148
o‘chmasday qildi. Shu xatni mayna qushning bo‘yniga
mahkam boylab, tushib qolmasday qilib,
maynaga necha
bir so‘zlarni tayin qilib, mayna jonivor ham oqshom uch-
moqqa taraddud qilayotir.
Beklar minar bedov otning sarasin,
Yaxshi tulpor uzoq yo‘lga yarasin.
Qichay berdi jonvor mayna g‘ayratman,
Sahar vaqti oldi Chambil qorasin.
Uchmoqdan maynada armon qolmadi,
Biror yerda mayna damin olmadi.
Borib qo‘ndi bir hovlining ustiga
Har paridan chakillab ter tomadi.
Sahar vaqti xon Dalli yolg‘iz bolasi, ko‘zining oq-u
qorasi …Ravshan bolasini sog‘inib, dalaga chiqib bora
turib: «Boy Ravshan!» – dedi. Buni jonivor mayna eshitib,
shul ayol Ravshanbekning enasi ekanligini bilib, bir qaqir-
lab, qattiq sayradi. Buni xon Dalli eshitib, maynaga qarab,
bolasini so‘rab, bir so‘z deb tururi:
Sahar vaqti,
mayna gulday jaynading,
Osoyishta tanda jonim qiynading,
Hayron qoldim dovushingdan, maynajon,
Ne sababdan, mayna, bunday sayrading?
Sen bunday sayraysan, jonim olasan,
Meni
endi har xayolga solasan,
Ne sababdan, mayna, bunday sayrading?
Joningni achitib dovush qilasan.
…Bulbul oshna bo‘lar bog‘ning guliga,
Mayna yetdi talab qilgan eliga.
O‘tirgan joyidan uchib shu mayna
Kelib qo‘ndi xon Dallining qo‘liga.
Xon Dalli qarasa, qushning dodi bor,
Ko‘p uzoqdan qistagan holati bor.
149
Xon Dalli qo‘liga olib qarasa,
Maynaning bo‘ynida arza xati bor.
Xon Dallidan xatni olib o‘qib, voqeadan xabar top-
gan Hasanxon Go‘ro‘g‘lining G‘irko‘k otini minib, zud-
lik bilan Shirvonga jo‘nashga qaror qiladi. Xatdan ayon
bo‘lishicha, Qoraxon bergan qirq kunlik muhlatning
roppa-rosa yigirma kuni o‘tgan. Yigirma kundan keyin
Ravshan yo begona dinga kirishi, yo dorga osilishi kerak...
Ana endi Go‘ro‘g‘libek shoshib-surinib, yig‘lab-em-
ranib, Hasan mardga oq fotiha berib yubordi. Hasanbek:
«Hayt!» – deb, G‘irko‘kni o‘ynatib, suvliqni chaynatib,
dushmanlarning
zardasini qaynatib, «Shirvon, qayda-
san?» – deb, yakka-tanho savab ketib borayotir, huv deb
ketib borayotir:
Sovutini bo‘ktarib
1
,
Qalqonini do‘ngtarib
2
,
Yo‘lga tushdi mard Hasan
Shirvon elin axtarib...
Ot boradi arillab,
Otgan o‘qday parillab,
Ot alqimi
3
–
tong shamol,
Mis karnayday zarillab,
Suvsiz cho‘lda G‘irko‘k ot
Borayotir karillab.
Tonglar otib boradi,
Kunlar botib boradi,
Suvsiz cho‘lda mard Hasan
Yakka ketib boradi.
Dushmanlarning qonini
1
Bo‘ktarmоq – egar оrqasiga bоg‘lamоq.
2
Do‘ngtarmоq – yеlkasiga do‘ng tоmоnini sirtiga qilib, to‘nta-
rib оsib оlmоq.
3
Alqim – shiddat, epkin.
150
Bo‘z tuproqqa qotsam
1
deb,
Qoraxonday
podshoni
Yerman yakson etsam deb,
Yuragin qon etsam deb,
Bek Ravshanning ustida
Katta to‘fon etsam deb.
Qulon
2
yurmas yerlardan
Quvib o‘tib boradi.
Bulon
3
o‘tmas yerlardan
Burib o‘tib boradi.
Qarsoq
4
yurmas yerlardan
Qalqib o‘tib boradi.
Bo‘ri yurmas yerlardan
Bo‘zlab ketib boradi.
Polvon Hasan dovushin
Sozlab ketib boradi.
Bek Ravshanni tinmasdan
Izlab ketib boradi...
Yo‘lbars yurmas yo‘llardan
Yo‘rtib o‘tib boradi.
Bek Ravshanning alamin
Tortib o‘tib boradi...
Hasan mard yo‘lni qichab ola bersin, Shirvonga yaqin
kela bersin, shu so‘z shu yerda qola bersin. Endi Ravshan-
xonning enasidan... eshiting. Ravshan Shirvon elida o‘g‘il
tutingan kampir ning avval olti o‘g‘li bor edi, oltovi ajda-
hor edi... Har biridan Qoraxon podsho qo‘rqar edi, oltovi
olti yerda qal’a-qo‘rg‘on qilib turar edi. Olti o‘g‘li o‘lib
ketdi. Kampir bolalarining o‘tiga
kuyib-yonib, o‘rtanib,
1
Dostları ilə paylaş: