Əlisahib ƏROĞUL
DAġNAKSUTYUNUN XAÇ ATASI KĠLSƏLƏRDĠR
Yüklə 3,17 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
DAġNAKSUTYUNUN XAÇ ATASI KĠLSƏLƏRDĠR
Erməni Qriqorian kilsələrinin ta qədim zamanlardan Ģər-böhtan yuvası kimi adının hallandırılması və ya hallanması təsadüfi deyil, əməli fəaliyyətin nəticəsidir. Allah evinin qarĢıya qoyduğu vəzifələrin həyata keçirilməsi tələbi ilə daban- dabana ziddiyyət təĢkil etməsindən irəli gəlir. Erməni kilsəsi öz xalqına - Allaha ibadət yolu, doğru-dürüstlük, ədalət, mənəviyyat, barıĢıq, əmin-amanlıq yolu göstərmək əvəzinə, din pərdəsi altında terror, üsyan və inqilab bayraqdarı kimi çıxıĢ edir. Millətlərarası ədavəti qızıĢdırmaq, insanları biri-birinə qırdırmaq kimi faĢist ideologiyasını təbliğ edir. Kilsələrin qapıları erməni-daĢnak faĢistlərinin üzünə daim açıq saxlanılır. Lazım gəldikdə gizli toplantılar keçirmək, məxfi sövdələĢmələr aparmaq üçün ibadət evlərini onların ixtiyarına verirlər. Hələ erkən orta əsrlərdə kilsələrin bu üzdəniraq fəaliyyətləri Bizans imperatorunun da nəzər- diqqətini cəlb etmiĢdi. Erməni keĢiĢləri, arxireyləri, katolikosları Allahın təbliğindən çox Allaha Ģər atmaqla məĢğul olmuĢlar. Bəlkə də elə yarandığı gündən din xadimləri kilsələri Ģər yuvasına çevirmiĢlər. Allah evində Böyük Yaradanın əĢrəfi olan insana, insanlığa xidmətlə deyil, ona tor qurmaq, qan axıtmaq tədbirlərinin hazırlanması və görülməsi iĢləri ilə məĢğul olmuĢlar. Erməni 125 kilsəsinin bizə bəlli olan tarixi, ilk xəyanət yolu tutması VII-VIII əsrlərdən baĢlayır. Daha doğrusu, bu xəyanətin tarixi erməni ünsürlərinin, erməni kilsə nümayəndələrinin Ərəb Xilafətinin xeyrinə satqınlıq edərək Albaniya torpağına ayaq basdıqları gündən intiĢar tapır. Alban kilsələrinin Bizansın tərəfində olduğunu, daha doğrusu, Bizans imperiyasında olduğu kimi diofizit təriqətinə mənsub olduqlarını deyən erməni kilsəsi güclü xilafətin əliylə alban kilsəsini özünə tabe edir və beləliklə Albaniya ərazisində oturuĢaraq alban türklərinə qarĢı öz düĢmənçilik missiyalarını zaman-zaman yerinə yetirməyə səy göstərirlər. Nəhayət, erməni Qriqorian kilsəsinin xəyanəti və satqınlığı ilə Ərəb Xilafəti tərəfindən Albaniya dövləti 643-cü ildən nəzarət altına alınır, 705-ci ildə isə Albaniya dövlətçiliyi tamamilə məhv edilir. Qeyd: Ermənilərin monofizit Qriqorian kilsəsi son məqsədinə rusların əli ilə çatır. 1836-cı ildə Peterburq Müqəddəs Sinodunun qərarı ilə Alban kilsəsi rəsmi surətdə bağlanır. 1910-cu ildə isə Alban kilsəsinə məxsus arxivin məhv edilməsinə dair qərar verilir... Xilafətin zəiflədiyi bir zamanda erməni xəyanətinə bələd olan bizanslılar erməni kilsəsini məhv etmək məqsədi ilə kütləvi qırğınlara əl atırlar. Lakin bu dəfə ermənilər məhvolmadan xilas olmaq, qorunmaq üçün bütövlükdə o zamanlar supergüc kimi meydana atılan Səlcuq Ġmperiyasının qoltuğuna sığınırlar. Uzun əsrlər boyu isə Səlcuq imperiyasının varisi kimi çıxıĢ edən Osmanlı imperiyasının xidmətində dururlar. Lakin Osmanlı imperiyasının zəiflədiyini hiss edincə öz çirkin vərdiĢlərini təkrarlamağa baĢlayırlar. Xəyanət yolu tutan ermənilərin din xadimləri dünyada güc sahibi kimi özünü göstərməyə baĢlayan Qərb dövlətlərinə və çar Rusiyasına üz tuturlar. VətəndaĢı olduqları dövlətə qarĢı satqınlıq və xəyanət edirlər. Erməni kilsə xadimləri bir-birlərinin ardınca Qərb və rus imperatorlarının qapısı ağzında oturur, ətəklərindən yapıĢır, onlardan əl çəkmirlər. Min cür hiylə və əxlaqsız yollarla, xristianlıq naminə Osmanlı imperiyasının zəiflədilməsi və dağıdılması, müsəlman ġərqinin iĢğalı yollarından bəhs edir, bu yolda öz köməklərini, hansı xəyanətə və satqınlıqlara baĢ vuracaqlarından danıĢırlar, onları qəsbkarlıq etməyə Ģirnikləndirirlər. Tarixi mənbələr göstərir ki, Qafqazın, xüsusən Azərbaycanın, onun müstəqil xanlıq dövlətlərinin Rusiya tərəfindən iĢğal olunmasında ilk növbədə erməni keĢiĢlərinin, arxireylərinin, katolikoslarının mənfur rol oynamaları kimsəyə sirr deyildir. Onlar Ģirnikləndirici xəyanətləri, satqınlıqları, casusluqları, bədnam əməlləri və alçaq hərəkətləri ilə nankorluğun nə olduğunu dünya tarixi qarĢısında təcəssüm etdirmiĢlər. Əllərini Qərb dövlətlərinin ətəyindən üzüncə çar Rusiyasına üz tutmuĢlar. Çar I Pyotrun hakimiyyəti dövründən baĢlayaraq, daha doğrusu, Ģimal müharibələrindəki qələbələrindən sonra Osmanlı sultanlığına yön çevirən kimi bir-birinin ardınca aramsız olaraq kilsə topluları rus çarlarına öz xidmətlərini təklif etmiĢlər. Satqınlığın, xəyanətin misli-bərabəri olmayan üsullarından, məkr və hiylənin, çirkinliyin görünməmiĢ yollarından istifadə 126 etmiĢlər. Hər an qonĢularının qanını içməyə hazır olduqları barədə andlar içmiĢlər. Onlara rəhmdarlıq edib yer-yurd, sığınacaq, çörək verənlərin ayağının altını qazımıĢlar. QonĢuya xəyanət etməyə, özlərini məhv edib od-ocaqlarına sahib çıxmağa, iĢğalçı rus ordusunun əlaltısı olmağa, əllərində hər cür alətə çevrilməyə hazır olduqlarını bəyan etmiĢlər. Doğrudan da bu gün biz tarixə nəzər salarkən çar Rusiyasının adını çəkməyə elə bir cəllad, qaniçən generalı tapmaq çətindir ki, o, iĢğal zamanı erməni kilsəsinin xidmətlərindən, onların xəyanətkar rolundan istifadə etməmiĢ, erməni əlindən su içməmiĢ olsun. Hətta Qafqaz sərhədlərinə ayaq basmamıĢdan öncə erməni keĢiĢləri çar generallarının piĢvazına çıxmıĢlar, onları üzük qaĢı kimi araya almıĢlar. Öz çirkin niyyətlərini, məkr və hiylələrini həyata keçirmək üçün onlarla oturub-durmuĢlar, onlara yarınıb-yalmanmıĢlar, onlardan bir addım kənarda durmamıĢlar. Bütün iĢğal müharibələri boyunca və sonrakı dövrlərdə belə qəsbkarlara bələdçilik etmiĢlər, yaltaqcasına onların qulluqlarında dayanmıĢlar, sədaqətlə onlara xidmət etmiĢlər. Xidmətləri müqabilində isə onların vasitəsi ilə hissə-hissə torpaqlar, kəndlər ələ keçirmiĢlər. ĠĢğalçıların bu yerlərdə dayaqlarına, tərəfdarlarına çevrilmiĢlər. Rus çarları