O‘zMu Jizzax filiali Sirtqi bo’lim
Iqtisodiyot yo‘nalishi 923/20-guruh talabasi
Ochilov Shaxriyorning Jahon iqtisodiyoti
va xalqaro iqtisodiy munosabatlar fanidan
Mustaqil ishi
Mavzu: Davlatning innovatsion siyosati boʻyicha xorijiy tajribalar
Bajardi:Ochilov.Sh
Qabul qildi:.
Davlatning innovatsion siyosati boʻyicha xorijiy tajribalar
Reja
1.Innovatsion iqtisodiyotni rivojlantirishda xorijiy mamlakatlar tajribalarni
o‘rganish zaruriyati.
2.
Sanoati rivojlangan mamlakatlarda innovatsion faoliyatni tashkil etiishi
3.
Faol innovatsion-investitsion siyosat va bu borada xorijiy davlatlar
saboqlari
4.
Fan-innovatsiya-investitsiya-ishlab chiqarish zanjiri va bu jarayonning
xorijiy davlatlar tajribasi hamda uning
respublikamizda foydalanish mumkin bo‘lgan jihatlari 5. Xorijda innovatsion
faoliyatni moliyalashtirilishi
1. Innovatsion iqtisodiyotni rivojlantirishda xorijiy mamlakatlar tajribalarni
o‘rganish zaruriyati.
O‘zbekiston Respublikasi iqtisodiyotini yanada rivojlantirish uchun
innovatsion iqtisodiyotni rivojlantirishning xorijiy tajribasini o‘rganish muhim
hisoblanadi. Iqtisodiy rivojlanishning innovatsion modeli davlatning bevosita
aralashuvi orqali yaratiladi. Innovatsion model ishlab chiqarishda ilmiy texnik
bilimlar va yangi texnologiyalarning keng qo‘llanilish holatini nazarda tutadi.
Rivojlangan mamlakatlarda yalpi ichki mahsulotning 70 foiz qo‘shimcha
o‘sishi yangi bilimlar, joriy etiladigan texnologiyalar, kadrlar tayyorlash va
ishlab chiqarishni tashkil etish hisobiga ro‘y beradi.Zamonaviy iqtisodiyotda
samaradorlikni oshirish yo‘llari ko‘p bo‘lib, ulardan biri bu venchur
tadbirkorlik hisoblanadi. Venchur tadbirkorlik har xil sanoat turlarida uchraydi,
shu jumladan xizmat ko‘rsatish sohasida ham. Ammo venchur
investitsiyalarning katta qismi odatda tavakkalchiligi yuqori bo‘lgan yuqori
texnologiyalar sanoatiga yo‘naltiriladi. Shunga qaramay AQSH(oxirgi 20 yilda
eng katta venchur kapital bozori) statistik ma’lumotlariga ko‘ra venchur
investitsiyalar yuqori daromadli hisoblanadi. Ularning o‘rtacha daromadliligi
19 foizni tashkil etadi. Mamlakatlar miqyosida venchur kapital salmog‘ini
qarab chiqqanda, AQSH va Kanada birgalikda jahonning 60foiz venchur
kapitalini, Evropa 25 foiz, Osiyo 9 foiz, Afrika 2 foiz, Lotin Amerika va MDH
davlatlari 1foizni jalb qiladi. Shu bilan birga venchur kapitalining hajmi va
tuzilishi mamlakatda innovatsion iqtisodiyot shakllanishiga kuchli ta’sir
o‘tkazadi.
Masalan, Amerikada venchur kapitali ellik yil davomida rivojlanib keldi. 1950
yillarda paydo bo‘lib, 1970-80 yillarda odatiy xo‘jalik shakliga aylandi.
Amerika innovatsion modeliga xos xususiyat bu davlat tomonidan qo‘llab
quvvatlanadigan kichik venchur korxonalarini rivojlantirish hisoblanadi. Ilmiy
texnik tadqiqotlarning olib borilishi va sotilishi davlat tomonidan faol qo‘llab
quvvatlanadi. Amerikada xususiy korxonalarning innovatsiyalarni yaratishdan
olingan daromadi uchun soliq yuki past hamda bu korxonalar uchun
qo‘shimcha imtiyozlar mavjud.
Yaponiya fan va texnologiyalarning rivojlanishi bo‘yicha AQSH dan keyin
jahonda ikkinchi o‘rinni egallaydi. Yaponiyada ham 1980 yillarning
o‘rtalaridan tarkibida venchur kapitali bo‘lgan kichik innovatsion korxonalar
iqtisodiy rivojlanishning innovatsion modelini shakllantirish asosi sifatida
e’tirof etila boshlandi. Bu turdagi korxonalar hozirda Yaponiya yalpi ichki
mahsulotining 52 foizni yetkazib beradi. Venchur biznesini moliyalashtirishda
Yaponiyada xususiy kapital bilan birgalikda davlat ham faol qatnashadi.
Ba’zida yuqori texnologiyali sanoatda innovatsiyalar diffuziyasiga erishish
uchun davlat tomonidan yangi korporatsiyalar tashkil etiladi. Yirik shaharlarda
birjadan tashqari qimmatli qog‘ozlar bozorining mavjudligi yapon venchur
biznesining tez rivojlanishiga o‘z hissasini qo‘shmoqda. Yapon siyosatining
maqsadlaridan biri bu kichik, lekin bozor talabiga egiluvchan innovatsion
korxonalarni yaratish hisoblanadi. Bu korxonalarda yangi texnologiyalarni va
yangi mahsulotlarning yaratilishi tor ixtisoslik orqali amalga oshiriladi. Oxirgi
yillarda Yaponiya ilmiy texnik ishlanmalarga investitsiyalar bo‘yicha dunyoda
birinchi o‘rinni egallab turibdi. Innovatsiyalarga investitsiyalarni asosan yirik
moliya-sanoat guruhlari va xususiy sektor amalga oshiradi.
Lekin AQSH, Yaponiya va Buyuk Britaniyadan farqli ravishda ko‘pgina
Evropa davlatlarida iqtisodiy rivojlanishning innovatsion modeli boshqacha
ko‘rinishda, shu jumladan, venchur kapitali ham. Masalan, Fransiya va
Germaniyada innovatsiyalar yaratish bo‘yicha ko‘pchilik tadqiqotlarni yirik
korxonalargina o‘z zimmasiga oladi. Ular innovatsion jarayonlarning barcha
texnik bosqichlarini o‘zlari nazorat qiladi. Avvaliga, Germaniyada yuqori
texnologiyalarni rivojlantirish AQSH tajribasiga asoslanib yirik texnologik
dasturlar orqali amalga oshirilardi. Bunda AQSH, Fransiya, Yaponiya va
Buyuk Britaniyaning inkubatorlar va ilmiy texnologik parklar yaratish bo‘yicha
tajribasi qo‘llanilgan. 1980 yillardan boshlab Germaniyada asta sekin kichik
shaharlarda innovatsion jamg‘armalar tashkila etila boshlandi va innovatsion
faoliyat yirik korxonalardan kichik va o‘rta korxonalarga ko‘cha boshladi. Bu
turdagi kichik innovatsion jamg‘armalar davlat ko‘magi va qiziqish bildirgan
xususiy sektor yordamida tuzilgan.
Misli ko‘rilmagan darajada iqtisodiy o‘sish Janubiy Koreyada kuzatilmoqda.
1976 yildan 2006 yilgacha Koreyada o‘rtacha YaIMning o‘sishi 9 foizni tashkil
etdi. Qisqa muddatda
Janubiy Koreya qoloq davlatdan yuqori texnologiyalarni ishlab chiqaruvchi va
eksport qiluvchi markazga aylandi. Janubiy Koreyaning bunday yutuqqa
erishishida ilmiy texnik salohiyatning kuchayishi asosiy omil sifatida e’tirof
etiladi.
Turli xil davlatlarning tajribasi shuni ko‘rsatmoqdaki, venchur biznesi
innovatsion rivojlanish modelini va uning investitsion ta’minoti keskin
o‘zgartirib yuborishi, natijada, invetitsion resurslarning narxi tushishi mumkin.
Masalan, hozirgi rivojlangan davlatlar Yaponiya, AQSH hamda Germaniya
og‘ir davrlarda ham iqtisodiy rivojlanish uchun muhim bo‘lgan ilmiy
ishlanmalarga investitsiyalarni ko‘paytirib borgan.
