaq)  –  bir 
oraq ağzı qədərində biçilən taxıl.  
BAFA 
II  (Naxçıvan,  Şahbuz)  –  vəfa.  –Əvladın  bafası 
yoxdu, ay bala. 
BAĞA (Sədərək, Şahbuz) – atın ayağında əmələ gələn 
şiş. –Atın əyağında şiş çıxır, ona deyirix' bağa. 
32 
 

---

BAĞARA  (Biləv, Tivi) –  sap  sarılmış  çarx.  –
Dün
ənnərim tükannan üç dənə bağara tel aldım. 
BAĞAYARPAĞI  (əksər  şivələrdə)  –  yabanı  bitki.  –
Bağayarpağı irinniyən yara:n üsdünə qoyurux. 
BAĞIRÖFGƏ  (Badamlı)  –  heyvanın  bağırsağını, 
ciy
ərini birlikdə bişirmək, içalat qovurması. –Bağıröfgə bizim 
uşaxlar yemir diyə az-az pişirərəm. 
BAĞLAMA  I  (Culfa)  –  yastıq.  –Bağlama  bizdərdə 
balınca diyəllər. 
BAĞLAMA  II  (Şahbuz)  –  bordaqda  saxlanıb 
kök
əldilmiş  heyvan.  –Bir  bağlama  qoç  göndərmişdi  gəlinin 
qurban payına. 
BAĞLAŞMA  (Culfa)  –  şeirlə  deyişmə.  –Bağlaşmada 
əvvəllər aşıxlar deyişirdi, indiki meyxana diyənnər kimin. 
BAĞRIQARA  (Vayxır)  –  göyərçin fəsiləsindən bir 
quş.