kimliyindən asılı olmayaraq ardıcıl olaraq Qafqaz caniĢinlərinə birmənalı Ģəkildə imperiyanın iĢğalçılıq siyasətini həyata keçirməkdə erməni keĢiĢlərinin xidmətindən istifadə etməyi, onların sədaqətinə inanmalarını hər zaman məsləhət görmüĢlər, tövsiyə etmiĢlər. Ġlkin olaraq I Pyotrun və II Yekaterinanın hakimiyyətləri dövründə istər MatyuĢkinin, istərsə də Zubovun Dərbəndə, Bakıya təcavüzləri zamanı erməni kilsələrinin, kilsə nümayəndələrinin oynadıqları mənfur rolları yada salmaq kifayətdir. Ermənilərin kütləvi Ģəkildə Rusiya tərəfindən Azərbaycan torpaqlarına köçürülməsi də əməli Ģəkildə çar generallarının və erməni kilsə nümayəndələrinin onlarla birgə fəaliyyətləri sayəsində gerçəkləĢən fakt kimi özünü göstərmiĢdir. Belə ki, gürcü mənĢəli qaniçən çar generalı Sisianov hələ 1804-cü ildə erməniləri iĢğal etdiyi Gəncə Ģəhərinə köçürülməsini sürətləndirmək məqsədi ilə yazdığı məktubda ermənilərin arxireyi Ohandan bu iĢi tezləĢdirməyi xahiĢ edir və onlara bir çox güzəĢtlər edəcəyini bildirirdi. Danılmaz faktlar, sübut və dəlillər göstərir ki, rus çarları öz məqsədlərinə çatmaq üçün türklərlə ermənilər arasına fitnə-fəsad toxumunu da ilkin olaraq erməni kilsələrinin - keĢiĢ və katolikoslarının əli ilə səpiblər. Bu iki xalqın arasında sonu olmayan ədavət salıblar. Belə ki, erməni katolikosu rus çarının fərmanı ilə təyin olunurdu. Sinodda dini məsələlər rus çarının xüsusi nümayəndəsinin müĢahidəsi altında həll edilirdi. Bu zaman ermənilərin türk əleyhinə düĢmənçilik ruhunda tərbiyə edilməsinə xüsusi diqqət yetirilirdi. Bu missiyanı əməli olaraq erməni kilsələri həyata keçirirdi. Bu minvalla ermənilər Rusiyanın məsləkdaĢından çox, Rusiyanın havadarlığı və himayəsi altında Türkiyəyə, türkə qısqırdılan köpək halına çatdırılırdılar. Kilsələr vasitəsi ilə üsyankar elementləri Türkiyə ərazisində silahlandırırdılar. Siyasi partiyalar, xüsusilə DaĢnaksutyun yaranmamıĢdan əvvəl Türkiyədə fəaliyyət göstərən erməni terror qruplarına rəhbərliyi prinsip etibarı ilə 127 kilsələr həyata keçirirdilər. Əgər belə olmasaydı, 1869-cu ildə patriarx seçilən Mkrtıç Xrimyan Ġstanbul ermənilərinin Milli ġurası adından hökumətə təqdim etdiyi Ģikayət ərizəsində öz məqsədlərinə terrorla nail olacaqlarını bəyan etməzdi. Bütün bunlar 1860-cı illərdən baĢlayaraq Rusiyanın təĢviq və təhriki ilə Türkiyədə ilk erməni terror qruplarının, silahlı dəstələrinin yaradılmasına xeyir-dua verənin kilsələr olduğunu göstərir. Erməni kilsələri bu baxımdan terrorizmə xeyir-dua verən bəlkə də yeganə dini mərkəzlərdən biri və birincisidir. Yarandığı gündən bu günədək Ģər yuvası olaraq eləcə qalır. Dini ayinlər əvəzinə erməni-türk düĢmənçiliyi təbliğ edilir. Buna nə ad vermək olar ki, Tayqulaq Andronikin neçə-neçə günahsız türk insanının, türk körpəsinin, türk qadınının, türk qocasının al qanına boyanmıĢ, üstə tüpürüləsi qılıncı bu gün Üçmüəzzin kilsəsində bu insan qəssabından qalmıĢ əziz xatirə kimi saxlanılır, müqəddəs əĢya kimi ona səcdə edilir. 