BAŞAĞrisi tani ve tedavi rehberi 2011 GÜncellenmiŞ Şekli

2.

 

İndometasin tedavisinin Etkisiz Olduğu durumlarda 



 

Olgu bazında denenmiş, indometasinkullanılamayan olgularda önerilebilir. 

A) Verapamil 



 

240‐480 mg/gün kullanılır.  



 

Günlük doz 1‐2 haftada 80‐120 mg artırılarak maksimum doza çıkılır 

B) Diğerleri:  



 

Topiramat (200 mg kadar çıkılabilir), Asetolazamid; NSAID (piroksikam ve asetilsalisilikasit) 

ile bildirilmiş olgular mevcuttur 



 

Subkütan sumatriptan ve anestetikblokajlar etkisizidir. 

 

SUNCT Sendromu‐ (KonjunktivalKanlanma ve Yaşarmalı Kısa 

Süreli Tek Yanlı Nevraljiform Başağrısı Atakları) 



 

SUNCT tedavisinde etkin bir yöntem yoktur. 

 

 



 

Tedaviye  oldukça  dirençli  olan  bu  tabloda  değişik  ilaç  tedavileri  denenebilir.  Tedavi 

seçenekleri olgu bazında deneyimlerdir. 

1.

 

Lamotrijin 



 

En az 200 mg olmak üzere ilk önerilecek tercihtir. 



 

Atak şiddet frekansında azalmayı sağladığı gözlenmiştir. 25 ile başlanarak titre edilerek 

600mg / kadar çıkılması önerilmektedir.  



 

Ancak hastaların bir kısmı buna yanıt vermeyebilir. 

2.

 

Diğer ilaçlar:  



 

Gabapentin,  Topiramat,  okskarbazepin,  verapamil,  intravenöz  Lidokain,  steroidler  ve 

intravenözfenitoin.  



 

Bir kısmıkombine uygulamalarda olabilir. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

KRANİYAL  NEVRALJİLER,  SANTRAL  VEYA  PRİMER 

FASİYAL AĞRILARDA TEDAVİ–2011 Güncellenmiş Şekli 

Güncelleyenler:  (Soyadına  göre  alfabetik)    Doç.  Dr.  Özlem  Coşkun,  Doç. 

Dr.  Figen  Gökçay,  Doç.  Dr.  A  Kemal  Erdemoğlu  ve  Prof.  Dr.  Mehmet 

Özmenoğlu 

 

TRİGEMİNAL NEVRALJİ TEDAVİSİ 

 

 

1.

 

İlaç tedavisi 

2.

 

Cerrahi tedaviler 

1.

 

İlaç Tedavisi  



 

İlk tercih karbamazepindir.  



 

Analjezikler trigeminal nevraljide etkili değildir. 

1.

 

Karbamazepin 



 

Trigeminal nevralji tedavisinde ilk tercihtir.  



 

Tedaviye 100‐300 mg ve günde iki doz olmak üzere başlanır. İdame dozu 200‐

2000 mg / gün kadar çıkılabilir. Yavaş salınımlı formlar tercih edilmelidir. 



 

Genelde semptomlar ilk 48‐72 saat içinde kontrol altına alınır.  



 

Yan etkileri en sık olarak sedasyon, sersemlik hissi ve yürüme bozukluklarıdır. 



 

Tedaviye başlarken, tam kan sayımı, karaciğer fonksiyon testleri, elektrolit düzeyleri 

bakılmalı ve olası hepatit, aplastik anemi ve hiponatremi için gözlenmelidir. 

2.

 

Okskarbazepin 



 

Tedaviye 300mg /gün olarak başlanır ve 300 mg /gün olarak arttırılabilir. 



 

 İdame doz 600‐2400 mg/ gün dek çıkılabilir.  



 

Yan etkileri karbamazepin benzer ancak göreceli olarak daha azdır.  



