Dİvan-ü luğat-it tüRK

aqızlamaq_ka: 1. ağza vurmaq. dadmaq. 2. nərsiyə ağız açmaq, ağız qoymaq. giriş çıxış yeri yapmaq. - arxı ağızlamaq. 3. ağıza ağızlıq taxmaq. - atı ağızlamaq. 4. sövmək. söğüş söyləmək. danışmaq. - o nökərin ağızladı.

aqızlı : ağujluq_ka. ağız sütü olan kişi.

aqqalmaq : ağqalmaq. çıxmaq. - biz dağa ağqalırıq: çıxırıq.

aqqın : ağqın. aşqın_ka. engin. oğqun. - aşqın topraq_ka: axıp enən, oğqun topraq

aqqu : ağqu. ağa. ağmaq, çıxmaq işi. qalxma. qalxış. çıxış. - ağqu yapmaq: çıxmaq. - bu dağ ağqu ərməs bu dağ ağası uğur dəğil. indi dağa çıxmağ uğur (zaman) değil. - birinci ağqu, sonuncu ağqu.

aqlaq : ağlaq_ka. bağlı, dalda olan yer, avlu. ıssız, boş, xəlvət, çoraq, oturulmayan yer. - yurdu qalıb ağlayu: yeri boş qaldı. - ağlaq yer: boş, xəlvət yer.

aqlama. ağlama ağlayı. sıxıt. sığıt.

aqlamaq_ka: axlamaq. ağlamaq. 1. ah çəkmək. qöğüs keçirmək. ahlamaq. 2. yığlamaq. sıxtamaq. cırlamaq. bağırmaq. çoxlamaq. yıqlamaq. ıqlamaq. sığtamaq. carlamaq. 3. yalnız olmaq. boş olmaq.

aqlaşmaq : ağlaşmaq. 1. ıqlaşmaq. yığlaşmaq. sıxtaşmaq. 2. bağrışmaq. kükrəşmək. carlaşmaq.

aqlatmaq_ka : 1. savmaq. uzaqlaştırmaq. ıraqlaştırmaq. boşaltmaq. - bu yerləri ağladın. - o yeri ağlatdi: boşaltdı. 2. sığdatmaq_ka. ( t <> l ) sıxlatmaq. sıxtatmaq_ka. cırlatmaq. carlatmaq. ıqlatmaq. yığlatmaq.

aqlayı : bax > ağlayu.

aqlayu : 1. yurdun qalsın ağlayu. - aqlayu gördüm bu yeri, sordummu yox bu yerin iyəsi. - el qırıldı yurdum qaldı ağlayu. 2. ağlama. sıxıt. sığıt.

aqlışmaq_ka : ağlışmaq_ka. bax > ağışmaq. ağışmaq. yığışmaq. toplaşmaq. - qamu tanış ağlışdı.

aqma : axma. borıq. yorığ_ka. yoruq. yürümə. yerimə. gediş. xuy.

aqmaq_ka: ağmaq. axmaq. 1. çıxmaq. aşmaq. yüksəlmək. - qarlı dağları ağdıq. - ağdı qızıl bayraq. 2. dəğişmək. başqalaşmaq. 3. ağmıqlaşmaq. ağdarılmış. qarışmaq. dalqınlaşmaq. - ölüm görən, üzü ağmış. 4. pozulmaq. dönmək. yıxılmaq. - tanrı ağtaranı, kimsə qaldıramaz. 5. meyl edmək. 7. bəlirmək. 8. ağarmaq. - onun üzü ağdı. qara bulut birdən ağdı. 9. enmək. - axşam üzü dağdan aşdıq. 10. daşmaq. - qut qovuq versə izim (iyim. iyəm. tanrım) quluna \\ gündə işi yüksəlibən yuqar ağar. 11. yalqu_ka. 12. axmaq. dəli. alıq. munduz_ka. qafası bağlı, qapalı. budala. qanmaz. anlağdan qıt. anqut. ənkit. ənküt. enküt. anlamaz. qanmaz. budala. qurqu_ka. quruğ. beyni quru. səfeh. yeğni kişi. səkə. sək. səfeh. küt. çoğ_ka. səfeh. çinis. yanşaq. yuvqa_ka. yoz. çaşıq. səfeh. - yuvqa bolub qal: səfef olub qal.
- onun mənqzi ağdı: onun rəngi qaşdı. - üzün nəyə ağdı.
- qorxudan rəngi ağdı: dəğişdi.

