Barnabas İncili 1 Barnabas İncili

Barnabas İncili 
68
Bizim tanrılarımızdan ne kadar korktuğumuzu görüyorsunuz. 
Onların heykellerine sahip olduğumuz şeylerin en iyisini 
veriyoruz.” diyorlardı. Nain halkı arasında en ufak bir fesat 
çıkaramayan şeytan, bu tür konuşmaları teşvik ediyordu. Ama 
İsa Nain'de hiç oyalanmayıp, Kefernahum'a döndü. Nain'de 
anlaşmazlıklar öyle bir kerteye gelmişti ki bazıları, “Bizi ziyaret 
eden Allah'ımız” derken, bazıları “Allah görünmez, öyle ki, 
O'nu kimse görmemiştir, kulu Musa bile; o halde o Allah değil, 
ama O'nun oğludur” diyordu. Bir diğerleri de, “O Allah değil, 
Allah'ın oğlu da değildir, çünkü Allah'ın baba olacak bedeni de 
yoktur ayrıca; O, sadece Allah'ın bir peygamberidir.” diyordu. 
Ve böyle kışkırtmalarda bulunuyordu İsa'nın peygamberliğinin 
üçüncü yılında şeytan. Öyle ki, bu kışkırtmalardan halkımızın 
başına büyük bir yıkım gelecekti. 
İsa Kefernahum'a gitti; burada ahali, kendisinin geldiğini 
öğrenince tüm hastalarını toplayıp, İsa'nın havarileriyle birlikte 
kaldığı evin sundurmasının önüne koydu. Ve İsa'yı dışarı 
çağırıp, hastalara sıhhat için ricada bulundular. Sonra, İsa 
ellerini her birinin üzerine koyup, dedi, “Kutsal adınla İsrail'in 
Rabbi, bu hastaya sıhhat ver.” Böyle böyle hepsi iyileşti. Sebt 
gün İsa havraya girdi ve tüm halk konuştuğunu duymak üzere 
buraya koşuştu. Yazıcı o gün Davud'un mezmurunu okudu, 
şöyle diyordu Davud orada, “Bir zaman bulduğumda dosdoğru 
hükmedeceğim.” Ardından, peygamberleri okuduktan sonra İsa 
kalktı ve elleriyle sus işareti yapıp, ağzını açarak şöyle konuştu,
“Kardeşler, babamız Davud'un, bir zaman bulduğunda dosdoğru 
hükmedeceğini söyleyen sözlerini duydunuz. Size gerçekten 
diyorum ki, pek çok hâkim hükmünde, kendileri için uygun 
düşmeyen hüküm vermek ve kendileri için uygun düşene de 
zamanından önce hükmetmekten başka bir nedenle yanılgıya 
düşmez. Bu bakımdan, babalarımızın Allah'ı peygamberi Davud 
aracılığıyla bize şöyle bağırır, “Adaletle hükmedin ey 
insanoğulları”

---