 

İlk aylarda ve özellikle yaşlılarda hiponatremi gelişim riskine dikkat edilmelidir. 



 

Karbamazepin ve okskarbazepinin etkinliğinde tedavinin ileri dönemlerinde 

azalma olabilir. 

3.

 

Difenilhidantoin 



 

Tedaviye 200 mg/gün ile başlanarak, haftalık 25‐50 mg/gün artırılır.  



 

İdame dozu 300‐400 mg/ gün olarak uygulanmaktadır. 

4.

 

Lamotrijin 



 

Ek tedavi olarak etkilidir. 

 

 



 

Karbamazepin ile kombine kullanılabilir. Karbamazepinin tolere edilemediği 

durumlarda tercih edilebilir. 



 

25 mg/ gün olarak başlanarak, 25 mg haftalık dozlarda arttırılır. Günlük doz 

200‐600 mg / gün önerilmektedir. 



 

Etkinliğin gözlenmesi için 2 hafta beklenmesi önerilmektedir. 

5.

 

Gabapentin 



 

300‐900 mg gün dozunda başlanıp, yanıta göre doz artımı 300mg/gün ilave ile 

değerlendirilmelidir. 



 

İdame dozunun 2400‐3600 mg/ gün olarak düzenlenmesi önerilmektedir. 

6.

 

Sodyum Valproat 



 

Başlangıç dozu 2x 500mg olarak başlanabilir 



 

İdame dozu 1500‐ 2000 olarak düzenlenmektedir.  

7.

 

Topiramat 



 

Başlangıç dozu 2x25mg, dozu 1‐ 2 haftalık aralarla 25‐50 mg /gün arttırılır. 



 

İdame dozu 200‐ 300 mg/gün olarak önerilmektedir. 

8.

 

Klonazepam 



 

Başlangıç dozu 0.75mg/gün (gece) ve 2‐3 hafta sonrası idame doz 4‐8 mg / gündür. 

 

9.

 

Baklofen 



 

Karbamazepinden sonra tercih edilir veya kombine kullanılır. 



 

Baklofen tedavi başlangıç dozu 10‐15 mg/gündür. Üç günlük aralarla 3x 5 mg/gün doz 

arttırılabilir. Günlük idame dozu genellikle günde 40‐80 mg’dır.  



 

Yarı ömrü 3‐4 saat olması nedeni ile gerektiğinde günde 4‐6 kez verilmesi gerekebilir.  

 

2.

 

CERRAHİ TEDAVİ 

 

 



 

Medikal tedaviye cevap alınamadığı hallerde cerrahi yöntemler uygulanabilir.  



 

Trigeminal sinire yönelik lokal alkol enjeksiyonu, radyofrekans gangliolizis, retrogasserian 

gliserol enjeksiyonu, mikrovaskülerde kompresyon cerrahisi ve gamma‐knife 

tedaviuygulanabilir. 

 

GLOSSOFARİNGEAL NEVRALJİ 



 

Glossofaringeal nevraljinin medikal tedavisi trigeminal nevralji tedavisine benzer.  



 

Karbamazepin, baklofen ve fenitoin monoterapisi veya ikili kombine tedavi kullanılabilir.  



 

Medikal tedaviye yanıt alınamazsa, cerrahi yöntemlere başvurulabilir.  

 

Nervusİntermedius Nevraljisi 



 

Nervus intermedius nevraljisinin medikal tedavisi, trigeminal nevralji ile aynıdır.  



 

Medikal tedavi ile kontrol altına alınamazsa cerrahi tedavi düşünülmelidir.  

 

SuperiorLaringeal Nevralji 



 

Superior laringeal nevraljinin medikal tedavisi trigeminal nevralji ile aynıdır.  



 

İlaç tedavisi ile ağrı kontrol altına alınamazsa, nervus vagusun üst liflerinin dekompresyonu 

fayda sağlayabilir. 