24 aprelin saxta «erməni genosidi» günü kimi qeyd edilməsi ilk dəfə Beyrutdakı erməni kilsəsi tərəfindən irəli sürülmüĢ və DaĢnaksutyun tərəfindən daim gündəmdə saxlanılmıĢ, kütləviləĢdirilmiĢdir. Yeri gəlmiĢkən qeyd etmək lazımdır ki, erməni xalqının tarixi ardıcıl olaraq bu sayaq erməni kilsə «tarixçilərinin» - keĢiĢlərinin cızma-qaralarına istinadən yazıldığından baĢdan-baĢa saxtakarlıqlarla silələnibdir. Bu tip «tarixçilərin» fikirlərinin elmi həqiqətlərlə heç bir əlaqəsi yoxdur və erməni tarixi sadəcə olaraq uydurmalar yığnağından baĢqa bir Ģey deyildir. Saxta erməni tarixi faktlar və həqiqət qarĢısında laldır... Ümumiyyətlə, Azərbaycanın son iki yüzillik tarixinə dair iĢıq üzü görmüĢ kitabların ermənilərlə bağlı hansı səhifəsini açırsansa aç, erməni kilsələrinin böyük-kiçikliyindən, yerləĢmə yerindən asılı olmayaraq onun ancaq Azərbaycana və Azərbaycan xalqına qarĢı cinayətkar hərəkətlərindən bəhs edən yazılar oxuyursan. Türkün qatı düĢməninə çevrilmiĢ erməni-daĢnak faĢizminin mərkəzində erməni kilsələrinin özünü və müĢtərək oyununu görürsən. Erməni kilsələrinin zaman-zaman siyasiləĢmiĢ bir təĢkilata çevrilməsini, tək Allahlığın, Allaha duaların və dini mənəviyyatın təbliğindən çox siyasətlə, cinayətkar əməllərlə məĢğul olmasını, onun iç üzündəki naqislikləri açan kifayət qədər faktlarla rastlaĢırsan. Kilsələrdə saxta pullar kəsilməsi, kilsələrin silah-sursat anbarlarına çevrilməsi, kilsələrin siyasi partiyaların, daha doğrusu, DaĢnaksutyunun görüĢ və yığıncaq yerlərinə çevrilməsi, bir çox terror və mövcud hakimiyyət orqanlarının rəhbərlərinə qarĢı sui-qəsdlərə dair hazırlıq planlarının müzakirəyə qoyulduğu yerlər kimi fəaliyyət göstərmələrinin Ģahidi olursan. Bütün bunlar ondan irəli gəlir ki, çar Rusiyasının himayəsi altında yaradılan DaĢnaksutyun partiyası rüĢeym halında kilsələrin ana bətnində yetiĢmiĢdir. DaĢnaksutyun kilsələrin xeyir-duası ilə həyata vəsiqə almıĢdır. Odur ki, erməni kilsələri daim millətçi ziyalıları yetiĢdirib DaĢnaksutyun partiyasının sıralarına kadrlar ötürən ehtiyat mərkəz qismində özünü büruzə veribdi. Üçmüəzzin kilsəsi baĢda olmaqla bütün erməni kilsələri qatı millətçi, Ģovinist gücləri, qüvvələri öz ətrafında toplayaraq öz potensialını 128 siyasiləĢmiĢ millətçi ziyalı ordusuna ötürür və erməni-daĢnak faĢistlərinin cərgəsinə qoĢur. Özü isə arxa planda, daha doğrusu, pərdə arxasında iblisanə oyunbazlıqlar edən bir mərkəzə çevrilir. XX əsrin birinci soyqırımını törədən erməni-daĢnak faĢistlərinin qətliamın ən qızğın dövründə öz qurultaylarını 1907-ci ildə Üçmüəzzin kilsəsində keçirmələri, «Vahimə» adlı təĢkilat yaratmaları erməni kilsəsinin Azərbaycan türklərinin qətliamında erməni-daĢnak faĢistləri ilə müĢtərək iĢtirakını sübut edən faktların yüzdən biridir. Erməni din xadimlərinin bir çox nümayəndələri bilavasitə təcavüz aktlarında, etnik təmizləmə və Azərbaycan türklərinin soyqırımı hadisələrində iĢtirak etmiĢlər. 