Чаван еэ шаһәрлариндән чыхыб башга бир шзһара јодландыдар

u

чаван  еэ  шаһәрлариндән  чыхыб 

башга  бир  шзһара  јодландыдар.

Јол  учуй  тадаруа  кармүш, азуга ка- 

уүрмушдүлар.  Бнр иеча  кун јол  кет- 

аикдан  сонра  ХсЈнр  азугаснни  ачыб 

ортаја  ro jyp   Шар  исз  аз  азугаскпи 

сзхдзјыраы.  Бир  хсјли  кедандан 

сонра,  ела  бнр  чала  чатдылар  ки, 

бурку  танднр  алоау  кнми  уз  rap- 

сырды.  Шар  бу  узун  чалдаи  хабар- 

ч Ц ,  

дар  иди.  Она  кара да  мсшкинда'  су-

У Г

у

^

У

„

У

, У

^

дай  сахламышды.  Хсјир  нсэ  бундам 

хэбарснзлм.  Ҝүман  сднрди  ки.  бу- 

түи јол  боју су олачаг.

Онлар  сусуз  чөлдә  једди  күн  јол 

kci

 лил ap.  Хејрин  сују  гуртармыш- 

яы.  С усузлуман  јаиырды.  Шәр  мса 

сахлааыгы  судам  хәлватча  ичирди. 

Хејир  сусуз  олса  ла,  оиа  јалварыб 

су  истајә  билмади:  баха-баха  гал­

лы.  Ахырла  сусузлугдаи  чијарм  јан- 

ды.  Бир  аздан  сонра  бу  сусуз  јолчу 

лап лилдәм дүшлү.  Јамында од кими 

гыларан  ла'лм  вар  или.  Анчаг  на 

сдасзи,  беда  јердә  ла'лн  су  әвазина 

ичмэк  олмаз  ки!  Јлзыг  Хејкр  ла'л- 

лари  чыхарыб 

Шарим  габагына 

•ојду:

—  Сусузлугдан 

јамдым,  —  де­

ди.  —  a.tas  ела.  Бир  ичим  су  вер:  ја 

јолдашлыг  мамина.  )а  да  мсча)а  дс- 

јирсак, сат.

Шар  адыма  мумасиб  ламышлы

—  Маи  дашүракли  лдачлм.  ман­

дам  марһамат  умна.  Май чохларыиа 

тала  гурмушам,  чох  аиплар  алдат- 

мышам,  самим  калзјмначн  ујача- 

• зм?  Сам  бу  лар  күндл  ла'ллэри  ма­

ма  осриб  сусузду|уму  семдүрмаи 

истајирсән  lUahapa  га)ыллмда  ту- 

губ  керн  длачагсан  Маи  бела  кев- 

Пара  су  вермарам  Г. л а  бир  ковһар 

нстајирам  ки.  керн  ала  бмдмајасам

Хсјир сорушду:

—  Ьансы  кивНардир  о?  Д г .  бу 

caaı  верим!

I l l jp   лели:

—  Мам  самим  кизлармни  nctajH- 

рам  Омлары  керн  длмаг  мумкум 

олмаз  Козларими  m p.  су  мч!  Joxca 

бир ламчы  да верчарлм!

Хсјир  деди

—  11м1.1ф.ы1  мл мл,  бир  мчим  су 

учуй  кмтларими  ис»ајмрсаи?  Ҝ«»у* 

му  чы\арма1.1д  .мима  на  иалачак?

Тамаһын  к у ч   кәтнрнрсә.  баһа  сат, 

гызыл-күмүш   истә,  лэ’лн  дә  ал. 

башга иәјим  вар һамысыны  ал, мәнә 

су  вср!  Дилнмдән  кагыз  верәрәм, 

анд  ичорәм  кн,  дүнјада  мә  мал-дөв- 

ләтим  варса  һамысы  сәмин  олсун! 

Лнчаг  көзүмә  дәјмә.  Бир  нчим  су 

үчүн рәһмсизлнк еләмә!

Шәр  дсдијнндән  денмәди:

—  Бу  сөзләр  абәсдир!  Сусузлуг- 

дан  сан  бу  саат  бүтүм  вар-јохлан  ал 

чәкирсән,  Анчаг  дардан  гуртаранда 

һамысыны  дамачагсам.  Мэи  көвһор- 

зад  нстамирам.  Всрмрсән  квзләринн 

оер,  псрмирсЈи  судан  тамаһыны 

чәк!

