|
www.vivo-book.com
262
– Hə, məncə, bizim getmək vaxtımız gəldi...
Onlar getdilər. Onların arxasınca qapı bağlanandan
sonra Katrina mənə tərəf baxaraq dedi:
– Pis heç nə düĢünmə, Henk. O, sadəcə, məndə özü
haqqında xoĢ təəssürat yaratmağa çalıĢırdı.
– Onu tanıdığım gündən bəri, o bütün qadınlarla belə
davranır.
Telefon zəng çaldı. Bu, Bobbi idi.
– Ey, dostum, sən mənim arvadıma neyləmisən?
– Nə olub ki?
– O burda dinməzcə oturub, tam depressiyadadır,
danıĢmaq belə istəmir!
– Sənin arvadına heç nə eləməmiĢəm.
– Heç nə anlamıram!
– Gecən xeyrə qalsın, Bobbi.
Mən dəstəyi asdım.
– Zəng vuran Bobbi idi, – deyə Katrinaya izah etdim. –
Onun arvadı depressiyaya düĢüb.
– Doğrudan depressiyaya düĢüb?
– Deyəsən, hə.
| 