2. Sanoati rivojlangan mamlakatlarda innovatsion faoliyatni tashkil etiishi
Oxirgi 20 yilda shu narsa ma’lum bo‘ldiki, innovatsion sohaning, ya’ni ilm fan,
yangi texnologiyalar, ilmtalab tarmoqlarning rivojlanish va o’sish darajasi
barqaror iqtisodiy o’sishning asosini ta’minlaydi. Ilmiy – texnik taraqqiyot
ishlab chiqarishning hajmi va tuzulmasini almashtiradi, jahon iqtisodiyotining
holatiga ahamiyatli ta’sir ko’rsatyapti. 1990– yy.ilmiy – texnik
o‘zgarishlarning o’sish sur’atlari, ilmtalab ishlab chiqarish va xizmatlarning
jadal rivojlanishi sanoat rivojlangan mamlakatlarda iqtisodiy o’sishni
tezlashishiga yangi turtki berdi. Jahon xo‘jaligida bilim va innovatsiyalarni
muhim iqtisodiy resurs sifatida qo’llash asosida o’sishning yangi paradigmasi
shakllanadi. Bu milliy innovatsiya tizimi (MIT) konsepsiyasini
ishlab chiqqishni belgilab berdi, u innovatsion jarayonning alohida tarkibiy
qismlarini ishlash jarayoni institutsional omillarning ma’lum to’plami orqali
ta’minlanadigan murakkab tizimning o‘zaro bog‘langan halqasi sifatida ko’rib
chiqadi.
Milliy innovatsion tizim o‘zida innovatsion jarayonlarni ta’minlaydigan va
qattiq milliy negizga, an’anaga, siyosiy va madaniy xususiyatlariga ega bo‘lgan
huquqiy, moliyaviy, tashkiliy va ijtimoiy tusdagi majmuaviy institutlarni
namoyon etadi. Innnovatsion tizim ushbu mamlakatgan maqbul bo‘lgan
ko‘pgina omillar ta’sirida shakllanadi, jumladan uning hajmlari, ta’biiy va
mehnat resurslarining mavjudligi, davlat institutlarining tarixiy rivojlanish
xususiyatlari va tadbirkorlik faoliyatning shakli inobatga olinadi. Ushbu
omillar innovatsion faollik evolyutsiyasi yo‘nalishlari va tezligining uzoq
muddatli determinanti hisoblanadi. Bundan tashqari, xar bir MIT institutsional
o‘zaro aloqalarning etarli darajadagi barqarorligini talab etadigan ma’lum
tuzulma va qaysidir darajadagi tartibligi bilan ifodalanadi (bunda har bir
mamlakatda institutsional tarkibiy qismlarning milliy qiyofasi paydo bo‘ladi).
Milliy innovatsion tizimlarning modullari yaratilgan bo‘lib, uning doirasida
ularning milliy o‘ziga xosligi shakllanadi. MITning bunday xususiyatlariga
kam yoki ko‘p qismda innovatsion vazifalarni bajarishda davlatning va shaxsiy
sektorning, yirik va kichik biznesning nisbiy ahamiyati, fundamental va amaliy
izlanishlar va ishlab chiqishlarning o‘zaro munosabati, innovatsion faoliyatning
rivojlanish dinamikasi va tarmoqli tuzulmasining o’rni kiradi.
Milliy ilmiy tizimlar va ularning o‘ziga xosligining turli tumanligiga
qaramasdan asosiy sanoat rivojlangan mamlakatlar uchun innovatsiyalarini
boshqarishda qator tendensiyalar kuzatiladi. Ularga quyidagilar kiradi:
•
Innovatsion soxada davlatning nazorat vazifalarini kuchayishi;
•
Innovatsion ishlab chiqishlarning maqsadli yo‘nalishlarining kuchayishi.
Hozirgi vaqtda davlatning biotexnologiya, elektronika va
telekommunikatsiya, atrof muhitni muhofaza qilish kabi vazifalarni
bajarishda innovatsiyalarni keng qullashdagi harakatlari yaqqon
namoyon bo‘layapti;
•
Yirik milliy, tarmoqlararo va global ilmiy–texnik
dasturlarni qo’llash;
•
Rivojlangan innovatsiyalarning uzoq muddatli dasturlanishiga asta sekin
o’tish. Ko’p tashkilotlar uzoqmuddatli istiqbolga (10 va undan ziyod
yilga) mo‘ljallangan innovatsion ishlab chiqarilgan dasturlarga ega
bo‘lishni xohlashadi. Bu davlat ilmiy–texnik dasturlari uchun ham
xosdir;
•
Ko’pgina rivojlangan va yangi industrial mamlakatlarda ilmiy
izlanishlarning xorij moliyalashtirishning o’sib borayotgan ulushida,
hamda qulay sharoitli investitsion iqlimli hududlarda innovatsion
tashkilotlarni (bo‘linmalarni) yaratishda namoyon bo‘ladigan
innovatsion sohaning globallashuvi. Tadqiqotiy tarmoqlar asosida
globao innovatsion sohaning shakllanishi izlanishlarning nafaqat
mazmuni va nufuzini, balki korporatsiyaning tabiatini o‘zgartiradi,
boshqarishning uslubi va usullarini yangilaydi, yangi korporativ
madaniyatning asosini yaratadi.
Eng yangi tendensiya innovatsion faoliyatni moliyalashtirishda davlatning
to’g‘ridan to’g‘ri ishtirokining kamayishi hisoblanadi. Bundan tashqari,
umumiy tendansiyalarga ilm fanning, texnika va ishlab chiqarishning turli
sohalarining o’sishi va gorizontal aloqalar tizimining rivojlanishini kiritish
mumkin. “Tarmoq – tarmoq”, “tashkilot – tashkilot” va b. kabi gorizontal
aloqalar texnologiyalarni tarmoqlararo yetqazishni ta’minlaydi. AQSH va
boshqa mamlakatlar tajribasi shuni ko’rsatadiki, gorizontal aloqalarni, ya’ni
tashkilotlar tizimini (maslahat firmalari, innovatsiyani singdirish bo‘yicha
maxsus tashkilotlar, iste’molchilarga xizmat kursatish) kengaytirish doirasida
ilm fan va ishlab chiqarish o’rtasida “uchinchi halqani” yaratish tarmoqlararo
ilmiy–texnik almashinishni ahamiyatli darajada yengillashtirdi va
innovatsiyalarni samarali singdirishga asos soldi.
Ushbu tendensiyalar sanoat rivojlangan mamlakatlarda milliy va global ilmiy–
texnik, innovatsion strategiyalarning uyg‘unlashganidan dalolat beradi. Garchi
globalizatsiya innovatsion faoliyatning ahamiyatli qismini ushbu
mamlakatlardan tashqariga chiqarsada, uning asoslari milliy bo‘lib qolaveradi.
Asosiy sabab yangiliklar jarayoni har bir davlatning sharoitiga, ilmiy
hamjamiyat va iste’molchilar bilan vujudga kelgan munosabatlar, moliyaviy
imkoniyatlar va kadrlar imkoniyatlariga bog‘liqligidan iborat. Bularning
hammasi sanoat rivojlangan davlatlarning har birida innovatsion jarayonlarni
amalga oshirish uchun qulay sharoitli iqlimni yaratishga yo‘naltirilgan davlat
innovatsion siyosatini ishlab chiqish va amal qildirishga olib keladi.
Davlat innovatsion siyosatini amalga oshirish innovatsion faoliyatni
boshqarishning maqbul shakli va usullarini qo’llashni talab etadi. Zamonaviy
sharoitlarda turli darajalarda innovatsion boshqarishning ko’pgina shakllari
mavjud (korporatsiya bo‘linmalaridan tortib davlatgacha). Har qanday siyosat
singari innovatsion siyosat ham turli mamlakatlarda turlicha, garchi bir
maqsadga, ya’ni innovatsion faollikning tezlanishi va ilmiy texnik
imkoniyatlarning rivojlanishiga bo‘y sinishsada. Innovatsion faollikni
tezlashtirish maqsadida davlatning o‘zaro ta’sirining turli usullarini qo’llanilib,
ular bevosita va bilvositaga bo‘linishi mumkin. Ularning o‘zaro munosabati
mamlakatdagi iqtisodiy vaziyatlar va shu sababdan qabul qilingan davlat tartibi
konsepsiyasi bilan belgilanadi.
Innovatsion jarayonning davlat tartibining bevosita usullari ikki shaklda
amalga oshiriladi: ma’muriy–idoraviy va dasturiy– maqsadli. ma’muriy–
idoraviy shakli tug‘ri dotatsiya moliyalashtirish ko’rinishida namoyon bo‘lib, u
innovatsiyalarga bevosita yordam kursatish maqsadida qabul qilinadigan
maxsus qonunlarga muvofiq amalga oshiriladi. Innovatsiyalarni davlat
tartiblashtirishning dasturiy–maqsadli shakli oxirgisini yangiliklarni, qo’llab
quvvatlash davlat maqsadli dasturini amalga oshirish orqali shartnomali
moliyalashtirishni, shu jumladan
kichik ilmtalab firmalarni, talab etadi. AQSHda dasturiy–maqsadli yondashuv
hozirgi vaqtda davlat ilmiy–texnik siyosatini o’tkazishning muhim shakli va
davlat moliyalashtirishning, eng avvalo xarbiy–kosik Ilmiy-tadqiqot va
eksperimental loyihalash ishlarini, asosiy usuli sifatida qo’llaniladi. Davlatni
innovatsion biznesga ta’sirining bevosita choralari tizimida asosiy o’rinni
Ilmiy-tadqiqot va eksperimental loyihalash ishlari soxasida sanoat uyushmalar
kooperatsiyalarini va sanoatlashgan universitetlar kooperatsiyalarini
kuchaytiradigan tadbirlar egallaydi.