1905-1907, 1918-1920 və 1988-1994-cü illərdəki qətliamlarda, 1948-1953-cü ilin deportasiyasında erməni kilsələrinin özlərini erməni-daĢnak faĢizminin təbliğat mərkəzi kimi göstərməsi kimsəyə sirr deyildir. Ümumiyyətlə, ermənilərin bütün üsyankar və davakar hərəkətlərini istiqamətləndirən, çətin anlarda kömək əlini uzadan, onlara dayaq duran, rəhbərlik edən və maddi yardım göstərən tərəflərdən biri də həmiĢə kilsə nümayəndələri və onun baĢında oturan katolikoslar olmuĢlar. 1914-cü ildə Üçmüəzzin katolikosu Gevork rus çarının qəbulunda olarkən çara müraciətində ermənilərin qurtuluĢunun Türkiyədən ayrılmaq, çar himayəsinə keçmək və müstəqil bir erməni dövləti qurmaqla mümkün ola biləcəyini söyləmiĢdir. XIX əsrin II yarısından baĢlayaraq illərlə davam edən bir inadkarlıqla, baĢda Rusiya olmaqla Ġngiltərə, Fransa və digər superdövlətlər erməniləri dəstələyərək və silahlandıraraq kilsələrin gücündən və imkanlarından maksimum istifadə etmiĢdilər. Kilsələrin və kilsə nəzarətində olan məktəblərin bir qayda olaraq silah- sursat anbarlarına çevrilməsini göz önünə gətirin. Hətta erməni kilsələri 1948 1953-cü illərdə Ermənistan SSR-dən azərbaycanlıların öz tarixi torpaqlarından deportasiya edilməsində də xüsusi rol oynamıĢdır. Katolikos seçkiləri ilə bağlı 1945-ci ilin aprelində Stalinin erməni katolikosu Çörəkçiyanı qəbul etməsi, bu zaman xaricdə yaĢayan ermənilərin Ermənistana repatriasiyası, darlıq məsələləri barədə danıĢıqlar aparılmıĢdır. 1943-cü ilin Tehran səfərində də Ġrandakı erməni kilsələrinin və diasporlarının da bu məsələ ilə əlaqədar Stalinin saqqızını oğurlamalarının da az təsiri olmamıĢdır. ĠĢ o yerə çatdırılmıĢdır ki, Stalin 1945-ci ilin kominternində türkləri Avropadan çıxaracağından, SSRĠ ilə Türkiyənin sərhədləri məsələsindən danıĢmıĢdı. Xaricdə yaĢayan 360 min ermənini Ermənistana köçürməyə hazır olduqları barədə yalan məlumatlara ayaq verilmiĢdi. Məhz bu görüĢlərdən və təsirlərdən sonra SSRĠ XKS 1945-ci il noyabr ayının 21- də ermənilərin xaricdən Ermənistan SSR-ə qaytarılmasına və ya köçürülməsinə dair qərar, SSRĠ AS RH isə sovet sərhədindən ölkəyə daxil olan hər hansı erməniyə sovet vətəndaĢlığı verilməsi barədə fərman qəbul etmiĢdir. Hər halda bu çirkin oyunların nəticəsi olaraq 1948-1953-cü illərdə azərbaycanlılar cinayətkarcasına Ermənistan SSR-dən deportasiya edilmiĢ, əvəzində isə Ermənistana xaricdə yaĢayan 90 min erməni repatriasiya olunmuĢdur. Onlarla bir sırada bugünkü 129 «Qarabağ Komitəsi»nin liderləri Ayrikyan, Manuçaryan, Silva Kaputikyan kimi daĢnak elementləri də Ermənistana mühacirət etmiĢlər. BaĢqa bir nüans: MarĢal Ġona Antoneskinin Ģəxsi dostu olan və əli çox mətləbləri həll etməyə çatan Qarapet Balcanyanın katolikos seçilməsi ilə bahəm DaĢnaksutyunun fəallaĢması, baĢ qaldırması təsadüfi deyildir. DaĢnaksutyun katolikos seçilən Qarapet Balcanyanın verdiyi təkan