aqmıq : ağmıq. ağdarılmış. qarışmış. dalqın. - ölüm görən, üzü ağmıq.

aqnaq : ağnaq. 1. əğri. əmit_ka. axımır. yıxıla. - ağnaq duvar. - ağnaq kişi. 2. aşqın_ka. axan. - aşqın topraq: axan topraq.

aqnamaq : ağnamaq_ka. tərptmək. dili buruşmaq, dolaşmaq.

aqnamaq_ka : 1. yerə yatıp sürtüşüb dəbələnmək. 2. çaşmaq. kəkəmələşmək. kəkəmək. dili tutulmaq. - utandı dili ağnadı. 3. yıxılmaq. yerə düşmək. - at yamacdan dəriyə ağnadı.

aqrı : ağrı. ağır. 1. saya. hörmət. - sizin ağrız. - ağrı olmasaydı kişidə, daş qalmazdı daş üstə. - ağrı görən ağırlar. 2. ağrıq. - iç ağrısı: talaqu_ka. 3. didik. dərd. acı. acıma. yara. 4. sızış_ka. dərd. 5. tolaq. dolaq. tolqaq_ka. dərd. sıxıntı.

aqrığanmaq: ağrığanmaq. aqrısından şikâyət etmək.

aqrıqanmaq : ağrıqanmaq_ka. ağır ağır ağrınmaq, incimək. ağrıdan dinlənmək.

aqrıq_ka : ağruq_ka. ağrı.

aqrılıq : ağrılıq. 1. ayıb. xəstəlik. iq. qəm. toqa. mun. 2. gövdə basımı, dartısı. çər_ka.

aqrımaq: ağrımaq. sızlamaq.

aqrımaq_ka: ağrımaq. 1. ağrınmaq. acı duymaq. 2. yikləmək. ikləmək_ka. xəstə olmaq. çərlənmək_ka. xəstələnmək.

aqrınmaq: ağrınmaq. ağrı çəkmək. yiklənmək. iklənmək_ka. xəstələnmək. 1. incimək. əzab çəkmək. - düşdü ərənlər balığ (yaralı) , indi ürək ağrınır.

aqrısından şikâyət etmək. ağrığanmaq.

aqrış_ka : ağrış. müzahimət. - ağrışdan bağışlayın. bu qədər ağrış, qaxınc !.

aqrışmaq_ka : ağrışmaq. sızlaşmaq. ağrımaq. ağrılıq, ağırlıq duymaq. incimək. incinmək. - sizin bu işizdən çox ağrışdıq. havanın pisliyidə bir yandan ağrışdırır. - böyükləri ağrışdırma: müzahim olma.

aqrıtmaq_ka: ağrıtmaq. 1. incitmək. narahat edmək. müzahim olmaq. - sizi ağrıdan kimdi. 2. pozmaq. ağırlıq vermək: çərlətmək_ka.

aqru : ağru_ka. ağır. aqrun. yavaş. - aqru aqru_ka: ağır ağır. yavaş yavaş.

aqruq_ka : aqrıq_ka. ağruq_ka. bax > aqrıq_ka 1. yük. şey. ağırlığı, ağramı olan nərsə. - ağır ağruq: şey şüy. vəsayil. 2. omurqa sümüyü. - aqruq sünğüki_ka: omurqada ilkin sümük. 3. ağrı. 4. qadaq. cəza.