Хсјир  Шәрин  инадына  мат  галды.  Әлачсызлығындан  ar- 

лады.  Көрду  ки,  сусузлуг ону  һәлак  едәчәкднр.  Чарәснз  галыб

разы  олду!

—  Бујур,  —  деди,  —  бычаг  кәтир,  кезүм ү  чыхар,  мәнә  су­

пер нчим!

Хејир  елә  күман  сдирдн  кн,  таклифинэ  разы  олса,  Шәр 

рәһмә  кәләр.  Шәрсә  онун  һалына  јанмады.  Бычагла јолдашы- 

мым  кезләрими  чыхартды;  анчаг  су  вермәди.  Ш ејләринн  дә 

јыгышдырыб  гачды.  Кор  олмуш  вә  сојулмуш  Хејир  пешман  вә 

алачсыз,  гамына  булашмыш  һалда  торпаглар  үзәрнндо  галды.

Мал-гара,  гојун-гузу  саһибн  олам  чох  варлы  бнр  күрд  вар 

иди.  Гоһум-әгрәбасындан  да  једди-сәккиз  касыб  аиләни  өзү 

нлә  көтурмүшдү.  Онлары  долаидырырды.  Варлы  күрд  көчәри 

һәјат  сүрүрдү.  Оглуг,  чәмәнлнк јерләрдә  мәнзил  салыб  сүрүнү 

бир  јердо  отарыр.  сонра  башга  јерә  көчүрдү.  Күрдүн,  гара 

көзлү,  һинду  халлы  көзәл  бнр  гызы  вар  иди.  М ин  чүр  наз- 

не'мат  вә  әркөјүнлүклә  бөјүмүш,  сәрв  бојлу  бир  көзәл  иди.

Гы'з  булаг  сују  арзулады.  Јолдан  бир  аз  кәнарда  со југ  бу- 

лаг  нарды.  Булағын  сују дәринда  дејил.  үздә  иди.  Гыз  кузәси- 

ни долдуруб еиләрнна тәрәф јолланды.  Јолда  узагдан  бир  нала 

ешитди.  Л ја г  сахлајыб  гулаг  асды.  Кимсә  инилдәјирди.  Гыз 

сәс  калан  тәрәфә  ксгди,  ганына  булашмыш  бир  чавам  көрдү. 

Јазыг-јазыг  инилдәјиб  «су»  дејирди.  Гызым  үрәји  јанды .  Ҹ а- 

вана  јахынлашыб  сорушду:

—  Еј  чаван,  сән  кимсан?  Нәдәи 

f»y  һала  дүшмүсан?

Хсјир  деди:

—  Еј  сәс саһиби,  мәләкмн.  пари- 

мисән?  Мән  бадблхтам.  башымыи 

мачәрасы 

узундур. 

Сусузлугдан 

өлүрәм.  мана бир ичим  су!

Гыз  Xcjpa  су  всрди.  Јазыг  до- 

јунча   ичди.  Үрәјимә  гүвват.  днзинә 

гагат  кәлди,  дирчалиб  отурду.  Гыз 

буну  көрүб ссвиндм.  Онун  чыхарыл- 

мыш  көзларимә  бахды.  Кез  чых- 

мышдыса  да,  ағы-гарасы  саламат 

иди.  Одур  ки,  оилары  өз  Јсрләрииә 

гојуб   баглады.  Ҹаваиыи  голундаи 

тутуб  ајагл  галдырды.  Әлиидәи  ту- 

туб  дүшәркәларина  апарды.  Ону 

гуллугчулардаи  бирина  гапшырды:

—  Еһтијатлы  ол,  инчитма!  Ја- 

ваш-јаваш  бизим  глпыја  апар!

Гыз  өзү  иса  тсз  лнасынын  јаны* 

на  гачды,  көрдүјүнү  она  сајлади.

Анасы деди:

—  Hə  үчүн  катирмәдин?  Катм- 

рәјдин,  јазы га  бир  чара  едәјдик.

Гыi  дели:

—  Ана.  кәтнрмишәм.  јахыила-

шлнда  гуллугчуја  гапшырдым,  бу 

саат кәлиб чыхар...

