|
www.vivo-book.com
150
– YaxĢı, Di Di, daha bəsdir.
Mən çarpayıdan qalxanda, o yenə arxası üstə yatağına
sərildi. Mən yataq otağından çıxdım, dəhlizdən keçdim və
qapıdan bayıra çıxdım.
Mən evə qayıdanda, Lidiya kresloda oturmuĢdu. Onun
üzündən zəhrimar yağırdı.
– Bu qədər vaxt hansı cəhənnəmdəydim! Gözümün
içinə bax! Sən onunla sikiĢdin, düz demirəmmi?
– Yox, düz demirsən.
– Sən getdiyindən sonra həddən çox vaxt keçib. Bax, o
sənin üzünü də cırmaqlayıb!
– Sənə deyirəm ki, heç nə baĢ verməyib.
– Köynəyini soyun. Mən sənin kürəyinə baxmaq
istəyirəm!
– Aahhh, qurtar bu zibili, Lidiya.
– Köynəyini də soyun, maykanı da.
Mən köynəyimlə maykamı soyundum. O mənim
ətrafımda bir dövrə vuraraq baxdı.
– Bəs kürəyindəki bu cırmaq izi nədir?
– Nə cırmaq, nə iz?
| 