aqruqlanmaq_ka: 1. (bir işi, yükü) ağırsınmaq, ağır saymaq. ağırına gəlmək. - öz işivi ağruqlanma. - el işinə ağruqlanan. 2. (artığına) yüklənmək.

aqrumaq_ka : ağırlaşmaq. yüklənmək. - qalıq ağrudu: hava ağırlaşdı. - kişi bildikcən ağrular: ağırlaşar. - işlər ağrudu: işlər ağırlaşdı.

aqrun_ka : ağrun. 1. aqru. yavaş. az. azca. - ağrun ağrı. - ağrun sevgi. - ağrun gəlib ağrun qal. - ağrun gəlib, ağır vur. - varmış nəyin əlində, ağruq ona sevingil \\ gedmiş nəyə sağınma, ağruq ona öğünqil: əlində olana çox övünmə, əldən gedənə döğünmə. 2. oğrun. xumar. - ağrun baxış. - aqrun özən sevingil.

aqsaq : ağsaq. topal. - axsaq büksək: axsaq buxsaq: topal. çolaq. qırıq qıvrıq, bükük.

aqsamaq : 1. axsamaq. topallamaq. 2. ağsamaq. ağmaq çıxmaq. yüksəlmək. - dağa ağdıq.

aqsar : ağsar. dağçı. dağa çıxan. alpinist.

aqsatmaq : 1. axsatmaq. topallatmaq. 2. ağsatmaq. ağdarmaq çıxartmaq. yüksəltmək. ucatmaq. 3. düzəltmək. tikmək. durdurmaq. - ev, bina ağsatmaq: salmaq. tikmək.

aqsuq_ka : axsuq_ka. yarım yamalaq. e'tibarsız. naqis.

aqsum : axsum axsunğ. əsrəyib, keflənib bağırmaq.

aqsun : <> aqsın. axsunğ axsum. əsrəyib, keflənib bağırmaq.

aqsunğ : axsunğ. bax > aqsun.

aqşın : axşın. axsun axsum. dəli, keflinin hay bıdırığı. yumşaq. yarmaş_ka.

aqşuk : ağşuk. üz verən. ağıb gələn, üz verən nərsə. arizə. - ağşuq işlər, sözlər: üz verən hadisələr.

aqtarılmaq_ka: ağtarılmaq_ka. yerə vurulmaq. sarsılmaq. aqtılmaq.

aqtarış : axtarış arama. təhqiq. irtəş_ka. irtiş. əriş. ırtaş. yırtış. yırtaş. yirtəş. yartış. soğraş. sorqaş. irtəliş. arayış. təhqiq. təfəhhüs.

aqtarışmaq: axtarışmaq. əndürmək. endürmək. yendirmək_ka. əndər dödərmək.

aqtarmaq: (# qaytarmaq). ağtarmaq. aqdarmaq. ağdarmaq. axtarmaq. 1. götürmək_ka. aparmaq. intiqal edmək. götürmək_. - bulutlar suyu, dənizdən dənizə, dağdan dağa ağdarır. 2. nərsənin qaldırıb, qoğzayıb, dəbərtib yerin, durumun dəğişmək. çevirmək. devşirmək. tökmək. - əkin əkmək üçün toprağı ağdarılır: təp çevir olur. - tüpən (> tufan) ağacı ağdardı: yıxdı, aşırdı. - ölüm basdı ağdaru: ölüm basıb yıxdı. 3. ağdarmaq. axıtmaq. 4. axtarmaq_ka. belləmək. sabanlamaq. - yeri ağdarmaq: toprağı sabalamaq. 5. ağtarmaq. dəvirmək. yenmək. axtarmaq. 6. tapdalamaq. izərgəmək. azargəmək_ka. əzərgəmək_ka. izləmək. 7. ağdarmaq. belləmək. sabanlamaq. - yeri ağdarmaq: toprağı sabalamaq. 8. üşəmək_ka. eşəmək. eşmək.

