Sosial
normaların ortaq funksiyası.
Yuxarıda qeyd etdiyimiz
kimi sosial normalar
çox müxtəlifdir. Bəşəriyyət heç zaman bu
normaların birindən ibarət deyil və yalnız bunların birindən təşkil
olunmur.
Təkbaşına nə hüquq, nə etik normalar, nə də ənənə
normaları insanlar arasındakı münasibətləri tənzimləyə bilməz. İnsanlar
Tanrıdan qorxmasa, vicdanları icazə versə, digər insanlar qarşısında
alsalmaqdan utanmasa, c
əmiyyətin qınağından çəkinməsə hüquq
sistemi
nə qədər ağır sanksiyalar müəyyən etsə də təkbaşına ictimai
münasibətləri tənzimləməkdə çətinlik çəkər.
İnsanların çox az bir hissəsi adam öldürmüşdür. «Niyə indiyə
qədər adam öldürmədiniz?» sualını özümüzə verək. Bu sualın cavabı
hər halda AR CM-də göstərilən cəzadan qorxduğum üçün deyil.
İnsanların çoxu cinayət törətmir. Çünki Tanrıdan öz vicdanlarından,
ətrafdakılar tərəfindən qınmaqdan qorxurlar. Bununla belə, hüquq
normaları olmasa digər normalar birlikdə olsalar da münasibətləri
tənzimləmək çətin olar. Çünki Tanrıdan, vicdanından qorxmayan
insanlar istisna da olsa daim olac
aqdır və belə insanlara qarşı din,
əxlaq, etik normalar aciz qalacaqdır. Çünki bu normalar hüquq
normaları kimi mərkəzi, sistemləşmiş dəqiq cəbri sanksiyalara sahib
deyil.
Qısaca hüquqla digər normalar arasında ziddiyyət yox bir-birlərini
tamamlama
vardır. Din, əxlaq, adət və ənənə normaları ilə hüquq
normaları arasında ziddiyyət istisna hallar da olur. Bu yalnız inqilabçı
hüquq sistemlərinə xasdır.
C
inayətkar dəstələrlə bağlı
.
Sosial normalar
yalnız din, əxlaq,
etik,
adət ənənə normalarından ibarət deyil.
«Cinayətkar dəstə normaları» kimi ictimai sabitliyi pozan
normalar da var. Bunlar da sosial
normalardır və bu mövzuda
araşdırılır. Mövzunun əvvəlində qeyd olunduğu kimi ictimai
münasibətlərin tənzimlənməsi baxımından hansı normanın yaxşı,
hansının pis olduğu bizi maraqlandırmır. Bununla məşğul olan ayrıca
sahələr var. Ona görə də bəzi insanların «yaxşı» hesab etdiyi
normalar
olduğu kimi, bəzi insnaların da «pis» saydığı normalar ola
bil
ər. Daha aydın desək, bəzi insanlara görə müəyyən sosial normalar
yaxşıdırsa, digərlərinə görə bu pisdir. Ona görə də bunu araşdırmaq
elmin
işidir. Elm sosial normaların hamısını araşdırır.
C
inayətkar dəstələrin normaları bəzilərinə görə ictimai sabitliyi
pozur. Ancaq
hər halda bunlar da cəmiyyətin bir parçasıdır. Yaxşı, pis
ictimai
münasibətlərə təsir edirlər. Ona görə də bu mövzuda araşdırılır.
C
inayətkar dəstə normaları anlayışı geniş mənada istifadə
olunur
. «Cinayətkar dəstə» deyəndə yol kəsənləri dəniz quldurları, bank
soyğunçuları, mafiya tipli qruplaşmalar, qəsbkarlar, xuliqanlar, terror
22
təşkilatları və s. başa düşülür. Adi oğrular bura aid deyil (malı gizlin
oğurlayanlar). Çünki burada bir əmr yoxdur, normativlik əlaməti
görünmür.
C
inayətkar dəstə normaları ilə hüquq normaları arasında böyük
oxşarlıq var. Hüquq normasının bütün xüsusiyyətləri buna da şamil
edilir. Birinci bu normalar da normativ xarakterlidir.