Sanoat rivojlangan mamlakatlarda davlat ta’sirining bilvosita usullariga soliq
qonunchiligining liberallashishi, xususan soliq chegirmalarining qo’llanilishi
kiradi. Sanoat rivojlangan va yangi industrial mamlakatlarda innovatsion
faoliyatni kuchaytiradigan soliq chegirmalarning quyidagi turlari qo’llaniladi:
•
Innovatsion xarajatlarning o’sishiga soliqlarni kamaytirish;
•
Innovatsion loyixalarni amalga oshirishda olingan foydaga bir necha yil
mobaynida “soliq ta’tillari”;
•
Ilmiy-tadqiqot va eksperimental loyihalash ishlari buyurtmasi va
birgaligida bajarilganlikka yo‘naltirilgan foydaga soliq miqdorining
kamayishi;
•
Intelektual shaxsiylik tarkibiga kiruvchi patentlar, litsenziyalar, nou–xau
va boshqa nomoddiy aktivlarni qo’llash natijasida olingan foydaga
chegirmali soliq to’lovi;
•
Ilmiy tadqiqot institutlari, oliy ta’lim muassasalariga beriladigan
uskunalar va jixozlarning qiymat summasiga soliq tulovinig kamayishi;
•
Tadqiqodiy va investitsion soliq kreditlarini taqdim etish, ya’ni
innovatsion maqsadlarda qilingan xarajatlar qismi foydasidan soliq
to’lovini olib tashlash;
•
Innovatsiyani moliyalashtirish bilan bog‘liq bo‘lgan faoliyatning xayriya
fondiga kirimlar foydasining soliq to’lovidan ushlab qolish.
Innovatsion siyosat soxasida ta’sirlarning bilvosita usullariga qonunchilik
dalolatnomalari ham kiradi. Ular turli xildir va innovatsion siyosatga ta’sirning
ko’p sohalariga tegishli. Masalan, AQSHda 200 yilga yaqin amal qilib
kelayotgan patent huquqi ixtirochilarni ularning ixtirolariga, ya’ni intellektual
mulkiga huquqini belgilab beradi, bu esa muallifni innovatsion qarorlariga
monopoliyasini talab etadi. Ushbu vaziyat ixtirochiga, yer egasi kabi,
“innovatsion renta”, ya’ni uning ixtirosidan foydalanganlik uchun haq olishga
imkon beradi. Bunday vaziyat oxir oqibatda mamlakatda ilmiy–innovatsion
ishlarning faolligiga yaxshi ta’sir ko’rsatadi.
Innovatsion faoliyat imkoniyatlarining shakli va usullari xilma xil bo‘lsada
davlat organlari tomonlaridan barcha sanoat rivojlangan mamlakatlarda
innovatsion siyosatni davlat nazoratining o‘ziga xos tarkibiy qismi sifatida
ko’rsatishga imkon beradigan qandaydir umumiylik mavjud. Masalan, davlat
iqtisodiy siyosatning barcha yo‘nalishlari bilan innovatsion siyosat
bo‘yicha kelishuvlik mavjud; bu tanlangan iqtisodiy kursga mos keladigan
davlat ta’sirining yagona iqtisodiy uskunasini qo’llashda namoyon bo‘ladi.
Sanoat rivojlangan mamlakatlarda innovatsion mexanizm bo‘yicha boshqaruv
va tashkiliy jihatlar muhim o’rinni egallaydi. Ularning ko’plarida ko’p
pog‘onali boshqaruv amalga oshiriladi va innovatsion munosabatlarning turli
xil tashkiliy shakllari qo’llaniladi.
AQSHda innovatsion jarayonlarni boshqarish tizimi uch bosqichdan iborat:
yuqori davlat, o’rta davlat yoki idoraviy (sektorli) va past davlat yoki
institutsional. Yuqori davlat bosqichida:
•
Fan va texnika rivojlanish strategiyasi belgilanadi;
•
Innovatsion ustuvorlikning tanlovi va shakllanishi bo‘yicha qarorlar
qabul qilinadi;
•
Innovatsion ishlanmalar dasturlarining bajarilishi bo‘yicha
moliyalashtirish va nazorat amalga oshiriladi;
•
Innovatsion jarayonlarni kuchaytirish bo‘yicha qonunchilik choralari
ko’riladi;
•
Idoralar o‘rtasidagi majburiyatlar taqsimlanada. Yuqori davlat bosqichi
AQSH Kongressi va prezidenti tomonidan taqdim etilgan bo‘lib, ular
davlat ilmiy–texnik siyosatining umumiy strategik yo‘nalishlarini
belgilashadi va muhokama qilishadi, uning maqsadlarini shakllantiradi,
milliy ustunlikni o’rnatishadi va tasdiqlashadi. Ushbu ustuvorliklar
doirasida davlat idoralari tadqiqotlarining aniq yo‘nalishlarini,
laboratoriyalar qatorida ularning ijrochilarini, bo’ysunuvchi idoralar,
universitetlar yoki xususiy firma laboratoriyalarini tanlashda keng
erkinlikka ega bo‘lishadi.
O‘rta davlat yoki idoraviy bosqichda tadqiqot tarmoqlari va turlari bo‘yicha
innovatsion jarayonlarning qo’llanmalari, uzoq muddatli innovatsion
dasturlarning shakllanishi, tanlov asosida ijrochilar tanlovi, hukumat nomidan
shartnomalar tuzulishi, bajarilishning tezkor nazorati va ichki idoraviy
kooperatsiyalar amalga oshiriladi. AQSHda innovatsion faoliyatni davlat
nazoratining organlari bu bosqichda mudofaa, energetika, sog‘liqni saqlash va
qishloq xo‘jalik vazirligi, hamda Milliy kosmik agentligi (NASA), atrof
muhitni muxofaza qilish bo‘yicha Agentliklar, fundamental tadqiqotlarni
nazorat qiladigan Milliy ilmiy fond (MIF) hisoblanadi. Milliy ilmiy fond
o‘zining nufuziga muvofiq davlatning ilmiy nufuzini o’sishida asos qo’shishga
va fundamental izlanishlarni olib borishda usullarni takomillashtirishga
chaqirilgan asosiy federal idora sifatida chiqadi. MIF uchun qolgan vazirlik va
idoralardan farqli ravishda asosiy vazifasi fundamental ilm fanni rivojlanishi
hisoblanadi. Bundan tashqari, MIF ilmiy tadqiqot sohasini asosan fundamental
izlanishlarni kuchaytirish, hamda ilmiy izlanishlarning yirik amaliy dasturlari
va kadrlarni tayyorlash dasturlarini moliyalashtirish orqali nazorat qiladi.
Pastki davlat yoki institutsional bosqichda bevosita davlat yoki
umumiylashtirilgan (xususiy–davlat) laboratoriyalarida ilmiy izlanishlar olib
boriladi va dasturlarning joriy, tezkor bajarilishi amalga oshiriladi.
Davlat laboratoriyalari maxsus idoralar tomonidan moliyalashtiriladi va asosan
ushbu idoralarga ishlashadi. Ta’kidlash joyizki, moliyalashtirishning barcha
idoralar uchun yagona bo‘lgan tartibi mavjud emas; davlat boshqaruvining
hech bir mavjud organi o’rta bosqichda bir va umrbotlikka o’rnatilgan vakolat
va vazifalariga ega emas.
Davlat buyurtmalarini bajaradigan tashkilotlar orasida asosiy o’rinni aralash
federal moliyalashtiriladigan ilmiy markazlar (laboratoriyalar) va innovazion
ishlanmalar egallashadi. Ular davlat byudjet rusurslaridan foydalanishadi, biroq
universitetlar (22 foiz) va xususiy uyushmalar (8 foiz) tomonidan boshqariladi.
Asosiy ilmiy tashkilotlarga quyidagilar kiradi: universitet va kollejlar, davlat
ilmiy tadqiqot institutlari va laboratoriyalar, buyurtma bo‘yicha ishlaydigan
xususiy ilmiy tadqiqot institutlari, ilmiy markazlar, sanoat laboratoriyalari
(ilmiy tadqiqot institutlari), daromadsiz uyushmalar, ilmiy ishlab chiqarish
majmualari (vaqtinchalik), asosan yangi innovatsion loyixalarni birgalikda
amalga oshirish uchun tadqiqot konsorsiumlari.
