|
www.vivo-book.com
308
otağına, oradan qonaq otağına, sonra isə mətbəxə və yenə
geri qayıdırdım. Özüm də durmadan elə hey mahnı
oxuyurdum.
BaĢımı qaldırıb saata baxdım. Saat 11:15-i göstərirdi.
Hava limanına getmək üçün mənə cəmi bircə saat vaxt lazım
idi. Artıq paltarım əynimdəydi. Ayağımda ayaqqabılarım
olsa da, corablarımı geyinməmiĢdim. Özümlə götürdüyüm
yeganə əĢya oxuyan zaman istifadə etdiyim gözlük idi. Onu
da köynəyimin döĢ cibinə soxmuĢdum. Yanımda heç bir
baqaj götürmədən, özümü qapıdan bayıra atdım.
Folksvagen evin önündə dayanmıĢdı. MaĢına mindim.
GünəĢin Ģüaları çox parlaq idi. Bir anlıq baĢımı aĢağı salaraq
sükana dayadım. Həyətdən qulağıma bir səs gəldi:
– Bu durumda o hansı cəhənnəmə getdiyini düĢünür?
Mühərriki iĢ saldım, radionu yandırdım və qaz pedalına
basaraq oradan uzaqlaĢdım. MaĢını idarə etməkdə çətinlik
çəkirdim. Avtomobilim durmadan elə hey qoĢa sarı xətti
keçməyə və qarĢı hərəkət zolağına çıxmağa can atırdı.
QarĢıdan gələn maĢınlar qeyzlə mənə siqnal çalırdılar və
mən yenə öz zolağıma geri qayıdırdım.
| 