aqtaru : aqdaru. ağdaru. yıxaraq. - yıxdölüm basdı ağdaru: ölüm basıb yıxdı.

aqtılmaq_ka: aqtarılmaq. 1. yıxılmaq. yerə vurulmaq. sarsılmaq. - ağtılmış ellər: yerə vurulmuş, alçalmış xalqlar. 2. sınsıarmaq. tıxılmaq. vərşikəst olmaq. fələc olmaq. - işlərində, yaşamında ağtılmışlar.

aqtırmaq: aqdırmaq. ağdırmaq. lağa qoymaq. məsqərə edmək. nərsənin olduğundan dəğişib, başqalamaq, oynatmaq. - işlərimizi lağ edmə.

aqtuq : ağduq_ka. aduq. adquq. pozuq. bəlirsiz. dəğişik. qarışıq.

aqtuq : ağduq_ka. aduq. adquq. pozuq. bəlirsiz. dəğişik. qarışıq.

aqturmaq_ka: ağtırmaq. axıtmaq.

aqu : bax > ağı.

aquj_ka : ağuj bax > ağız.

aqujluq : ağujluq bax > ağızlıq.

aqu_ka : ağu_ka. ağı. zəhir.

aquq : ağuq. məsmum.

aquqmaq: ağıqmaq_ka. ağılanmaq. zəhərlənmək. - köhnə yeməkdən ağuqdı. - gəlin vardır, qaynanadan ağuqlu.

aqulamaq_ka: ağulamaq_ka. ağılamaq.

aqur_ka : akur_ka axır.

aqurşaq : ağırşaq. ip əğirən ayqıt.

aquz_ka : ağuz bax > aqız. . ağduq. adquq. ayuq. ayquq. xalis olmayan.

al : al_ka. 1. al, qımızı rəngli olan. turuncu ipək qumaş. - al ilə doru arası at rəngi. qonur al: tıq_ka. - al at: çilqü at_ka. 2. hilə. ütrük. yalan. aldatma. təv_ka. yap. yup. 2. ma_ka. "işdə" anlamına bir söz. . qapı. 3. təv_ka hilə. aldatma. yup_ka. yap.
- güc aldan girsə, doğru tünlükdən çıxar.
- ovçu neçə al bilsə, azıq onca yol bilir.
- ala olmaq: alarmaq_ka. qamaşmaq (qöz). qızarmaq. alacalaşmaq.
- al cüvüt: açıq qırmızı. qırmızı.
- al edmək: yap yup qılmaq_ka. kələk qılmaq. yubılamaq. yuplamaq.

alaca : qır. çal_ka. - alaca qarqa: çumquq_ka. - tarqıl_ka yılxı: alaca heyvan. - alaca qarqa. yalnız başı aq olan qarqa: yanğan_ka.

alacaq : alım_ka. alqu_ka. borc. - alacaqlı. alacağı olan adam: alımlıq_ka.

alacalaşmaq: alarmaq_ka. qamaşmaq (qöz). qızarmaq. al olmaq. ala olmaq.

alaçu_ka : alaçuq. çadır. - alaçuq edinmək: alaçulanmaq_ka.

alaçuq : alaçıq. alaçu_ka. çadır.

ala : ala_ka 1. zəmir. - ad ala: zəmir şəxs. 2. gizli, imli, içə, duyquya bağlı olan. - kişi alası: adamın fikri, zəmiri. - qarğa qarısın kim bilər, kişi alasın kim tapar. 3. dinc. qıraq. susuq. sakit. - dəğmə ivək işqə, görüb, durqıl ala: dəğmə tələsik işə. dur düşün, qıraq dur. 4. ala olmaq: al olmaq. alarmaq_ka. qamaşmaq (qöz). qızarmaq. alacalaşmaq. 5. ala. alaca. xallı. - ala tənli: xallı, səpgilli gövdə. əbrəş. - ala at: alaca rəngli. ala qırat. - ala qarqa: çumquq_ka. 6. hələ. "acələ etməmə" anlamına söz. - ala dayan gedmə. 7. ala_ka !: alaqıl_ka: dayan. tələsmə. yügürmə. - ala ala: bala bala. yavaş yavaş. 8. insanın içində olan gizli şeylər. 9. dönük. xayin. - ala olmaq: xəyanət edmək. 10. ala_ka !: alaqıl_ka: dayan. tələsmə. yügürmə. - ala ala: bala bala. yavaş yavaş.

