|
www.vivo-book.com
598
özümü necə insan adlandıra bilərdim axı? ġeirləri necə yaza
bilərdim? Mən nədən təĢkil olunmuĢdum? Mən aĢağı ayarlı
de Sad idim, amma onda olan ağıla sahib deyildim. Qatil
məndən daha dürüst və daha səmimi idi. Elə qadınları
zorlayan cinayətkar da. Axı mən özüm də ruhumla kiminsə
oynamasını, ələ salmasını, onun üstünə iĢəməsini
istəməzdim; ən azından, bunu yaxĢı baĢa düĢürdüm. Mən
həqiqətən də yaxĢı adam deyildim. Otaqdakı xalının üstü ilə
ora-bura gəziĢərkən bunu hiss edə bilirdim. Bir poxa
yaramırdım. ĠĢin ən pis tərəfi də o idi ki, məni layiq
olmadığım bir adam kimi qəbul edirdilər – yaxĢı adam kimi.
Ġnsanlar mənə etibar etdiklərinə görə onların həyatlarına
daxil ola bilirdim. Ona görə də öz murdar iĢimi görməkdə
çətinliyim olmurdu. Mən “Kaftarın Sevgi Dastanını”
yazırdım.
Öz düĢüncələrimdən təəccüblənərək otağın düz
ortasında
dayanmıĢdım.
Birdən
yatağın
kənarında
oturduğumu və ağladığımı anladım. Gözümdən üzümə axan
yaĢ damlalarını barmaqlarımın ucu ilə hiss edə bilirdim.
| 
