www.vivo-book.com
330
– Hə nə oldu, Temmi, gəl gedək.
– Ah, yaxĢı.
Çamadanı götürdüm. Onlar da arxamca aĢağı düĢdülər.
Mən öz maĢınımı onun qırmızı “Kamaro”sunun
arxasınca – onun anasının evinə sürdüm. Biz evə daxil
olduq. Temminin anası Ģifonerin önündə dayanıb onun
qutularını aramsız Ģəkildə gah çölə dartmağa, gah da içəri
salmağa baĢladı. Hər dəfə hansısa bir siyirmə qutunu
çıxaranda, onun içində qurdalanır, qutunun içində hər Ģeyi
qarmaqarıĢıq hala salırdı. Sonra isə həmin qutunu zərblə
yerinə itələyib baĢqa bir qutuya keçirdi. Növbəti qutunun da
baĢına eyni Ģeylər gətirirdi.
– Temmi, təyyarə bir azdan havaya qalxacaq.
– Aman Allahım, yox, bizim hələ çox vaxtımız var.
Hava limanlarında boĢ-boĢuna ora-bura veyllənməkdən
zəhləm gedir.
– Densi ilə nə etmək fikrindəsən?
– Anam iĢdən evə qayıdana qədər onu burada qoymaq
fikrindəyəm.
|