Гуллугчу  чаваны  катирди.  Јер 

дудәлдиб  ону  раһлтдалыллр.  Сонра 

суфрәја  хврок  кәтирдилар.  Xəcr.ı 

Гнф  аз  једи.  башыпм  јснә  јаслыга 

гојуб зарылы.

Ахн.ам  гызын  атасы  чвлдәм  ra-

јыгды.  Шам  еләмак  һәаәси  нлә  eeə 

кпранло.  јатагда  һушо. з  узанмыш 

ХЗС I vUH K'0p>6 сору  иду:

—  Бу  кимднр?  Нардах  холмиш-

дир?

Оиун  јолдпи  гапыддегыны  вә 

квзукун  1 ыхарылдығыхы  дедиләр. 

Курд хастани коруб  деди:

—  O  һукдур  агачдак  бир  леча 

tipnar јы гмаг в=> двјүб cyjyııy  xəcıə-

ı'f  көзүка  тякмах  лазымдыр.  О. 

.ракыи  һарарәгнин  алар,  хәстаним 

ззуну сагалдар.

Курд  сонра  агачын  јеринн  квс-

гарнб леди:

— Бтлагын  јамында.  әпгрли  бир

• гач дыр.  Кока ја \ы н  јериндаи.  ара- 

л

l

»  нки  балача  будаг  чыхмышдыр. 

оудаглардан  биринин  јарпагы.  hv- 

pit  пал тары  ними јумш агдыр,  сөнән

иур  зернр.  O  бирн  булағын 

‘рпаг^!  аб-д-Пајат Кимидир.  Баш  ar- 

ыг  ыиы;ı 5««рм aııыдыр.

Гы?  атасыкмн  сөзләрини  сши-

• и б севинди.

—  Ava  чам.  јазыгдыр,  буна  әлач

гдәк-

Курд 

гыјо

Ж

ын

  хаһншини  јера

-.:ш»ады.

Кеднб һәмин јарпагдан  кәтирди. 

Гыз  Јарпағы  дөјуб  сујуну  сыхды. 

! -Урд дәрмаиы  хастанин  көзүнә  тон­

чу.  Хәстз  бнр  саат  јатағында  оту- 

'Уб  дорманын  тэ’сирини 

кө јләдч

. 

Јека башыны гојуб  јагды .

fm

n

ım

rr

T

m

f

Щ.\

*

Беш  күн  хәстәнин  кезүнә  дэр- 

ман  гојуб бағладылар.  Сонунчу  күн 

јараны  ачдылар.  Көзү тамам-камал 

сағалыб  анаданкәлмә  олмушду.

Сәрвбојлу  чаванын  көзләрннин 

ачылмасы  күрд  гызыны  һамыдаи 

чох  ссвиндирди.  Гызыи  она  мәһаб- 

бәти  күиү-күндән  артырды.  Гызыи 

севкнсн  Хсјрнн  дә  үрәјнндә  јер 

еләмишди.

Хејир  һәр  cəhəp  тездән  галхыб 

күрд нлә  ишә кедәрди. Дәвә отарар! 

го јуну  чанавардан  ropyjap,  гојун- 

гузуја  гаровул  чәкәрди.

Көчәри  күрд  Хејрни  фәрасәтн- 

ни,  ишә  чан  јандырдыгмны  көрүб 

ону  әзизләди.  Е’тибар  сдиб  бүтүн 

вар-јохуну  она  тапшырды.  Хејнр 

евә,  аиләјә  тамам  мәһрәм  оландан 

сонра  сирринн  ачмаға  башлады.

Онун  башына  кәлән  мачәраны. 

көзүнүн  кнм  тәрәфиндән,  нә  үчүн 

чыхарылдығыны  сорушдулар.  Хе- 

јнр  Шәрнн  ишләрини  бир-бир  ачыб 

деди.  Онунла  јолдаш  олдугуну,  су- 

сузлуға  дүш дүјүнү,  бир  ичнм  суја 

лэ’л верднјини данышды.  Шәрин  вә- 

фасыз  олдуғуну,  сују  көз  баһасы- 

на  сатдығыны  вә  нәһајәт  көзүнү 

чыхартдыгыны.  су  вермәјиб  гачды* 

гыны  башдан-ајаға  сөјләли.

Хсјри  јгх ш ы   таныјандан  coııpa 

күрд  вә  анләси  даһа  да  меһрибан 

олду.  Она  догма  адам  кимн  бахлы. 

