|
www.vivo-book.com
250
TamaĢaçıların nokautlardan çox xoĢu gəlirdi. DöyüĢçülərdən
birisi yerə yıxılanda olar ucadan qıĢqırırdılar. Axı zərbələri
bir-birinə onlar özləri endirirdilər. Bəlkə də bir-birinə
zərbələri endirəndə gözlərinin önündə öz bosslarını, ya da
arvadlarını canlandırırdılar. Kim bilir? Kimin nə vecinəydi?
Bir az da pivə.
Mən Katrinaya zalı sonuncu döyüĢ baĢlamazdan öncə
tərk eləməyi təklif elədim. Gördüklərim mənə bəs eləmiĢdi.
– YaxĢı, – deyə o razılaĢdı.
Biz dar keçiddəki pilləkənlərlə yuxarı qalxmağa
baĢladıq, zalın havası siqaret tüstüsündən gömgöy idi. Biz
keçidlə irəliləyərkən, heç kim bizə fit çalmadı, nalayiq
iĢarələr eləmədi. Mənim əzilmiĢ və çapıqlarla dolu sifətim
bəzən belə yerlərdə kara gəlirdi.
Biz sürət avtomagistralının altındakı balaca maĢın
dayanacağına gəldik. 67-ci il modelli folksvagen orada gözə
dəymirdi. 67-ci il modeli ən son yaxĢı “Folks” idi və cavan
uĢaqlar da bunu bilirdilər.
– Höpbörn, onlar bizim sikilmiĢ maĢınımızı
oğurlayıblar.
| 
