|
www.vivo-book.com
521
– Bu mənim qonĢum Larridir. O, arxadakı evdə
yaĢayır.
Biz əl verib görüĢdük və mən oturdum.
– Ġçməyə bir Ģeyin tapılarmı, – deyə Debradan
soruĢdum.
– Ay səni, Henri!
– Mən gedib özüm də bəzi Ģeylər ala bilərəm. Əslində
alardım, amma sənin nə içdiyini bilmirdim axı.
– Oh, məndə içməyə nəsə olmalıdır.
Debra mətbəxə keçdi.
– ĠĢlərin necə gedir, – deyə Larridən soruĢdum.
– Əvvəllər elə də yaxĢı deyildi, amma indi qaydasına
düĢür. Özünə təlqinlə məĢğul oluram. Bu mənimlə
möcüzələr edir.
– Sən də nəsə içmək istəyirsənmi, Larri? – Debra
mətbəxdən qıĢqıraraq soruĢdu.
– Ah, yox, çox sağ ol...
Debra əlində qırmızı Ģərab dolu iki qədəhlə yanımıza
gəldi. Debranın evi həddən artıq bərli-bəzəkli idi. Hər yerdə
nəsə qoyulmuĢdu. Evin hər tərəfində bahalı əĢyalardan
| 
