partlayan fişəng. –Uşaxlar taraqqa partdatdılar, dik atılıdım.
TAVAZASI (Nehr
əm) – quruluşu, forması. –Bizim
k
ətdəki xeyir-şər əvinin tavazası yaxcıdı, genişdi.
TAVLAMAX I
(Şahbuz) – ipi möhkəm əyirmək. –İpi
tavlıyıb sora toxuyasan gərəx'.
TAVLAMAX II (
əksər şivələrdə) – aldatmaq, yoldan
çıxarmaq. –Nətər başımı tavladısa, mən də uydum una.
TAVLAMAX III (
əksər şivələrdə) - əti, soğanı və s.
y
ağda qovurmaq. –Suyun töx'məmişdən gərək soğanı bir yağda
tavlıyasan, yoxsa xorəx' yağsov olar.
TАVLАNMАХ (Oğlanqala) – dоlаnmаq. –Оrdаn bir
də tаvlаndı gəldi, bir də gеşdi Аrаzın о tаyınа.
TAYBEÇƏ (Babək, Şahbuz, Şərur) – bir kökdən əmələ
g
ələn bir gövdə.
TAYƏLLİ (Şahbuz) – su içmək üçün qulplu mis qab. –
Tay
əlli də elə quruşqadı.