Buyuk Britaniyada innovatsion faoliyatning boshqarilish tuzulmasi va tashkiliy
shakli AQSHda faoliyat ko’rsatayotganiga deyarli o’xshash. Bunda farq faqat
tashkiliy shaklning tuzulmasi va ba’zi ularning vazifalarida. Innovatsion
jarayonlarni boshqarishning tashkiliy tuzulmasi quyidagi tarkibiy qismlardan
iborat: universitet va politexnika institutlari, davlat ITI va laboratoriyalar
(tarmoqli), tadqiqot uyushmalari, buyurtma bo‘yicha ishlaydigan ilmiy tadqiqot
institutlari, uyushma va firmalar ilmiy tadqiqot institutlari va laboratoriyalari.
Agar AQSH uchun yirik innovatsion loyixalarni xususiy tashkilotlarning
umumiy kuchlari bilan bajarishda daromadsiz uyushmalar va tadqiqot
konsorsiumlari xos bo‘lsa, Buyuk Britaniyada esa tarmoqlar va mahsulot turlari
bo‘yicha tadqiqotlik uyushmalari rivojlangan, masalan kulolchilik bo‘yicha
Britaniya tadqiqotlik uyushmasi va ixtirolarni (yangiliklarni) samarali
qo’llaydigan va alohida innovatsion loyihalarni bajaradigan yakka
ixtirochilarga yordam ko’rsatadigan tadqiqotlarni rivojlantirishning Milliy
korporatsiyasi.
Yaponiyada ilmiy – texnik siyosatini davlat boshqaruvining tashkiliy
tuzulmasiga quyidagi vazirlik va idoralar kiradi: tashqi savdo va sanoat
Vazirligi, fan va texnika Boshqarmasi, milliy mudofaa Boshqarmasi, ta’lim
Vazirligi, moliya Vazirligi, fan ishlari bo‘yicha Kengash.
Tashqi savdo va sanoat Vazirligi (TSSV) Yaponiyada ilmiy – texnika
siyosatini ishlab chiqish va milliy innovatsion tizimni boshqarishda asosiy
o’inni egallaydi. Uning asosiy vazifasi davlat ilmiy muassasalari va xususiy
sanoat firmalari o’rtasida ilmiy tadqiqotlarni o‘zaro muvofiqlashtirish, hamda
yapon sanoatini rivojlantirishda bo’lajakdagi yana ham istiqbol yo‘nalishlarni
belgilash hisoblanadi. U ko’pgina bo‘linmalarga ega. Ushbu organlar ishlarida
tadqiqot institutlarining taniqli olimlari, sanoat tashkilotlari va iste’mol
uyushmalarining vakillari ishtirok etishadi. Ushbu vazirlikning boshqa
vazifalariga quyidagilar kiradi: sanoat innovatsiyalariga ularning boshlang‘ich
rivojlanish bosqichida moliyaviy ko’mak berish; fan va texnika bo‘yicha yangi
ixtirolar va mahalliy universitetlar va ilmiy tadqiqot institutlari tadqiqotlarining
natijalari haqida sanoat sektorlariga axborotlarni yig‘ish, o’rganib chiqish va
yetkazish.
Innovatsiyalarning aniq yo‘nalishlarining bajarilishini fan va texnika
Boshqarmasi nazorat qiladi. TSSV qaramog‘ida litsenziyalarni eksporti va
importi bilan shug‘ullanuvchi sanoat texnologiyalar uyushmasi mavjud. Davlat
innovatsion siyosati Yaponiyani letsenziyalarni import qilishdan eksport
qilishga aylantirishga yo‘naltirilgan.
Usul va choralarning majmuaviy tahlili, xamda innovatsiyalarning tashkiliy va
boshqaruv jihatlari shuni ko’rsatdiki, AQSH innovatsion mexanizmni tashkil
etuvchi majmuaviy tarkibiy qismlardagi qator boshqa mamlakatlarda davlat
darajasida asosiy e’tibor uchta tarkibiy qismga qaratiladi – boshqaruvga,
moliyalashtirish usullariga va innovatsion qonunchilikka, tashkiliy tarkibiy
qism esa ikkinchi darajali sifatida ko’riladi. Vazirliklar (idoralar) darajasida
innovatsion mexanizmning asosiy tarkibiy qismlari tashkiliy va
moliyalashtirish tartibi hisoblanadi, innovatsion fondlarni shakllantirish va
qo’llash esa – ikkilamchi. Intstitutsional darajada esa innovatsion
samaradorligini baholash usuli, axloqiy–psixologik usul, axborot–texnik
jihozlash choralari kabi tarkibiy qismlar asosiy ahamiyatga ega, tashkiliy va
boshqaruv elementlari esa kam ahamiyatga ega.
3. Faol innovatsion-investitsion siyosat va bu borada xorijiy davlatlar saboqlari
Respublikamizda innovatsion iqtisodiyotni rivojlantirish muhim vazifalardan
hisoblanadi. Shu sababli, O‘zbekiston Respublikasida Prezident SH.Mirziyoev
boshchiligida faol innovatsion-investitsion siyosat olib borilmoqda. Bu
yo‘nalishda faol ichki investitsion salohiyatdan foydalanish bilan bir qatorda
ilg‘or xorijiy mamlakatlar innovatsion faoliyatini o‘rganishga alohida e’tibor
qaratilmoqda. Respublikamizda faol innovatsioninvestitsion siyosat
quyidagilarda o‘z aksini topgan:
•
“jahon tajribasi shuni ko‘rsatadiki, qaysi davlat faol investitsiya
siyosatini yuritgan bo‘lsa, o‘z iqtisodiyotini barqaror o‘sishiga erishgan,
shu sababli ham investitsiya – bu iqtisodiyot drayveri...” hisoblanadi;
•
“investitsiya bilan birga turli soha va tarmoqlarga, hududlarga yangi
texnologiyalar, ilg‘or tajribalar, yuksak malakali mutaxassislar kirib
keladi, tadbirkorlik jadal rivojlanadi”. Bu mamlakatimiz iqtisodiyoti
taraqqiyotining bosh strategik vazifasi hisoblanadi;
•
“biz faqat investitsiyalarni jalb qilish, yangi ishlab chiqarish quvvatlarini
ishga tushirish hisobidan iqtisodiyotimizni jadal rivojlantirishga
erishamiz. Iqtisodiyotdagi ijobiy natijalar esa ijtimoiy sohada to‘planib
qolgan muammolarni tizimli hal etish imkonini yaratadi”;
•
“xorijiy investitsiyalarni keng jalb qilish uchun mamlakatimizning
investitsiya salohiyatini to‘la namoyon etish choralarini ko‘rishimiz
kerak. Biz iqtisodiyotimizga sarmoya kiritishga intiladigan investorlar
uchun hududlar va tarmoqlar bo‘yicha investitsiya loyihalarini puxta
shakllantira olsak, bu masalada ijobiy natijaga erishish mumkin.”;
•
“... Tashqi ishlar vazirligi va uning chet eldagi vakolatxonalari ham o‘z
ishini qayta ko‘rib chiqishlari lozim bo‘ladi. Bundan buyon bizning
xorijdagi elchilarimizga ham talab o‘zgaradi. Ularning faoliyatiga
birinchi navbatda investitsiyalarni jalb qilish bo‘yicha qanday
ishlayotganiga hamda ana shu investitsiya miqdoriga qarab baho
beriladi.”[3.3]
•
“... biz O‘zbekistonni rivojlangan mamlakatda aylantirishni maqsad qilib
qo‘ygan ekanmiz, bunga faqat jadal islohotlar, ilmma’rifat va
innovatsiya bilan erisha olamiz.”;
•
“iqtisodiyotni yuqori sur’atlar bilan rivojlantirish uchun faol investitsiya
siyosatini izchil davom ettirish zarur”. “2020 yilda o‘zlashtiriladigan
investitsiyalarning salmoqli qismi to‘g‘ridanto‘g‘ri xorijiy sarmoyalar va
kreditlar bo‘lishini alohida qayd etmoqchiman. Investorlarni qo‘llab-
quvvatlash maqsadida ularga soliqlarni bo‘lib-bo‘lib to‘lash,
infratuzilma yaratish xarajatlarini qisman davlat tomonidan qoplash
mexanizmlari joriy etilmoqda”[3.5]
Jahon tajribalari shuni ko‘rsatmoqdaki davlat tomonidan qo‘llab
quvvatlanuvchi innovatsion dasturlar rivojlanayotgan davlatlarni rivojlangan
davlatlar qatoriga tezroq olib chiqishi mumkin. Sog‘liqni saqlash, ta’lim tizimi
va transport sohalariga innovatsiyalarni joriy etish rivojlanayotgan davlat
fuqarolarining turmush darajasini tezroq o‘sishiga olib keladi. Shu bilan birga
innovatsiyalar xususiy, xorijiy va davlat korxonalari o‘rtasida raqobatning
kuchayishiga, mehnat bozori egiluvchanligi oshishiga va axborot
kommunikatsiya texnlogiyalari infratuzilmasining rivojlanishiga sabab bo‘ladi.
