Bağimsiz cumhuriyetin temsiLİ: azerbaycanli aydin ali merdan topçubaşOV’un (1865-1934) hayati ve dönemi

Dinleyici Soruları 

(Memduh Ün’e) Bey, Zıkkımın Kökü’nün iki versiyonu 

olduğunu duymuştum. Eğer öyleyse bunun hikayesini 

anlatmanızı rica edeceğim. 

M

emduh Ün: 1992 yılında Kanal 6, benimle beraber, 

Atıf Yılmaz, Ali Özgentürk, Ömer Kavur ve İrfan Tö-

züm’ü çağırdı. Beş tane film çekin, ama üçer bölümlük ol-

sun, dedi. 135 dakikalık bir şey çekin, biz onu üç bölümde 

 

---

 

Fatma Girik-Memduh Ün 

23

yayınlayacağız dediler. Ona göre birer film çektik. Ben Zık-

kımın Kökü’nü çektim. Sonra bir kerede yayınlamaya karar 

verdiler. Oturdum, filmi kısalttım. Burada gördüğünüz ke-

sildikten sonraki hali. Bu hali İstanbul Film Festivali’nde, 

Cannes’da, Japonya’da, İspanya’da gösterildi. İstanbul 

Film Festivali’nde gösterilirken arkadaşlarım geldiler; Tunç 

Başaran, Ali Özgentürk, İrfan Tözüm falan. Yazıhanede 

toplandık, konuşuyorduk. Çok güzel bir şey yapmışsın 

ama temposu çok ağır dediler. Çok düşündüm. Ben de ay-

nı şeyi hissetmiştim ama dışa vuramıyordum. On beş gün 

kadar düşündüm. Bu filmin ağır olmasının nedeni, baş-

larda bir çocuk oynuyor, çok başarılı oynuyor. Sahneler 

çok sıcak, sonra çocuk büyüyor, ona benzeyen Fatma’nın 

kardeşi Güray Girik var. Ama o sahneler baştakiler kadar 

başarılı değil. “Yanlış başlamışım” diye düşündüm. Filmi 

alt üst etmeye, yani küçük çocuktan başlamak yerine bü-

yüğün sahnelerini atıp, kısa bir bölüm koyup baş tarafa 

bir geriye dönüş yeri yakalamaya, oradan çocuklara geç-

meye karar verdim. Yani filmi çocuklukla götürmeye. Bir 

tek sahneyle büyüklüğünü bitireyim. Filmin bütün sahne-

lerini ayırdım, yeni bir senaryo yazdım. Giysilerde birtakım 

sakatlıklar oldu, oraları ayarladım, film kısaldı. Benim hâ-

lâ içinden çıkamadığım bir durum var. Bu filmin uzunu 

Tokyo Festivali’ne gitti. Orada seçici kurul var, Asya’nın en 

iyileri arasında gösterilmesi için bilet gönderdiler. Gittim 

oraya, filmin kısasını götürdüm. Gösterimden sonra söyle-

şi oldu. Sinemalar 1500–2000 kişilik. Söyleşi sırasında se-

yircilerden biri: “Ben bu filmi daha evvel izledim, böyle 

başlamıyordu, ne yaptın?” diye sordu. Ben de anlattım. 

Ama uzunu İspanya’da bir festivalden En İyi Yönetmen 

Ödülü aldı. Yönetmen Halit Refiğ uzununu daha çok be-

ğendi. O nedenle ben de ikilem içindeyim. Hangisi daha iyi 

ben işin içinden çıkamadım.