|
www.vivo-book.com
102
maĢın çox rəvan hərəkət edirdi. Mən sükanı çevirib maĢını
döndərdim və geri qayıdıb küçənin əks tərəfində saxladım.
Lidiya maĢına yaxınlaĢdı.
– Qulaq as, sən mənə inanmalısan. Bir dəqiqə öncə bu
zibil yalnız geriyə hərəkət edirdi. Ġndi isə hər Ģey qaydasında
görünür. Lütfən, mənə inan.
– Səni inanıram, – o dedi. Bu Allahın iĢidir. Mən belə
Ģeylərə inanıram.
– Bunun nəsə bir anlamı olmalıdır.
– Əlbəttə, mənası var.
Mən maĢından çıxdım və biz birlikdə onun evinə
getdik.
– Köynəyini və ayaqqabılarını soyun, Lidiya dedi, – və
çarpayıya uzan. Əvvəlcə, sənin sızanaqlarını sıxmaq
istəyirəm.
Dostları ilə paylaş: | 