Yuqoridagi ijobiy xususiyatlariga qaramay innovatsiyalarni boshqarish juda
murakkab jarayon bo‘lib, ularning rivojlanishi va ta’sirini baholash ancha
qiyin.
Afsuski ko‘pgina rivojlangan davlatlarda yaxshi ta’lim olgan aniq fanlar
bo‘yicha oliy o‘quv yurtlari bitiruvchilari ko‘p bo‘lsada, ular mahalliy
tadbirkorlarning innovatsion faoliyatida deyarli qatnashmayapti. Yana bir
xavotirli holat shuki, rivojlanayotgan davlatlar chet el investitsiyalarini jalb
qilishga katta mablag‘ sarflagan bir paytda, mahalliy startaplarni
rivojlantirishga kam e’tibor qaratilyapti. Ishchi kuchining migratsiyasi,
ayniqsa, malakali ishchi kuchi ko‘chib kelishi mamlakatda innovatsion
muhitning rivojlanishiga ijobiy ta’sir ko‘rsatadi. Umuman olganda innovatsion
siyosat kichik va o‘rta korxonalarda innovatsiyalarni yaratilishini qo‘llab
quvvatlashi kerak, buni biznes va davlat boshqaruvi tizimi o‘rtasidagi
aloqalarni kuchaytirish orqali amalga oshirish mumkin.
Innovatsiyalar mamlakatlarning mahalliy muammolarini hal qilishda eng
maqbul yo‘l hisoblanib, ular eng yangi texnologiyalar asosida yaratilishi shart
emas, balki berilgan muammolarni ijodkorona oddiy yechimidan iborat bo‘lishi
mumkin.
Jahonning rivojlangan davlatlari har biri o‘ziga xos innovatsion siyosat olib
borish evaziga yuqori mehnat unumdorligi va raqobatbardoshlik darajasiga
erishib kelmoqda. Eng jadal rivojlanayotgan davlatlar orasida esa Xitoy va
Hindiston ayniqsa oxirgi 10-15 yilda innovatsion faoliyatni rivojlantirish
bo‘yicha sezilarli yutuqlarga erishdi. Jumladan Xitoyda yuqori texnologiyali
sanoat klasterlarining yaratilishi telekommunikatsiya va elektronika sohasining
jadal rivojlanishiga olib keldi. Hindistonning dasturiy ta’minot yaratishga
ixtisoslashuvi ham innovatsion siyosatning muvaffaqiyatli olib
borilayotganidan dalolat beradi. Xitoy va Hindistonning yuqori texnologiyali
sanoatda o‘z o‘rnini egallab borishiga qaramasdan, ularning iqtisodiyotida
ko‘pchilik kichik va o‘rtacha korxonalar innovatsion sohalar bilan
hamkorlikdan uzilib qolgan.
Innovatsion-investitsion siyosat rivojlangan xorijiy davlatlarda ham o‘ziga xos
xususiyatlarga ega. Ayniqsa, Yevropa ittifoqida faoliyat bo‘yicha AQSH va
Yaponiya bilan raqobatlashadi va qo‘yidagi tadqiqot turlarini rivojlantirishni
o‘z oldiga maqsad qilib qo‘yadi:
•
tabiiy fanlarni genetika fanlari bilan birgalikda;
•
sog‘liqni saqlash sohasida biotexnologiyalar;
•
og‘ir kasalliklarni oldini olish;
•
nanotexnologiyalar, “ko‘p funksiyali” aqlli texnologiyalar;
•
aeronavtika va fazo, ekologik tizimning barqaror
rivojlanishi;
•
yechilmagan amaliy texnologik muammolar bo‘yicha xalqaro
hamkorlikni kuchaytirish.
4. “Fan-innovatsiya-investitsiya- ishlab chiqarish” zanjiri va bu jarayonning
xorijiy davlatlar tajribasi hamda uning
respublikamizda foydalanish mumkin bo‘lgan jihatlari
Respublikamizda innovatsion iqtisodiyotni taraqqiy ettirish bir qator o‘ziga xos
yondoshuvlarni talab etadi. Bunda, ayniqsa, “fan-innovatsiya- investitsiya-
ishlab chiqarish” zanjiri mazmunmohiyatini tahlil qilish va bu borada xorijiy
davlatlar tajribasidan foydalanish juda ahamiyatlidir. Shunday ekan, “fan-
innovatsiyainvestitsiya- ishlab chiqarish” zanjirining mazmun-mohiyatini
ko‘rib chiqamiz.
1.
Fan – yuqori malakali mutaxassis tayyorlovchi va ulardan foydalanuvchi
ilg‘or-pedagogik va axborot texnologiyalarini ishlab chiqaruvchisi
sifatida namoyon bo‘ladi hamda kadrlar tayyorlashda ilmiy tadqiqotga
asoslangan tarkibiy qismi hisoblanadi.
2.
Innovatsiya – (inglizcha innovationyangilik kiritish) bozorda
sotilayotgan yangi yoki takomillashtirilgan mahsulot, amaliy faoliyatda
foydalaniladigan yangi yoki takomillashtirilgan texnologik jarayon
ko‘rinishida amalga oshirilgan innovatsion faoliyatning yakuniy
natijasidir.
3.
Investitsiya – cheklangan resurslar sharoitida iqtisodiy- ijtimoiy samara
olish maqsadida milliy iqtisodiyotninng u yoki bu sohasiga kapital
kiritish hisoblanadi.
4.
Ishlab chiqarish – kadrlarga bo‘lgan ehtiyojni, shuningdek, ularning
tayyorgarlik sifati va saviyasiga nisbatan quyiladigan talablarni
belgilovchi asosiy buyurtmachi, kadrlar tayyorlash tizimini moliya va
moddiy-texnik jihatdan ta’minlash jarayonining qatnashchisidir.
Respublikamizda ilm-fan zamonaviy va uzluksiz ta’lim tizimini yanada
takomillashtirish o‘ta zarur hisoblanadi. Bu borada O‘zbekiston Resupblikasi
Prezidenti SH.Mirziyoev aniq
vazifalarni belgilab bergan jumladan,
•
“... ilm-fan, zamonaviy va uzluksiz ta’lim tizimini yanada
takomillashtirish zarur... shu sababli ta’lim sohasidagi davlat siyosati
uzluksiz ta’lim prinsipiga asoslanishi...binobarin, inson kapitaliga
e’tiborni kuchaytirishimiz, buning uchun barcha imkoniyatlarni safarbar
etishimiz zarur.”;
•
“... yuksak malakali mutaxassislar qancha ko‘p bo‘lsa, rivojlanish
shuncha tez va samarali bo‘ladi...oliy ta’lim muassasalarida ilmiy
salohiyatni yanada oshirish, ilmiy va ilmiypedagogik kadrlar tayyorlash
ko‘lamini kengaytirish – eng muhim masalalardan biridir. Har bir ishlab
chiqarish sohasida tarmoq ilmiy-tadqiqot muassasalari, konstruktorlik
byurolari, tajriba ishlab chiqarish va innovatsion markazlar bo‘lishi
maqsadga muvofiqdir. Biz mamlakatimizda investitsiyalarni faqatgina
iqtisodiyot tarmoqlariga emas, balki ilmiy ishlanmalar “nou-xau”lar
sohasiga ham keng jalb qilishimiz kerak.”[3.3]
•
“... mamlakatimiz uchun ilm-fan sohasidagi ustuvor yo‘nalishlarni aniq
belgilab olishimiz kerak. Har bir davlat ilmfanning barcha sohalarini bir
yo‘la taraqqiy ettira olmaydi. Shuning uchun biz ham har yili ilm-
fanning bir nechta ustuvor
yo‘nalishlarini rivojlantirish tarafdorimiz.”