 

Supraorbital Nevralji 



 

İlaç tedavi etkinliği kısıtlıdır ve genellikle blokaj ve cerrahi tedavi tercih edilir.  



 

Lokal anestezi tanı ve tedavi yöntemi olarak kullanılabilir.  

 

 

Oksipital Nevralji 



 

Ağrılar nevraljiform ise antiepileptikler, atipik fasiyal ağrıya benzer ise trisiklik 

antidepresanlar kullanılabilir.  



 

İlaç tedavisi dışında sinir blokajları ve cerrahi girişimler yapılabilir  

ATİPİK FASİYAL AĞRILARDA TEDAVİ 



 

Bu grup başağrılarında tedavi güçlüğü yaşanmaktadır.  



 

Belli bir tedavi protokolü bulunmamaktadır.  

1.

 

Amitriptilin:

 



 

İlk seçeneği oluşturmaktadır. Etkinliği kanıtlanmış tek antidepresandır.  



 

İdame dozu 25‐150 mg/gün önerilmektedir.  

 

 



 

İlaç sonlandırıldığında yeniden başlama riski nedeniyle, tedaviye uzun süre devam 

edilmeli ve ilaç kesiminden sonra ağrının yinelemesi halinde yeniden aynı dozda 

başlanmalıdır. .  

2.

 

NSAI ilaçlar 



 

Özellikle akut alevlenmelerde kullanılabilir.  



 

Kısa süreli birkaç gün veya hafta ancak yan etkiler ve analjezik suiistimali nedeni 

ile kısa dönem kullanmak gerekir 

3.

 

Antiepileptikler 



 

Ağrı tedavisinde kullanılan antiepileptikler dirençli olgularda denenebilir. 

4.

 

Topikal Uygulamalar  



 

Lokal  anestetik  enjeksiyonlar  ve  steroid  kısa  süreli  kullanımla  hastalarda 

rahatlamaya yol açmaktadır.  



 

Kapsaisin:  Günde  4‐5  defa  en  az  4  hafta  uygulanmalıdır.  Cilt  irritasyonu 

gelişmesi halinde sonlandırılmalıdır. (Türkiye’de yok) 

 

5.

 

Diğer tedaviler 



 

Periferik enjeksiyonlar ve blokajlar denenmektedir. 



 

TENS, biyofeed‐back ve akupunktur önerilmiş ancak etkinlikleri gösteren 

sonuçlar elde edilememiştir.  

BOYUN‐DİL SENDROMU 

 



 

Ciddi ağrı ya da hareket kısıtlılığının olmadığı durumlarda konservatif tedavi yapılır 

ve başın ani hareketlerinden sakınması önerilir.  

 

 



 

Ağrı  çok  şiddetli  ise  veya  devamlı  hale  gelmişse  C

2

  kökünün  kompresyonunun 

giderilmesine yönelik cerrahi uygulanabilir.  



 

Altta yatan bir lezyon gösterilirse nedene yönelik tedavi planlanmalıdır. 

 

HERPES ZOSTERE BAĞLI BAŞ VEYA YÜZ AĞRISI 

 



 

Spesifik  antiviral  tedavinin  (asiklovir,  valasiklovir)  erken  dönemde  ve  uygun  doz 

başlanarak 3 hafta sürdürülmesi tedavinin temeldir.  



 

Ağrı  tedavisinde  amitriptilin  ilk  tercihtir.  Karbamazepin  ve  gabapentinde 

denenebilir.  



 

Dirençli olgularda kısa dönemler için opioidler denenebilir.  

 

TOLOSA‐HUNT SENDROMU 

 



 

Tedavide oral kortikosteroidler (80 mg/gün prednisolon) kullanılır  



 

Tedavi ile ağrı ve pareztezi 72 saat içinde geriler. Oftalmoplejinin düzelmesi haftalar aylar 

alabilir.  



 

Diğer olası ağrılı oftalmopleji nedenleri dışlanmalıdır.