|
www.vivo-book.com
452
Hovuzda üzməyi baĢa vurdum. Əynimdəki yaĢ tumanla
iĢlər müdirinin qapısına yaxınlaĢdım. O qapını açdı. O
mənim xoĢuma gəlmiĢdi.
– Hə, dostum, indi iĢıqları söndürə bilərsən. Mən
doyunca üzdüm. Sən əlasan, körpəm, sən əlasan.
Biz mənzilimizə qayıtdıq.
– Gəl bir az içək, – Bobbi dedi. – Bilirəm ki, qanın
qaradır.
Mən içəri girdim və iki qədəh içdim.
Valeri dedi:
– Qulaq as, Henk, sən və sənin qadınların! Sən axı
onların hamısını sikə bilməzsən, baĢa düĢürsənmi?
– Ya qələbə, ya ölüm!
– Gecəni rahat yat, keçib gedər, Henk.
– Gecəniz xeyrə qalsın, dostlar və sağ olun...
Mən öz yataq otağıma qayıtdım. Sesiliya arxası üstə
uzanıb xoruldayırdı:
– Xorrrrr, xorrrr, xorrrrr...
O mənim gözümə çox piyli göründü. YaĢ tumanımı
çıxardım və yatağa girdim. Onu silkələdim
| 
