chiqimlarini iloji boricha minimum miqdorda saqlashi lozim. Modelning yana bir muhim tomoni shundaki, xususiy sektor ishlab chiqarishni maksimal o‘stirish, xalqning turmush darajasini yaxshilash, soliqlar tizimi orqali davlat tomonidan olingan foydani iloji boricha ko‘proq qismini ahoUga bo‘lib berishni nazorat qiladi. Biroq bunda ishlab chiqarish asoslariga ta’sir ko‘rsatmaslik kerak (erkin sohibkorlik, raqobat, talab va taklif). Bunda asosan jamoa pul jamg‘armalari va infrastruktura elementlariga ko'proq yon bosiladi. Bu esa o‘z navbatida soliqlar va davlat xarajatlari orqali milliy daromadni bo‘linishi, iste’mol qilinishi va qayta bo‘lib berilishida davlat roli tobora oshib boradi. Shved modelining 35
ahamiyat kasb etuvchi tomonlari uning yuqori darajada institutlashtirish (qonun kuchi) davlatning inqirozlarga qarshi siyosatining faolligidir. Ko‘pchilik shved tajribasini va uslublarini osongina eksport qilish va uni istalgan mamlakatda hayotga tatbiq qilish mumkin deb o‘ylaydi. Lekin har bir mamlakat o‘z milhy an’analari, dini, tarixiga ega va shularga qarab ish ko‘rishi lozim. Bundan tashqari kimdir shved modeh qotib qolgan va yakunlangan narsa, shvedlar endi hech narsa qilmay yashayverishlari mumkin deb o‘ylaydi. Amalda esa bunday emas. Yuqorida ko‘rsatib o‘tganimizdek, shved modelida doimo o‘zgarishlar sodir bo‘ladi, chunki dunyodagi har bir o‘zgarishga mos harakat qilinmasa ortda qolishi hech gap emas. Biroq shved modeli orqali ko‘p mamlakatlar o‘zlariga xulosa chiqarib olishlari lozim. Masalan, shved modelining asosiy qismi mehnat bozoridagi faol siyosat tajribasi boshqa mamlakatlar tomonidan qo'llanilishi mumkin. Buning ma’nosi
