Barnabas İncili
106
İbadet edildikten sonra İsa dedi, “Allah'a şükredelim, çünkü bize
bu
gece büyük rahmet indirdi; çünkü bu gece geçecek olan
zamanı geri getirdi. Ve biz Allah'ın Elçisiyle birlikte ibadet ettik.
Ve ben onun sesini duydum.”
Havariler bunu duyunca çok
sevindiler ve dediler, “Muallim, bize bu gece bazı
hükümler
öğret.” O zaman İsa dedi, “Hiç balla karışık gübre gördünüz
mü?” Cevap verdiler, “Hayır Rab, çünkü kimse bunu yapacak
kadar deli değildir.” “Madem öyle,
ben de size diyorum ki,
dünyada daha deli insanlar vardır.” dedi İsa, “Çünkü Allah'a
kullukla onlar dünyaya kulluğu karıştırırlar. O kadar ki, lekesiz
hayat yaşayanların pek çoğunu şeytan aldatmış ve ibadet
ederlerken, ibadetleriyle dünya işlerini karıştırmışlar, bu nedenle
de, bu zamanda Allah'ın gözünde çirkinleşmişlerdir. Söyleyin
bana, ibadet için yıkanırken,
hiç bir pis şeyin kendinize
dokunmamasına dikkat ediyor musunuz? Evet, mutlaka. Ya
ibadet ederken ne yapıyorsunuz? Ruhunuzu Allah'ın rahmetiyle
günahlardan temizliyorsunuz. Öyleyse, ibadet ederken, dünyalık
şeylerden söz etmek ister misiniz? Aman böyle yapmamaya
dikkat edin, çünkü her dünyalık kelime, konuşanın ruhu
üzerinde Şeytan’ın bir gübresidir.”
O zaman, havariler titrediler, çünkü İsa
ateşli bir ruhla
konuşmuştu ve dediler, “Ey muallim, eğer, biz ibadet ederken
bir arkadaş bizimle konuşmaya gelirse ne yapalım?” İsa cevap
verdi, “Bekletin ve ibadeti tamamlayın.” Bartalemus dedi, “Ama
alınır da, kendisiyle konuşmadığımızı görünce çeker giderse?”
İsa cevap verdi, “Eğer alınırsa, bana inanın ki,
o sizin bir
arkadaşınız veya bir mümin değil, gerçekte inanmayanın
biri ve
Şeytan’ın yoldaşıdır. Söyleyin bana, eğer Hirodes'in
bir seyis
yamağıyla konuşmaya gitseniz ve onu Hirodes'in kulağına söz
anlatırken bulsanız, sizi bekletti diye alınır mısınız?” Kesinlikle
hayır; aksine, arkadaşınızı kralın sevdiğini görerek rahat
edersiniz. Doğru değil mi?” dedi İsa. Havariler cevap verdiler;
“Doğruların doğrusu.” O zaman İsa dedi, “Bakın, herkes ibadet
ederken Allah'la konuşur. Öyleyse, insanla konuşacağız diye,
Allah'la konuşmayı bırakmanız doğru olur mu?