və etdiyi köməkdən bəhrələnərək fəallaĢmıĢdı. Ümumiyyətlə, həmiĢə erməni kilsəsi DaĢnaksutyunun müdafiəçisi və müttəfiqi rolunda çıxıĢ etmiĢdir. Onlar xristianlıqdan uzaqdırlar. Bir sözlə, erməni kilsələrinin nümayəndələri körpəlikdən daĢnak tərbiyəsində böyüyür və yetiĢirlər. Bu gün onların əksəriyyəti üzdə olmasa da, qəlbən daĢnaksutyun partiyasının biletlərini sinələrində, ürəklərinin baĢında gəzdirirlər... Diqqət çəkən daha bir məqama nəzər yetirin. Xankəndində 10 mart 1988-ci il tarixdə bir qrup daĢnak separatçısı piket keçirir və Dağlıq Qarabağın Ermənistana birləĢməsi məsələsini Sov.ĠKP-nin XIX konfransı qarĢısında qaldırılması tələbini irəli sürür. 13 mart 1988-ci il tarixdə isə (cəmi 3 gün sonra) ABġ-da fəaliyyət göstərən Ali erməni kilsəsi rəhbərliyinin çağırıĢı ilə Nyu-Yorkda ermənilərin DQ ermənilərini müdafiə edən mitinqi keçirilir... HaĢiyə: Mən, 1989-cu ilin yayında ġıxlar kəndi ilə qonĢu erməni kəndi Dolanlar camaatı arasında baĢ vermiĢ bir xoĢagəlməz hadisənin çözülməsi və həlli ilə bağlı bizim yerli camaatın təbirincə adlandırsaq Təzəkənddə (Dolanlar) oldum. Söhbət zamanı Dolanlar kəndinin sakinləri mənə Ģikayət etdilər ki, bəs Ġsaxlı camaatı da yaxĢı iĢ görməmiĢlər. Məgər bura gələndə görmədiniz, yolun kənarında ölmüĢ eĢĢəyin üstünə «II Vazgen» yazılmıĢ kağız yapıĢdırıblar. II Vazgeni uzunqulağa bənzədiblər. Doğrusu, belə bir mənzərəylə rastlaĢmadığımı bildirdim. Və əlavə olaraq dedim ki, hər halda siz deyəni ediblərsə, Ġsaxlı camaatı düzgün iĢ görməyib. Onlarınkı eĢĢəyə gücü çatmayıb palanı döyəcləməkdir. Həm də izah etdim ki, yerli adamlar elə səhv iĢ görməzlər. Siz deyən elə bir Ģey varsa, Ģübhəsiz ki, Ġsaxlı kəndinə Ermənistandan qaçqınlar gəlib, onların iĢi olacaq. YaxĢı bilirsiniz ki, Ġsaxlı camaatı 1938-ci ildə Ermənistan SSR-in Sisyan rayonunun Dəstəyirt kəndindən köçüb gələn ailələrdi. Ġndi də Sisianda qalan 8000-ə yaxın azərbaycanlı əhalisi doğma yer-yurdundan qovulublar. Bir neçə Dəstəyirt ailəsi də Ġsaxlıdakı qohum-əqrəbasının yanına sığınıb. Çox qəzəblidilər. Zori Balayanla yanaĢı II Vazgenə də lənət oxuyurlar. Deyirlər ki, erməni daĢnaklarını qızıĢdırıb üstümüzə salanların biri də elə II Vazgendir. Ġrəvanın Teatr meydanındakı mitinqlərdə çıxıĢında deyib ki, Qarabağı Ermənistana birləĢdirmək üçün lazım gəlsə 3 milyon ermənini qurban verməyə hazırıq. II Vazgenin davası Qarabağ ermənilərini xoĢbəxt görmək deyil. Qarabağ torpağını Ermənistana birləĢdirmək davasıdır. Görmədiniz saqqallılar Qarabağ savaĢına baĢlayan kimi Üçmüəzzinin təĢkilatçılığı ilə erməni kilsələri üstən saat ötürmədilər. 1987-ci ildə tezcənə «Qarabağ həmrəylik komitəsi» yaratdılar. Bütün yerli kilsələrdə özəklərini təĢkil etdilər. 