•
“...ilm-fan yutuqlarini elektron platformasini, mahalliy va xorijiy ilmiy
ishlanmalar bazasini shakllantirish lozim. Har bir oliy ta’lim va ilmiy-
tadqiqot dargohi nufuzli chet-el universitetlari va ilmiy markazlari bilan
hamkorlikni yo‘lga qo‘yishi shart.”[3.5]
Shunday ekan, respublikamizda keng ko‘lamli islohotlarni yanada rivojlantirish
uchun innovatsion iqtisodiyotning taraqqiyotini xorijiy davlatlar tajribasida
chuqur o‘rganish maqsadga muvofiqdir. Bu borada bugungi kunda xalqaro
miqyosida tez va innovatsion asosda fan va texnologiya yutuqlariga asoslanib
rivojlanayotgan Xitoy davlati tajribasi ayniqsa, ahamiyatlidir.
Davlatning innovatsion siyosatning keng joriy etishi Xitoy iqtisodiy o‘sishining
asosiy harakatlantiruvchi kuchiga aylandi. 1978 yildan beri Xitoyda fan va
texnologiyalarni rivojlantirish bo‘yicha bir nechta islohotlarning o‘tkazilishi
oliy ta’lim tizimining tez rivojlanishiga sabab bo‘ldi. O‘ttiz yil davomida
amalga oshirilgan islohotlar o‘rtacha 9foiz iqtisodiy o‘sishga erishishga zamin
yaratdi. 2010 yilda Xitoyning yalpi ichki mahsuloti Yaponiyanikidan o‘zib
ketdi va Xitoy dunyoning ikkinchi eng yirik iqtisodiyotiga aylandi. 2014 yilga
kelib Xitoyning yalpi ichki mahsuloti o‘n trillion dollardan oshib ketdi, jahonda
faqatgina AQSH bu natijaga erishgan. Ammo 2008 yildagi moliyaviy inqiroz
Xitoyning ishlab chiqarishga asoslangan iqtisodiyoti o‘sishini sekinlashtirdi,
chunki u rivojlangan davlatlar texnologiyalarini o‘zlashtirar edi. Inqirozdan
keyin Xitoy rivojlangan davlatlardan qaramligini kamaytirish maqsadida o‘z
mahalliy innovatsiyalar infratuzilmasini rivojlantira boshladi. Ya’ni mahalliy
tadqiqot institutlari va universitetlarning raqobatdoshligini kuchaytirish
bo‘yicha islohotlar o‘tkaza boshladi. 2017 yilda Xitoy global innovatsiyalar
indeksi bahosi bo‘yicha dunyoda 22o‘rinni egalladi. Global innovatsiyalar
indeksining bilim va texnologiyalar natijalari ko‘rsatkichi bo‘yicha 2017 yilda
to‘rtinchi o‘rinni egalladi.
Xitoyning fan va texnologiyalarni rivojlantirish siyosati 1970 yillarda
boshlanib to‘rt bosqichda rivojlandi:
•
tajriba bosqichi;
•
tizimli islohotlar;
•
chuqur islohotlar;
•
uzoq muddatli rejalashtirish;
Tajriba bosqichi(1978-1985 yillar). 1980 yillarda Xitoy iqtisodiyoti va fan
texnika taraqqiyoti rivojlangan mamlakatlar iqtisodiyotidan va ilm fanidan hali
ancha orqada edi. 1960 yillarda o‘zlashtirilgan fan va texnologiyalarni
rivojlantirishning Sovet modeli tadqiqot va ishlab chiqarishni
birlashtirolmasligi aniq bo‘la boshladi. Islohotlar, avvalambor, tadqiqot
institutlarning ba’zi qismlarini xususiylashtirish orqali boshlandi. Bu islohot
tadqiqot institutlarini moliyalashtirishni osonlashtirdi va keyinchalik ularda
muhim innovatsiyalarni yaratilishiga xizmat qildi. Xitoyning hozirgi ko‘pchilik
texnologiya kompaniyalari o‘sha davrda tashkil topdi. Ularga kompyuter
xizmatlari va mahsulotlari ishlab chiqaruvchi LenovoGroupLtd. ( avval Legend
Computer) – Xitoy fanlar akademiyasi axborot texnologiyalar institutidan
ajralib chiqqan korxona, raqamli texnologiyalar ishlab chiqaruvchi
FounderGroupLtd. Konglomerati – Pekin universiteti loyixasi asosida
yaratilgan korxona hisoblanadi.
Tizimli islohotlar(1985-1995 yillar).
1985 yilda qabul qilingan “Fan va texnologiyada tizimli islohot” qonuni
Xitoyda “tepadan pastga” ko‘rinishdagi islohotlarni o‘tkazilishiga olib keldi.
Bu qonunning birlamchi maqsadi tadqiqot institutlari va tegishli sanoat
tarmoqlari o‘rtasida aloqalarni kuchaytirish edi. Shu bilan birga, fan va
texnologiyaning iqtisodiy ta’sirini oshirish maqsad qilingan edi. Bu qonunga
asoslangan islohotlar natijasida Xitoy tabiiy fanlar jamg‘armasi tashkil etildi.
Bu jamg‘arma amaliy tadqiqotlarni moliyalashtirish bilan shug‘ullana boshladi.
Ilmiy tadqiqotlarni tijoratlashtirish uchun 863 dasturi(1986 yilda), Uchqun
rejasi(1986 yilda), Shu’la rejasi(1988 yilda) va kichik va o‘rta korxonalar
uchun mo‘ljallangan Shenjen qimmatli qog‘ozlar birjasi (1990 yilda) ishga
tushirildi. Oliy ta’limni rivojlantirish maqsadida 1993 yilda Xitoy hukumati
“211 loyixa” dasturini ishlab chiqib, amaliyotga joriy eta boshladi. Hukumat
har bir viloyatning eng yetakchi universitetlarini qo‘llab quvvatlash uchun
maxsus byudjet mablag‘larini ajrata boshladi. Shu vaqt davomida Xitoy fanlar
akademiyasining “100 ta talant” dasturi shakllantirilib, xorijda bo‘lgan
malakali milliy kadrlarga ta’lim sohasida ish taklif qilish va ularni vataniga
qaytarish vazifasi qo‘yildi.
Chuqur islohotlar fazasi(1996-2006 yillar). Besh yillik milliy byudjet rejasi va
boshqa qator qarorlar fan va texnologiya sohasidi chuqur tizimli islohotlar
fazasini boshlab berdi. Xitoyning asosiy strategiyasi “milliy iqtisodiyotni fan
va ta’lim orqali yoshartirish” bo‘ldi. 1996 yilda hukumat “fan va texnologiyada
bo‘ladigan ixtirolar va yangiliklar” to‘g‘risida qonun qabul qildi.
Bu yangi siyosat uchta asosiy maqsadi:
•
innovatsiyalarni yaratuvchi kuchni tadqiqot institutlaridan sanoat
tarmoqlariga ko‘chirish;
•
sanoat tarmoqlarining ilmiy ishlanmalarga investitsiyalarni sanoat
tarmoqlarining innovatsion quvvatini kuchaytirish;
•
ilmiy yangiliklarni tijoratlashtirishni yaxshilash;
Shu davrda milliy innovatsion infratuzilmada to‘rtta muhim o‘zgarish yuz
berdi. Jahon talablariga mos keluvchi Xitoy universitetlarin shakllantirish
maqsadida “211 loyiha” dasturining davomi bo‘lgan “985 tashabbus” dasturi
ishga tushirildi. Hukumat, shu bilan birga, Xitoy fanlar akademiyasida davlat
institutlarida tadqiqot sifatini oshirish maqsadida “Bilim innovatsiya
tashabbusi” dasturini ishlab chiqildi. Bundan tashqari davlat ilmiy tadqiqotlarni
yanada qo‘llab quvvatlash maqsadida 973 dasturi va Yangzi daryosi olimlar
dasturlarini ishlab chiqdi va shu orqali o‘qituvchi professorlarning ish haqini
oshirish imkoniyati yaratildi.
Uzoq muddatli rejalashtirish fazasi(2006-2014 yillar). 2006 yilda Xitoy
markaziy boshqaruv apparati 2006-2020 yillarga mo‘ljallangan “o‘rta va uzoq
muddatli milliy rivojlanish rejasi” ni qabul qildi. 2006 yilgi Milliy Rejada fan
va texnologiyalarni rivojlantirish bo‘yicha ko‘rsatmalar, mustaqil
innovatsiyalarni yaratish, muhim texnologik sohalarini tez rivojlantirish, asosiy
infratuzilmani barpo etish kabilar qayd etib o‘tilgan. Bu rejada barqaror
iqtisodiy o‘sishga erishish, innovatsiyalarni rivojlantirish strategiyalarini ishlab
chiqish, innovatsion faoliyat quvvatini oshirishlarga alohida to‘xtalib o‘tilgan.
