Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

BOYAQOTU (Ordubad, 
Şahbuz) – yabanı bitki. 
BOYGÖRÜNCƏYİ 
(Biç
ənək)//BOYGÖRÜMÜ 
(K
olanı,  Kükü,  Yuxarı  Qışlaq)  –  gəlini görmək istəyən  yaxın 
qohumların  gəlinə  bağışladığı  hədiyyə.  –Geşmişdə  gəlini 
görm
əx' üçün boygörümü verirdilər. İndi ta gəlin elə hammının 
yanında olur.    
Ağdam, Bərdə, Şuşa şivələrində də boygörüncəyi eyni 
m
ənada işlənir (1, s.59). 
BOYLAMAX  (Culfa, Ordubad) –  görm
ək. –Onnar da 
isd
ədilər boyluyalar. 
BOYLUM (K
əngərli, Ordubad, Şahbuz, Şərur)//BOYL 
(Bab
ək, Çeşməbasar) – deməli, beləliklə (modal söz). –Onnan 
sora, boylum, başdadı mənə inanmağa. 
Bu söz bir çox dialekt v
ə  şivələrimizdə 
boyl//boylum//boyul variantlarında işlənməkdədir (1, s.59). 
BOYMADƏRƏN  (əksər  şivələrdə)//BEYMƏDƏRAN 
(Ordubad) – 
yabanı bitki. 
BOZARMAX (Bab
ək, Naxçıvan, Şərur) – kobud cavab 
verm
ək, hirslənmək.  –Elə  bozardı  ki,  kişi:n  üsdünə  qaldım 
m
əhətdəl. 
46 
 

---

BOZ AY 
(Naxçıvan)  –  mart  ayı.  –Boz  aydı  da  mart, 
bilm
əx' olmur. Bir gün həylə olur, bir gün belə. 
BOZDAMAC  (S
ədərək, Şahbuz, Şərur) – sac üstündə 
bişirilən çörək. –Bozdamacı sajda pişiririx'. 
BOZPÖRT  (
əksər  şivələrdə)  -  ət yeməyi.  –Təzə 
k
əsdiyimiz ətdən çölə gedəndə qəşşəx' bozpört qoyarıx ocaxda. 
BOZVER  (Heyd
ərabad, Qarxun, Siyaqut,  Türkeş)  – 
boz t
əhər qoyun. 
BOZVIRMASI  (Milax)  –  qoyun x
əstəliyi  adı.  –
Qoyunu bozvırması tutmuşdu. 
BÖKƏN  (Badamlı,  Cəhri,  Xəlilli, Keçili, Külüs, 
N
əzərabad)  –  çörək növü.  –Bökən  yağlı  çörəx'di, təndirdə  də 
pişirərix', tuxofqada da. 
BÖLƏ (Biçənək, Külüs, Sələsüz, Şada) – qulağı çox da 
uzun olmayan qoyun.  
BÖŞK  ELƏMƏK  (Şahbuz)  –  yalan  danışmaq.  –Sə:n 
diliv
ə heş düz söz gəlmir, ancax böşk eləməyi bilirsən.  
BÖYÜX'CƏLƏMMƏX'  (Culfa,  Şahbuz,  Şərur)  – 
lovğalanmaq,  böyük-böyük  danışmaq.  –Sözə  gələndə 
böyüx'c
ələnirsən, işə gələndə əlinnən bir iş gəlmir.