Xejpə  күрд  гы.»ы  өзү  гуллуг еднрди. 

Онун  сшги  илә  јаш ајы р.  бир  күн 

ону  көрмәјәндә  үрәји  партлајырды. 

Хсјир  дә  она  көнлүнү  вермишди. 

Чаныны  белә  ондан  әсиркәмәзди. 

Гызын  атасына  сәдагәтлә  гуллуг 

сдирдн.  Билирди  ки,  ону  сағалдан, 

јснидән  һәјата.  ншыглы  д үнја ја   ra j- 

lapan  гыз  олмушдур.  Л а ки н   Хејир 

күман  едирдн  ки.  елә  варлы  кншн- 

нин  гызы  мәннм  кими  јохсулун  би- 

ринә көнүл  всрмәз!

Буна  кера  дә  Хејир  истәјирди  ки.  бу  свдән  узаглашсыи, 

башга  бнр  јсрә  сәфар  сләсин;  балка  белаликлә  күрд  гызынын 

мәһәббәтини унуда!

Бир күн  курдүи һүзуруна  кәлиб деди

—  Еј  гарибин  голундан  тутан,  сәи  мәним  көзүм ү  сагалт* 

дын!  Бүтүн  һајатым  боју  сәнә  борчлујам.  Бојнумда  б өјүк  һаг- 

гын  вар.  Даһа  бәсдир,  утанырам.  Сизә  артыг  зәһмәт  өермәк 

нстәмнрам.  Снздән  ајрылмаг  маним  үчүн  чәтин  олса  да.  иә 

едим?!  Узун  замандыр  вәтәндән  чыхмышам.  Елимдән.  күнүм - 

дән  хәбәрсизәм.  Истәјирәм  сзһәр  тездаи  вәтәиимә  јола  дүшәм. 

Доғрудур,  ајрылырам.  анчаг  өмрүм  боју  слзи  унутм ајачағам ! 

Сизин  мәһәббатинизи  үрәјимдән  чыхармајачағам.  Сиздән  дә 

сои хаһишим  будур  ки.  мани унугмајасымыз!

Хејир  бу сөзлари дејәндә,  күрдүн  үрәји јумшалды.  Гыз  ата- 

сына  бахыб  һөнкүртү  илә  ағлады.  Күрд  аиләсинә  б өјүк  кәдар 

үз вермиш  кими, һамы  көвралди.

Башларыны  ашағы  салыб  јерләриндә  дондулар.  Һсч  ким 

ланышмырды.  Хејирхаһ  күрд  Хејри  тәклнкда  јаныиа  чағырыб 

деди:

—  Еј  гочаг  вә  меһрибан  чаван!  Сән  бу  јери  езүнә  вәтән. 

бизи да  өзүна  ел-кун  бил!  Өз  шаһаринә  кетсән,  башга  бир  јол- 

дашындан  даһа  бир  зәрбә дә јејәчаксан.  Кал,  бурада  гал.  ја х - 

шы-јаман,  аз-чох  најим  варса,  һамысы  сәнин  алинда,  нхтија- 

рыида  галсын.  Маним  гызымдан  әзиз  һеч  кәсим  јохдур.  Көзәл, 

меһрибан,  заһмәт  севән  гыздыр.  Үрәјинә  Јатса.  гызымызы  сәнә 

верәрәм.  Сәни  чанымыздаи  әзиз  сахларыг.  Май  да  сизин  меһ- 

рибаи  һәјатынызы  көруб  севинар,  сајәниздә  галан  өмрүмү 

баша  вурарам.

Хејир  күрддаи  бу  аталыг  насиһәтини  ешидаидан  сонра  она 

тәшәккүр  слали,  шад  хәбардән  севннди  ва  ксчани  архајыи 

јатды.

Ҝүрд  сәһар  тсздам  јухудан  ојанды.  ТоЈ  тәдарүкунү  кврдү. 

Бүтүн  өмрүнүн  ссвинчи  олан  гызыны  Хејра  әрә  перли.

Ахырда.  o  јердаи  көчүб 

бир  jcpa  кетмәли  олдулар; 

көзүна  шафа  вераи  сандал  а к т и ­

нии  hap  ики  будагындан  чохлу 

nar јы гы б   бир чувала  долдурду. 