Shu davrda davlat endi olib borayotgan siyosati samaradorligini baholash va
joriy etilishini boshqarishga katta e’tibor qaratdi. Oldin ishlab chiqilan
qonunlar va qarorlarning joriy etilishida anchagina kamchiliklar bo‘lib, ularni
yagona tushunarli tarzda tizimlashtirishni talab etardi. 2011 yilda Xitoy
hukumati qobiliyatli yoshlarni qo‘llab quvvatlash maqsadida “1000 ta iqtidorni
ishga olish” dasturini ishga tushirdi. 2016 yilda bu dastur orqali 2000ga yaqin
o‘z sohalarida yetakchi bo‘lgan olimlar Xitoyga qaytib keldi. 2012 yilda Xitoy
o‘z oldiga 2020 yilgacha “eng innovatsion millat” bo‘lish maqsadini qo‘ydi.
2012 yilning oxirida o‘tkazilgan Kommunistik partiyaning 18 - majlisida milliy
iqtisodiy rivojlanishda innovatsiyalar omili strategik ahamiyatga ega deb
belgilandi.
Xitoyning fan va texnologiyalarni rivojlantirishga qaratilgan oxirgi o‘ttiz yil
davomida olib borgan siyosati innovatsion faoliyatni misli ko‘rilmagan
darajada rivojlantirdi. 2002 yildan 2012 yilgacha Xitoyning YAIMi deyarli
to‘rt barobar o‘sdi. Xitoy fan va texnologiyasi rivojlanishini ilmiy texnik
ishlanmalarga yo‘naltirilgan investitsiyalar; innovatsiya natijalari-patentlar,
mahsulotlar va ilmiy maqolalar; fan ta’limi hamda texnologik sohalarda
iqtidorlarni yetishtirishda ko‘rishimiz mumkin. Fan va texnologiyaga
yo‘naltirilgan investitsiyalar 2002 yilda YAIMning 1foiz dan 2012 yilda
2foizga o‘sdi. Sanoat tarmoqlarida ilmiy texnik ishlanmalarga kiritilgan
investitsiyalar 2002 yilda jami investitsiyalarning 70foiz tashkil etgan bo‘lsa,
2012 yilda bu ko‘rsatkich 80foizga etdi. Xitoyda oxirgi yillarda patentlar
bo‘yicha arizalar soni keskin ortdi. 2012 yildan beri Xitoy global innovatsiyalar
indeksida mahalliy patentlar soni bo‘yicha dunyoda birinchi o‘rinni egallab
turibdi.
Xitoyda fan va texnologiyaning rivojlanishi ta’lim sohasi va malakali kadrlarni
yetishtirish bilan birga bordi. Ta’lim sohasida o‘tkazilgan islohotlar ta’lim
sifatini sezilarli oshirishga va universitetlarda o‘qiydigan talabalar sonini
keskin oshishiga zamin yaratdi. Masalan, universitet va institut bitiruvchilari
2002 yilda 1 mln 300 ming kishini tashkil etgan bo‘lsa, 2012 yilda bu raqam
olti millionni tashkil etdi. Universitetlarda iqtidorli talabalar sonining
ko‘payishi Xitoyning innovatsion tizimining rivojlanishiga ijobiy ta’sir
ko‘rsatdi. Shu bilan birga bu islohotlar iqtidorli yoshlarni yetishtrishda ham o‘z
ta’sirini ko‘rsatdi. Masalan, “1000 ta iqtidor” dasturi xorijda bo‘lgan ko‘plab
innovatsiyalarni yaratilishiga hissa qo‘shgan xitoylik iqtidorli olimlar va
tadqiqotchilarni qaytarishga erishdi.
Innovatsion jarayon bosqichlarini o‘rganishning turli usullari mavjud. Masalan,
R.Norman innovatsion jarayonni ikki qismdan tashabbus va ijrodan iborat deb
hisoblagan. J.Xeydj va M.Eykenlar esa innovatsion jarayonni to‘rtga bo‘lib
o‘rganishni tavsiya etgan, bular:
•
baholash;
•
tashabbus;
•
joriy etish;
•
rutinizatsiya(uzluksiz ishlab chiqarish).
Ba’zi olimlar innovatsion jarayonni tashkiliy kontekstda tahlil qilishadi.
Masalan, J.Uilson uchta bosqichni ajratib ko‘rsatadi:[7.7]
•
konseptualizatsiya;
•
taklif kiritish;
•
qabul qilish va joriy etish.
Tomsonning fikricha innovatsion jarayonning boshlanishiga quyidagi omillar
ta’sir ko‘rsatadi:
•
mavjud maqsadlar o‘rtasida uzilish;
•
haqiqiy vaziyat;
•
rivojlanish uchun qulay imkoniyat izlash.
Shu va boshqa qarashlar innovatsion jarayonni turli jihatlarini yoritib beradi.
Innovatsiyalarning ko‘p qirraliligi bu tushunchaga yagona universal ta’rif
berish imkonini bermaydi. Bundan tashqari vaqt o‘tishi innovatsiyalar tarkibi
va xususiyatlar o‘zgarib boradi, bu esa ilmiy tadqiqotlarni yanada
qiyinlashtiradi.
5. Xorijda innovatsion faoliyatni moliyalashtirilishi
Sanoat rivojlangan mamlakatlarda turli xil shakl, usul va yo‘llar ishlab
chiqilganki, ular yordamida fundamental izlanishlarni, innovatsion
ishlanmalarni moliyalashtirish, xususan kichik innovatsion biznesga moliyaviy
kumak berish amalga oshirilayapti. Asosiy e’tiborni AQSH, Yaponiya,
FRD, Buyuk Britaniya, Fransiya va Kanada kabi mamlakatlarning tajribalari
namoyon etadi. Ushbu mamlakatlarda innovatsion muammolarni xal qilish
amaliyoti har bir mamlakatga xos bo‘lgan xususiyatlari qatorida, umumiy
negizga ega – innovatsion siyosatni olib orishda davlatning faol ishtiroki. Bu
innovatsiyalarni bevosida moliyalashtirishda ham, bilvosita moliyaviy
ko‘makida ham namoyon bo‘ladi.
Davlat ilmiy–texnik siyosatining muhim moliyaviy uskunasi – davlat
byudjetidagi mablag‘larni ishlatish. Rivojlangan mamlakatlarda davlat 20dan
50% gacha milliy ilmiy, innovatsion xarajatlarga ega. Tadqiqot ishlari va
innovatsion ishlanmalar uchun qilingan xarajatlar ulushi davlat xarajatlarining
umumiy summasidan yuqori emas, biroq oxirgi 20 yillikda yetarli darajada
barqaror. U AQSHda 6–7% ni, FRG, Fransiya, Buyuk Britaniya va Italiyada 4–
5% ni, Yaponiyada 3–5%ni tashkil etadi.
Ilmiy-tadqiqot va eksperimental loyihalash ishlarini moliyalashtirish bo‘yicha
bosh mamlakat AQSH bo‘lib qoladi. 2002 yilda 200 mlrd.doll.(1995y. – 173
mlrd.doll.) fundamental izlanish va innovatsion ishlanmalarni rivojlanishi
uchun sarflangan (investitsiya qilingan). Ushbu ko’rsatkich shu sohada
Yaponiya xarajatlaridan 2,2 baravar, FRG xarajatlaridan – 5,6 baravar va
Buyuk Britaniyadan – 8,7 baravar ziyod. AQSH, Yaponiya, FRG, Fransiya va
Buyuk Britaniya dunyo rivojlanishining texnologik yadrosi mamlakatlaridan
hisoblanib, o‘zlarining izlanishlariga 80% ga yaqin jahon mablag‘ini ilm–fanga
va 50%dan ortiqini ilmiy personalga sarf qilishadi.
Innovatsion faoliyatni moliyalashtirish hajmining muhim ko‘rsatkichi yalpi
ichki mahsulotda Ilmiy-tadqiqot va eksperimental loyihalash ishlariga qilingan
xarajatlar ulushi hisoblanadi. Bu ko‘rsatkich AQSHda 2,45%ni tashkil etadi.
Yaponiyada u 3%ga teng, Fransiyada – 2,4, FRGda–2,3 va Buyuk Britaniyada
– 2,2% (umumiy xarajatlarda ushbu mamlakatlarda NIKRga shartli ravishda 75
mlrd.doll., 26 mlrd.ortiq, 36 mlrd.dan ortiq va 21 mlrd.doll.). Shvetsiyada u 3
%ga yetadi, Finlyandiyada – 2,3, Niderlandiyada – 1,9, Kanadada – 1,55,
Ispaniyada – 0,91, KNRda – 0,82 va Gretsiyada – 0,62 %.
