Çarlz bukovskġ

www.vivo-book.com 

 

583 

–  ALLAH  SƏNƏ  LƏNƏT  ELƏSĠN!  –  deyə  ucadan 

bağırdım. 

– Nə olub axı? – Sara soruĢdu. 

– HEÇ NƏ EġĠDƏ BĠLMĠRƏM! 

– Nə? 

–  SƏN  BU  SĠKĠLMĠġ  STEREONUN  SƏSĠNĠ  LAP 

ÇOX 

AÇMISAN! 

HƏDĠ, 

DEDĠKLƏRĠMĠ 

ANLAMIRSAN? 

– Nə? 

– MƏN GEDĠRƏM! 

– Yox! 

Mən  çevrildim  və  setka  qapını  zərblə  çırparaq  evdən 

çıxdım.  Folksvagenə  yaxınlaĢanda,  gördüm  ki,  xiyar-

pomidorları maĢında unutmuĢam. Onları götürüb cığırla geri 

qayıtdım.  Biz  üz-üzə  gəldik.  Torbanı  onun  əlinə 

dürtüĢdürdüm. 

– Al. 

Sonra dönüb getməyə baĢladım.  

– Səni iyrənc, iyrənc, iyrənc əclaf! – o arxanca qıĢqırdı. 

---

www.vivo-book.com 

 

584 

Sara  torbanı  arxamca  tolazladı.  Ġçi  dolu  torba  düz 

kürəyimin  ortasından  dəydi.  O  geri  çevrilərək  evə  qaçdı. 

Mən  ayın  iĢığında  yerə  səpələnmiĢ  xiyar  və  pomidorlara 

baxdım.  Bir  anlıq  onları  yerdən  yığmaq  haqqında 

düĢündüm. Sonra isə dönərək çıxıb getdim.