Dializatorni tayyorlash. Sellofandan 9-12 sm diametrli doira kesib olinadi. Uni
xalta shaklida bukiladi. Hosil bo’lgan xaltacha shisha tayoqchaga boylanadi va
stakanga tagi tegmaydigan qilib osiladi. Kichkina voronka yordamida dializatorga
10 ml tuzli aralashmaning filtratidan solinadi (solingan suyuqlik xaltachaning
yarmidan oshmasligi kerak) va 1 litrli distillangan suv solingan stakanga
joylashtiriladi. Shunadan keyin har 5-10 minut davomida stakandagi suvdan olib,
unga sulfat ionlarini borligini (bariy gidroksid yordamida) va oqsilni yo’qligiga
(biuret reaksiyasi yordamida) tekshirish uchun reaksiyalar o’tkaziladi. Stakandagi
suv almashtirilgandan keyin yana shu reaksiyalar qilib ko’riladi. Agar reaksiya
chiqsa, stakandagi suv 5-10 minut davomida almashtirilib, reaksiya chiqmaguncha
amalga oshiriladi. 1,5-2 soatdan keyin sulfat ionlari uchun olib borilgan reaksiya
chiqmaydi. Bu dializning tugaganligidan darak beradi, ya’ni bunda dializatordagi
tuz to’liq stakandagi suvga chiqib ketgan bo’ladi. Shu paytda xaltachadagi tiniq
bo’lgan filtrat loyqalanadi. Natijada distillangan suvda eriydigan globulinlar
cho’kmaga tushadi. Xaltacha stakandan olinadi va uning ichidagisi qog’oz filtr
orqali filtrlanadi. Filtrda globulinlar qoladi, albuminlar esa filtratga o’tadi. Ikkala
tomonda ham oqsil borligi biuret reaksiyasi yordamida aniqlanadi.
Albuminlarni cho’ktirish uchun filtratga ammoniy sulfatning kukunidan
eritma to’yingan holga kelguncha solinadi. Bunday sharoitda albuminlar cho’kmaga
tushadi. Keyin quruq qog’oz filtr yordamida filtrlanadi. Ammoniy sulfat bilan to’liq
to’yintirilganda, eritmada oqsil qolmaydi. Buni tekshirish uchun filtratdan ozgina
olib biuret reaksiyasini o’tkazib ko’rish kerak.
Dostları ilə paylaş: |