даглардан  биринин  ja p n a ru   баш 

агрысынын.  o  биринин  ja p n a iu  

көз  ағрысынын  дзрманы  иди.

Хејир  бу  јарпаглары н  һикмәтм- 

ии һеч  кәсә даныи1мады.

К үр д   анласинин  көчү  кәлиб 

шаһәра  чатлы.  һамии  шаһәрлз  ıııa- 

һыи  гызы  баш  агрысыиа  тутулмуш - 

ду.  Гызын  дарлинә  алач  тапылма- 

дыгындан  һамы  мә’ју с   олмушду. 

Hə  гадәр  адлы-санлы  һәким  чагы- 

рылмышды,  амма  һсч  бири  гыза бир 

алач едә билмамишди.

Падшаһ  га^агмадан  шарт  кзс- 

мишди  ки,  ким  гызымы  сагалгса 

гызы  она  вериб  өзүма  күрәкан  сда- 

чәјәм.  Гызымын  үзүиү  көрүб,  мүа- 

личәсини  бачармаЈанларын  исә  бој- 

нуиу  вурдурачағам...

Ш аһы н  ва'дини  ешидәнләр  гы ­

зын ешгилә  шаһын  јанына  калирди- 

ләр.  Хастәннн  мүалмчәсиндз  ачиз 

галанлар  башларыидан  ксчирди- 

лар.

Хејир  шәһәр  лһлиндән  бу  хәбәрн 

сшитди.  Билли  ки,  o  хәстәнин  ола- 

чы  сондәл  ағачынын  јарпағыдыр 

Шаһа  хобәр  көндордн  ки,  шаһын 

гызыны  мои  сағалдарам.  Л акин  Хе- 

јир  шаһыи  шәртләринә  разы  ол.ма- 

јыб өзү  шорт  г о јд у

—  һеч  бир  шејдо  тәмәинам  јох* 

лур.  Шаһдан  һеч  нә  истәмирәм.  Ан- 

чаг 

шаһ  шадлыг  кунундә  мәни 

уиутмасын!

Шаһ  Хсјрии  сөзундан  хәбәр  ту* 

туб  ону  һузуруиа  кәтиртди.  Хејир 

баш  ојиб  шаһын  отағыиа  кирди. 

Шаһ сорушду:

—  Еј  уғурлу чаван,  адын  нәдир?

—  Шаһ  сағ  олсун,  мәним  адым 

Хејирдир.

— Ады  кими  иш  көрән  чаван, 

муаличәнин  да  ахыры  хејир  олсун!

Шаһ  Хејри  адамларындан  би- 

рнно  тапшырыб  гызын  јаныма  көн- 

дәрди.

Хејир  кунәш  ними  көзәл  бир 

гыз  көрду.  Хәстәлнк  гызын  сәрв  бо- 

ју н у  

ојмиш. 

бәмизини 

солдур- 

мушду.

Хсјир  чибиндә  спидол 

ағачы- 

нын јарлағындак сахламышды.  Јар- 

пағы  суја салыб шорбәт һазырлады. 

Сорим  во  ширим  шәрбәти  хоста  чох 

иштаһа  илә  ичдн.  Шаһзадо шәрбәти 

ичән к и .м и j уху ону апарды.

Гыз  уч  кундом  сонра  ајылды. 

Јели.  ичди.  ајаға  галхды.  Гызынын 

сағалмасы  падшаһы  һәдсиз  севин- 

дирди,  падшаһ  Хејрә  чохлу  хәлот 

перди.  Восијјот  етди  ки,  о  өләндән 

сонра  Хејири өлкәјә  падшаһ  сечсин- 

ләр.

Чох  чәкмоди  өлкәнин  падшаһы 

өлду.  Шаһлыг  Хејро  чатды.

Бир  куи  Хејир  баға  кедирди. 

Јолда  көһнә  јолдашыны  —  Шәри 

көрду.  Онун  бәд  әмәлләри,  мәрди- 

мазарлыгы јады на душдү. Јанында- 

кылара  гапшырды  ки,  бош  вахтын- 

да  бу адамы  мәним јаныма  кәтирин.

Хејир  бағда  мәчлис  гурмушду. 