alaq : alağ. 1. kifir. 2. qatut_ka. 3. qarışıq. 4. zəhərli, ağılı od. yararsız bitgilər. (> ələf). 5. xəyanət.

alaqıl_ka ! : ala_ka !: dayan. tələsmə. yügürmə. ala ala. bala bala. yavaş yavaş.

alaqlamaq: alağlamaq. 1. otulamaq. ütüləmək_ka. (əkini bozan bitgilər) kəsilmək, başı vurulmaq. 2. alalamaq. xəyanət edmək.

alaqut : batıq. basıq. batqın. bulqın. bulın. bulanıq. fasid. altaq. tutuq_ka. mürdar.

alalamaq: alağlamaq. xəyanət edmək.

alan : alanğ_ka. anğıl. düz. tüz_ka. açıq yer. anğıl_ka. açıq nə. açıqlıq. meydan. hamar. - alanğ yazı: düz ova·.

alanğır_ka: tarla sıçanı. siçovul. gələni.

alanğ_ka : bax > alan.

alarmaq_ka: 1. qamaşmaq (qöz). 2. qızarmaq. al olmaq. ala olmaq. alacalaşmaq. - talqa alardı: qora qızardı. 3. açılmaq. bərəlmək. genişmək. - onun gözləri alardı: bərə qaldı. açıla, tanqa qaldı.

alartmaq_ka. : bələrtmək (qöz). bərətmək. yan baxmaq·.

alaşalıq : alsalıq ( l <> r ) arsalıq. 1. bir yallı (yanlı) olmayıb ortada qalan. 2. ərkək dişi. iki cinsli. ərlikdən kəsik. qısır.

alatmaq : qızartmaq. (göz) bərətmək. - gözüvü belə alatma.

alatoran: engir. imir.

alavan : < alvan. 1. əlvan. çal. rəhbə rəh. 2. timsah.

alay : alıq_ka. rışqand. yalıtqa_ka. şuxluq. məsqərə. - alay edmək: yalıtqa qılmaq_ka. lağa qoymaq. - alaya qoymaq: alıqlamaq_ka. ələ salmaq. lağa qoymaq.

alaylama. alay etmə. məsqərəya alma. əlikləmə: əlük.

alaylamaq. alay etmək. ələ salmaq, sərimək. qaşmərləmək. qaçmarlamaq. məsqərə edmək: əlikləmək_ka. yaltqa qılmaq_ka.

alcı : aldatıcı. aldamçı. tavluk_ka. təvlük_ka. toğlayan. toğlaçı. toğlayan. toğlaçı. hiləkar. hiləci.

alça : bax > alçaq.

alçaq : alça. 1. acgöz. suq. soq. suqər. 2. uca. ulac. yumuşaq xuylu. incə. uslu. yüküm. həlim. bilən. - alçaq kişi. yaltaqlanıcı: yaxı yuxı ər_ka. - alçaq könüllü. yumuşaq xuylu. mütəvazi: qutqı. qotqı_ka. qutuq. - alçaq könül: qutqıl. inər. inərbaş. mütəvaze. 3. ötünc_ka. basıncaq. basın. dəğərsiz. düşük. arso_ka. dəğərsiz şey. - basınçaq ər: zayıf görülən. önəm verilməyən, alçaq adam. - dəğərsiz kimsələr: çöp çəp kişilər_ka. 4. sortuq. sorulmağa qonulan. oynaş. qəhbə. - sortuq əşlər. 5. ucuz. - ucuz kişi.