Yəni nəyisə əmr və
ya
qadağan edir. İkinci, bu normaların mövzusu cinayətkar dəstənin
üzvü olan və olmayan insanların davranışlarıdır. Üçüncü bu normalar
c
inayətkar dəstənin rəhbəri tərəfindən müəyyən edilir. Nəhayət,
normanın tələbləri pozulduğu təqdirdə tətbiq olunan sanksiya hüquq
normalarının sanksiyası kimi cəza xarakterlidir. Yəni şəxsin həyatına
(adam
öldürmə), maddi və mənəvi varlığına (döymə, yaralama),
azadlığına (adam qaçırma) zərər vurmaqdır. Bəs hüquq normaları ilə
bu normalar
arasında fərq nədir?
Bu suala
ümumi olaraq belə cavab vermək olar ki, hüquq
sisteminin c
əza qanunidir, dəstənin cəzası isə qeyri-qanunidir, hüquq
sistemi
ədalətlidir dəstə isə ədalətsiz, hüquq sistemi ümumi marağa
xidmət edir, dəstə isə yalnız liderinin marağına xidmət edir, hüquq
sistemi qanunlara
və konstitusiyaya əsaslanır, dəstənin qanunları isə
isədikləri kimi tənzimlənir.
Elmi
c
əhətdən
isə
bu
iki
norma
arasındakı
fərq
sanksiyalarındadır. Tətbiq etdikləri sanksiyanın mahiyyət baxımından
fərqi yoxdur. Fərq cəzanın əlamətlərindədir. Hüquq sisteminin cəzası
dəstənin cəzasından daha üstündür. Hüquq sistemi bunu polis və
ordu
vasitəsilə həyata keçirir. Müəyyən müddətdə dəstənin tətbiq etdiyi
c
əza hüquq sisteminin cəzasından daha şiddətli və təsirli ola bilər.
Müəyyən vaxtlarda hüquq sistemi dəstə ilə bacarmaya bilər. Ancaq
hüquq sistemi sistem olaraq qalırsa, dəstənin fəaliyyətini sıxışdırmış
deməkdir. Əgər dəstə hüquq sisteminin ona tətbiq etdiyi sanksiyaya
cavab
verə bilmiş və onu üstələmişsə artıq dəstəni hüquq sistemi və
lazımi cəza tətbiq edə bilməmiş, köhnə hüquq sistemini isə cinayətkar
dəstənin sistemi qəbul etmək lazımdır.
C
inayətkar dəstələrdən çoxu dövlətlə açıq mübarizəyə girməyə
risk etmir.
Etsələr də dövlətin qarşısında əzilərlər. Dövlətlə açıq
mübarizəni gözə alacaq dəstələr çox azdır. Bunlar adətən, mövcud
dövlətin yerinə yeni bir dövlət qurmaq istəyən, yaxud müəyyən bir
ərazini dövlətdən ayırmağa çalışan qanunsuz təşkilatlardır.
Belə
təşkilat
hökm
etdiyi
ərazini
müəyyən
sahədə
məhdudlaşdırsa və bu torpaqda digər qüvvələri üstələsə, o mükəmməl
bir
hüquq sistemi və onun qurduğu cəmiyyət (xaricə qarşı müsbət)
beynəlxalq hüquq tərəfindən qanunsuz sayılan fəaliyyətdə olsa da bir
«dövlət» olaraq qəbul edilir.
A.Augustinus De Lintae Deinin
Dördüncü kitabının Dördüncü
bölməsində krallıqlarla cinayətkar dəstələrin qarşılaşdırılmasını çox
mükəmməl vermişdir:
23
«…Krallıqlar böyük cinayətkarlıqdan başqa nədir ki? Cinayətkar
dövlətlər kiçik krallıqlar deyilmi? Dəstə insanlardan qurulur, bir lider
tərəfindən idarə olunur, konfederasiya şəklində təşkilatlanmış, əldə
olunanlar da
müəyyən qaydada bölüşdürülür. Çöldə qalanları da
özünə qatmaqla daha böyük ərazini əhatə edəcək, şəhərləri tutacaq və
xalqlara boyun
əydirəcək qədər böyüyərsə açıq şəkildə krallıq adını
alar.
Belə ki, yaxalanmış bir quldur İskəndərə belə cavab vermişdir.
«Kral, dənizi niyə pis niyyətlə tutduğunu soruşanda quldur ona qürurlu
halda
belə demişdir: Bəs sən niyə bütün dünyanı işğal edirsən? Mən
bunu
kiçik bir gəmi ilə etdiyim üçün mənə quldur deyirlər, sən eyni işi
böyük ordu ilə edəndə isə imperator adlandırılırsan».
Dostları ilə paylaş: |