Курд да  али  гылынчлыларын  достә- 

синдо  шаһын  габағында  дајанмыш- 

ды.  Шари  катирдиләр.  O,  ХеЈри  та- 

нымады.  Шадлыгла  ирали 

горпағы  виду,  шаһым  һузурунда  да- 

јанды.

Хсјнр ону көруб деди:

—   Еј  башы  бәдәннна  ағырлыг 

еләјән кишн,  адыны де!

Шар деди:

—   Мәнә  сәјјаһ  Мубашир  дејәр- 

ләр. 

Ә

л н ј и д ә н

 

һәр  иш  кәләр.

Хејнр деди:

—  Дүзунү  де,  јаландан  әл  чәк 

Утан.  бир һәјан олсун!

—   Адым  беләдир  ки,  вар! 

јнрсән  өлдур.  истәјирсән  бурах!

Хејир даһа  да  газабланди:

—   Алчаг!  Санин  ганын  һалал- 

Д-ар!  Адын  Шәр  олдуғу  кими  «зүн 

да  башдзн-ајага 

шарсан!  Өзүн 

адындан  да  ниссан.  Сан  һамнн 

адамсан  ки.  бир  ичим  судан  етрү 

сусуза  мии  аза~  вердии,  онун  кезү- 

нү  твкдүн.  Ахырда  да ома  су  верма- 

дин,  вар-јохуну  алиндан  алдын. 

Камарини  да,  көвһаринн  ла  anap- 

дын.  чијарини  јандырдыи.  Бнл  ва 

ганы,  һамин  адам  мәнам!  Сан  мн* 

.санларын  бадхаһысан,  һамыја  фа- 

лакат 

арзулајырсан. 

Хасијјатина 

кора  да  санинлә  рафтар  сгмак  ла- 

Јымдыр.  Чаныны  маним  алимдан 

гуртара билмајәчәксән!

Шар  бу  сөзлари  сшитчак  Хеј- 

рии  үзүна диггатла  бахыб ону  тамы- 

ды.  Хсјрнн  ајагына  дүшүб  јалвар- 

мага башлады:

—   Амандыр.  мани  багышла!  Ha 

бәд  амалим  варса,  өз>ма сламишәм. 

Әзәлдан  маним  бахтим  бела  нмиш! 

Маним  адым  Шар.  ншим  да  алым 

кими  шар  олмушлур.  Сан  иса  адын 

кими 

хејирлисан 

Ллына-шанына 

кора  манимла  рафтар  ст.  Мам  пи- 

сам.  сан  јахшысан.  Маи  пислик  ет- 

мншам,  сан  јахшылыг  ст.  күнрһым- 

дан  кеч.  Пислик  самим  адыНа  )а- 

рашмаз.

Хсјир  бу  сөз^  сшиднб  Шари  бу- 

рахды.  Шар  елүмдан  туртулдугуиу 

көруб шадльп ымллн  илдырым  кими 

К С 1 Л И .

К\ рд  иса  ондан  ал  чакмали  Да- 

лынча  јүјурүб   гылынч  ила  онун  боЈ- 

нуну  «урлу: 

Хсјир  хејирхаһдыр-

са,  сан  Шарсан.  Шар  да  шар  иша 

pact  калмалидир!

К>рл  Шарим  чиблариии.  y c ı-бо- 

1

НМНЫ  ахтлрлы.  Камаринин  алтын- 

ДДИ  икн  кпвһлр  тлнды,  к л н р и б   он- 

лары  Хсјра всрли.

Хсјир  кмпһари  мпүб  курда  6л- 

гышлады  Кнмһари  кввһар  ила  шал 

глади,  ал и  ила  кязларини  кестариб 

деди:

—   Мам  санин  сајанда  бу  кинһар 

лара  чатмышам. 

Бу  көвһарларм 

сана  всрирам.  чумки  сап  маним  мм- 

Л а р и м а   И 

111 Ы1  всрмисаи.

CCV  lUJVfMOp  С л т и м   Л м о *   lb * p * ll» » .  I b » « f 4 * | »   M   ( m l   Т я *г > 1 »   I b k t f i  

К-м т * * /ч

• KrnUMi  mmvMjUru.  Ими,  Iq rr  1м*м)м  a r*« « .  «

a   l> u u   i v u c o p u   М М М   4w1%4J  İMüM  Ə

j i

  С»Ј

м

«

ә

«  ı ı w ı ,  

i

\b ~ L js

V>^