alçalmaq: basıqmaq_ka. təhqir olmaq.

alçaltmaq: boğmaq. buqurmaq_ka. bükürmək. bükmək. qısdırmaq. indirmək. yavratmaq_ka. yavalamaq. pisləmək. kötüləmək.

alçatmaq: kəmmək. qammaq_ka. təhqirləmək. ucuzlamaq. xor, alçaq görmək. korlamaq. təhqir edmək.

aldaq : alsıq. arsıq. tovlaq. duzaq. yalan. tələ.

aldamaq_ka: aldatmaq· alduzmaq. malını əlindən aldırmaq. soyulmaq·.

aldamçı : alcı. aldatıcı. tavluk_ka. tavqıl. toğlayan. toğlaçı. hiləkar.

aldaşmaq: birbirini aldatmaq. alışmaq_ka. arışmaq.

aldatan : arğuş_ka. dalıca çəkən. çəkici. arğuc_ka. yalan. - arğuc ajun. yalancı, aldatıcı dünya. - arğuş qız. arğuş acun: yalan dünya.

aldatıcı : alcı. təvlük_ka. toğlayan. toğlaçı.

aldatmaq: armaq_ka. toğlamaq. tovlamaq.

aldı : alış.

aldızmaq: itirmək.

al-doru : or-at_ka. donu al ilə doru arasında bulunan at.

alı : nisbət.

alıb qaçmaq: kürəmək. aparmaq. götürmək.

alıq_ka : 1. munduz_ka. qafası bağlı, qapalı. budala. qanmaz. axmaq. - alıq kişi: dalqın adam: sibiz kişi. 2. açıq. sırtıq. iddəali. qaba. qırcı, qırıcı, sərt, tərs kişi. kötü. yaman. - alıq baş: açıq, açılmış, acıyan yara. 3. kəl. dazlaq. 4. quş qaqası. dimdik. 5. muraciət. təqaza. 6. iddia. 7. duruq_ka. aciz. zayıf. 8. töhmət. sərzəniş. - alıq almaq: alıqlanmaq. töhmət almaq. 9. pozuq. xərab. fasid. 10. acgöz. - alıq kişi. - geddi iyi, qaldı alıq: yaxcılar köçdü, yavalar qaldı. 11. alay. rışqand. məsqərə. 12. keçəl. daz. 13. səlb. 14. nisbət. - alıq edmək: nisbət edmək

alıqlamaq_ka : lağa qoymaq. rişqatlamaq. ələ salmaq. alaya qoymaq. lağa qoymaq. - kişi işin alıqlama: özgənin işin, qılığın lağa qoyma.

alıqmaq_ka : alqmaq. 1. açılmaq. alçalmaq. pozulmaq. azmaq. kötüləşmək. fasidləşmək. fəsada uğramaq. - alıqmış ər. 2. töhmət almaq.

alıqoyan: əngəl olan. yığdaçı_ka.

alıqoymaq: tıqışmaq_ka. əngəl olmaq.

alıqoyunmaq. tıqılmaq_ka: tıqınmaq.

alıqsamaq_ka : istəmək. müddəi olmaq. almaq istəmək. təqaza edmək.

alıqsı : müddəi.

alım_ka : alacaq. borc. - alımçı_ka: alıcı. alacaqlı. - alım vermlə satqaşmaq: birbirnə satmaq. - sənin alımın mən ötədim.

alımqa_ka : katib. münşi. ılımqa.

alımlı_ka : borclu. bestankar. - alımlı görüb armadı: borclusun görməkdən utanmadı, usanmadı.

alımsınmaq: alır kimi görünmək.

alın : cəphə.

alın yazısı : bol. bul. bulda. şans. bəxd.