130 DaĢnaksutyun partiyası ilə bir cəbhədə çıxıĢ edirlər. Din hara, siyasət hara?! Axı, dindarlarımız əhalini, insanlarımızı müharibəyə, qan tökməyə deyil, əmin- amanlığa, qonĢu haqlarını tanımağa çağırmalıdılar. Bəs Üçmüəzzinin «Ararat» qəzetində arximandrit Karapetin «Sülh yox, ancaq qılınc!» müraciətinə nə deyəsən?! Bəli, bu gün kilsənin müqəddəsliyi ayaqlar altına atılıb. Müqəddəslik erməni-daĢnak fasistlərinin xaç atası rolunda çıxıĢ edən kilsələr üçün mənasız Ģeydir. Erməni-daĢnak faĢistlərinə qoĢulan xaç ata üçün müqəddəs bir Ģey varsa, o da türkü qırmaqdır. Kilsələrin qarasına bildiklərimdən danıĢıram. Bunu da əlavə edirəm ki, Ġsaxlı camaatıyla aranızda bölünəsi bir Ģərikli malınız yoxdur. Dediyiniz Ģikayətlə bağlı qayıdanbaĢ bir tədbir görərəm. QonĢuluqda dava-dalaĢ salmayın, buna imkan verməyin. Duz-çörəyə hörmət edin. Qayda-qanunlara riayət edin, deyirəm. Onlarsa bir ağızdan etiraf edirlər ki, vallah, bizlik burada bir iĢ yoxdur. AraqarıĢdıranların hamısı saqqallılardı. Ġrəvandan gəliblər. Kəndlərdə at oynadanlar silahlılardı - boyeviklərdi. Siz onları Qarabağdan çıxarın, hər Ģey qurtarıb getsin. Biz sizinləyik. Azərbaycan hökumətinin qayda-qanunlarına riayət etməyə hazırıq. Hamısı bir ağızdan «biz sizinləyik» deyirlər. Bunu deyən əməksevər, zəhmətkeĢ erməni kəndlilərinin gözlərinin içinə baxıram. Onların sözlərinin səmimiyyətinə hər halda inanıram. Və bir də ona inanıram ki, erməni xislətinin, erməni xarakterinin ana xətti tarix boyu güclü tərəfə yıxılmaq olub. Əlbəttə, bizim hökumət öz gücünü göstərib erməni-daĢnak terrorçularını Qarabağ torpağından kənar etsə, ayağını bu yerlərdən kəsə bilsə, torpaqlarımızın toxunulmazlığını təmin etsə, Qarabağ erməniləri istər-istəməz bizim sözümüzü deyəcək, bizim istəyimizi yerinə yetirəcəklər... ...Bəli, erməni-daĢnak faĢizminin xaç atası kilsələrdir. Erməni-daĢnak faĢistlərinin siyasi özək təĢkilatı DaĢnaksutyun partiyasının yaranma tarixi də bunu sübut edir. DaĢnaksutyun partiyasının kilsə ətrafında sarmaĢıq tək xaç üstə sarınmıĢ yumaqdan çöz aldığı, maya tutması qaçılmazdır, danılmazdır. Erməni- daĢnak faĢistləri hər zaman bu nüvə ətrafında fırlandığını, kilsələrdən güc aldığını nümayiĢ etdirən əməl sahibi olublar. Bunu biz də hər zaman müĢahidə etmiĢik. Kilsə xadimləri bütün tarix boyu erməni dilini, ədəbiyyatını, olmayan, lakin qonĢulardan əxz etdikləri adət-ənənələri özününküləĢdirərək ildən-ilə, nəsildən- nəslə ötürən mühafizəkara dönüblər. Bir qayda olaraq kilsələr ölən daĢnak terrorçusuna yas tuturlar. Daim onu yad edirlər. Xatirəsini anırlar. HəmiĢə həbs cəzasına məhkum edilən daĢnak terrorçularının, insan qatillərinin müdafiəsinə qalxırlar. DaĢnaksutyun partiyasının keçirdiyi tədbirlərdə yaxından iĢtirak edirlər, baĢda otururlar. Erməni-daĢnak terrorlarının həyata keçirilməsinə xeyir-dua verirlər. HəmiĢə erməni xalqını fəlakətə aparan, faciədən-faciəyə sürükləyən daĢnak təbliğatının, erməni-daĢnak faĢistləri tərəfindən etnik münaqiĢələrin, ədavətlərin törədilməsində DaĢnaksutyunla qoĢa addımlar atırlar. Bir sözlə, kilsələr daĢnakların hami-tərbiyəçisi, müdafiəçisi və müttəfiqi qismində çıxıĢ edirlər. |