Rivojlangan mamlakatlarda Ilmiy-tadqiqot va eksperimental loyihalash
ishlariga qilingan xarajatlar tuzulmasi turlicha. Bu davlat innovatsion siyosati
ustunligi va xususiy sektorni innovatsion jarayonga jalb etilganlik darajasiga
bog‘liq. Bunda, fundamental tadqiqotlarga G‘arbiy Evropa xarajatlari ulushi,
AQSH va Yaponiyaga nisbatan ko’proq. Masalan, Ilmiy-tadqiqot va
eksperimental loyihalash ishlariga xarajatlar tuzulmasida fundamental
izlanishlarning ulushi AQSHda 16%ni tashkil etadi, Yaponiyada – 15,
Fransiyada – 21dan ortiq, FRGda– 23%. Xususiy innovatsion ishlanmalar
bo‘yicha esa (tajriba–
konstruktorlik ishlari) teskari vaziyat yuzaga keladi. Yaponiyada ularning
ulushi 60% ga teng, AQSHda–63, Fransiyada –44%.
Innovatsion ishlanmalarni moliyalashtirshning manbalari xususiy va davlat
sektorlari hisoblanadi. Xususiy sektor iqtisodiy rivojlangan mamlakatlarda
Ilmiy-tadqiqot va eksperimental loyihalash ishlarini moliyalashtirishning bosh
manbasi hisoblanadi. Uning ulushiga ilmiy izlanishlar va texnik ishlanmalarni
moliyalashtirishning umumiy hajmidan 48–72% AQSH, Yaponiya, FRG va
Fransiyaga tushadi. Xususiy sektorda umumiy hajmidan 60dan 75% ilmiy
izlanishlar va innovatsion ishlanmalar olib boriladi, jumladan 70% ortiq amaliy
izlanishlar moliyalashtiriladi va bajariladi va 90% tajriba–konstruktorlik
ishlari. Xususiy sektorda olib boriladigan fundamental tadqiqotlarning ulushi
4% atrofida tashkil etadi.
Rivojlangan mamlakatlarga davlat sektorlari, garchi muhim manba
hisoblansada, innovatsion ishlanmalarni moliyalashtirish va o’tkazishda
ikkinchi darajali urinni egallaydi. Ilmiy tadqiqotlarni umumiy
moliyalashtirishda Uning ulushi ko’pgina rivojlangan davlatlarda xususiy
sektor ulushiga nisbatan 1,3 – 2,5 marta kam. Fransiyada u 42% darajasida,
FRG – 37, AQSH – 36, Yaponiyada – 21 %. Ilmiy-tadqiqot va eksperimental
loyihalash ishlarini bajarishda davlat sektorining ulushi ularni
moliyalashtirishga nisbatan yanayam kamroq, va sanoat rivojlangan
mamlakatlar bo‘yicha olib borilayotgan ilmiy, innovatsion ishlanmalarning
umumiy hajmidan 10–21% tashkil etadi. Innovatsion faoliyatlarni
moliyalashtirishda oliy ta’lim muassasalarining ulushi kam va ular FRGda
noldan Yaponiyada 6,5%atrofida farqlanadi. Ilmiy-tadqiqot va eksperimental
loyihalash ishlarini o’tkazishda universitetlarning ulushi ularning
moliyalashtirilishiga nisbatan ahamiyatliroq va 17– 20% tashkil etadi. Bunda
fundamental tadqiqotlarning solishtirma og‘irligi olim ta’limlarda 55–80% ga
etadi.
Rivojlangan mamlakatlarda innovatsion faoliyatni moliyalashtirishda asosiy
e’tibor kichik firmalarga qaratiladi. Masalan, AQSHda kichik firmalar Ilmiy-
tadqiqot va eksperimental loyihalash ishlarini davlat moliyalashtirish
to’g‘risida qonun mavjud. Ushbu qonunga muvofiq federal vazirlik va idoralar
har yili kichik firmalarga o‘zining byudjeti hisobidan Ilmiy-tadqiqot va
eksperimental loyihalash ishlari o’tkazishi uchun mablag‘ ajratib berishi kerak.
“Texnologik yangiliklar to’g‘risida”gi qonun sanoat innovatsiyalarini
kuchaytirishda, buning uchun ijrochi hukumat apparatida maxsus tashkilotlarni
tashkil etishda, universitetlar, sanoatlar va federal laboratoriyalar o’rtasida
ilmiy va texnik xodimlar bilan almashinishda hamkorlik ko’rsatishda qator
choralarni nazarda tutadi. Bundan tashqari, 1982y. AQSHda kichik innovatsion
firmalarni rivojlantirish to’g‘risida qonun qabul qilingan bo‘lib, u ularning
tadqiqodiy loyixalarini turli federal idoralari, shu jumladan Milliy ilmiy fond
byudjetidan ta’minlanishini kengaytirishga qaratilgan. Ushbu qonun kichik
tadbirkorlarga shartnoma asosida federal tadqiqodiy loyixalariga qaytarib
berish shartisiz maqsadli subsidiya olish imkonini beradi.
AQSHda innovatsion tadbirkorlikni qo’llab quvvatlash bilan kichiy biznes
ishlari bo’yicha Ma’muriyatlar, Milliy ilmiy fond, NASA, universitetlar,
tarmoqli vazirliklar shug‘ullanishadi.
Germaniyada esa ushbu ishni iqtisodiyot Vazirligi, ilmiy tadqiqot va
texnologiyalar Vazirligi, sanoat tadqiqot uyushmalari Federatsiyasi, Patent
markazlari olib borishadi; Fransiyada – iqtisodiyot Vazirligi, tadqiqotlar
natijalarini joriy etish bo‘yicha Milliy agentliklar, Ilmiy–texnik fondlar;
Yaponiyada – kichik biznesni moliyalashtirish Korporatsiyasi, Xalq moliya
korporatsiyasi, xavfli tadbirkorlik Markazi; Italiyada – texnologiya yangiliklar
Fondi. Markaziy va tijorat banklari, sug‘urta fondlari bilan birgalikda barcha
ushbu tashkilotlar kichik innovatsion biznesni qo’llab quvvatlashda milliy
dasturlarni samarali amalga oshirish uchun zarur asoslarni yaratishadi.
Xorij tajribasi va qiyochiy baholarni qo’llash nuqtai nazarida xorij
mamlakatlari, masalan AQSH va Rossiyaning innovatsion siyosat va
innovatsion mexanizm asoslarini taqqoslash muhim. Qiyosiy tahlil shuni
ko’rsatadiki, innovatsion siyosatning asoslari va innovatsion mexanizmning
asosiy tarkibiy qismlari umumiy xajmda qiyoslanadigan mamlakatlar bo‘yicha
farq qilmaydi. Bunda innovatsiyaning tashkiliy va boshqaruv jihatlari, hamda
davlatni ta’sir ko’rsatishining bevosita choralari deyarli bir xil (tuzulmasi,
shakli, funksiyasi va vazifasi bo‘yicha), mavjud farqliklar esa majburiy emas.
Innovatsiya sohasida ta’sirning bilvosita usullari bo‘yicha yondashuvlar
yaqinroq. Farqliklar faqat innovatsiyalarni moliyalashtirirsh usullari va
tartiblari va innovatsion qonunchilikda kuzatiladi. Biroq bu elementlar
bo‘yicha ham ma’lum o‘zgarishlar va qarashlarning yaqinligi kuzatiladi.
Sanoat rivojlangan mamlakatlarning ilmiy – texnik, xususan innovatsion
siyosatining yaqinligi va bir xilligi, hamda innovatsion mexanizmlarning ko’p
tarkibiy qismlarining o’xshashligi, ilmiy – texnik taraqqiyot, ilm fan
rivojlanishining qonunlari va innovatsion jarayonlarning tendensiyalari barcha
iqtisodiy tizimlar uchun iqtisodiy rivojlanish modeliga qaramasdan yagona
ekanligidan dalolat berad
i
Foydalanilgan adabiyotlar
1.
Iqtisodiyot nazariyasi(B.X. Xodiyev , SH.SH.SHodmonov)
2.
Abdullaev Yo. «Bozor iqtisodiyoti asoslari». Toshkent: «Mehnat»-1997 yil,
321-329 betlar.
3.
Abdurahmonov Q., Bozorov N., Volgin N. va boshqalar. «Mehnat iqtisodiyoti
va sotsiologiyasi». Toshkent: «O’qituvchi»-2001 yil, 81-92 betlar.
4.
Abdurahmonov Q.H., Xolmo’ninov Sh.R. «Mehnat iqtisodiyoti va
sotsiologiyasi». Toshkent-2004 yil, 42-51 betlar.
5.
Giddens Entoni. «Sotsiologiya». Toshkent: «Sharq»-2002 yil, 560-565 betlar.
6.
Karimova. O., G’afforov Z. «Davlat va huquq asoslari». Toshkent:
«O’qituvchi»-1995 yil, 380-387 betlar.Internet saytlari
1.
Ziyonet.uz
2.
Lex.uz
3.
tfi.uz
Dostları ilə paylaş: |