alın : alınq. 1. hər nərsənin uca, enli, geniş, hündürü. dağın önək, yüksək yeri, burunu. dağın ön capısı. səngərin, qulluğun ön qolu. 2. bəxd. şans. iqbal. - alınlı: bəxdli. şanslı. iqballı. yüksək nərsə.

alınq : bax > alın

alınlıq : 1. annılı. geniş. - alınlıq ər: geniş, yüksək alınlı adam. 2. alınlı. bəxdli. şanslı. iqballı. yüksək nərsə.

alınmaq_ka : 1. iddəada bulunmaq. alsıqmaq. 2. soyulmaq. 3. basıqmaq_ka. basınmaq. sınmaq. 4. mənsub olmaq. 5. təvrişmək. devrişmək. çevrişmək. çönüşmək. vuruşmaq.

alış bəriş_ka: bir haqqı alma. vermə.

alış : aluç_ka. şaftalı. avın. avun. avlan. adət. borcun geri istəmək işi.

alışıq : tutacaq. alışqan.

alışılan : avınçu. avunulan.

alış_ka : 1. dəlik. deşik. ağız. su, göl, bulaq ağzı. suyun axıb tökülən yeri. 2. bazxast. 3. (bilgi. pul) nərsə almaq üçün kimsəni sorquya çəkmə.

alışqan_ka: 1. alışçı. (alış verişçi). xəridar. 2. tutacaq. alışıq.

alışma : avınc. avunma. öğrəşmə. avunma. avınc.

alışmaq : arışmaq. avınmaq_ka. avunmaq. adət edinmək. aldaşmaq. birbirini aldatmaq. - onlar aldaşa aldaşa yaşam sürdülər. - birbirizi aldaşmayın.

alışmaq_ka : 1. almaqla uğraşmaq. 2. avunmaq. avınmaq. 3. ıddəada bulunmaq.

alqa : bağış. bağışlanmış. - alqa bulaq: bağışlanmış kölə.

alqabut : alpər. alpaqut_ka. alp. ərən. qoçaq. yiğit. bağdur.

alqalmaq_ka: alqışlanmaq. övülmək ·.

alqamaq_ka: alqışlamaq. övmək.

alqar : sevimli. bəğənli.

alqaş : alqış. afərin.

alqaşmaq_ka : alqışlamaq. alqışta. ·.

alqımaq : əldən vermək. - var yoxun alqıdı.

alqın : (< alınmış). yılqın. 1. qonuq. yolçu. müsafir. - alqın tüşləndi: qona düşdü. 2. əl. alan ayqıt.

alqınmaq_ka : bitmək. tükənmək. yox olmaq. məhvolmaq. - qayğu qəmim alqınar: dərd qəmim sona varar.

alqış_ka : 1. alqış. övmə. 2. sələvat. - yalavacqa alqış: peyqəmbərə sələvat. - alqış alqala: sələvat göndər. 3. təşviq. 4. du'a səna. - bizədə bir alqış ver. - ağ saqqalın alqışın almaq. - alqışladılar: dua etdilər.

alqışlamaq: yarqamaq. arqamaq_ka. uğurlamaq. uğur xeyir diləmək.

alqışmaq_ka: 1. alğışmaq. ağlışmaq. ağışmaq. yüksəlişmək. çıxışmaq. artışmaq. - gəl bir, qarlı dağa ağışalım. 1. birbirini məhv edmək. yoq edmək. yox edmək.

alqmaq_ka: alıqmaq. pozmaq. məhv edmək. yiyip bitirmək. batırmaq.

alqu : alğu. alacaq. tələb.

alquş_ka : qartala bənzəyən alacalı bir quş.

alma : alma_ka almıla. alma.

almaq : 1. basmaq_ka. üzərinə çökmək. tutmaq. fəth edmək. 2. irtəmək_ka. istəmək. - onun qanın irtəlim: alarım. 3. yuturmaq_ka. götürmək. yükləmək.